Λάβαμε 24/03/2019
Κοινό κάλεσμα από το Αναρχικό Στέκι Utopia A.D., την Αντιεξουσιαστική Κίνηση Κομοτηνής και το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Vivienda (Φοιτητικές Εστίες Κομοτηνής)
Ακολουθεί το κείμενο της Αντιεξουσιαστικής Κίνησης Κομοτηνής:
ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ, ΚΑΜΙΑ ΛΙΓΟΤΕΡΗ
Δεκέμβρη του 2012 βρίσκεται το άψυχο σώμα της Ζωής στην πόλη της Ξάνθης. Θύτης ο “μ’ανάβεις” της γειτονιάς, Χρήστος Παπάζογλου, ο οποίος αφού ακολούθησε την κοπέλα, την χτύπησε, την βίασε κι έπειτα την έκαψε ζωντανή. Ένα πρόσωπο το οποίο απασχόλησε και στο παρελθόν την τοπική κοινωνία και τις αρχές με την παραβατική συμπεριφορά του, αφού είχε κατηγορηθεί και για άλλη απόπειρα βιασμού. Όπως και στην περίπτωση της Ελένης Τοπαλίδου στην Ρόδο πριν κάποιους μήνες, οι αστυνομικές αρχές φάνηκαν αναρμόδιες και αδιάφορες ως συνήθως για μία απόπειρα βιασμού.
Το θράσος του κράτους και των προστατών του “νομιμοποιεί” ουσιαστικά κάθε απόπειρα βιασμού και σεξουαλικής παρενόχλησης, στρώνει τον δρόμο στον βιασμό και στις γυναικοκτονίες. Με εξιλαστήριο παράγοντα την “ηθική” του δράστη και του θύματος, όπου η πρώτη φτάνει μέχρι το κοινωνικό του κύρος και η δεύτερη μέχρι τα “τι τριγυρνούσε τέτοια ώρα μόνη της” και “φορούσε μίνι, άρα προκαλούσε”.
Τα παραπάνω επιβεβαιώνονται με την τροποποίηση του ορισμού του βιασμού στον Ποινικό Κώδικα (αρ. 336) από τον οποίο απουσιάζει το ζήτημα της συναίνεσης. Ο καινούργιος νόμος ουσιαστικά μας λέει ότι η πράξη και η απόπειρα του βιασμού ποινικοποίειται μόνο σε περίπτωση που υπάρχει σωματική βία. Παραβλέπεται η όποια ψυχολογική βία του θύματος και τακτική χειραφέτησής του, που μπορεί να προκύπτει και από την απειλή για διαπόμπευση με ευαίσθητο προσωπικό υλικό ή απόλυση από την δουλειά κι άλλα μέσα στα οποία δεν υπάρχει περιστατικό σωματικής βίας. Βιασμός είναι όταν δεν υπάρχει η αυτοδιάθεση του σώματος. Τα όχι σημαίνουν ΟΧΙ και τίποτα παραπάνω.
Στις 2/4 είναι το Εφετείο του βιαστή-δολοφόνου από την Ξάνθη, ο οποίος είχε καταδικαστεί πρωτόδικα σε ισόβια συν 25 χρόνια κάθειρξη. Μία ποινή που προσπαθεί να ρίξει μέσω της έφεσης. Ανταποκρινόμαστε στο κάλεσμα της οικογένειας της Ζωής και στεκόμαστε δίπλα τους μαζί με άλλες συλλογικότητες και οργανώσεις από αρκετά μέρη της Ελλάδας. Για εμάς το ζήτημα της έμφυλης βίας και της πατριαρχίας δεν λύνεται μέσω της αστικής δικαιοσύνης, η οποία ξεπλένει τους δράστες και τις πράξεις τους, αλλά αποτελεί καθημερινό αγώνα και δράση που δεν σταματάει στα δικαστήρια.
-Πέμπτη 28/3, 18:00 Μικροφωνική στην Πλατεία Ειρήνης, Κομοτηνή
-Τρίτη 2/4, 09:00 Συγκέντρωση στο Δικαστικό Μέγαρο Κομοτηνής
ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΓΕΝΝΑΙΕΣ ΑΛΛΑ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ
ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ
