ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΜΑΦΙΑ / ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΟΧΗ ΕΝΑΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΠΥΡΗΝΑΣ
Τα ξημερώματα του Σαββάτου 27/02/2016, κοντά στο κατειλημμένο κοινωνικό κέντρο ΒΟΞ στα Εξάρχεια, έγινε συμπλοκή μεταξύ αναρχικών συντρόφων από την κατάληψη και ναρκεμπόρων, λόγω της παρέμβασης των πρώτων σε σεξιστική επίθεση. Οι ναρκέμποροι αντέδρασαν με ξυλοδαρμό και μαχαιριές με αποτέλεσμα τον βαρύ τραυματισμό των συντρόφων. Αυτό δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό, καθώς οι μαφιόζικες συμμορίες έχουν επιτεθεί αρκετές φορές στο παρελθόν στους κοινωνικούς και πολιτικούς μας χώρους λόγω της αντίστασης που έχουν επιδείξει, με χαρακτηριστικό γεγονός τις σφαίρες που είχε δεχθεί το Κ*ΒΟΞ. Οι ίδιες συμμορίες και λοιποί κανίβαλοι της περιφέρειάς τους έχουν επιτεθεί ευρύτερα σε άτομα είτε για οικονομικούς σκοπούς είτε λόγω της “μη-κανονικότητάς” τους (όπως γκέι και τρανς) είτε έχοντας απλά σκοπό την επίδειξη δύναμης.
Η απάντηση στη δολοφονική επίθεση ήταν άμεση, και σήμερα, έναν μήνα μετά, ο αγώνας συνεχίζει να κλιμακώνεται. Μετά την πρώτη παρέμβαση/άμεση αντίδραση (27/02) που πραγματοποιήθηκε από περίπου 200 συντρόφισσες/ους στην πλατεία Εξαρχείων, έχουν ακολουθήσει αρκετές παρεμβάσεις στο ίδιο μέρος καθώς και μία μαζική πορεία γειτονιάς με αναβαθμισμένα χαρακτηριστικά σχεδιασμού, τόσο στο επίπεδο των μέσων, όσο και στο οργανωτικό σχέδιο παρουσίας στο δρόμο.
Η σύγκρουση με τις μαφίες ήταν πάντοτε ένα σκληρό πεδίο αγώνα. Σύντροφοι/ισσες, κάτοικοι και αλληλέγγυες/οι έχουν αντιπαρατεθεί ρισκάροντας τη σωματική τους ακεραιότητα, ακριβώς επειδή επιλέγουν να ιεραρχήσουν το αξιακό της αυτονομίας μιας περιοχής πάνω από τους συσχετισμούς δυνάμεων. Η σύσταση τέτοιων κοινοτήτων αγώνα αποδεικνύει από τη μία το αδύνατο της συνύπαρξης μεταξύ μαφιόζων και αγωνιστών, και από την άλλη σπάει τον κυρίαρχο μύθο, που θέλει τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους αναγκαίους για την ύπαρξη κοινωνίας/κοινότητας.
Ως αναρχικές/οι και ως εγχείρημα από τον κατειλημμένο χώρο πολύμορφης δράσης αναρχικών Ζαΐμη 11, στα Εξάρχεια, δε θα μπορούσαμε να μείνουμε αμέτοχοι και αδρανείς, γιατί θεωρούμε τον αγώνα ενάντια στις μαφίες δομικό χαρακτηριστικό του αγώνα για τη συνολική απελευθέρωση (κάθε γειτονιάς). Ενάντια στη μαφία καθ’ εαυτή, αλλά και ως προέκταση και συνεργάτη του επίσημου κατασταλτικού μηχανισμού.
Μια συνεργασία που βρίσκει και τις δύο πλευρές πλήρως εξυπηρετούμενες οικονομικά. Από την μία ανενόχλητη διακίνηση προϊόντων, σωμάτων και υπηρεσιών και από την άλλη τα “μεροκάματα” σε μπάτσους όλων των διαβαθμίσεων, για τη συνενοχή και συμμετοχή τους.
Ειδικά σε μια περιοχή με εξεγερτική παρακαταθήκη και κουλτούρα, οι υπάλληλοι και τα αφεντικά τους ρουφιανεύουν τις κινήσεις και τις σχέσεις μας για περαιτέρω διευκολύνσεις, ενώ παράλληλα προβάλλεται η ίδια η μαφία ως δικαιολογία για να νομιμοποιηθούν οι εισβολές στις πλατείες, στα πάρκα και στα σπίτια της περιοχής από την ΕΛ.ΑΣ. Η ίδια η κίνηση της μαφίας επιβάλλει κανιβαλιστικούς και εκμεταλλευτικούς όρους στο έδαφος που λυμαίνεται, εμποδίζοντας τη σύσταση ανοιχτών κοινοτήτων αγώνα και ελευθερίας.
Η μαφία αντανακλά πλήρως την δυναμική του κεφαλαίου, αφού πουλάει ό,τι δε νομιμοποιείται ηθικά να πουλάει η επίσημη έκφανσή του. Στο εσωτερικό της εντοπίζουμε στρατιές αναλώσιμων κι απόκληρων υποκειμένων, και μαζί με τις αυστηρά ιεραρχικές της δομές, αποτυπώνεται η χειριστικότητα και η αδηφαγία ως προϋποθέσεις της μεγιστοποίησης του κέρδους και της επιρροής της. Τα πιο πάνω χαρακτηριστικά δεν αποτελούν μονοπώλιο της μαφίας. Είναι εγγεγραμμένα με διαβαθμίσεις στο κοινωνικό σύμπλεγμα, στους χώρους εργασίας, σε κάθε γειτονιά με μαφία ή χωρίς.
Πέρα από τις αναλύσεις και τα γεγονότα, οφείλουμε, ως αναρχικές/οί και μέρος αυτού του αγώνα, να καταθέσουμε μια (αυτο)κριτική πάνω στον λόγο και τις τακτικές που τον πλαισιώνουν.
Αρχικά, μας προβληματίζει και μας ξενίζει ιδιαίτερα ο λόγος περί “αντικοινωνικών” στοιχείων, όταν χρησιμοποιείται από εμάς , την ίδια στιγμή που η κυρίαρχη μικροαστική αφήγηση προσάπτει τον χαρακτηρισμό αυτόν σε όσους αποκλίνουν από τα κυρίαρχα πρότυπα συμπεριφορών και επιλογών και δε συνεισφέρουν στην εύρυθμη λειτουργία της ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑΣ . Ο όρος που περιγράφει την κατάσταση, που χαρακτηρίζει τους εχθρούς μας, όπως αναφέραμε και πιο πάνω, είναι ο κανιβαλισμός. Αντιθέτως, η ”αντι-κοινωνικότητα” μπορεί να προκύπτει πολλές φορές και από τη συνολική άρνηση της υφιστάμενης κοινωνίας ως καταπιεστικής και εκμεταλλευτικής. “Αντι-κοινωνικότητα” λοιπόν , ως μία από τις οδούς για τη συνολική υπέρβασή της. Η αντίστασή μας στην ομοιογενοποίηση των αντικοινωνικών υποκειμένων και κατ’ επέκταση στη δαιμονοποίησή τους, δε σημαίνει ότι βρίσκουμε μία εγγενώς εγγεγραμμένη επαναστατικότητα σ’ αυτά.
Άλλη μία από τις αστοχίες ως προς την ανάγνωση των γεγονότων, θεωρούμε τον προσδιορισμό των μαφιόζων και των παρατρεχάμενών τους με βάση τα εθνικά τους χαρακτηριστικά. Δεν αναιρούμε την οργάνωσή τους βάσει αυτών, αλλά επίσης δε δικαιολογούμε σε καμία περίπτωση τη στοχοποίησή τους με αυτό το κριτήριο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως οι μειονότητες δεν έχουν ισάξιες ευκαιρίες και πόρους για την αυτοσυντήρησή τους και έτσι συχνά προσεγγίζονται, χρησιμοποιούνται και ενσωματώνονται από μηχανισμούς σαν τη μαφία. Ως αναρχικές/οί, αν θέλουμε να οξύνουμε τη δυνατότητα της αυτοκριτικής, θα πρέπει να είμαστε σε θέση να μπορούμε να αντιληφθούμε πότε μιλάμε από μια προνομιακή θέση, και να μην αντιμετωπίζουμε εξισωτικά άτομα που δεν έχουν τα αντίστοιχα προνόμια, χωρίς αυτό να ξεπλένει το οποιοδήποτε άτομο από τις ευθύνες των επιλογών του.
Τέλος, όταν οφείλεις να προστατεύσεις έναν χώρο εκτάκτως και το μέσο σου είναι η άμεση βία, τότε η ευθύνη ΥΠΕΡπολλαπλασιάζεται, αφού πέρα από τις “παράπλευρες απώλειες” που μπορούν να προκύψουν, το ανοιχτό πεδίο βίας μπορεί να γίνει εκμεταλλεύσιμο από αυτούς που τη χρησιμοποιούν τυφλά. Αν και συμφωνούμε ότι η ζήτηση των ναρκωτικών δίνει χώρο στη μαφία, και παρ’ ότι μας βρίσκει απόλυτα σύμφωνους η εκδίωξη των ναρκεμπόρων ακόμα και με ένοπλα μέσα, στόχος του αγώνα μας εναντίον τους, δεν είναι η εξάλειψη των χρηστών, αλλά η δημιουργία και η μονιμοποίηση πολιτικών δραστηριοτήτων, εκδηλώσεων και πεδίων σύγκρουσης στους ανοιχτούς χώρους της περιοχής.
Η παραπάνω αντι-πρόταση είναι μέρος ενός συνολικότερου προτάγματος για το πώς επιθυμούμε τα Εξάρχεια και κάθε κοινότητα αγώνα και αλληλεγγύης.
Ένα συνολικά απελευθερωμένο/επαναστατημένο έδαφος οφείλει να αποτάξει από πάνω του όχι μόνο τη μαφία, αλλά κάθε έκφανση των εκμεταλλευτικών και κυριαρχικών δομών και σχέσεων. Από τις πιο εξόφθαλμες μέχρι τις πιο κοινωνικά νομιμοποιημένες. Από τους μπάτσους, τους μπράβους, τους μαφιόζους, τους φασίστες, τις πολυεθνικές, τα πολιτικά γραφεία, μέχρι την κάθε καπιταλιστική επιχείρηση, την ίδια την ιδιοκτησία, τον κάθε τραμπούκο, σεξιστή.
Θέλουμε όλα τα κτήρια των Εξαρχείων, και κάθε γειτονιάς, κατειλημμένα ή και γκρεμισμένα, αν δεν έχουν να προσφέρουν κάτι. Θέλουμε να ξηλώσουμε την άσφαλτο και να στήσουμε περισσότερα αυτοοργανωμένα πάρκα. Σε κάθε δυνατό σημείο να δημιουργήσουμε αστεακούς κήπους με σκοπό την παραγωγή τροφίμων και με αυτοσκοπό το ίδιο το πράσινο . Θέλουμε ζώα ανθρώπινα και μη να ζουν με αξιοπρέπεια και όχι κλεισμένα και κρυμμένα σε σπίτια-κλουβιά. Δε Θέλουμε τη ζωή ως κατανάλωση και ψυχαναγκασμό. Θέλουμε δρόμους κλειστούς για μια μόνιμα εξεγερτική κατάσταση. Σ’ αυτούς τους ίδιους δρόμους θα εδαφικοποιούμε τα γλέντια, τις πολιτικές εκδηλώσεις και τις συγκρούσεις μας. Δρόμοι κλειστοί, ως αντίσταση στην ασφυκτική, καρκινογόνα ατμόσφαιρα των αστικών κολαστηρίων και συνάμα ως ορμητήριο αγώνα. Θέλουμε κάθε περιοχή έναν επαναστατικό πυρήνα που θα διαθέτει όλα τα μέσα αυτοσυντήρησης και πολέμου.
Καλούμε στην πορεία της 02/04, στις 17:00, ως μία στιγμή ενός συνολικότερου αγώνα ενάντια στη μαφία και την επίσημη καταστολή, που εδράζεται αυτή την στιγμή, όσον αφορά την περιοχή μας, στο 5ο τμήμα, καθώς και τη σύνδεσή τους ως κομμάτια του ίδιου εχθρικού μετώπου.
-ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΜΑΦΙΑ, ΜΠΑΤΣΟΥΣ, ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
-ΔΕ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΗΣΙΔΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ,
ΘΕΛΟΥΜΕ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΑΓΩΝΑ
-ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΠΑΥΣΗ, ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ
ΜΕ ΟΣΑ ΚΑΤΑΔΥΝΑΣΤΕΥΟΥΝ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ
ΑΝΑΡΧΙΑ, ΠΟΛΥΜΟΡΦΙΑ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Υπό διαμόρφωση συλλογικότητα
από τον χώρο πολύμορφης δράσης αναρχικών Ζαϊμη11
“Μαύρο-πολύχρωμο”
Αναδημοσίευση από athens.indymedia.org
