Αυτή είναι μια καταγγελία που έφτασε στο blog μας , για την τρομοκρατία που ζει μέσα στο σπίτι του ένας συνάνθρωπος μας, από την κλασική “ελληναράδικη” φασιστική συμπεριφορά, που δεν ανέχεται τίποτα το διαφορετικό. Ένα δείγμα της φασίζουσας κοινωνίας και νοοτροπίας που επικρατεί ανά τον ελλαδικό χώρο και τροφοδοτεί την δεξαμενή των νεοναζί. Ο καθένας μας πιθανόν να έχει έρθει αντιμέτωπος με ένα παρόμοιο δυνητικό φασίστα. Δημοσιοποιούμε την ιστορία μετά από επιθυμία του καταγγέλλοντος. Τα ονόματα των πρωταγωνιστών της ιστορίας αυτής μαζί με το πρωτότυπο κείμενο είναι κατατεθειμένα στο blog μας.
Χανιά 3 Φεβρουαρίου 2013
Στα τέλη του Σεπτέμβρη 2012, ο Μιχάλης ……. μαζί με την μητέρα του ήρθαν στο σπίτι στον Τερσανά που ήταν προς ενοικίαση, για να το δουν. Ο κ. Βαγγέλης …………. προσπάθησε τότε να τους αποτρέψει από την ενοικίασή του λέγοντάς τους ότι το σπίτι είναι προβληματικό, γιατί μπάζει νερά με τις βροχές, οι άνεμοι είναι δυνατοί και δεν μπορεί κανείς να σταθεί εκεί, υπάρχουν ενοχλήσεις από θορύβους των καϊκιών που πάνε για ψάρεμα και από τον κόσμο που πηγαίνει στην παραλία το καλοκαίρι.
Παρά την ενημέρωση αυτή, νοικιάσαμε το σπίτι και εγκατασταθήκαμε στην αρχή του Οκτώβρη ΄12. Εγώ έλειψα την πρώτη βδομάδα του Οκτώβρη στην Γαύδο, (καλεσμένος σε ένα φιλοσοφικό συνέδριο εκεί) και όταν γύρισα, με πλησίασε ο κ. Βαγγέλης και μου είπε:
– Δεν ξέρω τι σχέση έχεις με τον Μιχάλη, αλλά τις μέρες που έλειπες ερχόταν κόσμος στο σπίτι.
– Φυσικό είναι, του απάντησα, κανείς δεν ξέρει τι συμβαίνει στο σπίτι του άλλου. Ήρθαν κάποιοι συγγενείς μας, είμαι ενήμερος.
– Δεν μιλάω για συγγενείς, μου επανέλαβε. Ερχόντουσαν άντρες σε βραδινές ώρες και υπάρχει και ένα κόκκινο φως που κάνει τον κόσμο να μιλάει.
Αντιλαμβανόμενος το πνεύμα του, του εξήγησα ότι, αν η –δικαιολογημένη- ανησυχία του είναι μήπως νοικιάσαμε το σπίτι για να το κάνουμε μπουρδέλο, δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας. Εμείς είμαστε καλλιτέχνες άνθρωποι και αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η ησυχία μας και η φυσική ομορφιά που το σημείο προσφέρει. Έχουμε βέβαια ένα μεγάλο αριθμό φίλων και συγγενών, αλλά κανείς δεν έχει την δυνατότητα και την διάθεση να μας επισκέπτεται σε ώρες «περίεργες» και δεν υπάρχει περίπτωση ενόχλησης σε ώρες κοινής ησυχίας.
– Δεν θέλω να σε φέρω σε δύσκολη θέση τώρα, του είπα, να μου πεις ποιος είναι αυτός που κάνει τέτοιου είδους κουβέντες, αλλά θα σε παρακαλέσω αν συμβεί κάποια τέτοια συζήτηση άλλη φορά, να παραπέμψεις το άτομο σε μένα, ή τουλάχιστον να του γνωστοποιήσεις ότι είσαι υποχρεωμένος να μου αναφέρεις ποιος είναι. (Εκφράζοντας την κατανόησή μου για την ανησυχία του, στο να «θιγεί» από τυχόν λασπολογία αυτός και η οικογένειά του, που μένουν δίπλα).
Στις 17/10 κάναμε μια συγκέντρωση στο σπίτι, για να γιορτάσουμε με φίλους και συγγενείς τα γενέθλιά μας, την εγκατάσταση στο νέο σπίτι και να απολαύσουμε όλοι μαζί ένα κέρασμα, με το ηλιοβασίλεμα. Κάλεσα και τους γείτονες φυσικά, μηδέ του κ. Βαγγέλη και της συζύγου του εξαιρούμενους. Η συγκέντρωση θα γινόταν από τις 5 και μετά (δεδομένου ότι το ηλιοβασίλεμα ήταν γύρω στις 6.30). Η γιορτή αυτή, διαλύθηκε γύρω στις 9.30-10.00 μ.μ. και ο προαναφερόμενος με την σύζυγό του δεν παρευρέθησαν. Παρακολουθούσαν όμως την όλη διαδικασία, από την βεράντα τους.
Την επόμενη βδομάδα, Κυριακή μεσημέρι, μας επισκέφτηκε ο ένας -από τους 5- αδελφός του Μιχάλη με την γυναίκα του, φέρνοντας ένα χταπόδι για να το ψήσουμε στη σχάρα στον κήπο. Το καθάρισε στην βρύση που είναι έξω, με ρώτησε αν μπορούσε να αφήσει τα εντόσθια στον κήπο για να τα φάνε οι γάτες της γειτονιάς και συμφώνησα. Σε λίγη ώρα εμφανίστηκε ο κ. Βαγγέλης και μπροστά στους επισκέπτες μου έκανε σκηνή, γιατί θεώρησε ότι αυτά τα εντόσθια ήταν εστία μόλυνσης (στον κήπο μου), και θα ήταν βλαβερά για τις γάτες να τα φάνε. Έσπευσα να τα μαζέψω για να μη δώσω συνέχεια στην σκηνή, που θεωρούσα ότι προσέβαλε κι εμένα και τους επισκέπτες μου.
Την επομένη του παρέδωσα την παρακάτω επιστολή, αντίγραφο της οποίας έδωσα και στον ιδιοκτήτη (κ. Ντίνο …..) που μένει δίπλα, για να είναι και αυτός ενήμερος.
Τερσανάς 29 Οκτώβρη 2012
Αγαπητοί γείτονες,
Η σκηνή που παίχτηκε εχτές (28/10) με στεναχώρησε πολύ και θέλω να το ξέρετε, ώστε να αποφευχθεί τυχόν επανάληψή της.
Είναι δικαίωμά σας να σνομπάρετε την πρόσκλησή μας για κέρασμα, αλλά κάνοντάς μου παρατήρηση για το τι κάνω στο σπίτι μου, ξεπερνάτε κάποια όρια, πράγμα το οποίο δεν προτίθεμαι να δεχτώ.
Τους καλεσμένους μου, τους τιμώ (είχατε την ευκαιρία να το διαπιστώσετε σε πρόσφατο κάλεσμά μου, το οποίο απαξιώσατε επιδεικτικά) και ενοχλούμαι όταν κάποιος τους φέρνει σε δύσκολη θέση.
ΣΥΝΕΠΩΣ, θεωρώ απαράδεκτο τον τρόπο με τον οποίο έγινε η χτεσινή σας παρέμβαση και θεωρώ την συγνώμη σας απαραίτητη, ως προϋπόθεση για καλή γειτονία.
Όταν αφήνουμε στον άλλο να επιλέξει το είδος της σχέσης που θέλει να έχει (αν θέλει) μαζί μας, δεν σημαίνει ότι αποποιούμαστε του δικαιώματός μας να το αποφασίσουμε εμείς, ανά πάσα στιγμή!
Κάνοντας ο καθένας μας τις επιλογές του,
αναλαμβάνει την ευθύνη και τις όποιες συνέπειες.
Με αγάπη
Ηρακλής …….
Μετά από δύο μέρες με φώναξε στην βεράντα του και με επιθετικό ύφος κι αυτός και η γυναίκα του, μου είπαν ότι τους απειλώ. Ζήτησα να μου εξηγήσουν τι θεωρούν απειλή, γιατί μάλλον πρόκειται για κάποια παρεξήγηση και μου είπε ότι ήταν απειλητικό το ότι ζήτησα να μου πουν ποιος είναι αυτός που κάνει συζητήσεις για κόκκινα φώτα και τα σχετικά και θεώρησαν απειλητική την παραπάνω επιστολή. Τότε τους ζήτησα να εξετάσουμε λέξη προς λέξη τα γραφόμενα, για να κατανοήσω κι εγώ ποια από όλες τις λέξεις ήταν απειλητική. Θεώρησαν απειλή το: «Κάνοντας ο καθένας μας τις επιλογές του, αναλαμβάνει την ευθύνη και τις όποιες συνέπειες». Τους ζήτησα συγνώμη αν παρεξηγήθηκε η επιστολή μου και τους εξήγησα ότι δεν υπήρχε καν απειλητική πρόθεση, απλά ήταν μια προσπάθειά μου στο να γνωρίσει ο ένας τον άλλο. Σαν συγγραφέας συνηθίζω να γράφω, και επιπλέον «τα γραπτά μένουν», οπότε μπορούν να αποτελούν αποδεικτικά στοιχεία έναντι των οποιονδήποτε προφορικών.
Σχολίασαν ειρωνικά την υπογραφή «με αγάπη» και τους εξήγησα ότι με όλους τους ανθρώπους που είδαν να παρευρίσκονται στην συγκέντρωσή μας τις προάλλες, αλλά και με όλους τους άλλους που σχετιζόμαστε, με αγάπη γίνεται η επικοινωνία μας.
Λίγες μέρες αργότερα ήρθε να μου πει ότι «τα μπάσα» από την τηλεόραση ή την μουσική μας, ενοχλούν το σπίτι του. Δεδομένου του ότι δεν είχα αφουγκραστεί ακόμα όλους τους ήχους στο νέο περιβάλλον, πέρασα μισή μέρα να κάνω την περίμετρο του σπιτιού, ελέγχοντας την ένταση του ήχου που χρησιμοποιούμε. Αν και δεν «κατέγραψα» καμία ενόχληση, αφαιρέσαμε εντελώς τα μπάσα από το σύστημά μας.
Από την επομένη άρχισε να παρκάρει το αυτοκίνητό του μπροστά στο παράθυρό μου και αγνόησε την παράκλησή μου, να το παρκάρει τουλάχιστον ένα μέτρο πιο πάνω, ώστε να μην μου κλείνει το παράθυρο. Σε κάθε μπες- βγες δε, κοπανούσε τις πόρτες με δύναμη. Δεν έδωσα καμία συνέχεια, για να μην δημιουργώ πρόκληση.
Γύρω στις 15 Δεκέμβρη, στις 11 π.μ και ενώ άκουγα χριστουγεννιάτικα τραγούδια (στη συνηθισμένη χαμηλή ένταση που συνηθίζω να χρησιμοποιώ), ήρθε η γυναίκα του και με κάλεσε να πάω στην βεράντα της, όπου είχε στήσει μια καρέκλα και με έβαλε να καθίσω, ζητώντας μου να ακούσω. Κάθισα, προσπάθησα να αφουγκραστώ και να καταλάβω τι περίμενε να ακούσω και μην ακούγοντας τίποτα άλλο από το αεράκι και τον ήχο της θάλασσας, την ρώτησα απορημένος.
– Τώρα δεν ακούγεται, μου λέει, αλλά τα μπάσα σου ενοχλούν.
– Λυπάμαι Ρουθ μου, της απάντησα, θα πρέπει να συνηθίσεις να ζεις με αυτό! εκνευρισμένος που για πολλοστή φορά αναγκάζομαι να εμπλακώ με τις παραισθήσεις κάποιου ατόμου.
Κατέβηκα κατευθείαν μέχρι το σπίτι του ιδιοκτήτη που είναι παρακάτω, του ζήτησα να έρθει μαζί μου (χωρίς να του εξηγήσω το λόγο) και τον γύρισα γύρω από το σπίτι για να μου πει αν άκουγε κάποιον ήχο από τη μουσική μου. Αφού πιστοποιήθηκε και από αυτόν ότι δεν ακούγεται τίποτα, του ανέφερα την σκηνή που είχε διαδραματιστεί λίγα λεπτά πριν, γνωστοποιώντας του ότι δεν πρόκειται να συμμετέχω ξανά στην παράνοια κανενός!
Μέσα σε μία ώρα ήρθε στο σπίτι μου ο κ. Βαγγέλης με απειλητικές διαθέσεις και καθώς ήμουνα πάνω στην βεράντα μου κι αυτός από κάτω, με έβρισε, άπλωσε το χέρι του να με χαστουκίσει (τραβήχτηκα πίσω και τον απέφυγα) και απείλησε να με σκοτώσει.
– Μήπως είναι καλό να προσέχεις τα λόγια σου Βαγγέλη; τον ρώτησα. Και μου απάντησε:
– Τι να σου πω ρε; Να σε γαμήσω; Αφού γαμιόσαστε εκεί μέσα.
– Φύγε από το σπίτι μου ρε καραγκιόζη, του απάντησα εκνευρισμένος, προσπαθώντας να κρατήσω όσο μπορούσα την ψυχραιμία μου.
– Θα σε σκοτώσω και θα σε θάψω εδώ μέσα, επανέλαβε. Αν ζήσεις εσύ άλλον ένα μήνα εδώ, να γίνω κι εγώ πούστης!
Ενημέρωσα τον ιδιοκτήτη για την σκηνή, ενώ ο «γείτονας» άνοιξε τα παράθυρά του και έβαλε μουσική δυνατά. Την επομένη πήγα στην εισαγγελία να αναφέρω το γεγονός και να ζητήσω υποδείξεις, για να χειριστώ το θέμα, αφού πρώτα ενημέρωσα και 2 φίλες δικηγόρους. Η εισαγγελέας υπηρεσίας μου έδωσε μια παραγγελία και μου είπε να αποτανθώ στο αστυνομικό τμήμα Σούδας, πράγμα το οποίο έπραξα. Δεν ήξερα κανένα άλλο στοιχείο του «γείτονα», εκτός από το όνομά του όμως.
Ήρθα σε επαφή με τον αρχιφύλακα ………., ο οποίος μου ζήτησε να βρω ότι στοιχείο μπορούσα για το άτομο, ώστε να επικοινωνήσει μαζί του για κάποια σύσταση.
Την επομένη των Χριστουγέννων ο κος ……… (αν και δεν επικοινώνησα μαζί του για να του δώσω επιπλέον στοιχεία), επικοινώνησε μαζί μου, για να τον καθοδηγήσω ώστε να επισκεφτεί τον «γείτονα». Τον ευχαρίστησα για το ενδιαφέρον του και του είπα ότι ίσως ήταν προτιμότερο γιορτιάρες μέρες, ούτε αυτός να τρέχει για τέτοια θέματα, ούτε να «ρίχνουμε λάδι στη φωτιά», δεδομένου του ότι δεν υπήρχε καμία εμφανής ενόχληση μέσα σε αυτές τις μέρες και η επιδίωξή μας είναι να ρίξουμε τους τόνους και όχι να διατηρήσουμε εντάσεις. Συμφωνήσαμε να επικοινωνήσω μαζί του αν συμβεί ξανά κάτι παρόμοιο και να φροντίσω στο μεταξύ να βρω κάποια παραπάνω στοιχεία του εν λόγω ατόμου. Κατέγραψα τον αριθμό του αυτοκινήτου του (BMW ασημί με πινακίδα κυκλοφορίας …….. – με κόκκινα γράμματα) και του μηχανακιού που χρησιμοποιεί (κόκκινη μοτοσυκλέτα με αρ. …….), μια και δεν κατάφερα να μάθω ούτε το επώνυμό του από τον ιδιοκτήτη, ο οποίος μου είπε ότι συνεχώς αντιμετωπίζει προβλήματα με αυτό το άτομο.
Την Κυριακή 3/2 μετά την επίσκεψη 2 φίλων, δέχτηκα εκ νέου φραστική επίθεση του κ. Βαγγέλη έξω από το σπίτι μου. Συνόδεψα το ένα άτομο μέχρι το αυτοκίνητό του, που το είχε παρκάρει στον δρόμο κάτω από την ταβέρνα και καθώς επέστρεφα στο σπίτι, ο «γείτονας» μου επιτέθηκε βρίζοντάς με και απειλώντας. Απέφυγα κάθε είδους απάντηση, διατήρησα την ψυχραιμία μου, τον κοίταξα στα μάτια καθώς κόλλησε σχεδόν το κεφάλι του στο δικό μου και μπήκα στο σπίτι για να πάρω τηλέφωνο στο αστυνομικό τμήμα. Εκείνη τη στιγμή, βγήκε έξω ο Μιχάλης και ενώ τηλεφωνούσα, ο «γείτονας» τον έβριζε χυδαία και τον απειλούσε:
– Θα πεθάνεις πουστάρα. Εμείς είμαστε εδώ πριν από σας. Να σηκωθείτε να φύγετε…
Η ώρα ήταν 9.45 μμ. και ο αρχιφύλακας …….. θα είχε υπηρεσία την επομένη 6.00-14.00, όπως μου είπε ο αξιωματικός υπηρεσίας. Την επομένη το πρωί, κάλεσα στο Αστυνομικό Τμήμα Σούδας και ενημέρωσα τον κο ……….. για τα όσα συνέβησαν, ενώ του έδωσα και τα στοιχεία που είχα συλλέξει.
Ο κ. Βαγγέλης «περιπολεί» έξω από το σπίτι μας με το σκυλί του, με φακούς τις βραδινές ώρες, ανησυχώντας το δικό μας σκυλί και το ίδιο κάνει κάθε πρωί, αφήνοντας τις ακαθαρσίες του σκυλιού του στον προαύλιο χώρο μας. Μέχρι στιγμής, έχουμε συγκρατήσει επισκέπτες μας από το να του κάνουν παρατήρηση, για να μην λειτουργήσουμε εμείς ως πρόκληση και κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε αυτές τις κινήσεις τρομοκρατίας, αλλά η ηρεμία μας έχει διασαλευθεί και η δική μου ψυχολογία ειδικά, βρίσκεται σε πολύ άσχημη κατάσταση. Δεν μπορώ να συγκεντρωθώ ούτε στις μελέτες, ούτε στο γράψιμό μου και κινδυνεύω να αρρωστήσω.
Την Τρίτη 5/2 επικοινώνησε μαζί μου ο αρχιφύλακας ………, ο οποίος μου είπε πως κάλεσε στο τμήμα τον γείτονά μου, του έκανε συστάσεις και να περάσω από το τμήμα για να παραλάβω αντίγραφο του βιβλίου συμβάντων. Μου ανέφερε ότι παραδέχτηκε τα πάντα και ο αρχιφύλακας του συνέστησε να μην βρίζει και να μην απειλεί γιατί θα έχει κυρώσεις.
Έχει διαταραχθεί η ισορροπία μου, αλλά σε χειρότερη κατάσταση είναι ο Μιχάλης, ο οποίος (ζώντας στο εξωτερικό όλα του τα χρόνια) δεν υποφέρει τις εντάσεις ακόμα και τις πιο παραμικρές. Έχει πρόβλημα ύπνου ακόμα και στις γαλήνιες περιόδους, πόσο μάλλον όταν συμβαίνουν αυτά, στο χώρο που “υποτίθεται” είναι το ησυχαστήριό του!
Την Δευτέρα 14/2 καθώς βγήκα έξω να κάνω μια βόλτα, δέχτηκα πάλι την επίθεσή του με βρισιές. Προσπάθησα και κατάφερα να κρατήσω την ψυχραιμία μου, λέγοντάς του ότι καταλαβαίνω πως έχει κάποιο πρόβλημα και μετά χαράς να τον βοηθήσω αν μπορώ σε κάτι. Τον ρώτησα ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημά του και συνέχισε να υποστηρίζει την παραίσθησή του: ότι εμείς φέρνουμε “πελάτες” στο σπίτι και ότι έχει καταγράψει τις πινακίδες από τα αυτοκίνητα που μας έχουν επισκεφθεί όλο αυτό τον καιρό.
– Ωραία, του είπα, οπότε θα μπορεί η αστυνομία να τους καλέσει και να βρεις το δίκιο σου τότε. Για ποιο λόγο μου επιτίθεσαι λοιπόν και δημιουργείς αυτές τις σκηνές;
Δέχτηκα απόπειρα χειροδικίας (που την απώθησα με ήπιο τρόπο) και μετά επιτέθηκε στον Μιχάλη (με φραστική χυδαιολογία).
Χλεύασε το γεγονός του ότι αναφέρθηκα στην εισαγγελία και στο αστυνομικό τμήμα και ζητούσε επίμονα να με «ξεμοναχιάσει σε κάποιο μέρος χωρίς μάρτυρες»!!!
Ήταν η ώρα 14:45 που τηλεφώνησα στο Α.Τ. Σούδας για να γνωστοποιήσω το συμβάν.
Μέσα σε ένα χρονικό διάστημα τεσσάρων μηνών, έχουμε δεχθεί πάμπολες χυδαιότητες, προσβολή της προσωπικότητάς μας και απειλές κατά της ζωής μας, από ένα άτομο με το οποίο είχαμε όλη την καλή πρόθεση να γειτονέψουμε ήρεμα και αρμονικά, χωρίς καμία διάθεση να εμπλακούμε στις δραστηριότητες ή τις παράνοιές του.
Εγκατασταθήκαμε σε ένα σημείο των Χανίων (στο οποίο δεσπόζει μια γερμανική σημαία, πράγμα στο οποίο μάλλον δεν δώσαμε την δέουσα σημασία), που προσφέρει φυσική ομορφιά και γαλήνη, αναζητώντας την ηρεμία μας και βρισκόμαστε σε μια ψυχολογική κατάσταση άθλια και με την υγεία μας κλονισμένη.
Για οτιδήποτε μου συμβεί από εδώ και στο εξής, σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, υπ’ αριθμόν ένα ύποπτος ορίζεται ως εκ των παραπάνω ο κ. Βαγγέλης …. (και/ή οι τυχόν συνεργάτες του).
ΗΡΑΚΛΗΣ ………
[…] […]
τα σχόλια είναι κλειδωμένα.