ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ, Πέμπτη 21/04/16, 18:00, Νομαρχία
Στο νομό Ιωαννίνων τις τελευταίες 20 μέρες και μετά από μια fast track απόφαση της κυβέρνησης δημιουργούνται τρία κατ’ ευφημισμόν “κέντρα φιλοξενίας” στα οποία κρατούνται περίπου 1500 πρόσφυγες και μετανάστες. Τα εν λόγω κέντρα βρίσκονται στην Κόνιτσα [στο παλιό ορφανοτροφείο], στα Δολιανά [στην παλιά μαθητική εστία] και στον Κατσικά [στο παλιό στρατιωτικό αεροδρόμιο]. Αυτά βρίσκονται δεκάδες χιλιόμετρα έξω από το κέντρο της πόλης, η πρόσβαση των αλληλέγγυων δεν είναι δεδομένη και οι πρόσφυγες και οι μετανάστες δεν έχουν τη δυνατότητα να μετακινηθούν δωρεάν στα Γιάννενα. Ο σχεδιασμός αυτός, καθιστά τα κέντρα ουσιαστικά κλειστά και τους πρόσφυγες αόρατους, αφού είτε ανοιχτή είναι η πόρτα είτε κλειστή, εκείνοι δε μπορούν να απεγκλωβιστούν λόγω της τοποθεσίας που βρίσκονται και λόγω της έλλειψης νομιμοποιητικών χαρτιών άρα και της άδειας εργασίας που θα έπρεπε να τους χορηγείται. Αυτό το σχέδιο εντάσσεται στην αντιμεταναστευτική πολιτική του ελληνικού κράτους και υλοποιείται σε πανελλαδική κλίμακα, ενώ παράλληλα, σημεία όπως το λιμάνι του Πειραιά και ο καταυλισμός της Ειδομένης “καθαρίζονται” από μετανάστες προς το παρόν χωρίς χρήση βίας.
Κομμάτι αυτού του σχεδιασμού αποτελεί και η πρόσφατη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας για βίαιες απελάσεις, αρχικά όσων προσφύγων και μεταναστών εισέρχονται στην Ελλάδα από την 20η Μάρτη και μετέπειτα των υπολοίπων που βρίσκονται εδώ και περισσεύουν σύμφωνα με τα κριτήρια των αφεντικών. Με αυτόν τον τρόπο, ο ρατσιστικός διαχωρισμός κομματιών της εργατικής τάξης ενισχύεται όπως και η πλήρης εξαθλίωση αυτών. Για εμάς άλλωστε είναι ξεκάθαρο, ότι τα αφεντικά μας [ντόπια και ξένα] όταν κρίνουν ότι περισσεύουμε δεν δυσκολεύονται να βρουν τρόπους για την εξαθλίωση μας, η οποία μπορεί να φτάσει μέχρι και την εξόντωσή μας. Ο πόλεμος είναι η πιο εκκωφαντική μορφή εξόντωσης της εργατικής τάξης αλλά όχι η μοναδική. Εξάλλου ένας τεράστιος αριθμός μεταναστών έχει ήδη εξοντωθεί, είτε στον πάτο του Αιγαίου, είτε λόγω φτώχειας, είτε μέσω των απελάσεων στις χώρες προέλευσής τους.
Η υποτίμηση κι η εξόντωση προσφύγων και μεταναστών γεμίζει τις τσέπες των αφεντικών είτε μακροπρόθεσμα είτε βραχυπρόθεσμα. Στα Γιάννενα, Μπέγκας και Καχριμάνης καθώς και ντόπια αφεντικά τρίβουν τα χέρια τους με αυτήν την ευκαιρία που τους δόθηκε. Ευκαιρία για κέρδος, κονδύλια και γενικά μπίζνες. ΜΚΟ συστάθηκαν σε ένα βράδυ, οι τοπικές αρχές απαίτησαν να τους δωθεί ο αποκλειστικός λόγος στη διαχείριση των κονδυλίων και τα τοπικά αφεντικά λύσσαξαν να αναλάβουν την εργολαβία της σίτισης των μεταναστών που ο στρατός προκήρυξε σε διαγωνισμό. [Τελικά η εργολαβία δόθηκε σε εταιρία από την Κόρινθο και οι ντόπιες εταιρίες έστειλαν επιστολή διαμαρτυρίας στον πρωθυπουργό!]. Είναι ξεκάθαρο ότι η μόνη έγνοια των αφεντικών και του πολιτικού τους προσωπικού [σε τοπικό επίπεδο και μη] είναι τα κέρδη τους. Θεωρούμε τουλάχιστον υποκριτικό το ανθρωπιστικό τους ενδιαφέρον και τη συνεχή αποποίηση των ευθυνών τους για την κατάσταση αυτού του κόσμου.
Οι τοπικές αρχές, η κυβέρνηση και ο στρατός έχουν την πλήρη ευθύνη για τη δημιουργία των κέντρων κράτησης στην Ήπειρο και τις συνθήκες που υπάρχουν σε αυτά. Ενώ υπάρχουν κτίρια δημόσιας περιουσίας στην πόλη άδεια και ανεκμετάλλευτα, επιλέγουν να στοιβάξουν τους πρόσφυγες, είτε σε ακατάλληλους χώρους δεκάδες χιλιόμετρα μακριά από την πόλη, είτε σε καταυλισμούς. Μάλιστα, ο Λ.Νάτσης, ειδικός σύμβουλος του Βίτσα( Υφυπουργού Εθνικής Άμυνας και επικεφαλής συντονιστικού για το προσφυγικό) και μέλος του δημοτικού συμβουλίου υποστήριξε ότι οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης που τους έχουν ετοιμάσει, θα τους υπενθυμίζουν την προσωρινότητα της κατάστασης. Για την ιστορία, οι συμβάσεις εργασίας διαχείρισης των χώρων αυτών έχουν διάρκεια 2 χρόνια. Ουδέν μονιμότερο του προσωρινού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα των άθλιων συνθηκών διαβίωσης μέσα σε αυτά τα κέντρα είναι το παλιό στρατιωτικό αεροδρόμιο στον Κατσικά, το οποίο είναι ένας επιστρωμένος λασπότοπος με χαλίκι όπου έχει στηθεί από τις αρχές και το στρατό, ένας καταυλισμός με σκηνές. Βροχή, κρύο, λάσπη, ελλιπής σίτιση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη εντείνουν τις κακουχίες και τη διαρκή ταλαιπωρία των μεταναστών και ότι έρχεται το καλοκαίρι δεν σημαίνει πως θα είναι καλύτερα επειδή δεν θα χρειάζονται τόσα ρούχα να ζεσταθούν,ίσα ίσα και χειρότερα(άνοδος θερμοκρασίας συνεπάγεται περισσότερα μικρόβια και αρρώστιες). Η επιλογή του χώρου δεν είναι καθόλου τυχαία διότι είναι κεντρική επιλογή να δημιουργούνται χώροι με άθλιες συνθήκες διαβίωσης μακριά απ’το κέντρο και να μην στεγάζονται σε άδεια κτήρια μέσα σ’αυτό. Το μέλλον που τους επιφυλάσσεται είναι η πλήρης απομόνωσή τους και η μετατροπή αυτών των κέντρων φιλοξενίας σε στρατόπεδα συγκέντρωσης διαχειριζόμενα από το στρατό και την αστυνομία, πράγμα το οποίο φαίνεται ήδη από τις δηλώσεις των τοπικών αρχών περί “ασφάλειας των τοπικών κοινωνιών και των προσφύγων”. Αξίζει να αναφερθεί ότι η επίσημη θέση των τοπικών αρχόντων είναι να μην κυκλοφορούν ελεύθερα στην πόλη μας “παράνομοι μετανάστες”, και να μην “παρενοχλούνται από κάποιους περίεργους οι οποίοι τους ξεσηκώνουν”.
Η ρατσιστική πολιτική που επιφυλάσσει το ελληνικό κράτος σε πρόσφυγες και μετανάστες όχι μόνο μας βρίσκει αντίθετους άλλα θα μας βρει και έμπρακτα απέναντί της. Η πολιτική αυτή αλληλοτροφοδοτείται από το λόγο και τη δράση των φασιστών, είτε αυτοί εμφανίζονται ως οργανωμένη χρυσή αυγή, είτε ως λοιπά ακροδεξιά στοιχεία που συγκροτούν από κοινού με αυτή ρατσιστικές επιτροπές κατοίκων και ετοιμάζουν τα νέα πογκρόμ [βλέπε φιέστες μίσους και μπλοκαρίσματα δρόμων στα Γιαννιτσά, στη Βέροια και φυσικά στα Δολιανά]. Από την πλευρά μας είναι ξεκάθαρο ότι κανένα στρατόπεδο συγκέντρωσης, καμία πολιτική εξαθλίωσης, αστυνομικής κράτησης και απομόνωσης δε θα γίνει ανεκτή στην πόλη μας. Όποια ρατσιστική επιτροπή κατοίκων τολμήσει να συγκροτηθεί, θα τσακιστεί από το αντιρατσιστικό και αντιφασιστικό κίνημα της πόλης.
Είναι ξεκάθαρο πως η διεκδίκηση για τα δικαιώματα των προσφύγων και των μεταναστών είναι ένας αγώνας που πρέπει να δώσει η εργατική τάξη, με σκοπό την υπεράσπιση των κοινών προλεταριακών μας συμφερόντων. Οι κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών για το μπλοκάρισμα της αντιμεταναστευτικής πολιτικής του ελληνικού κράτους δείχνουν το δρόμο προς την ανατίμηση της εργασιακής μας αξίας. Γι’ αυτό λοιπόν παλεύουμε μαζί με τους μετανάστες για αξιοπρεπείς συνθήκες φιλοξενίας ή μόνιμης εγκατάστασης, με πλήρη και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη καθώς και για την νομιμοποίηση των μεταναστών και των προσφύγων χωρίς κανενός είδους ρατσιστικό διαχωρισμό για τα αίτια της μετανάστευσης. Θα αγωνιστούμε ενάντια στα σύνορα και στις φρουρούμενες φυλακές που επιφυλάσσει το ελληνικό κράτος στους μετανάστες, διεκδικώντας να μην απομονωθούν από τον κοινωνικό ιστό της πόλης, διώχνοντας τους σε στρατόπεδα χιλιόμετρα μακριά.
Για όλους αυτούς τους λόγους παλεύουμε:
– Ενάντια στα σύνορα
– Να σταματήσει ο πόλεμος
– Πλήρης κατοχύρωση των εργασιακών, κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων για όλους και όλες, ανεξαρτήτως χώρας προέλευσης, αιτίας μετανάστευσης, θρησκείας, φύλου και σεξουαλικών προτιμήσεων.
– Ανοιχτές μη φρουρούμενες δομές στέγασης με αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης.
– Δομές στέγασης αποκλειστικά μέσα στις πόλεις και όχι σε απομακρυσμένες και ερημικές περιοχές.
– Παροχή, δημόσιας και δωρεάν, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης εντός και εκτός των χώρων στέγασής τους
– Δωρεάν μετακίνηση των προσφύγων και των μεταναστών
– Να σταματήσουν οι απελάσεις
αλληλέγγυες/οι σε πρόσφυγες και μετανάστες
Είμαστε αντιρατσιστές/τριες, αλληλέγγυες/οι σε πρόσφυγες και μετανάστες, που δραστηριοποιούμαστε στην πόλη των Ιωαννίνων. Η αλληλεγγύη μας είναι ταξική και διεθνιστική και δεν σχετιζόμαστε ούτε με το κράτος και τις μη κυβερνητικές οργανώσεις ούτε με φιλανθρωπικά ιδρύματα και την εκκλησία. Ταυτόχρονα δεν συμμετέχουμε σε κανένα όργανο λήψης αποφάσεων. Παλεύουμε μαζί με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες για αξιοπρεπείς συνθήκες φιλοξενίας ή μόνιμης εγκατάστασης, με πλήρη και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη καθώς και για την νομιμοποίησή τους χωρίς κανενός είδους ρατσιστικό διαχωρισμό για τα αίτια της μετανάστευσης. Θα αγωνιστούμε ντόπιοι και μετανάστες ενάντια στις φρουρούμενες φυλακές που τους επιφυλάσσει το ελληνικό κράτος, διεκδικώντας να μην απομονωθούν από τον κοινωνικό ιστό της πόλης, σε στρατόπεδα δεκάδες χιλιόμετρα μακριά.
Το κείμενο σε μορφή PDF εδώ!
Αναδημοσίευση από nopasaranioannina.wordpress.com και radio-i.org
