Εμείς δεν ξεχνάμε. Δεν ξεχνάμε πως ζούμε σε μια χώρα με στρατόπεδα συγκέντρωσης. Δεν ξεχνάμε πως αυτοί που μας δίνουν τελεσίγραφα, κάποτε διαπόμπευαν οροθετικές γυναίκες, όριζαν τόσους ανθρώπους ως «σκουπίδια» που μαζεύονται με «σκούπες», έδιναν την δύναμη σε μπάτσους, φασίστες και δικαστές να αποφασίζουν ποιος αξίζει να υπάρχει και ποιος όχι. Θυμόμαστε πως όσοι διαχειριστές του ελληνικού κράτους κι αν έχουν αλλάξει τα τελευταία χρόνια, όσο κι αν η μεθοδολογία τους μοιάζει να εναλλάσσεται από καρότο σε μαστίγιο, οι στόχοι παραμένουν σταθεροί. Ξέρουμε πως όσο αυτός ο πόλεμος κανονικοποιεί τη βία και τον θάνατο στο Αιγαίο, στη Μόρια και στους δρόμους της πόλης, τόσο υποτιμά τα κεφάλια όλων μας.Το κράτος, αριστερό ή δεξιό, πάντα είχε τους μπάτσους του, τους φασίστες του και τους μπογδάνους του.
Εμείς δεν έχουμε αυταπάτες. Για να πάνε καλά τα σχέδια κράτους και αφεντικών χρειάζονται και τα πρόθυμα τσιράκια τους. Και η ελληνική κοινωνία πάντα είχε πρόθυμους. Να υποτιμήσουν, να βιάσουν, να σκοτώσουν. Μετανάστες, γυναίκες και όποιον άλλον έμπαινε εμπόδιο στους «ιερούς σκοπούς» τους. Και «ιερότερος» όλων η ιδιοκτησία. Ο θεμέλιος λίθος της ελληνικής κοινωνίας θα προστατευτεί πάσει θυσία. Με airbnb, με εξευγενισμό που περνάει πάνω από τις γειτονιές μας και με εκκενώσεις καταλήψεων. Πώς αλλιώς θα συνεχίσουν να καταναλώνουν οι λευκοί μεσοαστοί τουρίστες; Πώς αλλιώς θα συνεχίσει ο έλληνας σπιτονοικοκύρης να κουνάει χαρωπά το σημαιάκι του;
Εμείς λοιπόν που θυμόμαστε κι έχουμε καθαρά μάτια. Εμείς που χτίζουμε τον κόσμο κάθε μέρα. Εμείς που γεμίζουμε με τις ζωές μας τους δρόμους, τις πλατείες, τα άδεια κτίρια. Εμείς που στεκόμαστε ενάντια σε όλο αυτό το ζόφο. Που φτιάχνουμε σχέσεις, υπέροχες στιγμές, κατά-πληκτικές ζωές. Εμείς που στεκόμαστε ο ένας δίπλα στην άλλη με μίσος για τους μπάτσους, τους φασίστες, την ιδιοκτησία και τα φράγκα. Εμείς, οι συλλογικές αρνήσεις μας, ριζωμένες στις γειτονιές μας. Επανοηματοδοτούμε τη ζωή, ανακαταλαμβάνουμε τον χώρο και τον χρόνο που μας κλέβουνε, εμείς οι ρωγμές στην κανονικότητα. Όλοι και όλες εμείς, συμφωνούμε πως δεν χωράμε όλοι, και λέμε να φύγετε εσείς. Γιατί εμείς,
ΔΕΝ ΠΑΜΕ ΠΟΥΘΕΝΑ
εδώ θα μείνουμε
…στους δρόμους μας
…στις πλατείες μας
…στις γειτονιές μας
…στις καταλήψεις μας
Κατάληψη Παπουτσάδικο
Πρωτότυπη δημοσίευση στο papoutsadiko.espivblogs.net
