Όσο μας πιέζετε, τόσο κινδυνεύετε να εκραγούμε
Η Σύνοδος G20 του Αμβούργου το 2017 – Η μάχη του Αμβούργου
Ανάλυση γεγονότων.
Η Σύνοδος των G20 του 2017 προκάλεσε τις εντονότερες ταραχές και συγκρούσεις του τελευταίου αιώνα στην Γερμανία. Ήμασταν εκεί καλύπτοντας τα γεγονότα. Μέσα στον μήνα που ακολούθησε, συνθέσαμε ποικιλία αναφορών από το Αμβούργο προκειμένου να δημιουργήσουμε μια λεπτομερή χρονική καταγραφή των γεγονότων και να παρουσιάσουμε την ανάλυση τους. Πρόκειται για μια επική ιστορία που εξελίσσεται μεταξύ κρατικής βίας και λαϊκής αντίστασης, σε κλίμακα τέτοια που σπάνια βλέπουμε στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Βόρεια Ευρώπη.
Περίληψη
Η αστυνομία προσπάθησε να χρησιμοποιήσει ιδιαίτερη βία προκειμένου να απομονώσει και να τρομοκρατήσει όλους όσους συμμετείχαν στην διαδήλωση κατά της Συνόδου αλλά στην πορεία κατάφεραν να στρέψουν μεγάλο μέρος του πληθυσμού εναντίον τους, οδηγώντας την πόλη σε μια ανεπανάληπτη και ανεξέλεγκτη σύγκρουση. Με αφορμή τα γεγονότα, θυμόμαστε, πως οι πιο σημαντικές εξελίξεις συμβαίνουν στα περιθώρια των συγκρούσεων- η εξάπλωση της επανάστασης είναι πιο ουσιαστική από τις μεμονωμένες πράξεις ακραίων. Οι πράξεις της αστυνομίας υπογραμμίζουν πόσο σημαντική θεωρούν την ωμή βία οι ηγέτες της Συνόδου, είδαμε όμως για άλλη μια φορά και πόσο σημαντική είναι η αποφασιστικότητα του πλήθους, η οποία μπορεί να σταθεί απέναντι ακόμα και στην καλύτερα εκπαιδευμένη και εξοπλισμένη αστυνομία. Αν πάνω από 31 χιλιάδες αστυνομικοί με πλήρη εξάρτηση που έχουν έγκριση για την χρήση κάθε είδους βίας, δεν μπορούν να διατηρήσουν τη τάξη στο πιο σημαντικό, από άποψη ασφάλειας, γεγονός της χρονιάς, στο πλουσιότερο έθνος της Ευρώπης, ίσως είναι εφικτό να φανταστούμε μια επανάσταση στον ορίζοντα τελικά.
Ξεκινάμε τιμώντας το θάρρος εκείνων που αντιστάθηκαν στην Σύνοδο, είτε οργανώνοντας πορείες, είτε βοηθώντας στην στέγαση των συμμετεχόντων αφού η αστυνομία έκανε έφοδο στο καμπ, είτε συμμετείχαν με το μαύρο μπλοκ στην πορεία, είτε προσέφεραν ιατρική φροντίδα στα θύματα της αστυνομικής βίας, είτε συμμετείχαν στην αποκάλυψη της αλήθειας της κίνησης «καθαρίστε το Αμβούργο» μετά το τέλος της Συνόδου.
Δυστυχώς κάθε νίκη δεν σημαίνει πως τα κατάφερες. Αν και κανένας δεν περίμενε πώς το Αμβούργο θα κατάφερνε να αντισταθεί στην αστυνομία που σκόπευε να ιδρύσει προσωρινές αυτόνομες ζώνες ,μια μορφή αστυνομοκρατίας, αυτό ακριβώς το επίτευγμα, δίνει στους ακροδεξιούς και στους φιλελεύθερους συνεργούς τους την δικαιολογία, που χρειάζονται, προκειμένου να πιέσουν για ακόμα αυστηρότερο κρατικό έλεγχο. Ως αποτέλεσμα, ορισμένοι άνθρωποι, ειδικά εκείνοι που δεν ήταν στο Αμβούργο- δημιούργησαν μια θεωρία συνομωσίας κατά την οποία οι αστυνομίες διαφορετικών εθνών αποφάσισαν να επιτρέψουν στην αστυνομία να χάσει τον έλεγχο του Αμβούργου. Αυτή η κατηγορία κάνει την εμφάνιση της κάθε φορά που ο κόσμος καταφέρνει να νικήσει την αστυνομία, πρόκειται για αυτοματοποιημένο αντανακλαστικό αυτών που είναι πια τόσο εξοικειωμένοι με τον κρατικό έλεγχο, που αποδίδουν όλα τα γεγονότα σε μια μονολιθική, παντοδύναμη κεντρική εξουσία. Σε αυτό το χρονικό των διαδηλώσεων κατά της Συνόδου θα σας παρουσιάσουμε γεγονότα και μπορείτε οι ίδιοι να αποφασίσετε τί πραγματικά συνέβη.
Το στοίχημα
Η Σύνοδος G20 του 2017 ήταν η πρώτη παγκόσμια σύνοδος στην μετά Τράμπ εποχή και έφερε σε επαφή ηγέτες ακραίους και απολυταρχικούς, όπως ο Πούτιν και ο Ερντογάν, με παλαιάς κοπής νέο-φιλελεύθερους, όπως η καγκελάριος της Γερμανίας, Μέρκελ και ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν. Με βάση αυτά, ήταν επόμενο να υπάρξουν διαμαρτυρίες. Το ερώτημα ήταν, οι διαδηλωτές θα νομιμοποιούσαν τους νέο-φιλελεύθερους προκειμένου να αντιστρατευτούν τους εθνικιστές; Θα υπέβαλαν ειρηνικά, υπογεγραμμένες αιτήσεις- ή θα δήλωναν την αντίθεση τους συνολικά ως προς την δομή της διακυβέρνησης παγκόσμια; Και άραγε η Γερμανία θα επέτρεπε στις διαδηλώσεις να λάβουν χώρα ή θα προσπαθούσε να τις διαλύσει;
Ενώ η νότια και η ανατολική Ευρώπη συνεχίζουν να υποφέρουν από οικονομική κρίση κι ακόμα και η Γαλλία αναγκάστηκε να πάρει μέτρα λιτότητας, η Γερμανία παραμένει ένα από τα τελευταία προπύργια της κοινωνικής δημοκρατίας και της κατανομής πλούτου, όπως αυτό συνέβαινε τον 20ο αιώνα. Σε αντίθεση προς τα κοινωνικά κινήματα που ξεφυτρώνουν σε άλλα μέρη της Ευρώπης, στην Γερμανία κάθε πολιτική ρήξης βασίζεται ακόμα στην αντικουλτούρα της απολυταρχίας του προηγούμενου αιώνα. Αν και υπάρχει μια τελετουργική παράδοση οδομαχιών, η Γερμανική αστυνομία είναι ίσως η πιο έμπειρη κι αποτελεσματική σε όλη την Ευρώπη, όταν πρέπει να καταστείλουν κάποια αναστάτωση. Αν υπήρχε ένα κράτος που σίγουρα θα μπορούσε να διατηρήσει την τάξη κατά την διάρκεια της Συνόδου, αυτό ήταν σίγουρα η Γερμανία.
Διαπράττοντας ύβρη οι Γερμανικές δυνάμεις ,αποφάσισαν να δουν την Σύνοδο ως μια ευκαιρία να διαπιστώσουν πόση πίεση θα μπορούσαν να ασκήσουν σε μια από τις πιο επαναστατικές πόλεις τις Γερμανίας. Ούτε οι ίδιοι, ούτε και όσοι κινητοποιήθηκαν εναντίον τους γνώριζαν τι θα ακολουθούσε.
Τοποθεσίες
Οι Γερμανοί απορούσαν με την Άνγκελα Μέρκελ και την επιλογή της να φιλοξενήσει την Σύνοδο στο Αμβούργο, μια ιστορικά αριστερή πόλη με έντονο επαναστατικό προφίλ. Όχι απλά οπουδήποτε στο Αμβούργο, αλλά στο κέντρο της περιοχής St. Pauli, όπου υπάρχουν αναρχικά και αυτόνομα στέκια, σπίτια, κοινωνικές δομές, ομάδες γκράφιτι και ομάδες ποδοσφαίρου με γνωστή παρουσία.
Μετά τη Σύνοδο το 2001 κατά την οποία οι διαδηλωτές επέφεραν σημαντικές ζημιές στην πόλη της Γένοβα , τα ΜΑΤ δολοφόνησαν τον Κάρλο Τζουλιάνι και τραυμάτισαν σοβαρά εκατοντάδες ακόμα, οι επόμενες Σύνοδοι έγιναν σε πολύ πιο απόμακρες τοποθεσίες. Το 2002, ο Καναδάς έκανε την συνάντηση διακόσια μίλια βόρεια του Άινταχο, στην πόλη Kananaskis , αριθμός κατοίκων 221. Η Σύνοδος των G8 τον επόμενο χρόνο έγινε στο γαλλικό χωριά του Évian-les-Bain, αριθμός κατοίκων 8822. Το 2004 ο Τζωρτζ Μπους φιλοξένησε την Σύνοδο στο Sea Island , στην Τζώρτζια, αριθμός κατοίκων 298. Ο Τόνι Μπλερ επέλεξε τα Scottish highlands of Gleneagles για τη Σύνοδο των 8 το 2005 και ακόμα και έτσι, αντιμετώπισε σοβαρή αντίσταση.
Η αλήθεια είναι πως οι ηγέτες ανά τον κόσμο δεν έχουν δώσει την ίδια προσοχή όταν επιλέγουν τόπο για της Συνόδους των 20. Το 2009 η Σύνοδος των 20 στο Pittsburgh είχε έντονες διαμαρτυρίες, το ίδιο έγινε και το 2010 στο Τορόντο του Καναδά κατά την οποία οι διαδηλωτές κατέστρεψαν μια ολόκληρη εμπορική γειτονιά.
Σε ότι αφορά τη Γερμανία η επιλογή του Αμβούργου ήταν μακράν η πιο ριψοκίνδυνη κίνηση των τελευταίων δεκαετιών. Το 1999 η Σύνοδος των 7 έγινε στην Κολωνία, λίγους μήνες πριν την διάσημη σύσκεψη WTO. Το 2007 η Σύνοδος των 8 έγινε στο Heiligendamm, ένα απομακρυσμένο παραθαλάσσιο θέρετρο αλλά ήταν στο Αμβούργο που ξέσπασαν ταραχές. Το 2015 η Σύνοδος των 7 επέλεξε να σκαρφαλώσει στο βαυαρικό κάστρο Schloss Elmau.
Παρά την απόσταση που χωρίζει τον χώρο της Συνόδου ή το ύψος των τειχών που σηκώνουν γύρω τους, ο κόσμος εξακολουθούσε να περνάει βουνά και να διασχίζει χωράφια για να διαμαρτυρηθεί και να παρενοχλήσει τις συναντήσεις τους.
Ένα πράγμα έδειχνε βέβαιο, είτε λάμβανε χώρα στο κέντρο της πιο αριστερής γειτονιάς του Αμβούργου, είτε στην Ανταρκτική, η Σύνοδος δεν θα γινόταν χωρίς να βρει αντίσταση. Οπότε γιατί επέλεξαν το Αμβούργο; Γιατί έδειξαν να θέλουν να δημιουργηθούν προβλήματα;
Προέκυψε μεγάλος προβληματισμός γύρω από την επιλογή της τοποθεσίας, τόσο που δημιούργησε μια ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα στις εβδομάδες πριν την Σύνοδο των 20 καθώς ιστορίες για εξτρεμιστές αριστερούς που έρχονταν να λεηλατήσουν την πόλη άρχισαν να απλώνονται παντού. Ένας στους είκοσι Γερμανούς αστυνομικούς ανα την επικράτεια πήρε εντολή να παρουσιαστεί στο Αμβούργο.
Μερικοί υποπτεύονται πως οι αρχές ήθελαν να στήσουν ένα σκηνικό άγριων οδομαχιών, που θα μπορούσαν να φανούν πολύ χρήσιμες στην προσπάθεια να δημιουργηθεί η εικόνα του αριστερού ο οποίος δημιουργεί κάθε είδους προβλήματα. Μια τέτοια εικόνα θα έδινε στην κυβέρνηση την δυνατότητα να περάσει ακόμα αυστηρότερους νόμους κατά κάθε εξτρεμιστικής συμπεριφοράς και να δικαιολογήσει ακόμα περισσότερες επιθέσεις κατά των αυτόνομων κινήσεων. Πράγματι η Γερμανία θέσπισε ένα νόμο που απαγορεύει την κρυπτογραφημένη επικοινωνία μέσω κινητών, λίγες μόνο μέρες πριν την έναρξη της Συνόδου. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, αν δεν προέκυπταν ταραχές, υπήρχαν πράκτορες που θα τις προκαλούσαν.
Μια άλλη θεωρία λέει πως σκόπευαν να χρησιμοποιήσουν το Αμβούργο ως εκπαιδευτική ευκαιρία. Εδώ και χρόνια η Γερμανική αστυνομία είχε την ευκαιρία να εξάγει τις τακτικές της σε νοτιότερα πεδία μάχης, όπως στην Ελλάδα. Επίσης η Γερμανία έχει δημιουργήσει το κατάλληλο περιβάλλον μέσα στο οποίο εκκολάπτονται αστικές πολεμικές συγκρούσεις. Μερικοί πιστεύουν πως το Αμβούργο επιλέχθηκε, ώστε να δοκιμαστούν στην πράξη στρατηγικές αστικού πολέμου. Αυτή η θεωρία θα μπορούσε να εξηγεί και γιατί προσκλήθηκαν στην Σύνοδο αστυνομίες άλλων εθνών της Ενωμένης Ευρώπης. Τέλος, πολλοί ήταν σίγουροι πως το Αμβούργο επιλέχθηκε με την ελπίδα ,να εκκαθαριστεί μια και καλή, μια περιοχή που από καιρό είχε χαρακτηριστεί ως ανεξέλεγκτη. Μέσα στο προηγούμενα χρόνια, το Αμβούργο είχε προκριθεί προκειμένου να φιλοξενήσει τρία διαφορετικά μεγάλα γεγονότα, όπως το 23ο συνέδριο συνεργασίας για την οργάνωση της ασφάλειας στην Ευρώπη (OSCE) και τους Ολυμπιακούς του 2024. Όπως παρουσιάσαμε και σε άρθρο μας για τα κοινωνικά κινήματα της Βραζιλίας, αυτά τα «μεγάλα γεγονότα» δίνουν μια εξαιρετική ευκαιρία στο κράτος να στρατιωτικοποιήσει την αστυνομία, να εκκαθαρίσει δύσκολες γειτονιές και να επεκτείνει τις δομές της καταπίεσης. Η επιλογή του Αμβούργου, ως την πόλη που θα φιλοξενούσε την Σύνοδο των 20, μπορεί να κατανοηθεί μόνο αν την δούμε σαν μια σκόπιμη απόπειρα, να ενισχυθεί η αντίδραση και να επισπευστεί η αλλοίωση του αστικού τοπίου.
Και οι τρεις αυτές θεωρίες κυκλοφόρησαν στα μέσα και στο ιντερνετ. Άσχετα με τους λόγους για τους οποίους επελέγη τελικά το Αμβούργο, οι αρχές έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να ενημερώσουν τους πάντες, πως η πόλη θα ήταν τόσο στρατιωτικοποιημένη εκείνες της μέρες, που κάθε απόπειρα διαμαρτυρίας θα ήταν μάταιη. Καθώς η Μέρκελ ανέλαβε την προεδρία της Συνόδου, τον Σεπτέμβριο του 2016 και το Αμβούργο ήταν πλέον η οριστική τοποθεσία, κάθε είδους δυνάμεις άρχισαν να συρρέουν.
Μετάφραση για την mpalothia από την Elen Red την οποία και ευχαριστούμε πολύ για την συμβολή της
Το πρωτότυπο αγγλικό κείμενο crimethinc.com
