Λάβαμε 18/01/2019
Σχετικά με όσα συνέβησαν σε εκδήλωση με καλεσμένο μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ στη Γερμανία
Στις 9 Δεκέμβρη, σε μία μικρή, καθόλα φιλήσυχη και ευκατάστατη πόλη της νότιας Γερμανίας, την Κωνστάντζα, έλαβε χώρα μια εμπορικοπολιτική εκδήλωση, με βασικό ομιλητή το μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργο Χονδρό. Η εκδήλωση ως πρώτο θέμα είχε την παρουσίαση της Κοινωνικής Συνεταιριστκής Επιχείρησης παραγωγής λαδιού που διοικεί μεταξύ άλλων ο Χονδρός και σκοπός της ήταν η προώθηση του λαδιού τους. Επειδή όμως οι προοδευτικές μπίζνες συχνά έχουν και ένα φιλανθρωπικό προκάλυμμα, η εκδήλωση είχε τον προκλητικό χαρακτήρα φθηνής «αλληλεγγύης». Από κάθε ένα λίτρο λαδιού που θα πωλούταν εκείνη τη μέρα, ένα ευρώ (1€!) θα δινόταν για τις ανάγκες ενός κοινωνικού φαρμακείου στην Αθήνα. Να σημειώσουμε ότι οι «έμποροι της ελπίδας» έβαλαν στην τσέπη τους τουλάχιστον 11 ευρώ από κάθε λίτρο [sic]. Δεύτερο σκέλος, αποτελούσε η παρουσίαση της οικονομικής-πολιτικής κατάστασης στην Ελλάδα, υπό τη συνοδεία ελληνικών μεζέδων και κρασιού.
Διοργανωτής της εκδήλωσης ήταν το τοπικό διαδικτυακό περιοδικό seemoz, τα μέλη του οποίου αποτελούν ως επί τω πλείστον στελέχη και υποψηφίους με το κόμμα Die Linke στην περιοχή, το γερμανικό αδερφό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο Café Mondial, έναν εναλλακτικό χώρο με διεθνιστική, αλληλέγγυα ταυτότητα που λειτουργεί με διαχειριστική συνέλευση και έχει παραχωρηθεί από το δήμο.
Ας δούμε όμως λίγο πιο αναλυτικά ποιος είναι ο Γιώργος Χονδρός. Μέλος και υποψήφιος από τη δεκαετία του 90’ σε νομαρχιακές και βουλευτικές εκλογές, με τα ψηφοδέλτια του Συνασπισμού Τρικάλων και του ΣΥΡΙΖΑ στη συνέχεια, αποτελεί σήμερα ένα από τα μέλη της ΚΕ της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ένα από τα παλιά στελέχη της «πρώτης γραμμής». Ο ίδιος αναρριχήθηκε στην κεντρική πολιτική, εξαργυρώνοντας τη συμμετοχή του σε πολυετείς κινήσεις και επιτροπές κατοίκων του Νομού Τρικάλων και ειδικότερα της Μεσοχώρας, ενάντια στην εκτροπή του Αχελώου και την κατασκευή Υ/Η φράγματος στη Μεσοχώρα. Εξού και η παρουσίασή του στην αφίσα της εκδήλωσης ως τον νούμερο 1 (!) έλληνα περιβαλλοντικό ακτιβιστή. Εδώ ας γελάσουμε. Όπως φαίνεται από τις πρόσφατες κινήσεις του, με την έκδοση βιβλίου στα γερμανικά για την ελληνική κρίση και τις εκδηλώσεις στις οποίες παρευρίσκεται, ο Χονδρός αποτελεί γέφυρα μεταξύ του ελληνικού κράτους με τα ρεφορμιστικά αριστερά σχήματα και τα πολιτικά σαλόνια της κεντρικής γερμανόφωνης Ευρώπης (βλ. δείπνο με εκλεκτούς όπως ο πρώην καγκελάριος Αυστρίας).
Αφότου ακούσαμε λοιπόν για την διεξαγωγή της παραπάνω φιέστας, αποφασίσαμε να παρέμβουμε με το λόγο μας, εκθέτοντας το ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνική και οικονομική κατάσταση της Ελλάδας, μακριά από τα κυβερνητικά ψέματα και τις ωραιοποιήσεις. Αποφασίσαμε να παρέμβουμε ως αυτοί που βιώνουν στο πετσί τους αυτή την πραγματικότητα, ως κομμάτι των καταπιεσμένων αυτού του τόπου, ως κάποιοι εκ των εκατοντάδων χιλιάδων που έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό τα τελευταία χρόνια για να εργαστούν, και να εκθέσουμε τον πραγματικό ρόλο των «προοδευτικών» κυβερνητικών σαν το Χονδρό, ως άξιων πολιτικών εκπροσώπων του καπιταλισμού, ως άξιων συνεχιστών των πολιτικών λιτότητας και αφαίμαξης της φύσης.
Η εκδήλωση λοιπόν ξεκίνησε με το promotion του λαδιού. Η πρώτη μας παρέμβαση ήρθε ομολογουμένως αυθόρμητα, όταν μπροστά στα μάτια μας εκτυλίχθηκε η απόλυτη ειρωνεία, ένας πλειστηριασμός, αυτή τη φορά όχι κινητών και ακίνητων περιουσιών, αλλά για τα εναπομείναντα λίτρα λαδιού. Διακόψαμε αυτή την προκλητική στιγμή και αναφερθήκαμε στους πλειστηριασμούς κατοικιών που διεξάγει το ελληνικό δικαστικό σύστημα σε συνεργασία με τις τράπεζες.
Από την αρχή των τοποθετήσεών μας, ήταν εμφανές πως ορισμένοι από τους παρευρισκόμενους δυσανασχετούσαν, ήθελαν μία ανάλαφρη και ελεγχόμενη εκδήλωση με λίγη πολιτική, λίγη φιλανθρωπία, λίγο λάδι και κρασί. Κάποιοι άλλοι παρόλα αυτά, και παρά τις προσπάθειες της διοργάνωσης για το αντίθετο, ζήτησαν να ακούσουν την τοποθέτησή μας.
Παρά τις διακοπές λοιπόν και τις υποδείξεις για τον τρόπο διεξαγωγής της εκδήλωσης, πήραμε το λόγο. Δηλώσαμε πως όσοι θα ήθελαν να μάθουν περισσότερα για τις συνέπειες και τις προεκτάσεις της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης στην Ελλάδα, καλό θα ήταν να στρέψουν τα αυτιά τους στα λόγια των καταπιεσμένων και όχι στις τεχνοκρατικές αφηγήσεις της πολιτικοοικονομικής ελίτ που εκπροσωπεί ο Χονδρός .
Άλλωστε στα λόγια των κυρίαρχων κρύβονται και τα πιο μεγάλα ψέματα. Αναφέραμε λοιπόν ότι όταν ο ΣΥΡΙΖΑ τεχνηέντως παρουσιάζει μειωμένα ποσοστά ανεργίας κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής του, κρύβει ότι στην πραγματικότητα εισήγαγε νομοθετικές ρυθμίσεις οι οποίες ελαστικοποιούν πλήρως τις συνθήκες εργασίας προς όφελος των αφεντικών. Κρύβει ότι η ανασφάλιστη και αδήλωτη εργασία, με 2 ή 3 ευρώ την ώρα αποτελεί καθεστώς. Παράλληλα, η Κυριακάτικη αργία καταργείται, ενώ οι προσλήψεις για τις οποίες πανηγυρίζουν, είναι ουσιαστικά προσλήψεις για τετράωρη εργασία με μισθό 250ευρώ/μήνα.
Μέσα από το λόγο μας αναδείξαμε πως οι σημερινοί κρατικοί διαχειριστές, μιλώντας για εξορθολογισμό και καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, ουσιαστικά αναφέρονται στις αυτόματες κατασχέσεις αποταμιεύσεων 1.700.000 και βάλε τραπεζικών λογαριασμών που ανήκουν σε μικροοφειλέτες. Την ίδια στιγμή που το ίδιο κράτος και το δικαστικό του σώμα συγκαλύπτει προκλητικά όλα τα πολιτικά και οικονομικά «σκάνδαλα» και ρίχνει ποινές-χάδια στα χρυσά παιδιά της οικονομικής και πολιτικής ελίτ που εμπλέκονται σε υποθέσεις αρπαγής εκατοντάδων εκατομμυρίων. Με λίγα λόγια, είπαμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί το τυχερό χαρτί στα χέρια του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου. Κατάφερε να ξεμπλοκάρει, σε ελάχιστο χρόνο και με τις μικρότερες δυνατές αντιδράσεις, τη διαδικασία αναδιάρθρωσης της οικονομίας, που οι αγώνες της προ διακυβέρνησής του περιόδου μπλόκαραν με σκληρές μάχες. Κατάφερε ουσιαστικά να φέρει προς ψήφιση και να περάσει καταστροφικά μέτρα που αφορούσαν διαχρονικά σχέδια της εξουσίας για το ασφαλιστικό, το φορολογικό και το συνταξιοδοτικό σύστημα.
Μιλήσαμε για το θράσος των συριζαίων που πλασάρονται ως ταγμένοι στα συμφέροντα των καταπιεσμένων και παράλληλα αποτελούν στο σήμερα τους ρυθμιστές της καταστρατήγησής τους. Μιλήσαμε για τους χιλιάδες μετανάστες που στοιβάζονται στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και υποφέρουν τον εγκλεισμό και τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης. Για τις υπογραφές των υπουργών του ΣΥΡΙΖΑ στις δολοφονικές συμφωνίες Ε.Ε.-Τουρκίας για τις επαναπροωθήσεις και για τη συνεργασία ελληνικού-τουρκικού κράτους στην καταστολή των Κούρδων και Τούρκων επαναστατών. Για τους θανάτους κρατουμένων υπό «αδιευκρίνιστες συνθήκες» στα Α.Τ. και τα κρατικά μπουντρούμια των ελληνικών φυλακών. Για τις αστυνομικές επιχειρήσεις εναντίον μεταναστών, διαδηλώσεων, κατειλημμένων αυτοοργανωμένων χώρων.
Το πόσο εύκολα ξεσκεπάζεται ο πραγματικός ρόλος των εξουσιαστών, το απέδειξε περίτρανα ο στριμωγμένος επαγγελματίας υποκριτής Χονδρός, όταν μία από τις απαντήσεις του στα παραπάνω ήταν η επίκληση στα ρατσιστικά-αντιδραστικά αντανακλαστικά του κοινού της εκδήλωσης, ρωτώντας τους «πώς θα ένιωθαν αν σε αντιστοιχία με το παράδειγμα της Λέσβου, οι κάτοικοι της Κωνστάντζας βρισκόντουσαν ξαφνικά να μοιράζονται την μικρή πόλη τους με ένα κύμα μεταναστών αναλογικά ίδιο με τον αριθμό εκείνων που βρίσκονται στη Λέσβο».
Τι να πει άλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ για τους ανθρώπους που διέφυγαν από τον πόλεμο και τη φτώχεια που έσπειραν στους τόπους τους οι κυρίαρχοι, όταν το ελληνικό κράτος έχει μία εξαιρετική, αιματοβαμμένη συνεργασία με τη μεγαλύτερη παγκόσμια θανατομηχανή, το ΝΑΤΟ. Προσφέρει στρατιωτικές βάσεις και δικαίωμα προσάραξης σε ελληνικά εδάφη και ύδατα από τα οποία εφορμούν τα πολεμικά αεροσκάφη και οι φρεγάτες προς τις ανατολικές εμπόλεμες ζώνες, ενώ συνάπτει συμφωνίες για τη δημιουργία νέων βάσεων ανά τον ελλαδικό χώρο. Ανασύρει το μακεδονικό ζήτημα, αναζωπυρώνοντας την εθνικιστική έξαρση, με σκοπό το ξεπέρασμα των όποιων εμποδίων προκαλεί το συγκεκριμένο θέμα στην ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ, κάτι το οποίο θα έχει ως αποτέλεσμα τη γεωστρατηγική ενδυνάμωση των ΗΠΑ, ανοίγοντας συγχρόνως οδούς επέκτασης του ελληνικού κεφαλαίου. Παράλληλα η διοργάνωση οικονομικών και βιομηχανικών εκθέσεων και συνεδρίων με τις ΗΠΑ σε θέση πρωταγωνιστή, πληθαίνουν το τελευταίο διάστημα, ενώ η Ελλάδα αποτελεί τον καλύτερο πελάτη των ΗΠΑ στην αγορά οπλικών συστημάτων. Ότι και να λένε λοιπόν δεν μπορούν να κρύψουν τη συνενοχή της εγχώριας οικονομικής και πολιτικής εξουσίας στα πολεμικά εγκλήματα.
Ακόμα, η πρόκληση του να παρουσιάζεται ένα υψηλόβαθμο κρατικό στέλεχος, ως no1 περιβαλλοντικός ακτιβιστής, δεν μπορούσε να μείνει αναπάντητη από τη μεριά μας. Εκθέσαμε λοιπόν την αλήθεια για τα σχέδια του ελληνικού κράτους σχετικά με τις καταστροφικές εξορύξεις υδρογονανθράκων στις περιοχές της Δυτικής Ελλάδας που θα καταστρέψουν παρθένα οικοσυστήματα, όπως επίσης για τις υποθαλάσσιες εξορύξεις στην κυπριακή ΑΟΖ. Αναφέραμε επίσης τη συνδρομή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στην έκδοση της μιας άδειας μετά την άλλη για την απρόσκοπτη αποψίλωση και καταστροφή των περιοχών της Β.Α Χαλκιδικής, χάριν της εξόρυξης χρυσού.
Εκθέσαμε, τελευταία, την πολιτική αλητεία του Χονδρού γύρω από το θέμα της εκτροπής του Αχελώου και την κατασκευή του Η/Υ φράγματος στο ίδιο του το χωριό, τη Μεσοχώρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, επί χρόνια πριν γίνει κυβέρνηση, με διάφορους τοπικούς παραγοντίσκους σαν τον ομιλητή της εκδήλωσης, προσπαθούσε να καναλιζάρει και να αντλήσει υπεραξία από τον αγώνα κατοίκων και αλληλέγγυων κατά της εκτροπής. Ολοκλήρωσε όμως στις 02/08/2017 τις διαδικασίες αποδέσμευσης του Υ/Η φράγµατος Μεσοχώρας από το συνολικό έργο της εκτροπής, το οποίο είχε µπλοκάρει προσωρινά από το Σ.τ.Ε., ώστε να λειτουργήσει άµεσα. Τότε, με την υπογραφή του Αναπληρωτή Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Σ.Φάμελλου, εκδόθηκε η Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ) για το φράγμα, ενώ επίσημες δηλώσεις του ίδιου υπουργού σε συνέντευξη τύπου μιλάν για ολοκλήρωση του φράγματος και έναρξη λειτουργίας του Υ/Η εργοστασίου μέσα στο καλοκαίρι του 2019.
Προφανώς το συγκεκριμένο ειδικά θέμα, το οποίο ο Χονδρός το έχει κάνει σημαία, τον εκθέτει ανεπανόρθωτα. Κάνοντας μια ανέλπιδη προσπάθεια να μαζέψει τα ασυμάζευτα και σαστισμένος απ΄όσα είχαμε εκθέσει, παραθέτοντας μια σειρά από ανακρίβειες, πέταξε το μπαλάκι στο κοινό της εκδήλωσης, διερωτώμενος για το πώς θα μπορούσαν να καλυφθούν οι ενεργειακές ανάγκες του τόπου χωρίς αυτό το έργο. Μάλλον τελικά τα καταστροφικά έργα είναι απαραίτητα… θέλουν θυσίες οι καρέκλες.
Σε εκείνο το σημείο, τόσο ο ίδιος, όσο και οι οργανωτές, προσπάθησαν να κλείσουν εσπευσμένα την εκδήλωση, δείχνοντας πολύ ενοχλημένοι από όσα έιχαμε πει. Αμέσως μετά τη λήξη, και όταν ο ένας εκ των δυό μας πλησίασε τον Χονδρο για να του υπενθυμίσει το ρόλο του σιναφιού του στην υπόθεση Αχελώου, ο ίδιος απάντησε με βρισιές και προκλήσεις, προφανώς στα ελληνικά, για να μην τσαλακωθεί η εικόνα του διανοούμενου πολιτικού στο γερμανόφωνο κοινό, ενώ πλησίασε απειλητικά το σύντροφο αρπάζοντάς τον με τα χέρια του. Η προσπάθειά του να κλιμακώσει και να απωθήσει με τη βία το σύντροφο, αποκρούστηκε και απαντήθηκε άμεσα ως αυτό που ήταν, η φυσικοποίηση της εξουσιαστικής αλαζονείας και προκλητικότητας.
Τότε, οι διοργανωτές, άλλα πρωτοκλασάτα μέλη του Die Linke και άτομα που συμμετέχουν στη διαχείριση του χώρου, μαζικά και συντονισμένα επιχείρησαν να απωθήσουν το σύντροφο ο οποίος αρνούταν να αποχωρήσει και εξηγούσε ψύχραιμα το τι ακριβώς συνέβη. Παράλληλα δε δίστασαν να κάνουν το ίδιο και απέναντι στη συντρόφισσα, η οποία δεν είχε εμπλακεί στο σκηνικό της φυσικής αντιπαράθεσης. Τη στιγμή που η συντρόφισσα τους έλεγε πως έχουν την πολιτική ευθύνη για την εκδίωξη μίας αγωνίστριας γυναίκας μετανάστριας, που δεν μιλάει καν τη γλώσσα τους, από έναν χώρο που αυτοπροσδιορίζεται ως χώρος αλληλεγγύης και ισότητας, οι ίδιοι ούρλιαζαν και έσπρωχναν για να τη διώξουν από το χώρο, ενώ παράλληλα, προχώρησαν και στην απόλυτη ξεφτίλα να απειλούν πως θα φωνάξουν την αστυνομία. Ενώ παράλληλα ο Χονδρός θυματοποιούταν πίσω από τις πλάτες εκείνων που επέλεξαν να τον υπερασπιστούν. Παρά τις απειλές του όχλου και την απόπειρα εκδίωξής μας, επιλέξαμε να παραμείνουμε στο χώρο και να αναδείξουμε τον απόλυτο παραλογισμό του διωγμού εκείνων που μιλάνε για την καθημερινή βία που εφαρμόζει το ελληνικό κράτος πάνω στις ζωές των από τα κάτω, που αντιστέκονται άμεσα και ανυποχώρητα στην εξουσιαστική αλαζονεία των εκπροσώπων αυτού του κράτους, όπως είναι ο Χονδρός. Αποχωρήσαμε όταν εμείς το επιλέξαμε.
Ας ξεκαθαρίσουμε πως, ενδεχομένως, ορισμένοι από τους ανθρώπους που βρέθηκαν στην εκδήλωση, να είχαν ένα πραγματικό ενδιαφέρον για την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα, ίσως κάποιοι να εντόπιζαν ήδη την υποκρισία και την πρόκληση του να μιλάει γι αυτήν ένας εκ των διαχειριστών του κράτους. Κατανοούμε επίσης μία καλοπροαίρετη, ίσως αφελή, προσέγγιση ανθρώπων που δεν έχουν το άμεσο βίωμα, μα ακόμα και τη θέση εκείνων που μπορεί να έχουν εξαπατηθεί από τους επαγγελματίες πολιτικάντηδες της ρεφορμιστικής αριστεράς. Δεν σκοπεύουμε όμως να δείξουμε ανοχή, απέναντι στους επίδοξους κρατιστές, τους μιμητές του μοντέλου ΣΥΡΙΖΑ, που μέσα από κόμματα αφομοίωσης και εσωτερικής καταστολής των αγώνων, όπως το Die Linke, επιδιώκουν τον έλεγχο και την εξαπάτηση των αντιστάσεων των καταπιεσμένων, με τελικό στόχο την ανάληψη της εξουσίας. Τα μέλη του Die Linke, εκείνη τη μέρα, μας επιβεβαίωσαν με τον καλύτερο τρόπο. Έδειξαν ότι η ρεφορμιστική αριστερά είναι μία εν δυνάμει διαχειρίστρια του καπιταλισμού, μία συντηρητική δράκα τραμπούκων που τις μη ελεγχόμενες ριζοσπαστικές φωνές, όταν οι συσχετισμοί είναι με το μέρος της, θα επιχειρήσει να τις φιμώσει.
Από τη μεριά μας, το κείμενο αυτό δεν σκοπεύει στη θυματοποίηση μας αλλά στην ανάδειξη του τι πραγματικά συνέβη και γιατί. Άλλωστε έχουμε μάθει να απαντάμε ανυποχώρητα στις συλλήψεις, τις φυλακίσεις και τις αλητείες που επιφυλάσσουν οι εξουσιαστές για τους/ις αγωνιζόμενους/ες. Και η μετανάστευσή μας δεν σβήνει τη θέση μας στον κοινωνικό πόλεμο, ούτε μας σβήνει από τον χάρτη γενικά. Γιατί ό,τι συνδέει μεταξύ τους τα κατειλημμένα οδοστρώματα των γαλλικών πόλεων με τα πύρινα οδοφράγματα της Ελλάδας, συνδέει κι εμάς με τους αγώνες που δόθηκαν, δίνονται και θα δίνονται, μέσα και έξω από τα ελληνικά σύνορα, ενάντια στον καπιταλισμό και τους διαχειριστές του, ενάντια στις δυνάμεις της αφομοίωσης και της καταστολής των οριζόντιων κινημάτων που ξεσκεπάζουν τον πραγματικό ρόλο του κράτους. Καλά θα κάνουν λοιπόν τα αφεντικά, να γνωρίζουν πως δυσάρεστες για αυτά εκπλήξεις μπορεί να εμφανιστούν και στις πιο απρόβλεπτες στιγμές, στις φιλήσυχες και ασφαλείς ζώνες.
Καλή συνέχεια λοιπόν στον κύριο Χονδρό στην πολιτική του καριέρα, σε καλή μεριά τα χρήματα που έβγαλε από το ταξίδι του, να ευδοκιμήσει το promotion και… ραντεβού στα οδοφράγματα. Εκεί που όσοι αντιστεκόμαστε θα είμαστε απέναντι από αυτόν και όλο αυτό το αδελφικό του συνάφι, τους μπάτσους, τους δικαστές, τους πολιτικούς, τους φιλήσυχους πολίτες, τα αφεντικά.
Η αλληλεγγύη δεν είναι φιλανθρωπία από τα πάνω.
Χτίζουμε κοινότητες αλληλεγγύης και δράσης μεταξύ των καταπιεσμένων.
Σημείωση mpalothia
Η εν λόγω εκδήλωση αναφέρεται εδώ
