Λάβαμε 11/06/2021
Κάποιες επισημάνσεις με αφορμή μια κινηματική έκδοση…
10/6/2021
Δεν θα μπορούσαμε να μην συμφωνήσουμε με τα συντρόφια της “Συνέλευσης Αναρχικών Ενάντια στην Κοινωνική Μηχανή” (από Θεσσαλονίκη) με το παρακάτω απόσπασμα από μια μπροσούρα που εξέδωσαν με αφορμή την 11η Ιούνη «Ημέρα Αλληλεγγύης σε Αιχμαλώτους με Μακροχρόνιες Ποινές» (athens.indymedia.org/post/1612948/) όπου γράφουν για μια υπόθεση σύλληψης 3 αναρχικών: ‘‘Το χιλιοπαιγμένο μιντιακό σκηνικό συνεχίζει το έργο τους, με δημοσίευση φωτογραφιών, τίτλους περί μεγάλης επιχείρησης των μπάτσων και τις πασίγνωστες πια τρομολαγνικές δηλώσεις. Προφανώς και ο ρόλος των media, δε μας φέρνει προ εκπλήξεως ούτε και θα απαιτούσαμε ποτέ τίποτα περισσότερο από το κάθε τηλεοπτικό απόβλητο, αφού εγγενής τακτική τους συνιστά η αποσιώπηση ή η απονοηματοδότηση των αγώνων ενάντια στην κυριαρχία, των επιθετικών ενεργειών προς κάθε εξουσιαστικό φορέα, του επαναστατικού κινήματος συνολικά. Οι επιλογές ζωής δεν οριοθετούνται, δεν μπαίνουν στα στεγανά τους, παρά στέκονται εκεί για να μας υπενθυμίζουν πως το στοίχημα παραμένει ανοιχτό, τα μέτωπα είναι πολλαπλά, η σύγκρουση με ολόκληρο το οικοδόμημα της κυριαρχίας πάντα επίκαιρη. Η ένοπλη επαναστατική δράση, ήταν, είναι και θα είναι αναπόσπαστο κομμάτι του πολύμορφου αναρχικού αγώνα, για αυτό κι εμείς θα βρισκόμαστε πλάι σε εκείνους που τα έπαιξαν όλα για όλα, σηκώνοντας το βάρος των επιλογών τους, χωρίς να λογαριάσουν στιγμή το κόστος’’. Ενώ σε υπόθεση άλλης οργάνωσης, στη μπροσούρα αναφέρεται: ‘’Από την άλλη μεριά, πλάι σε όλο αυτό το συρφετό, βουτηγμένοι στην πλήξη και στην απάθεια, μέσα στο έθος της μίζερης καθημερινότητας, οι χειροκροτητές των τηλεοπτικών πάνελ, του δόγματος νόμος και τάξη, λάτρεις της ρουφιανιάς, οι μικροαστοί τέρπονται τα μέγιστα στη θέα της πάταξης της εγκληματικότητας’’.
Θα μπορούσαμε σε κάθε σημείο, πραγματικά, να συμφωνούσαμε μαζί τους, αν …. η τακτική του γκεμπελισμού και της κατάπτυστης αλήτικης δημοσιογραφίας που τόσο σφοδρά επικρίνεται παραπάνω δεν γινόταν συμπεριφορά και πολιτική στάση, εκφρασμένη και παραποιημένη, στο δημόσιο πεδίο. Βέβαια τα σκήπτρα και την αρχή, εννοείται, πως δεν την έκαναν αυτοί. Η πρωτιά ανήκει σε όσους με την ιδιότητά τους τη πολιτική, εμφορούμενοι από άλλες λογικές ‘’ηγεμονεύουν’’ από πολλές και διαφορετικές οπτικές στο μικρόκοσμο ενός χώρου που έχει βαφτεί κυριολεκτικά στα ‘‘χρώματα, τα φρου-φρου και τα αρώματα’’ της κυρίαρχης λογικής, αυτής δηλαδή που σιχαινόμαστε.
Αυτού του κόσμου που ο αγώνας για τη καταστροφή του πρέπει να είναι διαρκής και αδυσώπητος με κάθε κόστος για την ίδια μας τη ζωή και την ελευθερία.
Θα συμφωνούσαμε, αν …. λίγες ημέρες πριν, και λίγες ώρες σχεδόν μετά την απολογία ατόμου από τον αναρχικό χώρο που κατέφυγε σε κλάψες και λασπολογίες ενώπιον της αστικής δικαιοσύνης και δημόσια αποκάλεσε ”τρομοκρατική” τη δράση του Επαναστατικού Αγώνα, τα συντρόφια από τη “Συνέλευση Αναρχικών Ενάντια στην Κοινωνική Μηχανή” στο κείμενο στήριξης και αλληλεγγύης (athens.indymedia.org/post/1612949/) έγραφαν για το συγκεκριμένο άτομο και τους συντρόφους Μιχαηλίδη και Βαλαβάνη που αυτό τον καιρό δικάζονται, ότι ‘‘Στις 29/1/20 συλλαμβάνονται στην Αγία Παρασκευή, από την πασίγνωστη πλέον για τις ‘επιτυχίες’ της υπηρεσία οι αναρχικοί Γ. Μιχαηλίδης, Δ. Βαλαβάνη, Κ. Αθανασοπούλου. Διαφορετικά, ο ‘Τοξοβόλος’, η ‘Φίλη του’ και η ‘Βaby-sitter’, όπως σπεύδουν να τους βαφτίσουν τα σκουπίδια των καθεστωτικών, πασχίζοντας να απονοηματοδοτήσουν την πολιτική τους υπόσταση και την επαναστατική τους δράση’’. Προφανώς εμείς δεν αναφερόμαστε στα άλλα δύο συντρόφια αλλά στο συγκεκριμένο αναρχικό άτομο, γιατί αυτό ακριβώς υποστήριξε ως ”baby-sitter’’ απονοηματοδοτώντας παράλληλα την επαναστατική και ανατρεπτική δράση και δηλώνοντας δημόσια: ”σε πόσο δύσκολη θέση βρίσκεται, τι δυστυχία και τι διασυρμό έχει υποστεί από το κοινωνικό στίγμα των κατηγοριών για συμμετοχή στη ”τρομοκρατική”… οργάνωση Επαναστατικός Αγώνας”.
Θα σταθούμε σαν αναρχικοί/ές, χωρίς ωστόσο να μπαίνουμε στην ουσία της υπόθεσης, μόνο και μόνο στον απαξιωτικό χαρακτηρισμό της «τρομοκρατίας» που προσέδωσε στον Επαναστατικό Αγώνα, κάνοντας δημόσια ακριβώς αυτό που οι κυρίαρχοι μηχανισμοί και λοιποί ρουφιανοδημοσιογράφοι κάνουν. Να αποκαλούν έτσι τις πολιτικές οργανώσεις αντάρτικου πόλης και φυσικά να απονοηματοδοτούν την πολιτική υπόσταση των επιθετικών ενεργειών ενάντια στη κυριαρχία, να αποσιωπούν και να απαξιώνουν το επαναστατικό κίνημα συνολικά και την πολιτική υπόσταση των αγωνιστών του Επαναστατικού Αγώνα Πόλα Ρούπα και Νίκο Μαζιώτη που εκτίουν για τη πολιτική τους δράση μακροχρόνιες ποινές στις φυλακές της «δημοκρατίας». (ηχητικό:youtube.com/watch?v=NzOm32Ld3WQ).
Θα συμφωνούσαμε ακόμα περισσότερο μαζί τους, αν όμως… το συγκεκριμένο αναρχικό άτομο που αποκάλεσε ”τρομοκρατική” οργάνωση τον Επαναστατικό Αγώνα, δεν προχωρούσε σε ακόμα πιο απαξιωτικές εκφράσεις αποκαλώντας τους αγωνιστές κλέφτες αυτοκινήτων και ληστές. Και ενώπιον μάλιστα της αστικής δικαιοσύνης δήλωσε ότι ουδέποτε φιλοδοξούσε να γίνει σαν αυτούς. (Αν και οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι δεν είναι η πρώτη διδάξασα. Είναι μια παλιά, προσφιλής τακτική στην οποία έχουν εντρυφήσει και έχουν πάρει διδακτορικό από την ανωτάτη αναρχική σχολή αρκετοί άλλοι/ες πριν απ’ αυτήν. Και φυσικά προϋπήρξαν κι άλλοι, πολλά χρόνια πριν ακόμα τη δολοφονία του Χριστόφορου Μαρίνου και που την υιοθέτησαν ως τακτική πλάι στο ρουφιανιλίκι και τον χαφιεδισμό, εξελίσσοντάς την σε «επιστήμη» μέσα στα χρόνια. (Ιδού μια ακόμα μεγάλη, σοβαρή αξιακή υποχώρηση και διαστρέβλωση της αναρχικής θεωρίας και πράξης!)
Θα συμφωνούσαμε, αν στην κινηματική αυτή έκδοση η δράση της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας δεν σταματούσε εκεί, όπου κάποιοι θεώρησαν ότι τελείωσε η επαναστατική δράση της οργάνωσης το 2010. Υπονοείται ότι τότε, οριστικά έκλεισε ο κύκλος της με το πέρας της πρώτης δίκης (για την οποία δίκη γίνεται ευρεία αναφορά στην έκδοση) μιας και δεν υπάρχει καμία αναφορά για τη συνέχεια. Μήπως ξεχάστηκαν ενέργειες όπως το χτύπημα στη ΤτΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ για την οποία ενέργεια οι σύντροφοι καταδικάστηκαν πρωτόδικα σε ισόβια κάθειρξη; Ή μήπως τους διέφυγε η απόπειρα απόδρασης που επιχείρησε με ελικόπτερο τον Φλεβάρη του 2016 η Πόλα Ρούπα για την απελευθέρωση του Ν. Μαζιώτη και άλλων κρατουμένων από τον Κορυδαλλό; Μήπως δεν έχουν γίνει γνωστές οι καταδίκες τους; Ή μήπως ξέχασαν ότι το αναρχικό άτομο που στηρίζουν, έγινε φιγόδικο μετά τη δίκη αυτή; Ή χρειάζεται να τους διαμηνύσει/υπενθυμίσει κάποιος ότι οι κρατικοί μηχανισμοί ήταν αυτοί που «έκοψαν» τη δράση του Επαναστατικού Αγώνα στα δύο, ακριβώς για να τους φορτώσουν για πολλοστή φορά συγκρότηση, ένταξη, διεύθυνση κλπ «τρομοκρατικής» οργάνωσης; («τρομοκρατικής» όπως λέει και η αναρχική Κ.Α) και που η συγκεκριμένη έκδοση κάνει ακριβώς το ίδιο; Απαλείφει και αποσιωπά τη συνέχιση της δράσης του Επαναστατικού Αγώνα μετά το 2010. Ο δε Ν. Μαζιώτης, όπως αναφέρεται στην έκδοση, φαίνεται ότι συνελήφθη στο Μοναστηράκι, μάλλον γιατί απλώς ήταν ένα φυγόδικο μέλος του Επαναστατικού Αγώνα αφού παρουσιάζεται μέσα από ένα ιστορικό άλμα και ιστορικό κενό. Ενώ λίγους μήνες νωρίτερα η οργάνωση είχε χτυπήσει στη ΤτΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ.
Θα συμφωνούσαμε με τα συντρόφια, αν… δεν κατασκευάζαμε κι εμείς ως χώρος κατ’ εικόνα και κατ’ ομοίωση με τους κυρίαρχους, με τον ίδιο στρεβλό και ψεύτικο τρόπο τη δικιά μας ιστορία και την περιφέραμε στο δημόσιο πεδίο σαν απόλυτη αλήθεια.
Τι διαφορετικό κάνουμε απ’ τη μικροαστίλα, τους δούλους διανοούμενους υπηρέτες της εξουσίας, το μιντιακό συρφετό, που απονοηματοδοτούν τους αγώνες, βαπτίζουν «τρομοκρατία» τη δράση πολιτικών οργανώσεων και καθυβρίζουν πραγματικά ως εγκληματίες και ποινικούς, κοινούς ληστές, αυτούς που απαλλοτριώνουν τράπεζες για τον αγώνα, και το υπερασπίζονται αυτό; Γιατί μήπως όλο και περισσότερο μοιάζουμε με το λόγο και τις επιλογές μας σ’ αυτό τον ξεφτιλισμένο κόσμο, αυτόν που θέλουμε να καταστρέψουμε με όποιο μέσο επιθυμεί και προκρίνει κάποιος ατομικά και συλλογικά; Ή μήπως δεν είμαστε εμείς αυτοί που κατασκευάζοντας μύθους για αμετανόητους κρατούμενους, με επαναστατική δράση που διαρκώς κλαψουρίζουν, δεν δημιουργούμε διαχρονικά κίνηση, αλληλεγγύη, οικονομική στήριξη και ότι άλλο φανταστεί ανθρώπου νους; Δεν είμαστε αυτοί που κινούμαστε αλληλέγγυοι κυρίως (ή μόνο) σε κρατούμενους που διαχρονικά και εκδικητικά οι μηχανισμοί στήνουν σκευωρίες; Διαστρεβλώνοντας έτσι την αξιοπρέπεια και την τιμή για τον αγώνα και τους αγωνιστές που ρισκάρουν τη ίδια τη ζωή και την ελευθερία τους αφού στο ίδιο σακί τσουβαλιάζονται η απάρνηση και η αφοσίωση στον αγώνα.
Θα μπορούσαμε να συμφωνούσαμε, αν η στάση αυτή που περιγράφεται πιο πάνω, έπαυε να διευρύνεται και να απλώνεται όλο και περισσότερο κι αν βρίσκαμε το νήμα που θα αποτελούσε σημείο εκκίνησης για νέους ανατρεπτικούς αγώνες, για την επαναστατική προοπτική, για μια κοινωνία ισότητας και αλληλεγγύης (αλλά και σημείο αυτοκριτικής και κριτικής τέτοιο, που να μην μας γυρίσει πίσω στην εσωστρέφεια και την ήττα). Να πάψουμε να ζούμε σε ένα ψέμα απλώς για να μην σκεφτόμαστε τα πολιτικά μας αδιέξοδα, και να μην συνεχίζουμε «απλώς» να δημιουργούμε κίνηση στο δημόσιο πεδίο.. φτιάχνοντας μύθους και ιστορίες που δεν αρμόζουν στην πολιτική μας ιστορία και την αναρχία.
ΥΓ: Τέλος, μιας και η έκδοση ξέχασε τη δράση του Επαναστατικού Αγώνα από το 2010 και μετά, να υπενθυμίσουμε ότι ο σύντροφος Μαζιώτης και η συν/ισσα Ρούπα βρίσκονται στη φυλακή για τη συνέχιση της δράσης του Επαναστατικού Αγώνα (και για τη δράση της οργάνωσης από το 2010 και μετά).
ΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΥΣ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΒΑΖΟΥΝ ΕΝΕΧΥΡΟ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ!
Αλληλέγγυοι/ες στον Επαναστατικό Αγώνα
[email protected]
https://epanastaticosagonas.wordpress.com/
