Λάβαμε 14/12/2019
Τα ελληνοτουρκικά σύνορα στον Έβρο είναι από τα ποιο πολυσύχναστα σημεία απ’ όπου πρόσφυγες και μετανάστες επιχειρούν να περάσουν στον δρόμο τους για την κεντρική και βόρια Ευρώπη. Πέρα από τη συνοριακή φύλαξη των δύο κρατών, την FRONDEX και την εκμετάλλευση και εξαπάτηση από τους διακινητές, προβλήματα που οι μετανάστες και οι πρόσφυγες πρέπει να αντιμετωπίσουν καθώς διασχίζουν τα σύνορα, πολλές φορές αυτοί οι άνθρωποι δέχονται πυρά από τις συνοριακές αρχές, επαναπροωθούνται παράνομα και άλλες φορές βρίσκονται αιχμάλωτοι παρακρατικών ομάδων που δραστηριοποιούνται στον Έβρο. Οι ομάδες αυτές αφού τους βασανίσουν και τους κλέψουν, τους εξαναγκάζουν να γυρίσουν στην Τουρκία. Καμία καταγγελία για τα παραπάνω δεν έχει πάρει δημοσιότητα και αν πάρει αμφισβητείτε και χάνετε.
Εκτός από τις παραπάνω περιπτώσεις πολλοί πρόσφυγες και μετανάστες που συλλαμβάνονται από τις ελληνικές αρχές βρίσκονται φυλακισμένοι, αντιμετωπίζοντας κατασκευασμένες κατηγορίες για διακίνηση, χωρίς να είναι οι ίδιοι διακινητές και χωρίς να τους γίνετε σωστή μετάφραση κατά την κράτηση και προανάκριση τους, με αποτέλεσμα να μην γνωρίζουν τι υπογράφουν.
Ποιο συγκεκριμένα, στην Κομοτηνή βρίσκονται φυλακισμένοι δύο Μαροκινοί με κατασκευασμένες κατηγορίες για διακίνηση. Ο Χάμζα Χαντί είναι καταρχήν πολιτικός ακτιβιστής στο Μαρόκο, έχει συλληφθεί από τη μαροκινή αστυνομία και έχει φυλακισθεί 3 φορές με κατασκευασμένες κατηγορίες. H μητέρα του έχει πέσει θύμα βασανισμού από την αστυνομία και ακόμη και το Ευρ. Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει εκδώσει αναφορά για την αυθαίρετη σύλληψη και κράτησή του ενώ ήταν και μέλος της Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Μαρόκο (αν πληκτρολογήσει κάποιος το όνομά του θα δει δημοσιεύματα).
Η μαροκινή αντίσταση στην χούντα έχει δύο πόλους, έναν με ισλαμικό χαρακτήρα και ένα με αναρχικό – ελευθεριακό – κομμουνιστικό. Ο Χάμζα ήταν στο δεύτερο πόλο. Είχε πάει στην Κωνσταντινούπολη περίπου ένα μήνα πριν με τον αδερφό του Γιασίν με σκοπό να περάσουν στην Ελλάδα, για να συνεχίσουν στη Γαλλία. Εκεί ήρθαν σε επαφή με ένα διακινητή ο οποίος τους μετέφερε με Τούρκο οδηγό μέχρι την παρέμβρια περιοχή του Έβρου όπου γνώρισαν και τους άλλους δύο μαροκινούς που επέβαιναν μαζί τους στη βάρκα, τον Μοχάμεντ Χαντάρ και έναν ακόμη.
Ο διακινητής τους εγκατέλειψε εκεί αφού είχε πάρει τα χρήματα και τους είπε να περάσουν απέναντι. Όλοι και οι τέσσερις στις καταθέσεις τους λένε τα ίδια, ότι δηλαδή τα χρήματα δόθηκαν σε ένα σύριο διακινητή και ότι ο Χάμζα και ο Μοχάμεντ δεν είναι διακινητές. Είναι άλλωστε και απίθανο να είναι διακινητές ο Χάμζα και ο Μοχάμεντ, γιατί το τρίτο πρόσωπο που επέβαινε στη βάρκα ο Γιασίν είναι ο αδερφός του Χάμζα. Επειδή όμως ο αστυνομικός που κατέθεσε ανέφερε ότι ο Χάμζα και ο Μοχάμεντ είχαν τα κουπιά αυτοί θεωρήθηκαν και διακινητές από την ανάκριση. Ο Χάμζα λέει επίσης ότι οι αστυνομικοί πυροβόλησαν προς το μέρος τους και όταν συνελήφθησαν τους ξεγύμνωσαν.
Η κατηγορία έχει διαμορφωθεί σε μεταφορά μεταναστών που δεν έχουν δικαίωμα εισόδου στην ελληνική επικράτεια στην διακεκριμένη παραλλαγή της από κοινού και εκ κερδοσκοπίας τέλεσης. Όλο αυτό είναι μια νομική φούσκα. Κερδοσκοπία δεν υπάρχει γιατί δεν μπορεί να πήρε χρήματα για να μεταφέρει τον μεγαλύτερο αδερφό του αφενός και αφετέρου δεν αναφέρθηκε κάποιο ποσό στην ανάκριση, ούτε βρέθηκαν χρήματα ούτε κάποιος από όσους επέβαιναν στη βάρκα είπε ότι έδωσε χρήματα στον Χάμζα ή τον Μοχάμεντ. “Από κοινού” επίσης δεν υπάρχει κυρίως για τον ουσιαστικό λόγο ότι αποκλείεται να ενώθηκε ο Χάμζα με τον Μοχάμεντ για να μεταφέρει τον αδερφό του ενός και ακόμη ένα πρόσωπο (δεν έχει νόημα να το κάνει κάποιος αυτό) και αφετέρου γιατί αν ήθελε να ενωθεί με κάποιον ο Χάμζα θα επέλεγε λογικά να ενωθεί με τον αδερφό του για να τελέσει την πράξη.
Επίσης το 4ο πρόσωπο αρνείται κατηγορηματικά και αυτός ότι ο Χάμζα και ο Μοχάμεντ είναι διακινητές. Η αστυνομική προανάκριση έγινε με μετάφραση από την αραβική γλώσσα στα αγγλικά και εν συνεχεία άλλος διερμηνέας μετέφρασε από την αγγλική στα ελληνικά και όλοι όσοι κατέθεσαν υπέγραψαν τα έγγραφα των καταθέσεων τους στα ελληνικά ενώ υπέγραψαν και οι διερμηνείς. Αυτό είναι οριακά νόμιμο. Επιτρέπεται κατ’ εξαίρεση όταν η γλώσσα είναι “ελάχιστα γνωστή” (σύμφωνα με τον ΚΠΔ) η ανάκριση δηλαδή έγινε με τις “ελάχιστες” εγγυήσεις.
Όταν απολογήθηκαν στον ανακριτή ο Χαμζά και ο Μοχάμεντ είχαν δικηγόρο που τους είχε ανατεθεί με νομική βοήθεια και παρ όλες τις αντιφάσεις κρίθηκαν προσωρινά κρατούμενοι. Είχαν καταθέσει υπόμνημα στην Πρόεδρο Εφετών Θράκης αλλά αυτό είχε λίγες πιθανότητες να ευδοκιμήσει γιατί ήδη προϋπάρχει βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Ορεστιάδας και εισαγγελική πρόταση για την παραπομπή τους σε δίκη οπότε ήταν απίθανο να το ανατρέψει η Πρόεδρος Εφετών μιας και πρόκειται για “μετανάστες” που κατηγορούνται για διακίνηση. Εν τέλει ορίστηκε δικάσιμος για την Τρίτη 17/12 στο μονομελές κακουργιοδικείο.
Απαιτούμε :
• Την άμεση απελευθέρωση των Hamza Haddi και Mohamed Haddar.
• Την απόσυρση όλων των κατηγοριών και την άμεση αθώωσή τους.
• Την παραχώρηση πολιτικού ασύλου στο Hamza
• Την νομιμοποίηση της κατάστασής τους και την ελεύθερη μετακίνηση για όλους και όλες.
