Κόντρα στην «ανάπτυξη» – Αλληλεγγύη στην Κατάληψη Rosa Nera
Ποιος θα το φανταζόταν – το Πολυτεχνείο Κρήτης αρχίζει σιγά-σιγά να καταλαβαίνει πως δεν επωφελείται όσο θα μπορούσε από όλα τα ακίνητα που έχει στην ιδιοκτησία του. Μπαίνει λοιπόν στη διαδικασία «αξιοποίησης» του ακινήτου που στεγάζει τα τελευταία 13 χρόνια την Κατάληψη Rosa Nera. Η απόπειρα αυτή έρχεται να συνδεθεί με τις εκκενώσεις καταλήψεων σε όλη την Ελλάδα, από την κυβέρνηση του Συριζα ( που πολύ εύκολα, όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενο, έχει διαγράψει το ““αριστερό”” παρελθόν της και τις καταγγελτικές ανακοινώσεις περί εκκενώσεων καταλήψεων όσο δεν ήταν στην εξουσία) . Έτσι από το 2016 μέχρι σήμερα, έχουν εκκενωθεί οι καταλήψεις στέγασης μεταναστών Ορφανοτροφείο, Hurriya και Νίκης στη Θεσσαλονίκη και Αλκιβιάδου στην Αθήνα, καθώς και οι καταλήψεις Βίλα Ζωγράφου στην Αθήνα, Ανοιχτό 3ο στη Σύρο και Baricada στη Λάρισα. Η «αξιοποίηση» όμως του κτηρίου της RosaNera μπαίνει επίσης στα πλαίσια τόσο της διόγκωσης της τουριστικής βιομηχανίας στην Κρήτη, όσο και της, ωθούμενης από τις στρατηγικές λιτότητας, ιδιωτικοποίησης και επιχειρηματοποίησης ολοένα και περισσότερων δραστηριοτήτων των πανεπιστημίων και των δημόσιων υπηρεσιών γενικότερα.
Ας γίνουμε λίγο πιο συγκεκριμένοι… Το Πολυτεχνείο Κρήτης νοικιάζει το κτήριο της Κατάληψης της Rosa Nera σε γνωστή αλυσίδα ξενοδοχείων με σκοπό τη στέγαση πολυτελούς ξενοδοχείου. Το παράδειγμα αυτό είναι ενδεικτικότατο της κατεύθυνσης που έχει πάρει το κεφάλαιο στο νησί της Κρήτης. Η τουριστική βιομηχανία έχει γνωρίσει αδιαμφισβήτητη επιτυχία στο νησί, καταφέρνοντας όχι απλά να μένει ζωντανή, αλλά να συνεχίζει να επεκτείνεται ακόμα και σε καιρούς κρίσης. Η επιτυχία αυτή για τα αφεντικά της τουριστικής βιομηχανίας, μεταφράζεται για τους εργαζομένους σε ωμή εκμετάλλευση: απλήρωτες υπερωρίες, εκπτώσεις στην ασφάλιση, ανύπαρκτα ρεπό, συνεχής εντατικοποίηση. Παράλληλα, δήμοι, τοπική αυτοδιοίκηση και κάθε είδους κρατικοί εκπρόσωποι γνωρίζουν πολύ καλά τον ρόλο που πρέπει να παίξουν στη διαδικασία αυτή, που δεν είναι άλλος από τη νομιμοποίηση της όλης διαδικασίας στα μυαλά της τοπικής κοινωνίας. Έτσι, ο τουρισμός βαπτίζεται σωτήρας της οικονομίας, φορέας της «ανάπτυξης», αλλά και κάτι που «δίνει ζωή» στο νησί, ένας τρόπος να εξάγουμε τον θαυμαστό μας πολιτισμό. Για μας, αντιθέτως, «ανάπτυξη» σημαίνει λεφτά σε τσέπες αφεντικών, σημαίνει δουλειά σε σύγχρονα κάτεργα, σημαίνει επέκταση των λογικών του εμπορίου και του θεάματος σε τόπους οι οποίοι διατηρούσαν μέχρι πρόσφατα μια απόσταση από αυτές.
Φυσικά η όλη διαδικασία νομιμοποιείται περεταίρω ως μία λύση στο πρόβλημα της υποχρηματοδότησης των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Η υποχρηματοδότηση έχει σταθεί μια πολύ καλή αφορμή για τα πανεπιστήμια να μετατρέψουν σ’ επιχειρήσεις τομείς της δραστηριότητας τους, στα πλαίσια της αναζήτησης επενδύσεων από ιδιωτικούς φορείς. Αυτό άλλοτε συνεπάγεται συνεργασία με ιδιωτικές επιχειρήσεις και σύνδεση των πανεπιστημίων με την αγορά (στην περίπτωση του Πολυτεχνείου Κρήτης και με την πολεμική βιομηχανία) και άλλοτε παραχώρηση υποδομών σε ιδιώτες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα στην πόλη του Ηρακλείου αποτελεί η διαπραγμάτευση του Πανεπιστημίου Κρήτης με τη Γιάννα Αγγελοπούλου που αποσκοπούσε στην «αξιοποίηση», από την τελευταία, κτηρίων στην Κνωσσό που θα μπορούσαν να χρησιμοποιούν ως φοιτητικές εστίες, ως θεματικού πάρκου για τον μινωικό πολιτισμό. Άλλωστε ως φοιτητικές εστίες θα μπορούσε να αξιοποιηθεί και η Κατάληψη Ευαγγελισμού, σύμφωνα με πρόταση της τοπικής ΔΑΠ (φοιτιτικής παράταξης της Νέας Δημοκρατίας )το 2015.
Οι καταλήψεις όμως δεν ειναι απλά “ντουβάριᨔ είναι χώροι έμπρακτης αλληλεγγύης, παρέχοντας στέγη σε ανθρώπους που περισσεύουν στον κόσμο του καπιταλισμού, ως χώροι στέγασης των αγώνων μας ενάντια στο κεφάλαιο με όλες του της μορφές· στα αφεντικά, στους φασίστες, στο κράτος. Τέλος ως κοιτίδες μιας κουλτούρας ικανής να προκαλέσει ρήγματα στη μηχανή της αδιάκοπης αλλοτρίωσης που ονομάζεται καπιταλιστική κοινωνία. Μιας κουλτούρας μέσα στην οποία οι σχέσεις δε χτίζονται με βάση τη θέση του καθενός στην καπιταλιστική αγορά· μέσα στην οποία η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο πολεμάται καθημερινά, μέσα στην οποία η τέχνη και ο πολιτισμός δεν φιλτράρονται ώστε να φαίνονται ελκυστικά στους τουρίστες. Για όλους αυτούς τους λόγους δε θα μείνουμε θεατές στις προσπάθειες κανενός πρύτανη, κανενός δημάρχου, κανενός ξενοδόχου να μετατρέψει τα κτήρια αυτά σε εργαλεία για την «ανάπτυξη».
ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΑΣ
Κατάληψη Ευαγγελισμού, Ηράκλειο Κρήτης
Ιούνης 2017
evagelismos.squat.gr
