Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2013
Oπως αναμενόταν, και από τα υπόλοιπα αναγνωστέα έγγραφα της δικογραφίας, που διαβάστηκαν στη συνεδρίαση της 17ης Δεκέμβρη, δεν προέκυψε οτιδήποτε σε βάρος του Τάσου Θεοφίλου. Ετσι, μετά την ολοκλήρωση των στοιχείων της κατηγορούσας αρχής (μάρτυρες του κατηγορητήριου και αναγνωστέα έγγραφα), το μόνο που έμεινε είναι η μπόχα μιας σκευωρίας που έστησε η Αντιτρομοκρατική, σταματώντας την έρευνα για να βρεθούν οι πραγματικοί δράστες της ληστείας και της ανθρωποκτονίας, με σκοπό να ενοχοποιήσει τον Τ. Θεοφίλου και μέσω της ενοχοποίησής του να φορτώσει στη ΣΠΦ (με την οποία ο Θεοφίλου δεν έχει σχέση) το φόνο του άτυχου ταξιτζή Δ. Μίχα.
Ο Κ. Παπαδάκης σχολίασε ως εξής τα έγγραφα, σημειώνοντας εισαγωγικά ότι ουδείς μπορεί να διαφωνήσει μ’ αυτές τις επισημάνσεις της υπεράσπισης:
«Πρώτον, δεν προκύπτει κανένα επιβαρυντικό στοιχείο για τον Θεοφίλου. Ούτε αποτυπώματα, ούτε DNA του, ούτε φωτογραφίες, ούτε προσωπικά του αντικείμενα στους χώρους που ερευνήθηκαν, σύμφωνα με τις εκθέσεις που διαβάσατε.
Δεύτερον, δεν υπάρχει κανένα απολύτως αποδεικτικό στοιχείο περί δήθεν ομοιότητας γραφής μεταξύ χειρογράφων πειστηρίων που υπαινίσσεται το βούλευμα.Τρίτον, μεταξύ των πειστηρίων εγγράφων δεν υπάρχουν τα αναφερόμενα στο βούλευμα πειστήρια της Ν. Ιωνίας, τα οποία επανειλημμένα έχω αναζητήσει από το δικαστήριο, αλλά εις μάτην, διότι δεν υπάρχουν στη δικογραφία. Αν ο εισαγγελέας ήθελε να τα εισφέρει για τη συναγωγή οποιασδήποτε δικανικής πεποίθησης στο δικαστήριο, όφειλε κατ’ εξοχήν να τα είχε εντάξει στα αναγνωστέα έγγραφα. Οχι μόνο δεν το έχει κάνει, αλλά δεν βρίσκονται καν στην δικογραφία.
Τέταρτον, μιας και μιλάμε για γραφολογικές εξετάσεις και πειστήρια, δεν υπάρχει καμία μνεία ή πρωτόκολλο λήψης του γραφικού χαρακτήρα του κατηγορουμένου. Πράγμα το οποίο έχει συμβεί στις άλλες υποθέσεις από τις οποίες προέρχονται τα υπηρεσιακά αντίγραφα τα οποία διαβάσατε. Και αυτό καταδεικνύει, κατά τη γνώμη μου, έλλειψη σοβαρότητας της πεποίθησης ακόμα και των διωκτικών αρχών, παρά τον φανατισμό τους τότε, ότι ο Θεοφίλου ενέχεται στην κατάρτιση των πλαστών εγγράφων που βρέθηκαν εκεί. Το ίδιο το γεγονός, άλλωστε, ότι το τελευταίο των εγγράφων που διαβάστηκε αποδίδει την πλαστότητα, την κατάρτιση όλων των πλαστών ταυτοτήτων, σε συγκεκριμένο πρόσωπο των κατηγορουμένων της άλλης υπόθεσης, επιτείνει ακόμη περισσότερο τις αμφιβολίες όσον αφορά το αν ο Θεοφίλου κατάρτισε τα έγγραφα αυτά. Σε συνδυασμό άλλωστε και με τη μεσοβέζικη φράση που υπάρχει στο βούλευμα, ότι από την αξιολόγηση των γραπτών ομοιοτήτων και κοινών γραφολογικών γνωρισμάτων καταδεικνύεται ότι πρέπει να έχουν γραφεί από το ίδιο πρόσωπο. Δεν είναι ούτε καν βέβαιος ο συντάκτης του βουλεύματος αν έχουν γραφεί από το ίδιο άτομο, ανεξαρτήτως του ποιο άτομο είναι αυτό, δεδομένου ότι μιλάει αορίστως για ομοιότητα και κοινά γραφολογικά χαρακτηριστικά.
Γενικό συμπέρασμα συνεπώς είναι, ότι το κατηγορητήριo έχει καταρρεύσει πλήρως και όσον αφορά τις γενικές κατηγορίες, και είναι αδιανόητο να φανταστεί κανείς το αντίθετο απ’ αυτά τα έγγραφα που μας διαβάσατε, στα οποία δεν προκύπτει τίποτα απολύτως για τον Θεοφίλου, ούτε κατ’ αναφορά, ούτε κατ’ ένδειξη.
Είναι δυνατόν να στηρίζονται στα έγγραφα αυτά τέσσερις κατηγορίες σε βάρος του, οι οποίες είναι ο μισός Ποινικός Κώδικας και είναι ικανές να τον στείλουν φυλακή, δεν ξέρω πόσες δεκαετίες; Ποιο αποδεικτικό στοιχείο, για παράδειγμα, καταδεικνύει συγκατοχή στον οπλισμό που βρέθηκε στους τρίτους που αναφέρονται στις εκθέσεις έρευνας; Ποιο αποδεικτικό στοιχείο καταδεικνύει, έστω και οιανδήποτε προσωπική επαφή του Θεοφίλου με οποιονδήποτε των προσώπων που αναφέρονται και έχουν συλληφθεί; Ποιο αποδεικτικό στοιχείο καταδεικνύει οιανδήποτε εμπλοκή του Θεοφίλου με τους τόπους που έχουν γίνει έρευνες και κατασχέσεις, στα σπίτια αυτά, στις γιάφκες, στα οπλοστάσια, πείτε τα όπως θέλετε; Ποιο αποδεικτικό στοιχείο καταδεικνύει την παρουσία του Θεοφίλου από κοινού με τα πρόσωπα εκεί πέρα;»
Οπως σημείωσε ο συνήγορος, στο δεύτερο φάκελο, που αφορά τη δήθεν συμμετοχή του Θεοφίλου στην οργάνωση ΣΠΦ, μπήκαν και διαβάστηκαν 84 έγραφα, υπερδιπλάσια απ’ αυτά που μπήκαν και διαβάστηκαν στο φάκελο για την υπόθεση της Πάρου. Και δεν υπάρχει ούτε ένα σημείο στίξης το οποίο να αφορά τον Θεοφίλου.
Στη συνέχεια, άρχισαν να διαβάζονται έγγραφα που εισήγαγε η εισαγγελέας. Ο Κ. Παπαδάκης ζήτησε από τον πρόεδρο Μ. Χατζηαθανασίου να διαβαστούν όλα αυτά τα έγγραφα, διότι σε όλα αναφέρεται η φράση «δεν παρουσιάζουν εργαστηριακό, εγκληματολογικό ενδιαφέρον». Οπως είπε, εάν δεν τα κατέθετε η εισαγγελέας, θα τα κατέθετε η υπεράσπιση, για ν’ ακουστεί πολλές φορές αυτή η φράση.
Το κατηγορητήριο πιθανολογούσε ότι μια ταυτότητα πολίτη που βρέθηκε στην κατοχή του Θεοφίλου μπορεί να είναι πλαστή, χωρίς να αναφέρει ποιος είναι ο πλαστογράφος. Η πραγματογνωμοσύνη που διαβάστηκε επιβεβαίωσε την πλαστότητα και ταυτόχρονα ότι ο πλαστογράφος δεν είναι ο Θεοφίλου. Ο Κ. Παπαδάκης σημείωσε, ότι η κατοχή ενός πλαστού εγγράφου δεν αποτελεί από μόνη της αδίκημα. Αδίκημα αποτελεί η κατασκευή και η χρήση πλαστού εγγράφου. Ενάμιση χρόνο μετά την κατάσχεση αυτής της ταυτότητας, αποδείχτηκε ότι δεν υπάρχει πλαστογραφία εκ μέρους του Θεοφίλου.
Διαβάστηκε, ακόμη, έγγραφο σύμφωνα με το οποίο σε βιβλίο που βρέθηκε στο σπίτι της Λαμίας ανιχνεύτηκαν αποτυπώματα ανθρώπων που δεν κατηγορήθηκαν για τις υποθέσεις αυτές, καθώς και του Χρ. Πολίτη, φίλου του Τ. Θεοφίλου, που αρχικά συνελήφθη γιατί έκανε παρέα με τον Κ. Σακκά (κοινός φίλος Πολίτη και Θεοφίλου), ενώ στη συνέχεια με βούλευμα έπαυσε κάθε ποινική δίωξη σε βάρος του. Ο Κ. Παπαδάκης επεσήμανε ότι ο Τ. Θεοφίλου ήταν φίλος με τον Χρ. Πολίτη, ότι είχαν κάνει τη βόλτα στα Εξάρχεια και ότι τα αποτυπώματα ήταν σε βιβλία και δεν πιστοποιήθηκε ότι ο Χρ. Πολίτης επισκέφτηκε το σπίτι της Λαμίας. Επεσήμανε ακόμη, ότι δεν βρέθηκαν αποτυπώματα των ανθρώπων που κατηγορήθηκαν για την υπόθεση που εκδικάζεται στο τρομοδικείο του Κορυδαλλού.
Τίποτα το επιβαρυντικό δεν προέκυψε και από την εγκληματολογική έρευνα στα αντικείμενα που βρέθηκαν πάνω στον Θεοφίλου κατά τη στιγμή της σύλληψής του. Οσο για μια πινακίδα αυτοκινήτου που βρέθηκε, για την οποία ο Θεοφίλου παραπέμφθηκε με την κατηγορία της πλαστογραφίας, η πραγματογνωμοσύνη των εργαστηρίων της Ασφάλειας αναφέρει ότι δεν μπορεί να γίνει εγκληματολογική εργαστηριακή εξέταση για τη γνησιότητά της και κατά συνέπεια δεν μπορεί να σταθεί η κατηγορία της πλαστογραφίας κατά του Τ. Θεοφίλου.
Ετσι, και από τα έγγραφα που την τελευταία στιγμή εισήγαγε η εισαγγελέας Οικονόμου αποδείχτηκε η αθωότητα του Τ. Θεοφίλου και για τις πλημμεληματικού χαρακτήρα κατηγορίες.
Μετά από μια διακοπή, λόγω τηλεφωνήματος για τοποθέτηση βόμβας στο Εφετείο (συνήθης φάρσα που γίνεται στα δικαστήρια), αναγνώστηκαν έγγραφα που κατέθεσε η υπεράσπιση (τα σχολίασε ο Κ. Παπαδάκης) και η δίκη διακόπηκε για τη Δευτέρα 23 Δεκέμβρη.
Αναδημοσίευση από : eksegersi.gr
