Επίθεση με χρώματα στο δημαρχείο, τη χωροφυλακή, το «σπίτι του χιπ-χοπ» και το ινστιτούτο Παστέρ.
Τη νύχτα της 23ης προς την 24η Μάρτη επιτεθήκαμε με μπογιές στις προσόψεις του δημαρχείου, της χωροφυλακής, του κτηρίου όπου στεγαζόταν άλλοτε η κατάληψη Mangouste και το «σπίτι του χιπ-χοπ». Επιλέξαμε αυτούς τους στόχους για να εναντιωθούμε στην ανάπλαση των λαϊκών γειτονιών και στην πολιτική των Αρχών της πόλης που εκτοπίζουν τους φτωχούς για να καταστήσουν αυτές τις γειτονιές πιο προσοδοφόρες για τους μεσίτες.
Το Chti d’Arras, παλιό στέκι δραστηριοτήτων και παράνομα κατειλημμένης ζωής για πολλά χρόνια, κι όπου συγκεκριμένα λάμβαναν χώρα συναυλίες κι άλλες εκδηλώσεις χιπ-χοπ, εκκενώθηκε και αντικατασταθηκε από «το σπίτι του χιπ-χοπ» ή αλλιώς «ευρωπαϊκό κέντρο αστικής κουλτούρας». Αυτός ήταν ένας καλός τρόπος ώστε η δημαρχία να οικειοποιηθεί όσα συνέβαιναν εντός του χώρου, να τα απογυμνώσει από τον ανατρεπτικό χαρακτήρα τους και να τα μετατρέψει σε εμπορευματοποιημένο προϊόν κουλτούρας.
Πάμπολλες είναι ωστόσο οι πρακτικές που έρχονται εκ των πραγμάτων σε αντίθεση με αυτή τη λογική. Είτε πρόκειται για καταλήψεις εδαφών, άδειων κτηρίων και σπιτιών, στάση πληρωμής ενοικίων, είτε για απόπειρες στέγασης ή πειραματισμού με νέες κοινωνικές σχέσεις, βρισκόμαστε γρήγορα αντιμέτωποι με την καταστολή. Πάρτε για παράδειγμα την πρόσφατη εκκένωση της Mangouste (κτήριο ιδιοκτησίας του ινστιτούτου Παστέρ που παρέμενε άδειο για χρόνια), μιας κατάληψης που βρισκόταν στο κέντρο της Λιλ, ήταν ορατή κι ανοιχτή στη γειτονιά, κι ως εκ τούτου ενοχλητική για τη δημαρχία. Τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτή την περίπτωση (πολυπληθείς αστυνομικές δυνάμεις, η γειτονιά αποκλεισμένη όλο το πρωινό) αποδεικνύουν στην πράξη πως επιδιώκουν να χτυπήσουν στη ρίζα κάθε πρωτοβουλία που δεν τους είναι υποτελής. Υπάρχουν ακόμα κάμποσα κατειλημμένα μέρη, ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζει η κατάληψη Insoumise (βιβλιοθήκη όπου λαμβάνουν χώρα ποικίλες εκδηλώσεις, προβολές κ.τ.λ.), τα οποία κινδυνεύουν με εκκένωση.
Δεν σκοπεύουμε να τους αφήσουμε να κάνουν ό,τι τους γουστάρει, ούτε περιμένουμε να μας δώσουν άδεια ή να μας εκχωρήσουν κάποιο δικαίωμα. Θα αρπάξουμε όσα μπορούμε. Απευθύνουμε ένα κάλεσμα αλληλεγγύης ανάμεσα σε όλους όσους αγωνίζονται και πλήττονται από την οικονομική και κοινωνική πολιτική του κράτους και των λακέδων του.
Πόλεμο σ‘ αυτόν τον γερασμένο κόσμο, ACAB.
πηγή: indymedia lille (μέσω attaque)
H mpalothia αναδημοσιεύει από gr.contrainfo.espiv.net
