Να πιάσω λιγάκι τη σημειολογία των λέξεων και συγκεκριμένα της λέξης “Κάλπη”.
Στην Αρχαία Ελλάδα, κάλπη (Κάλπις στα αρχαία ελληνικά) ονόμαζαν ένα αγγείο με στρογγυλό σώμα, τρεις λαβές και συνεχή καμπύλη από τα χείλη, το οποίο χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά ως τεφροδόχος και σύμφωνα με το νεκρικό έθιμο της καύσης συγκέντρωναν την τέφρα και τα οστά των νεκρών.
Στη τούρκικη γλώσσα υπάρχει η ετοιμολογία ” kalp” η οποία στα ελληνικά έχει μεταφερθεί σαν αντιδάνειο ως ‘Κάλπης” και σημαίνει κίβδηλος άνθρωπος, απατεώνας, ψεύτης.
Τίποτα τυχαίο ειδικά στην ελληνική γλώσσα οι λέξεις έχουν τη πραγματική τους σημειολογία, άσχετα αν παραφράζονται σε κάτι διαφορετικό.
Καλή σας…ψήφο.
Ευαγριος Αληθινος
