10, 100, 1000δες κτίρια που σαπίζουν
Τι έγινε;
Την Παρασκευή 24/11 καταλάβαμε το εγκαταλελειμμένο κτίριο της οδού Αρβάλη 3 το οποίο έχουμε μετατρέψει σε ένα πολυλειτουργικό χώρο. Κάθε χώρος έχει προετοιμαστεί κατάλληλα για να εξυπηρετήσει ανάγκες αλλά και να διαδώσει γνώσεις. Το δωμάτιο συγγραφής και μελέτης, η ανοιχτή προσβασιμότητα για μπάνιο, ο χώρος προσφοράς και απόκτησης ρούχων, η κουζίνα-εργαστήριο για την μετατροπή του πλεονάσματος της λαϊκής σε μαρμελάδες και διάφορες σάλτσες, η αυλή-εργαστήριο για αστική κηπευτική είναι όλα δομές της νέας μας κατάληψης. Από την πρώτη στιγμή αρχίσαμε τις εργασίες ώστε να το καταστήσουμε βιώσιμο, γεμίζοντάς το με ζωή. Ανοίξαμε τις πόρτες μας στην γειτονιά, κάναμε συλλογική κουζίνα κατά την διάρκεια της λαϊκής, μοιράσαμε το κείμενο μας και πράγματι βρήκαμε ενδιαφέρον και υποστήριξη.
Μερικές μέρες αργότερα ένας άντρας εμφανίστηκε ως ιδιοκτήτης του κτιρίου και εξέφρασε την διαφωνία του με το να μένουμε εκεί, απαίτησε να φύγουμε, αν και ισχυρίστηκε ότι δεν θέλει να καλέσει τους μπάτσους. Απαντήσαμε εξηγώντας την αντίθεση μας με την ύπαρξη άδειων κτιρίων τη στιγμή που υπάρχει ανάγκη στέγασης, πως το κτίριο είχε αφεθεί να σαπίζει για πολλά χρόνια και πως εμείς θα φροντίσουμε να δουλέψουμε ώστε να γίνει βιώσιμο και πως ο ίδιος δεν θα πλήρωνε λογαριασμούς και δεν θα είχε καμία οικονομική επιβάρυνση. Η συζήτηση έληξε σύντομα καθώς αδυνατούσε να δεχτεί να συζητήσει πέρα από όρους ιδιοκτησίας. Στη συνέχεια ανέθεσε την υπόθεση σε δικηγόρο και απευθύνθηκε στους μπάτσους, παρά τα αρχικά του λεγόμενα, με σκοπό την εκκένωση μας. Όπως ενημερωθήκαμε, η υπόθεση μας έχει φτάσει στα χέρια του εισαγγελέα όπου και εκκρεμεί εισαγγελική εντολή, ώστε οι μπάτσοι να επιχειρήσουν εισβολή και εκκένωση. Επιπρόσθετα, άρθρο από καθεστωτικό σάητ που στοχοποιεί όλες τις καταλήψεις της Αθήνας λέει ότι το ιδιοκτησιακό καθεστώς του κτηρίου μας είναι άγνωστο.
Τι σημαίνει;
Αντιλαμβανόμαστε πως δεχόμαστε επίθεση, τόσο από τον ιδιώτη όσο και από το κράτος.
Σχετικά με τη στάση του ιδιοκτήτη, πρόκειται για ένα “ακίνητο” το οποίο δε χρησιμοποιεί με τη φυσική του παρουσία αλλά ούτε ως πηγή εσόδων, ενώ έχει εκφράσει ότι στόχος του είναι το γκρεμίσει. Ο μόνος λόγος που αντιδρά είναι το γεγονός ότι θίγεται η θέση του ως ιδιοκτήτη. Καθώς λοιπόν βρίσκεται σε θέση υπεροχής, έχοντας το νόμο και την ιδεολογική βάση που προστατεύει το δικαίωμα στην ιδιοκτησία με όρους περιουσίας και όχι ανάγκης, αρνείται να έρθει σε άμεση επαφή με μας όταν το ζητήσαμε. Απευθύνθηκε στους μπάτσους για να λύσουν την υπόθεση άμεσα και απρόσωπα, μέσα από την βίαιη καταστολή μας. Με αυτόν τον τρόπο επιλέγει ξεκάθαρη θέση απέναντι μας.
Από την πλευρά του, το κράτος συντηρεί την ιδεολογία της ιδιοκτησίας ως αναμφισβήτητη αξία για την νομιμότητα και την κοινωνική ειρήνη ενώ παράλληλα κατέχει τον μηχανισμό και τις δυνάμεις που είναι απαραίτητες για την διαχείριση αυτής της ιδιοκτησίας. Την ίδια στιγμή που παράγει έναν λόγο περί “ιερού” δικαιώματος στην ιδιοκτησία και αστικών δικαιωμάτων γενικότερα, είναι το ίδιο που καταργεί τα “νόμιμα δικαιώματα” που έχει θεσμοθετήσει και, μέσω του γραφειοκρατικού του συστήματος, επιτίθεται στην κοινωνική βάση με όλους τους τρόπους (εξώσεις, πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, χρέη και πρόστιμα για βασικές ανάγκες ρεύματος, νερού, μετακίνησης κλπ.) Η διαδικασία καταλήγει στην εξυπηρέτηση αυτού που είναι σε θέση οικονομικής ισχύος και πολιτικής εξουσίας και είναι ικανός να προσφέρει τα καταλληλότερα ανταλλάγματα στους εκάστοτε πολιτικούς διαχειριστές.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η στάση του ιδιοκτήτη δίνει την κατάλληλη αφορμή στο κράτος να ενεργοποιήσει τον κατασταλτικό του μηχανισμό για να επιτεθεί στις καταλήψεις που λειτουργούν ως εστίες αγώνα. Η ίδια η ύπαρξή μας, ο πολιτικός μας αγώνας και ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούμε αντιπαρατίθεται στην φύση του κράτους και του συστήματος εκμετάλλευσης.
Η θέση μας
Σχετικά με εμάς, δημιουργούμε εστίες αγώνα στις οποίες χτίζουμε οι ίδιοι και οι ίδιες την πραγματικότητα με τους δικούς μας όρους πέρα από το κράτος και την ιδιοκτησία. Έτσι, καταλαμβάνουμε εγκαταλελειμμένα κτίρια για να στεγάσουμε τα σώματά μας. Φτιάχνουμε κοινότητες για να σπάσουμε την αποξένωση και την εξαθλίωση. Καλύπτουμε τις καθημερινές μας ανάγκες με συλλογικό τρόπο συμμετέχοντας όσο λιγότερο μπορούμε στην μισθωτή σκλαβιά και τον κανιβαλισμό. Προσπαθούμε να φτιάξουμε ελευθεριακές δομές και οργανωνόμαστε για να υπερασπιστούμε και να διευρύνουμε τα κεκτημένα μας. Όπως δε δεχόμαστε καμία εξωτερική αρχή, έτσι δεν δεχόμαστε και καμία εξουσία στην κοινότητά μας. Λειτουργούμε με οριζόντιες διαδικασίες και προσπαθούμε διαρκώς να στεκόμαστε απέναντι σε λογικές ανάθεσης, σεξιστικές, ρατσιστικές και γενικά εξουσιαστικές συμπεριφορές. Από αυτήν την βάση συμμετέχουμε σε αγώνες για τις καταλήψεις και αγώνες που αφορούν την ευρύτερη περιοχή που βρισκόμαστε, ενώ άτομα από την κοινότητα συμμετέχουν και σε αγώνες ενάντια στην πατριαρχία, στα αφεντικά, την κρατική καταστολή, τον φασισμό και την εκμετάλλευση των ζώων και της φύσης.
Δεν δεχόμαστε την ιδιοκτησία αλλά αντίθετα υποστηρίζουμε τη χρήση κάθε αγαθού και αχρησιμοποίητου χώρου ανάλογα με τις ανάγκες και τις επιθυμίες των ανθρώπων που είναι εγκλωβισμένοι στην πόλη.
Συνοψίζοντας, για εμάς είναι ξεκάθαρη η αλληλένδετη σχέση και συνεργασία ιδιοκτήτη και κρατικού μηχανισμού, κατά την οποία η κάθε πλευρά χρησιμοποιεί και υποστηρίζει την άλλη για να διαφυλάξει τα συμφέροντα της, τα οποία εν τέλει είναι η προστασία της ιδιοκτησίας και η καταστολή των καταλήψεων και των εστιών αγώνα. Ως εκ τούτου το κράτος, η πολιτική-δικαστική εξουσία και η ΕΛ.ΑΣ είναι οι άμεσα υπεύθυνοι για ότι συμβεί.
Η ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΛΟΠΗ
ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ
Κοινότητα Καταλήψεων Κουκακίου
