Ή θα είμαστε με την Αναρχία ή θα ξαναπέσουμε στα βάραθρα της εκμηδένισής μας
να ξαναθυμηθούν μερικοί σύντροφοι τα βασικά γιατί έχουν αλληθωρίσει εντελώς προς τον Λενινισμό και τον μαρξιστικό κρατισμό.
- Αντίθετα από τον μαρξισμό με τους ιδρυτές του, με τα ολοκληρωμένα κείμενά του και την ξεκάθαρα προσδιορισμέη ιδεολογία του, τα αναρχικά ιδανικά είναι δύσκολο να παγιωθούν σε ένα άκαμπτο και σφιχτοδεμένο δόγμα. Οι αναρχικές ιδέες είαι ένα μεγάλο λιμπιντικό κίνημα της ανθρωπότητας, το οποίο στοχεύει στην αποτίναξη κάθε καταπιεστικού μηχανισμού που έχειδημιουργήσει η ιεραρχική κοινωνία. πηγάζουν κατυθείαν από την αρχαί επιθυμία των καταπιεσμένων να υποστηρίξουν το πνεύμα της ελευθερίας, της ισότητας και του αυθορμητισμού απέναντι σε αξίες και θεσμούς που βασίζονται στην εξουσία.
- Για κάθε λογικό άνθρωπο η επανάσταση και η κυβέρνηση είναι πράγματα διαμετρικά αντίθετα.
- Οι μαρξιστές θεωρούν τα ανθρώπινα πλάσματα ως εργαλεία και όχι ως ενεργά αυτόβουλα κι έλογα υποκείμενα. Τα ανθρώπινα πλάσματα όμως δεν είναι “εργαλεία” μιας αφαίρεσης που αποκαλείται ιστορία, είναι αυτοσκοπός από μόνα τους. και δεν μπορούν να τα υποκαταστήσουν αφηρημένες έννοιες. Οι άνθρωποι που αντιλαμβάνονται τους εαυτούς τους σαν εργαλεία οποιουδήποτε είδους, μπορεί άνετα να μετατραπούν σε μέσο και όχι σκοπό και να αλλάξουν τη πορεία τω γεγονότων έστι ώστε να μην επιτύχουν ποτέ την ελευθερία.
- Η επανάσταση μπορεί να θεωρηθεί ως τέτοια, μόνο όταν ο σκοπός της είναι η κατάλυση της εξουσίας και όχι η κατάκτησή της όπως θέλουν οι μαρξιστές τω οποίων η αντίληψη για την ελευθερία νοθεύεται απόπροϋποθέσεις και αφαιρέσεις που μόναδικό στόχο έχουν να αδράξουν τη πολιτική εξουσία αντικατιστώντας το αστικό κράτος με ένα γραφειοκρατικό προλεταριακό του ενός κόμματος και ενός δόγματος ώστε να διευρύνει τον ελεγχό του επί της κοινωνίας.
Η θα είμαστε με την Αναρχία ή θα ξαναπέσουμε στα βάραθρα της εκμηδένισής μας.
” Μάρευ Μπούκτσιν οι ισπανοί αναρχικοί, τα ηρωικά χρόνια”
για τη διασκευή Ευάγριος Αληθινός
