Ιταλία: Σχετικά με τις συλλήψεις του Τορίνο και με την επακόλουθη βίαιη απόσπαση δείγματος DNA

0
203

 

Tην Τετάρτη 3/5 στις 6.30 π.μ. η αστυνομία εισέβαλε στην κατάληψη του Asilo καθώς και σε δυο στεγαστικές καταλήψεις στην Corso Giulio Cesare 45 και στην Borgo Dora 39 και προέβηκαν σε 6 συλλήψεις, ενώ παράλληλα αναζητούν έναν έβδομο σύντροφο, τον οποίο δεν έχουν εντοπίσει μέχρι τώρα. Οι συλλήψεις έγιναν με πρόφαση την επίθεση που είχε δεχθεί μια αστυνομική περιπολία πριν μερικούς μήνες κοντά στην κατάληψη του Asilo. Οι αστυνομικοί πέραν από τις συλλήψεις προχώρησαν και σε εκτενή έρευνα με πρόφαση μια σειρά συνθημάτων που είχαν γραφτεί σε τοίχους του κτηρίου που τον τελευταίο καιρό στεγάζει τα κεντρικά της Lavazza και βρίσκεται κοντά στην κατάληψη του Asilo. Κατά την διάρκεια της Έρευνας κατασχέθηκαν οι περισσότεροι ηλεκτρονικοί υπολογιστές και κινητά που βρισκόντουσαν εντός της κατάληψης ενώ οι μπάτσοι επίσης απέσπασαν τα χρήματα του ταμείου αλληλεγγύης που βρισκόταν μέσα στην κατάληψη.

Όταν οι συλληφθέντες σύντροφοι/ισσες μεταφέρθηκαν στο αστυνομικό τμήμα τους ζητήθηκε και εν συνεχεία τους επιβλήθηκε η βίαιη λήψη δείγματος DNA, με αποτέλεσμα οι συντρόφισσες/οι να αποφασίσουν να αντισταθούν στην όλη διαδικασία. Κατά την διάρκεια των τελευταίων δύο χρόνων η αστυνομία έχει επιδοθεί σε μια διαδικασία συλλογής δειγμάτων DNA από όλους τους φυλακισμένους και όσους βρίσκονται σε κατ’ οίκον περιορισμό, έτσι ώστε να ακολουθήσει τις ευρύτερες υποδείξεις των πολιτικών της ΕΕ που στοχεύουν στον σχηματισμό μιας πανευρωπαϊκής τράπεζας DNA. Από όσο γνωρίζουμε στην Ιταλία κανένας σύντροφος/ισσα δεν είχε προβεί μέχρι τώρα σε κάποιου είδους αντίσταση στην εν λόγω διαδικασία. Παρακάτω ακολουθεί το γράμμα ενός από τους προαναφερόμενους συλληφθέντες και προφυλακισμένους συντρόφους, ο οποίος μοιράζεται την πρώτη εμπειρία αντίστασης και της επακόλουθης βίαιης απόσπασης δείγματος DNA.

Γράφω μερικές γραμμές για να αναφέρω τα όσα συνέβησαν κατά τις συλλήψεις μας πριν από μερικές ημέρες, και κατά την διάρκεια της παραμονής μας στο αστυνομικό τμήμα Grattoni, στο Τορίνο, καθώς και για τη διαδικασία ταυτοποίησης. Τα παρακάτω, ελπίζω ότι είναι σαφή, και δεν θέλω να εντυπωσιάσει κανέναν, αλλά θέλω να μοιραστώ μια μικρή εμπειρία σχετικά με τις κατασταλτικές πρακτικές του αντιπάλου, και ειδικότερα σχετικά με την λήψη του DNA, η οποία δεν είναι ακόμα γνωστή στην Ιταλία.

Μόλις μεταφερθήκαμε στο αστυνομικό τμήμα για να επισημοποιηθεί η σύλληψή μας δεχθήκαμε τους συνήθεις ελέγχους, τα δακτυλικά αποτυπώματα και την φωτογραφική αναγνώριση. Με την ολοκλήρωση του μέρους αυτού, άρχισαν να μας καλούν για το DNA, και ακόμα και αν μας είχαν διαχωρίσει, όλοι είχαμε κατά νου τι να κάνουμε. Είχαμε ήδη συζητήσει για τη δειγματοληψία DNA και αποφασίσαμε να αρνηθούμε τη διαδικασία και να αντισταθούμε, θέλοντας να δούμε αν θα μπορούσε να υπάρξει ένας τρόπος να αντιταχθούμε σε αυτήν. Μόλις κοινοποιήσαμε την άρνησή μας, οι digos (πολιτική αστυνομία) και το επιστημονικό τμήμα της αστυνομίας άρχισαν να μαζεύονται, συζητώντας το πως θα έπρεπε να προβούν στην αναγκαστική λήψη του DNA. Εγώ και ένας ακόμα σύντροφος, όταν βρεθήκαμε μαζί ανάψαμε ένα τσιγάρο. Μετά από μερικές τζούρες πέντε digos πετάχτηκαν κατά πάνω μας προσπαθώντας να αρπάξουν τα τσιγάρα μας. Μετά από μερικά σπρωξίματα κατάφεραν να βρουν ένα από τσιγάρα, όχι το δεύτερο. Έτσι, ο ένας από εμάς υπέστη έλεγχο από την αστυνομία,, αλλά χωρίς να βρεθεί τελικά κάτι.

Ένας αστυνομικός, εμφανώς νευριασμένος με όσα είχαν συμβεί, πήγε και πήρε ένα τυχαίο αποτσίγαρο από τα δεκάδες που υπήρχαν εκεί από τους κρατούμενος και από τους ίδιους τους αστυνομικούς, ένα τυχαίο τέλος σφραγίσματος. Το έβαλε σε φάκελο όπου έγραψε: “DNA + όνομα και επώνυμο“. Ύστερα από αίτημα μου να επισημοποιήσουν τα όσα συνέβησαν, απάντησαν με απότομη άρνηση. Μετά από μια ώρα άρχισε η πραγματική λήψη. Έναν από εμάς κάθε φορά μας έφερναν στο γραφείο του επιστημονικού τμήματος αστυνομίας. Θα περιγράψω το τι συνέβη σε μένα. Μόλις βρέθηκα στο γραφείο, μου πέρασαν χειροπέδες και κάθισα, και αριστερά έβαλαν μια βιντεοκάμερα σε ένα τρίποδο. Μπροστά μου βρίσκονταν δύο επιστημονικοί αστυνομικοί, και πέντε ή έξι digos, και τέλος, δύο ένστολοι carabinieri για να βοηθήσουν στην τελετή.

Η παράσταση αρχίζει, η κάμερα ξεκινάει να καταγράφει, ανοίγει ο φάκελος με το υλικό από το Υπουργείο Εσωτερικών, ένας αστυνομικός απαγγέλλει την επίσημη διαδικασία στην οποία απαντώ αρνητικά. Η επίσημη αυτή διαδικασία έχει την γεύση της ετυμηγορίας. Έτσι οι αξιωματικοί των digos, με την βοήθεια των carabinieri, πέφτουν πάνω μου, σφίγγοντας τα χέρια τους γύρω από το λαιμό μου, ενώ κρατάω το κεφάλι μου πίσω, σφίγγουν τη λαβή τους, προσπαθώντας να με κάνουν να ανοίξω το στόμα μου, δίνοντάς μου χτυπήματα στο στομάχι ενώ με τα δάχτυλά τους σφίγγουν τα μάγουλά μου και ανάμεσα στα πλευρά μου. Ένας από τους δύο με την λευκή ρόμπα έρχεται πιο κοντά και πιέζει με δύναμη την μπατονέτα προς τα κλειστά χείλη μου. Κλείνουν τη μύτη μου, και δεν μπορώ να αναπνεύσω πια, ανοίγω το στόμα μου και ο πράκτορας σπρώχνει τη μπατονέτα στο στόμα μου ξανά και ξανά. Τα μάτια μου δακρύζουν, αναγουλιάζω, είμαι γεμάτος αφρό στο πρόσωπό μου. Η ίδια διαδικασία επαναλαμβάνεται για δεύτερη φορά, ακόμα χειρότερη, και ακόμη και οι παρευρισκόμενοι, όντας μάλλον αρχάριοι σε αυτή τη διαδικασία, φαίνεται να μην διασκεδάζουν με την σκηνή.
Η παράσταση τελειώνει, οι κουρτίνες πέφτουν, κανένας δεν χειροκροτάει.

Τα όσα γράψω θέλω να δώσουν μια ιδέα για το τι μπορεί να συμβεί αν κάποιος δεν συναινέσει να ανοίξει αυθόρμητα το στόμα του και επίσης για να δείξουν πώς η διαδικασία είναι αυθαίρετη, ανάλογα με το ποιος το κάνει. Πολλοί θα πουν: ‘τι περίμενες από μια εξαναγκαστική δειγματοληψία; Μια πρόσκληση για δείπνο;
Προσωπικά, περίμενα αυτό (που περιέγραψα). Σίγουρα το να ζεις μια εμπειρία δεν είναι το ίδιο με απλά να την φαντάζεσαι, αλλά ήμουν έτοιμος γιαυτό. Ακόμη περισσότερο, με ενδιαφέρει να καταλάβω τι μπορούμε να κάνουμε, μέχρι που μπορούμε να φτάσουμε, τι μπορούμε να επινοήσουμε για να αποτρέψουμε και να αντιταχθούμε, να παρεμποδίσουμε την κανονικοποίηση αυτής της αποτρόπαιης διαδικασίας, που είναι τόσο αποτρόπαια όσο αυτοί που την εφαρμόζουν.

Ύστερα από δυο βδομάδες από τα προαναφερόμενα περιστατικά στις 19/5 αποφασίστηκε για τους τρεις συντρόφους να παραμείνουν κρατούμενοι στις φυλακές του Τορίνο, και οι τρεις υπόλοιποι βρίσκονται σε κατ’ οίκον περιορισμό, όπου τους έχει επιβληθεί απαγόρευση οποιουδήποτε τύπου επικοινωνίας.

Οι διευθύνσεις των φυλακισμένων συντρόφων είναι οι:

-Antonio Pittalis
-Antonio Rizzo
-Francisco Esteban Tosina
-c/o casa circondariale Lorusso e Cutugno
via Maria Adelaide Aglietta 35
-10151
Torino

Για περαιτέρω πληροφορίες και ενημερώσεις σχετικά με την πορεία των φυλακισμένων συντρόφων μπορεί κανείς να ενημερώνεται από το https://www.autistici.org/macerie/ .