Η καταστολή σας δεν μας φοβίζει, μας εξεγείρει
Ανακοίνωση συνέλευσης αναρχικών Λάρισας με αφορμή την κατάληψη στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ
Στις 27 Ιούλη μετά από τις εκκενώσεις τριών καταλήψεων στη Θεσσαλονίκη πραγματοποιήθηκε ως ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης στους συλληφθέντες, κατάληψη στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ Λάρισας. Σαν συλλογικότητα θεωρήσαμε απαραίτητο να τοποθετηθούμε συνολικά με αφορμή τα γεγονότα που εξελίχτηκαν, καθώς συμμετείχαμε και στηρίξαμε έμπρακτα ως άτομα, την κατάληψη αυτή μαζί με συντρόφους αλληλέγγυους.
Καταρχήν είναι σημαντικό να αναφερθούμε σε κάποια σημεία του ευρύτερου πολιτικού πλαισίου το οποίο ορίζει και κάνει ξεκάθαρο μεταξύ άλλων τους λόγους για τους οποίους προχωρήσαμε στην συγκεκριμένη παρέμβαση.
Τον πόλεμο τον ζούμε κάθε μέρα εδώ
Τον τελευταίο χρόνο ήρθαμε αντιμέτωποι με εικόνες φρίκης και θανάτους στα χερσαία σύνορα και στα νερά του Αιγαίου, κύριος υπαίτιος των οποίων δεν είναι άλλος από την κερδοφόρα και αιμοσταγή βιομηχανία του καπιταλισμού. Μια βιομηχανία που στηρίζεται από κράτη και κυβερνήσεις και αυτήν την περίοδο έχει προκαλέσει με στρατιωτικές επιχειρήσεις σε Αφρική και στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, μία από τις μεγαλύτερες προσφυγικές κρίσεις της ιστορίας.
Ευρώπη και Ελλάδα συνομιλούν και διαπραγματεύονται, υπογράφουν και τροποποιούν συνθήκες, χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τα πνιγμένα παιδιά και ζητούν τη βοήθεια της εκκλησίας, των ΜΚΟ και του στρατού της Frontex. Ντόπιο και διεθνές κεφάλαιο αναδιαρθρώνονται και παράλληλα το σύγχρονο δουλεμπόριο, χρυσαφίζει. Ένα ολόκληρο κύκλωμα που εξυπηρετεί και στηρίζει τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης είναι ήδη στημένο, όπως ΜΜΕ που παραπληροφορούν και σπέρνουν φόβο, μπάτσοι, συνοριοφύλακες, λιμενικοί και παρακράτος που εφαρμόζουν με βία της επιταγές της εξουσίας.
Μέσα στις συνθήκες του τρίτου μνημονίου, του νέου ασφαλιστικού, της ανεργίας, των πλειστηριασμών και των εξώσεων, της φτωχοποιήσης, των διακοπών ρεύματος και νερού, την καταπάτηση εργασιακών δικαιωμάτων, εμείς δεν έχουμε άλλες αυταπάτες. Την ίδια στιγμή που ζούμε με μισθούς για δούλους και κόβονται οι συντάξεις, η κυβέρνηση διαθέτει εκατομμύρια ευρώ σε στρατιωτικό εξοπλισμό, αναγνωρίζει την Τουρκία ως ασφαλή τόπο διαμονής για πρόσφυγες και σφίγγει το χέρι στο Ισραήλ που πνίγει στο αίμα την Παλαιστίνη.
Η δήθεν φιλάνθρωπη και αριστερή κυβέρνηση ξεκάθαρα δεν έχει καμία πρόθεση ούτε να δημιουργήσει δομές πρόνοιας ούτε να “φιλοξενήσει” φυσικά κανέναν. Αντίθετα για όσους δεν είχανε την τύχη να έχουν νόμιμα χαρτιά, σε ένα σύγχρονο καθεστώς απαρτχάιντ, το καλωσόρισμα σημαίνει εγκλεισμό, βίαιοι εκτοπισμοί, ξύλο, διαχωρισμό ανάλογα με φυλή και τάξη, γκετοποίηση και εκμετάλλευση ως το νέο φτηνό εργατικό δυναμικό στην Ευρώπη της ευμάρειας και του πολιτισμού.
Τα περίφημα κέντρα φιλοξενίας-προσωρινής κράτησης-ελευθερης μετακίνησης-ταυτοποίησης -hotspot, δεν είναι κάτι άλλο από στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι “λαθραίοι “ άνθρωποι που ξέφυγαν από τον πόλεμο, στοιβάζονται σε χωράφια, παλιές εγκαταστάσεις και εργοστάσια, μέσα σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης και υπό άγρια καταστολή, με αποτέλεσμα θανάτους από έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, αυτοκτονίες και εξαφανίσεις παιδιών.
Αντίσταση Αυτοοργάνωση Αλληλεγγύη
Απέναντι σε όλα αυτά κανένας εφησυχασμός και ελπίδα για διαχείριση της κατάστασης από τα πάνω δεν χωράνε. Το κίνημα αλληλεγγύης εναντιώνεται έμπρακτα στις πολιτικές του κράτους που θέλει τους πρόσφυγες αποκομμένους από τον κοινωνικό ιστό, αόρατους στα μάτια της κοινωνίας, με πολύμορφους αγώνες και δημιουργώντας δεκάδες αυτοοργανωμένες δομές όπως οι καταλήψεις εγκαταλελειμμένων κτηρίων. Εκεί μέσα στεγάζονται βασικές πρώτες ανάγκες (σίτιση, περίθαλψη, ασφάλεια) συλλογική ζωή, ανθρώπινες σχέσεις χωρίς διαχωρισμούς και εφορμίστηκαν δράσεις αντίστασης. Εκεί μέσα ντόπιοι και ξένοι, με χαρτιά ή χωρίς, παίρνουν τις ζωές στα χέρια τους, ζουν υγιείς και ευτυχισμένοι, μακριά από φράκτες, στρατόπεδα, όπλα. Τέτοιες δομές ήταν και οι καταλήψεις στέγης Ορφανοτροφείο, Hurriyat και Νίκης.
Η δημιουργία τέτοιων κοινοτήτων, τα ιδανικά της ισότητας, της ελευθερίας, της αυτοδιαχείρισης και της αντίστασης, που διέπουν και τις τόσες άλλες καταλήψεις που υπάρχουν, είναι προφανώς αγκάθι για την εξουσία (βλ. δηλώσεις Καμίνη, Μπουτάρη). Έτσι και η διοργάνωση του noborder camp έδειξε ξεκάθαρα το πόσο ενοχλήθηκαν αλλά και φοβήθηκαν οι διάφορες αρχές, καθώς έδωσε μία παραπάνω διάσταση στους κοινούς αγώνες των από τα κάτω σε διεθνές επίπεδο. Λασπολογία, απειλές, προσαγωγές και μια καλοστημένη επιχείρηση εκκενώσεων και κατεδάφισης μίας από τις τρεις καταλήψεις λίγες μέρες μετά τη λήξη του, επιβεβαιώνουν τα παραπάνω. Με κίνηση της εισαγγελικής αρχής γίνονται μηνύσεις από τη Μητρόπολη, την πρυτανεία του ΑΠΘ και ενός ιδιοκτήτη με αποτέλεσμα 100 περίπου προσαγωγές, απομάκρυνση και μεταφορά μεταναστών-ριών σε «κέντρα φιλοξενίας» και απόδοση κατηγοριών για κατάληψη δημόσιας περιουσίας και διατάραξη οικιακής ειρήνης ανάλογα με την περίπτωση σε 74 αλληλέγγυους. Κοινός παρονομαστής της καταστολής είναι φυσικά η κυβέρνηση που έσπευσε να αποποιηθεί των ευθυνών της με σχετική ανακοίνωση.
Τα αντανακλαστικά του κινήματος ήταν άμεσα. Πορείες, συγκεντρώσεις έξω από τα δικαστήρια, καταλήψεις και επιθέσεις σε γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ, σε εκκλησίες, σε εργολάβους, κείμενα και δράσεις αλληλεγγύης από όλο τον ελλαδικό χώρο και το εξωτερικό.
Τοπικές δημοτικές αρχές, νεολαία ΣΥΡΙΖΑ και κομματόσκυλα- ξεφτίλες και τσιράκια της εξουσίας
Οι τοπικές δημοτικές αρχές, η περιφέρεια και τα διάφορα κομματικά στελέχη παρόλο που συνεχώς πετάνε το μπαλάκι των ευθυνών στην κυβέρνηση, ακολουθούν στην ουσία τον ίδιο δρόμο με αυτήν. Παρόλες τις παρεμβάσεις και τις πιέσεις του κινήματος αλληλεγγύης της πόλης καθώς και των αιτημάτων των ίδιων των προσφύγων, η τελική τους απάντηση ήταν μία: ”Το προσφυγικό έκλεισε”.
Ο απολογισμός περιλαμβάνει την φυλάκιση στο Κουτσόχερο, μέσα σε φίδια και σκορπιούς σε ένα χωράφι μες τον ήλιο, αποκεντρωμένο ώστε να μην χαλάσει η ωραία εικόνα της κατά τα άλλα πρώην υποψήφιας για πολιτιστική πρωτεύουσα πόλης, ελλιπής σίτιση και περίθαλψη, δυο θανάτους (από πνιγμό στο ποτάμι και μία αυτοκτονία δια απαγχονισμού), χειροκροτήματα σε στρατό, ΜΚΟ, ερυθρό σταυρό και φιλάνθρωπους φορείς, μίζες και σιωπή. Αποκορύφωμα, η καταστολή όσων αντιστάθηκαν για τη μεταφορά τους και τον διαχωρισμό τους σε Σύριους και Αφγανούς στο Κυψελοχώρι. Ξύλο, δακρυγόνα και γκλομπιές σε παιδιά.
Να λοιπόν γιατί το να καταλάβουμε τα γραφεία σας κύριοι συριζαίοι ήταν όντως το ελάχιστο που μπορούσαμε να κάνουμε. Ας ενημερώσουμε λοιπόν την κοινωνία της Λάρισας για όλα όσα συμβαίνουν και ας απαντήσουμε στις ανακοινώσεις που βγάλατε στα τοπικά μέσα ενημέρωσης.
Δεν είμαστε απλώς νεαροί αντιεξουσιαστές που πίνουμε μπύρες. Είμαστε εργαζόμενοι, άνεργοι, φοιτητές και ενεργό κομμάτι της κοινωνίας που ζούμε. Είμαστε αναρχικοί και έμπρακτα αλληλέγγυοι χωρίς εισαγωγικά στην αλληλεγγύη. Αντιστεκόμαστε και γνωρίζετε τις πολύμορφες δράσεις μας στην πόλη και τη συμμετοχή μας στους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες με τους από τα κάτω.
Έμποροι της ελπίδας, και καλά παλιοί “αγωνιστές” που μόνο μέσα στο μυαλό σας έχετε διαχωρίσει ότι άλλο κόμμα και άλλο κυβέρνηση κόψτε τη λάσπη και τη στάχτη στα μάτια και μην μας προκαλείτε άλλο.
Με την γελοία ανακοίνωση σας θελήσατε να υποβαθμίσετε την πολιτική μας πράξη αποκρύβοντας τον πολιτικό λόγο για τον οποίο προβήκαμε σε αυτή και εκφράστηκε ξεκάθαρα από την συνέλευση της κατάληψης που συμμετείχαμε.
Αν λοιπόν βανδαλισμός είναι το γράψιμο συνθημάτων σε αφίσες, τί είναι τότε η κατεδάφιση ενός κτηρίου που στεγάζονταν οικογένειες και η καταστροφή του φαρμακευτικού εξοπλισμού, των ειδών πρώτης ανάγκης και των προσωπικών αντικειμένων των ενοίκων του; Αν βία είναι η παραβίαση των γραφείων των ξεφτιλισμένων καλοπληρωμένων βουλευτών σας, τί είναι η καταστολή στην Ειδομένη και όλα όσα αναφέρουμε παραπάνω;
Αν είστε τόσο πιστοί όπως λέτε στις αξίες της ριζοσπαστικής αριστεράς, τότε γιατί μας στείλατε κατά την κατάληψη των γραφείων σας μπάτσο, στέλεχος που δήθεν ήθελε να πάρει τα προσωπικά του αντικείμενα, ενώ προσπαθούσε βασικά να φυγαδέψει τα εκατοντάδες έγγραφα που βρήκαμε; Έγγραφα που δεν ήταν άλλα παρά “διευκολύνσεις” κοινώς ρουσφέτια; Όσο για τα χρήματα που δήθεν σχίστηκαν, έχουμε να πούμε ότι το ποσό των 500 ευρώ για εμάς και για τον περισσότερο κόσμο δεν θεωρείται μικροποσό όπως λέτε, αλλά ούτε καν βασικός μισθός. Για εσάς βέβαια που κόβετε όπως είδαμε επιταγές τετραψήφιων αριθμών είναι όντως κάτι το ευτελές.
Για να τελειώνουμε.
Η αλληλεγγύη για εμάς δεν γνωρίζει σύνορα ούτε ποινικοποιείται.
Η αυτοργάνωση και η αξιοπρέπεια είναι λέξεις που δεν θα ξαναβάλετε στο στόμα σας.
Την αντίσταση μας θα τη βρίσκετε συνεχώς μπροστά σας.
Κάτω τα ξερά σας από τις καταλήψεις
Ενάντια στην Ευρώπη φρούριο και στη βιομηχανία πολέμου
Ενάντια σε κράτος, ντόπιο και διεθνές κεφάλαιο
Σύνορα ανοιχτά-κανένας άνθρωπος λαθραίος
Πίσω ρουφιάνοι Εμπρός σύντροφοι
ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΛΑΡΙΣΑΣ
