Ανοίγοντας το σφραγισμένο κουτί της εκκενωμένης κατάληψης, επιβεβαιώσαμε χωρίς καμία έκπληξη τα λεγόμενα των κατοίκων και φιλοξενούμενων που εισήλθαν σε αυτή για να παραλάβουν τα προσωπικά τους αντικείμενα και τον συλλογικό εξοπλισμό – ό,τι επέζησε δηλαδή από την καταστροφή που αντικρίσαμε:
Τραπέζια και καρέκλες σπασμένα και πεταμένα το ένα πάνω στο άλλο, ανάκατα ρούχα στα πατώματα βουτηγμένα στα μπάζα, σκουπίδια και πεταμένες μπύρες σε όλους τους χώρους, κατεστραμμένη κουζίνα με γυαλιά στο πάτωμα, ζωγραφισμένα πέη στους τοίχους, φασιστικά σύμβολα και συνθήματα γραμμένα στους τοίχους με σπρέι, ανοιγμένοι πυροσβεστήρες, άτσαλα πασαλειμμένα μπετά στους τοίχους και τα πατώματα του κτιρίου.
Τα ένστολα σκουπίδια πραγματοποίησαν ένα όργιο κομπλεξικής καφρίλας όσο βρισκόταν στο κτίριο, με τον Πρύτανη, τη Σύγκλητο του Πανεπιστημίου Κρήτης και δημοσιογράφους σε εντεταλμένη υπηρεσία να τους βάζουν πλάτες. Δε μας πτοεί, το κτίριο ανακατασκευάστηκε εκ του μηδενός, αυτοοργανωμένα, οριζόντια, αντιιεραρχικά, χωρίς τη συνδρομή αυτών που τώρα το καντέντησαν έτσι υποσχόμενοι την αξιοποίησή του, και έτσι και θα επιδιορθωθεί.
Κατάληψη Ευαγγελισμού
Αρχική δημοσίευση στο evagelismos.squat.gr
