Συγκέντρωση ενάντια στην επίσκεψη Ομπάμα
Λιοντάρια 15/11/2016 στις 18:00
ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ
ΠΛΑΝΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΑ
λίγα λόγια με αφορμή την επίσκεψη Ομπάμα
Ο ερχομός του προέδρου των ΗΠΑ στην Ελλάδα τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, παραμονή της επετείου της εξέγερσης του πολυτεχνείου, μόνο σαν πρόκληση μπορεί να θεωρηθεί. Όχι μόνο διότι το συγκεκριμένο κράτος πριν 50 χρόνια είχε βοηθήσει, και στηρίξει την εγκατάσταση της χούντας με σκοπό την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του (όπως κυνικά είχε παραδεχτεί ο Κλίντον πριν 17 χρόνια, και τότε 2 μέρες μετά την επέτειο του πολυτεχνείου…Τυχαίο?). Άλλα και γιατί επέλεξε μία περίοδο που διακυβεύονται πολλά συμφέροντα στην ευρύτερη περιοχή της Μ. Ανατολής και της Α. Μεσογείου λόγω των διαφόρων γεωστρατηγικών ανακατατάξεων που επέρχονται λόγω του πολέμου στη Συρία.
Η “επίσκεψη” του Ομπάμα, δε θα γίνει στα πλαίσια μιας “φιλικής κουβεντούλας για καφέ” με Τσίπρα και λοιπούς, που θα δώσει “χείρα βοηθείας στην ελλαδίτσα της κρίσης”, αλλά θα βάλει στο τραπέζι πολλές εκρεμμότητες που θα πρέπει να λήξουν άμεσα. Η στρατηγική θέση της Ελλάδας, σε μια περίοδο που ο χάρτης στην ευρύτερη περιοχή θα ξαναγραφτεί, οι σχέσεις και οι ανταγωνισμοί με την Τουρκία ιδωμένες όμως μέσα από το πρίσμα του ΝΑΤΟ, η οικονομική κρίση της ελλάδας, το προσφυγικό. Όλα αυτά και άλλα που ίσως να μην γνωρίζουμε, όμως αυτό που μπορούμε να ισχυριστούμε με βεβαιότητα είναι ότι όλα θα συζητηθούν με γνώμονα την υπεράσπιση των αμερικανικών συμφερόντων και το ρόλο που θα διαδραματίσει η ελλάδα για τα συμφέροντα αυτά.
Ενάντια σε κράτος, κεφάλαιο και ιμπεριαλισμό
Συνεπείς στο διαχρονικό τους ρόλο, οι ντόπιοι και μη πολιτικοί διαχειριστές της εξουσίας μαζί με τα αφεντικά, μετακυλούν στην κοινωνία τις συνέπειες της άγριας οικονομικής λιτότητας. Κάτι που κράτη, όπως οι ΗΠΑ, έχουν πρωτοστατήσει και επιβάλλει τόσο στο εσωτερικό τους, όσο και διεθνώς, με σκοπό να αυξήσουν τα κέρδη τους και να σώσουν το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Από τις χιλιάδες κατασχέσεις σπιτιών στις Η.Π.Α, μέχρι τα ατέρμονα μνημόνια στην Ελλάδα, οι κυρίαρχοι χτυπούν αδυσώπητα τους αποκάτω για να διαχειριστούν προς όφελός τους τις απώλειες τις κρίσης. Οι Η.Π.Α. μέσω του Δ.Ν.Τ. εδώ και τουλάχιστον 5 χρόνια λεηλατούν την ελληνική κοινωνία.
Παράλληλα, οι κυρίαρχοι είναι διαχρονικά πρόθυμοι να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του διεθνούς κεφαλαίου, παρέχοντας βοήθεια στις δεκάδες στρατιωτικές επεμβάσεις των δυτικών κρατών από το τέλος του Β’ παγκοσμίου πολέμου και έπειτα. Οι Η.Π.Α έχουν πρωτοστατήσει στη διεξαγωγή δεκάδων πολεμικών επιχειρήσεων ανά τον πλανήτη, με ή χωρίς τη συνδρομή άλλων συμμάχων (βλ. Βιετνάμ, πρώην Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Αφγανιστάν και πολλές άλλες…), ή έχουν εμπλακεί έμμεσα με στήριξη ένοπλων ομάδων σε άλλα κράτη ή στην επιβολή δικτατοριών. Στόχος παραμένει πάντα ο γεωπολιτικός μετασχηματισμός της κάθε περιοχής και η υπεράσπιση ή εδραίωση των αμερικανικών συμφερόντων, πολιτικών, στρατηγικών και οικονομικών. Είναι αυτό που ορίζεται ευρέως ως Ιμπεριαλισμός…Η έμμεση εμπλοκή τους στον πόλεμο στη Συρία (χωρίς να σημαίνει ότι δεν έχουν εμπλακεί και άλλοι…) με εφοδιασμό και στήριξη των τζιχαντιστών στην ευρύτερη περιοχή για την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ, έχει ως αποτέλεσμα να αναγκαστούν εκατομμύρια άνθρωποι να μεταναστεύσουν για να γλυτώσουν από τις παράπλευρες απώλειες των απαραίτητων για την καπιταλιστική μηχανή πολέμων. Τα κροκοδείλια δάκρυα που ενδεχομένως θα ρίξουν αυτές τις μέρες Τσίπρας και Ομπάμα για τους πρόσφυγες, μόνο οργή μπορούν να προκαλέσουν…
Οι περισσότερες επιχειρήσεις του αμερικανικού ιμπεριαλισμού είχαν σχεδόν πάντα τη στήριξη του ΝΑΤΟ και κατά συνέπεια ήταν πολλές φορές -αν όχι πάντα- η βάση της Σούδας ένα κομβικό σημείο στρατηγικής σημασίας για τη διευκόλυνση των επιθέσεών τους. Το ότι το κόμμα του Συριζα ήταν “στα κάγκελα” τόσα χρόνια για τις αμερικανικές βάσεις και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους είναι άλλο ένα δείγμα της γελοιότητας και πολιτικού χαμελαιοντισμού.
Το “παιχνίδι” των υπερδυνάμεων για τον έλεγχο πετρελαίου και φυσικού αερίου, καθώς και των ενεργειακών δρόμων, οδηγεί σε πολεμικές επιχειρήσεις από τη μία σε Ανατολική Μεσόγειο και Μέση Ανατολή, και από την άλλη σε ανάδειξη “φανατικών μουσουλμάνων” οι οποίοι χρηματοδοτούνται από τους ίδιους. Τα σύνορα ξαναχαράζονται και αφανίζονται ολόκληροι πληθυσμοί, οι οποίοι αν δε θαλασσοπνίγουν στη μεσόγειο, στοιβάζονται σε σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης για να αποτελέσουν το πιο υποτιμημένο εργατικό δυναμικό, τους σύγχρονους δούλους για τις εργασιακά κάτεργα της Ευρώπης , η οποία μοιάζει να ξανακυλά στην αγκαλιά του φασισμού, ξεχνώντας προκλητικά τα εκατομμύρια νεκρούς του Β’ παγκοσμίου πολέμου.
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας
Η κοινωνική πραγματικότητα όμως στην Αμερική, πίσω από το προσωπείο της “ανάπτυξης και της προόδου” συνεχίζει να είναι τόσο αδυσώπητη και δύστοπη, όσο και στα υπόλοιπα σημεία του πλανήτη που τα ρημάζει ο καπιταλισμός. Ένα εφιαλτικό αμερικάνικο όνειρο βαμμένο με το αίμα των μαύρων Αμερικανών που πέφτουν νεκροί από τη ρατσιστική αστυνομική βία και την κρατική τρομοκρατία. (Αν με μαύρο πρόεδρο είχαμε τόσα περιστατικά, είναι απορίας άξιο πόσο θα εκτροχιαστεί η κατάσταση με τον νέο ακροδεξιό πρόεδρο που στηρίχθηκε μέχρι και από την Κου-κλουξ-κλαν… ) Επίσης μια ιδιότυπη μορφή δουλείας επιχειρείται να θεσμοθετηθεί μέσα από την υποχρεωτική εργασία των φυλακισμένων, οι οποίοι ωστόσο απαντάνε με απεργίες πείνας ενάντια στην προσπάθεια επιβολής της σύγχρονης σκλαβιάς. Απέναντι σε αυτή τη ζοφερή κατάσταση οι μαζικές απεργίες για την αποτροπή της καθιέρωσης μισθών στα όρια της εξαθλίωσης, και οι εκτεταμένες αντιδράσεις σε διάφορες πόλεις της Αμερικής ενάντια στην εκλογή του ρατσιστή και μισάνθρωπου Τραμπ δείχνουν ότι μια μερίδα της κοινωνίας δε θα σταματήσει ποτέ να αγωνίζεται.
Σε μια εποχή που το κεφάλαιο παρουσιάζει πλέον χωρίς προσχήματα το πραγματικό του πρόσωπο με την κατάργηση κάθε ίχνους από “το κράτος πρόνοιας” και τα κατ’ ευφημισμόν “δημοκρατικά δικαιώματα”, η άγρια νεοφιλελεύθερη πολιτική διαμορφώνει συνθήκες εξαθλίωσης των κοινωνιών του δυτικού μοντέλου, ενώ το δόγμα της επιτήρησης και του φόβου ενισχύει ολοένα και περισσότερο τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Μία συνθήκη που τείνει να εξαπλωθεί απ’άκρη σ΄άκρη ανά την υφήλιο, και που αποδεικνύει περίτρανα ότι η προσκόλληση σε στείρα αντιαμερικανικά ή αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα μόνο σε αδιέξοδες αναλύσεις οδηγούν, αγνοώντας την παγκοσμιότητα της επίθεσης που δέχονται οι καταπιεσμένοι, ανεξαρτήτου φύλου και εθνικότητας. Η απάντηση για όλα αυτά που συμβαίνουν τόσο στον ελλαδικό χώρο αλλά και παγκοσμίως δεν πρέπει να είναι ο φόβος, η απάθεια, ο ρατσισμός , η ξενοφοβία και η υιοθέτηση της φασιστικής ρητορείας. Αλλά οι γέφυρες αλληλεγγύης και οι κοινοί αγώνες των από “κάτω”, αυτοοργανωμένα, ενάντια στον κόσμο της εξουσίας και της εκμετάλλευσης.
Για να χτίσουμε όλοι μαζί μια αταξική και αντιεραρχική κοινωνία, χωρίς πολέμους, φτώχεια και καταπίεση, Για μια κοινωνία χωρίς κράτη, στρατούς και σύνορα, Για μια κοινωνία αλληλεγγύης και ελευθερίας.
Κατάληψη Ευαγγελισμού.
Αναρχικοί-ες Ηράκλειου.