Κείμενο Αλληλεγγύης στον απεργό πείνας και δίψας Κώστα Σακκά από τους Γ. Δημητράκη, Π. Γεωργιάδη, Β. Σταθόπουλο
‘Εμείς ξέρουμε ότι παντού, κάθε στιγμή και σε κάθε τόπο μπορούμε να αγωνιστούμε, πρέπει να αγωνιστούμε, θα αγωνιστούμε”.
Ραλφ Πόλε
Σε ένα τόπο σχεδόν ολικής κυριαρχίας του κράτους, όπως είναι αυτός της φυλακής, πάνω στο σώμα του κρατούμενου συνεχώς διεξάγεται ένας αόρατος, ιδεολογικός πόλεμος πιο επικίνδυνος από αυτόν ανάμεσα στην ελευθερία και την στέρηση της. Αυτός μεταξύ του μυαλού, της ψυχής του φυλακισμένου και της κατασταλτικής-πειθαναγκαστικής πολιτικής ενός σωφρονιστικού συστήματος που είναι αντανάκλαση των πολιτικών-οικονομικών ανταγωνισμών μεταξύ των κοινωνικών τάξεων, όπου κάθε μια με τη δική της οπτική προσεγγίζει την έννοια της δικαιοσύνης.
Στην ελληνική αστική ψευδοδημοκρατία του 2020 τα αυτονόητα ανθρώπινα δικαιώματα οικονομικής, πολιτικής, κοινωνικής φύσεως βρίσκονται υπό συνεχή αμφισβήτηση και όπου είναι εφικτό σε περιστολή. Είτε εκτός, είτε εντός των τειχών, ένας υπερσυντηρητικός ολετήρας εκμεταλλευόμενος την εκλογική του νίκη (με ποσοστό που ανήκει στο 1/6 του πληθυσμού της χώρας) ξηλώνει, διαλύει βασικές κοινωνικές κατακτήσεις και μάλιστα εν μέσω υγειονομικής κρίσης και περιοριστικών μέτρων που επιβάλλονται εξ αυτής. Τη στιγμή που όλοι/ες προσπαθούν να παραμείνουν υγιείς και να μην καταρρεύσουν οικονομικά και άλλοι/ες επουλώνουν τις πληγές τους εξ αιτίας θανάτων κοντινών τους συνανθρώπων, οι κυβερνητικοί ”εκσυγχρονιστές” του πλιάτσικου του δημόσιου πλούτου και του επιτελικού κράτους των ημέτερων, χωρίς αιδώ, εφορμούν εναντίον κεκτημένων που έχουν κατοχυρώσει με σκληρούς αγώνες διάφορες κοινωνικές ομάδες.
Μεταξύ αυτών των ομάδων είναι και οι φυλακισμένοι, που εδώ και αρκετούς μήνες, οι συνθήκες διαβίωσης και τα κεκτημένα δικαιώματα τους είναι στο στόχαστρο κυβερνητικών αξιωματούχων οι οποίοι προσεγγίζουν το ευαίσθητο και σύνθετο πρόβλημα του εγκλεισμού ανθρώπων σε φυλακές με εκδικητική διάθεση και οπισθοδρομική αντίληψη. Πίσω από τον μανδύα της επαναφοράς της ”τάξης και ασφάλειας” των φυλακών κρύβεται η αποκρουστική πραγματικότητα των συνθηκών διαβίωσης των φυλακισμένων. Πίσω από τις παραμορφωτικές εικόνες των επιχειρήσεων των ειδικών αστυνομικών μονάδων εναντίον των ”προνομίων” και των απαγορευμένων ειδών που οι κρατούμενοι κατέχουν (που πάντα κατείχαν στο σκληρό περιβάλλον της φυλακής) υπάρχουν άνθρωποι που κοιμούνται στο πάτωμα, που έχουν ελλιπή ιατρική φροντίδα, κακής ποιότητας σίτιση, δύσκολη ή και μηδαμινή πρόσβαση στη μόρφωση και σε εκπαιδευτικά προγράμματα και σεμινάρια. Και όλα αυτά, όταν λόγω κορονοϊού τα επισκεπτήρια και οι τακτικές άδειες εξόδου των φυλακισμένων έχουν απαγορευτεί. Ας δοθεί τώρα μια εξήγηση για την ύπαρξη δεκάδων κρουσμάτων COVID-19 στις φυλακές Διαβατών, Κέρκυρας, Γρεβενών και οπουδήποτε αλλού, και εάν ο ιός κάνει διακρίσεις μεταξύ ένστολών ή μη ατόμων…
Σε αυτό το αυταρχικό, συντηρητικό πλαίσιο διαχείρισης του έγκλειστου πληθυσμού από το υπουργείο ΠΡΟ.ΠΟ. το οποίο μετακυλίεται ως κατευθυντήρια γραμμή στο διοικητικό προσωπικό του εσωτερικού των φυλακών, εντάσσονται και οι επαναλαμβανόμενες προσπάθειες να απομακρυνθεί ο σύντροφος Κώστας Σακκάς από τη φυλακή Κορυδαλλού και η στέρηση της δυνατότητας να ολοκληρώσει εκπαιδευτικά προγράμματα εντός των τειχών ή να φοιτήσει σε πανεπιστημιακή σχολή εκτός των τειχών. Προφανώς αυτή η προοπτική δεν αρέσει σε κάποια εμμονικά μυαλά, καθώς θεωρούν ότι η στέρηση της ελευθερίας πρέπει να επιβαρύνεται από την πίεση επιπλέον δυσμενών συνθηκών. Ειδικά για όσους/ες δεν έχουν απωλέσει το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια.
Στον αγώνα που δίνει, από τις 9/11/2020, ο σύντροφος Κώστας Σακκάς από τις φυλακές Νιγρίτας, για την αξιοπρέπεια και την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του ως κρατούμενος, δεν μπορούμε παρά να σταθούμε αλληλέγγυοι.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
Γιάννης Δημητράκης, Πολύκαρπος Γεωργιάδης, Βαγγέλης Σταθόπουλος
ΥΓ: Η υποτιθέμενη δεδηλωμένη και διακηρυγμένη πρόθεση, μέσω άρθρων και συνεντεύξεων, των υπεύθυνων για τη λειτουργία των σωφρονιστικών καταστημάτων να αναπτύξουν την εκπαιδευτική και μορφωτική δυνατότητα των κρατούμενων, υπό το πρίσμα της διαχείρισης της υπόθεσης του Κώστα Σακκά και όχι μόνο, στερείται αλήθειας και στέκει γυμνή από τις πομπώδεις, ανθρωπιστικού χαρακτήρα επικοινωνιακές φούσκες που κατά καιρούς εκστομίζουν.
Αρχική δημοσίευση στο athens.indymedia.org στις 13/11/2020
