Σε κάθε παράνομη πράξη υπάρχει ένας θεμελιώδης ηθικός κυρίως κανόνας, που απαντά στο «ποιος» ωφελείται και «πώς» ωφελείται. Με μια απλή αναγωγή στον κανόνα αυτό, το παράνομο της υπόθεσης μιας κατάληψης – στεγαστικής δομής καταρρέει. Αυτός που ωφελείται δεν είναι ο εκάστοτε πολιτικός κόσμος που προχωρά σε μια κατάληψη, αλλά άνθρωποι χειμαζόμενοι από τις επιβεβλημένες συνθήκες ζωής. Τα κτήρια που χρησιμοποιούνται για τη στέγαση και την ανακούφιση των ανθρώπων είναι προσεκτικά διαλεγμένα και σε καμία περίπτωση δεν είναι κτήρια που χρησιμοποιούνται από άλλους ανθρώπους. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων αφορά σε κτήρια που βρίσκονται σε πολύ κακή κατάσταση από την εγκατάλειψη και την αχρηστία. Ο αλληλέγγυος κόσμος ενεργοποιείται ώστε να τα κάνει με προσωπικό κόπο κατοικήσιμα και πάλι. Η εφαρμογή του νόμου κατά περίεργο τρόπο εξαντλείται σε εγχειρήματα αλληλεγγύης, όπου κανένας δεν ωφελείται πέρα από όσους το έχουν ανάγκη και μόνο για τα βασικά της επιβίωσής τους και αφήνει κατά μέρος τις παρανομίες που στοχεύουν στον πλουτισμό. Ας κοιτάξουμε λοιπόν το νόμο, αλλά όχι αλλήθωρα.
Περί των “θηρίων της ανοιχτής θάλασσας” με ενδιαφέρον παρακολουθούμε τόσο καιρό τις ενέργειες που δεν κάνει η Αριστερά. Και δεν έκαναν ούτε οι προηγούμενοι. Και δεν ελπίζουμε ότι θα κάνουν και οι επόμενοι. Τα θηρία της ανοιχτής θάλασσας παραμένουν και έχουν εδραιωθεί και στην ξηρά. Η αλληλεγγύη μας, είναι η μόνη διέξοδος που έχουμε, ώστε να αντιταχθούμε έμπρακτα στα σχέδια αυτών των θηρίων. Σχέδια που έχουν σαν στόχο να καθυποτάξουν κάθε ελπίδα για μια ζωή αξιοπρέπειας, τόσο για εμάς όσο και για τους πρόσφυγες που είναι πλέον κομμάτι της κοινωνίας μας. Αυτήν την κοινωνία, θα την προασπίσουμε με κάθε τρόπο.
Όσον αφορά στη νομιμότητα μιας κατάληψης, μόνο γέλιο μπορεί να προκαλεί η οπτική του αρθρογράφου που εστιάζει στις νόμιμες άδειες που χρειάζονται για κάτι τέτοιο. Καθώς επίσης και στις εγγυήσεις που θα έπρεπε να δοθούν. Αλήθεια, με ποιες νόμιμες άδειες στήθηκαν αντίσκηνα μέσα στον περσινό χειμώνα; Με ποιες εγγυήσεις μεταφέρθηκαν εκεί ολόκληρες οικογένειες, μωρά, παιδιά, άρρωστοι άνθρωποι και ταλαιπωρημένοι από την προσφυγιά; Από ποιο νόμο, του δικαίου ή ηθικό, αφέθηκαν άνθρωποι να ζήσουν σε τέτοιο περιβάλλον; Πώς αντιμετωπίστηκε το θέμα της υγείας αυτών των ανθρώπων; Αμείλικτα ερωτήματα που γεννήθηκαν από την όψη και μόνο των “δομών” που “εγγυήθηκε” η κυβέρνηση και που στέκουν ακλόνητα μπροστά σε κάθε αμφισβήτηση των στεγαστικών δομών, έστω και κτηρίων υπό κατάληψη. Για την ιστορία, τα κτήρια προφανώς και βελτιώθηκαν λειτουργικά και αισθητικά και σε κάθε περίπτωση αποτέλεσαν αξιοπρεπέστερο τρόπο επιβίωσης από οποιοδήποτε αντίσκηνο είχε προσφέρει η Αριστερά των αρχών και των αξιών. Οι πρόσφυγες, είναι το επίκεντρό μας. Αυτό φυσικά δεν είχαμε την ψευδαίσθηση ότι θα το καταλάβουν όσοι με πρόσχημα το προσφυγικό και τις ανθρώπινες ζωές, διαπραγματεύονταν αριθμούς και προαπαιτούμενα στα σαλόνια των ευρωπαϊκών διασκέψεων. Η ελάχιστη εντιμότητα ωστόσο, επιβάλλει να μην μιλούν για ομηρία ανθρώπων όσοι συμπορεύονται με τις ευρωπαϊκές αποφάσεις που ανοιγοκλείνουν σύνορα κατά βούληση και ταυτόχρονα, με πολεμικές επιχειρήσεις συνδράμουν στην εξαθλίωση των λαών. Η πραγματική δράση κρίνεται από τις πραγματικές πράξεις. Αυτές τιμούν εμάς και βαρύνουν εσάς.
Για την “επιλογή” των προσφύγων που θα φιλοξενηθούν, προφανώς και μόνο όποιος είναι μακριά από μια τέτοια δράση “δεν ξέρει” όπως λέτε. Η λέξη επιλογή είναι μακριά από την επιθυμία μας και την ηθική μας ανάγκη για στήριξη των δικαιωμάτων των προσφύγων. Οι περιορισμένες μας δυνατότητες προέκριναν τη φιλοξενία των πιο ευάλωτων αρχικά, μέσα σε πλαίσιο αλληλοσεβασμού και προφανώς με την ύπαρξη κανόνων που δομούνταν από τις συνελεύσεις και όχι με αποφάσεις από πάνω προς τα κάτω.
Περί των αστέγων Ελλήνων και της αναλγησίας του αντιεξουσιαστικού χώρου, άλλη μια φορά εκπέσατε σε παραπληροφόρηση. Ηθελημένη ή μη; Ενδεχομένως είναι ιδιαίτερα βολικό να παραγκωνίζεται το γεγονός ότι στις καταλήψεις διέμεναν και άνθρωποι ελληνικής καταγωγής που στερούνται τα βασικά για την επιβίωση. Και είναι βολικό αυτό ώστε να εκτεθούν επιχειρήματα του αέρος, για μια κατάσταση που δεν γνωρίζετε και που επιμελώς δεν ερευνάτε. Μια ενημέρωση από τις δίκες που ακολούθησαν τις εκκενώσεις των καταλήψεων, θα σας πληροφορούσε επαρκώς ώστε να μην εκτίθεστε άσκοπα. Θα σας πληροφορούσε δεόντως και για τις ειρωνείες που αντιμετώπισαν οι σύντροφοι κατά την κατάθεση τους, από τις δικαστικές αρχές. Κατόπιν αυτών, συνεχίζουμε να απορούμε σχετικά με το πώς στρατολογούνται, όπως λέτε, οι όμηροι και με ποιον τρόπο αξιοποιούνται. Επαφιόμαστε στην ευρηματικότητά σας για μια απάντηση που θα στοιχειοθετεί μια τέτοια ύβρη απέναντι στις προθέσεις μας και τα κίνητρά μας.
Το τί θα κάνει η Αριστερά από δω και πέρα έχει μια κάποια σημασία αλλά κυρίως για ιστορικούς λόγους. Στη συνείδησή μας κανένα κυβερνητικό σχήμα, ακόμα και εάν αυτοπροσδιορίζεται ως Αριστερά, δεν μπορεί να εκφράσει τα ιδανικά μας και τα όνειρά μας. Το “αριστερό ήθος” και οι αγώνες θα έπρεπε να είναι σήμερα, να είναι εδώ, να συμβαίνει τώρα. Με τις μνήμες του παρελθόντος δεν σβήνονται οι εκκενώσεις των καταλήψεων, ούτε οι άνθρωποι που πετάχτηκαν στο δρόμο και σύρθηκαν σε δίκες. Με την επίκληση στο παρελθόν δεν διαγράφονται οι καταδρομικού τύπου επιχειρήσεις μέσα στο χάραμα, απέναντι σε οικογένειες με παιδιά που διέπρατταν το έγκλημα του… ύπνου! Μπορείτε να συνεχίσετε να μετράτε εκλογικούς αριθμητικούς θριάμβους ή έστω και συμβιβασμούς, μην περιμένετε όμως από μας να γίνουμε συνοδοιπόροι στους συμβιβασμούς σας. Εμείς δεν διεκδικούμε ούτε το ελάχιστο από την εκλογική σας πελατεία. Απευθυνόμαστε στον αλληλέγγυο κόσμο, που υπάρχει και δυναμώνει για να φτιάξουμε έναν κόσμο όπως μας αξίζει. Έναν κόσμο που δεν μπορείτε σε καμιά περίπτωση να μας χαρίσετε. Μετρήστε τα μνημόνιά σας και αφήστε εμάς να μετράμε τις ψυχές μας.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
ΚΑΝΕΝΑ ΚΤΗΡΙΟ ΑΔΕΙΟ
Αντιεξουσιαστική Κίνηση Λάρισας
