Στις μέρες μας το ιδεολόγημα της ασφάλειας αποτελεί το βασικό εργαλείο του κράτους για τον έλεγχο του δημόσιου χώρου. Τα ΜΜΕ ως βασικοί διαχειριστές του κυρίαρχου λόγου ενισχύουν ακατάπαυστα το κλίμα φόβου σμιλεύοντας την επιθυμία για όλο και περισσότερη ασφάλεια. Οι κατασκευασμένοι φόβοι δημιουργούν μια κίβδηλη ενότητα των εξατομικευμένων υποκειμένων της κοινωνίας ενάντια σε ένα “κοινό εχθρό”. Η κοινωνική αξίωση για ασφάλεια στη βάση της ικανοποιείται από την εκάστοτε κυβέρνηση, με ηλεκτρονική παρακολούθηση, με περισσότερη μπατσοκρατία στις γειτονιές και με επιβράβευση της ρουφιανιάς. Κάμερες παντού, ξεκινώντας από τα κέντρα εξουσίας, τους δρόμους, τις πλατείες και τα γήπεδα μέχρι τα μαγαζιά ακόμα και τα σπίτια. Βιντεοσκοπήσεις στις οποίες παρακολουθείται και καταγράφεται κάθε μας κίνηση. Με αυτό τον τρόπο συντελείται η πειθάρχηση μας διαμέσου της καθολικής επιτήρησης εντός του μητροπολιτικού πεδίου.
Όμως δεν είναι μόνο τα δεδομένα από τις βιντεοσκοπήσεις των καμαρών που έχουν αξία στον κοινωνικό έλεγχο. Μέσα σε ένα ραγδαίως αναπτυσσόμενο τεχνολογικό περιβάλλον που πλέον έχει φαινομενικά άρικτες συνδέσεις με την ίδια την κοινωνία, η κυβερνητική έχει στη διάθεση της όλο και περισσότερα μέσα για τη συγκέντρωση και τη διαχείριση ενός τεράστιου όγκου πληροφοριών. Τα δεδομένα πλέον καταγράφονται παντού και έχουν να κάνουν με σχεδόν κάθε πτυχή της ύπαρξης μας. Μαζικές παρακολουθήσεις κινητών από υπηρεσίες ασφαλείας καθώς και καταγραφή επιλογών και κινήσεων των χρηστών στο διαδίκτυο από τα social media και άλλες εταιρείες που μόνο στόχο έχουν το κέρδος από τα προσωπικά μας δεδομένα. Δεδομένα όπως προτιμήσεις, πολιτικές απόψεις και στοιχεία ταυτότητας, δεδομένα που και εμείς καθημερινά χαρίζουμε απλόχερα. Δεδομένα τα οποία συνθέτουν τα κοινωνικά μας προφίλ και μεταξύ άλλων πωλούνται σε κρατικές οντότητες. Δεδομένα που είναι το μέσο για έναν αόρατο κοινωνικό έλεγχο για κέρδη και πολιτικά οφέλη. Έτσι συντίθεται το δυστοπικό μυθιστόρημα του σύγχρονου ολοκληρωτισμού που όμως πλέον είναι σχεδόν πραγματικότητα.
Η παρούσα συγκυρία μας βρίσκει με μία νεοφιλελεύθερη νεοεκλεχθήσα κυβέρνηση που προσπαθεί να ικανοποιήσει τις προεκλογικές της υποσχέσεις προς τα πιο συντηρητικά κομμάτια της κοινωνίας. Ο νέος ποινικός κώδικας και η θεαματικοποίηση της επίθεσης στον α/α χώρο, ο οποίος αποτελεί την αιχμή των κοινωνικών αντιστάσεων σήμερα, είναι μόνο η αρχή του δόγματος “Νόμος και τάξη” που αποτελεί βασική πολιτική της ΝΔ εδώ και δεκαετίες. Βίαιη καταστολή, εκκενώσεις καταλήψεων, εκκαθαρίσεις στο κέντρο της Αθήνας, ξεδιάντροπες παρακολουθήσεις αγωνιστών και άλλα πολλά αποτελούν κάποια από τα δικά μας καθημερινά βιώματα, τα οποία όμως δεν αφορούν μόνο εμάς, αφορούν όποιον-α θα επιλέξει να σηκώσει κεφάλι στο μέλλον για να διεκδικήσει τη ζωή του πίσω.
Ας μην ξεχνάμε βέβαια, η βία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το κράτος, το οποίο μαζί με το κεφάλαιο δεν μπορούν να συντηρηθούν χωρίς την καταστολή, τον έλεγχο και το πνίξιμο της αντίδρασης. Εμείς ως κομμάτι του πολύμορφου αγώνα ενάντια σε κάθε εξουσία, με μικρές ή μεγάλες αντιστάσεις επιδιώκουμε την έμπρακτη αμφισβήτηση του μονοπωλίου της βιας αλλά και την αποσταθεροποίηση έστω και στο ελάχιστο της σιγουριάς της κυριαρχίας. Το βράδυ της πέμπτης 12/12/19 επιλέξαμε συμβολικά να κλείσουμε τα μάτια της επιτήρησης, προκαλώντας δολιοφθορές σε περίπου 70 κάμερες σε γειτονιές του κέντρου του Ηρακλειου. Στεκόμαστε απο τη μεριά αυτών που αντιστέκονται και θα συνεχίσουν να το κάνουν παρα τα όποια τελεσίγραφα και τις όποιες απειλές.
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΑΙΝΕΤΑΙ, ΑΣ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΤΟΥΝ ΤΑ ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΚΑΙ ΟΙ ΕΧΘΡΟΠΡΑΞΙΕΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΕΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Πρωτότυπη δημοσίευση 16/12/2019
via athens.indymedia.org
