Η Ημερήσια Ατζέντα των ΜΜΕ Καθοδηγεί και Ελέγχει

0
200

propaganda

Ζώντας πλέον στην εποχή της ηλεκτρονικής ειδησιογραφίας, είδαμε τα τελευταία χρόνια, έστω και με καθυστέρηση, οι μεγαλοδημοσιογράφοι να εισβάλλουν και στο διαδίκτυο με ειδησεο-γραφικές ιστοσελίδες παραπληροφόρησης και πλασματικής ενημέρωσης, έτσι όπως ακριβώς έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν στα παραδοσιακά ΜΜΕ, τα οποία αποτελούν το τσιφλίκι μιας ολιγαρχίας. Δεν είναι η πρώτη, ούτε και η τελευταία φορά που αναφερόμαστε στο θέμα και είναι εύλογο το γιατί.

Ορισμένα πιο χαρακτηριστικά άρθρα περί αυτού είναι τα εξής:

H προπαγάνδα, το διαδίκτυο και τα ΜΜΕ Πληροφόρηση
Είναι το ελεύθερο blogging βρε βλήμα!

Μέσα στην ενδογένεια του συστήματος μπορεί να χωρούν φασίστες, παπάδες, τραπεζίτες αστοί, δεξιοί, κεντρώοι και κάθε λογής συστημικοί αριστεροί, χωρίς αυτό να αποτελεί πρόβλημα για την λειτουργία της μηχανής. Άλλωστε, στην «δημοκρατία» δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Όλοι μπορούν να συζητήσουν μέσα σε ένα πάνελ όπου οι διάλογοι είναι τυποποιημένοι. Αυτό που είναι πρόβλημα είναι ό,τι διαφεύγει από το πεδίο αλήθειας του δημοσίου λόγου, ο οποίος μόνο δημόσιος δεν είναι.

Όταν ο λόγος τείνει να γίνει δημόσιος, τότε είναι που κηρύσσεται βέβηλος και άνομος. Και αυτό γιατί ο λόγος που αναμεταδίδεται από τα ΜΜΕ, δεν είναι παρά η μεταφορά ενός πλέγματος προσταγών και νουθετήσεων στον δέκτη, ο οποίος οφείλει να παραμένει παθητικός θεατής της ζωής του. Ο όρος ημερήσια ατζέντα (agenda setting effect) περιγράφει την ικανότητα των μέσων μαζικής ενημέρωσης να επηρεάζουν την προβολή των θεμάτων στην δημόσια ατζέντα. Ήτοι, αν μια είδηση καλύπτεται από τα ΜΜΕ και αναπαράγεται συχνά, το κοινό θα πιστέψει πως το θέμα που προβάλλεται είναι μείζονος σημασίας.

Η θεωρία της ημερήσιας ατζέντας, επισήμως, ανεπτύχθη από τους αμερικανούς ερευνητές Max McCombs και Donald Shaw κατά την έρευνα «Chapel Hill study» που διεξήγαγαν για τις προεδρικές εκλογές του 1968, συγκρίνοντας τι θεωρούσαν σημαντικό (όσον αφορά τις εκλογές του 1968) 100 κάτοικοι στο Chapel Hill της Βόρειας Καρολίνας και ποια ήταν τα θέματα ειδησεογραφικού περιεχομένου που τα μέσα ενημέρωσης πρόβαλλαν ως σημαντικά, προκειμένου να καθορίσουν την κοινή γνώμη. Και προγενέστεροι αυτών όμως είχαν μελετήσει τον τρόπο που τα μέσα μαζικής ενημέρωσης επηρεάζουν το μυαλό των ανθρώπων.

Από το 1922, ο Walter Lippmann στο κεφάλαιο «The World Outside The Pictures In Our Head» («Ο Κόσμος Πέρα από το Είδωλο του Διανοητικού Μας Ελέγχου») του βιβλίο του «Public Opinion» («Η Κοινή Γνώμη»), υποστηρίζει ότι τα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι η κύρια σύνδεση ανάμεσα στα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα και στην εικονική πραγματικότητα με την οποία εμποτίζεται το μυαλό του κοινού. Αλλά και μετά τον Lippmann, το 1963 ο Bernard Cohen παρατήρησε ότι ο Τύπος.

δεν μπορεί για μεγάλο χρονικό διάστημα να υπαγορεύει στους ανθρώπους τι να πιστεύουν˙ καταφέρνει όμως με απίστευτη ευκολία να υπαγορεύει στους αναγνώστες του τι πρέπει να σκέφτονται.

Προσοχή: μέσα από τα ΜΜΕ μιλούν οι μπάτσοι.

Και όταν λέμε μπάτσοι, αναφερόμαστε σε καμιά δεκαριά «οικογένειες» που υφάρπαξαν -χάρη στους διεφθαρμένους πολιτικούς με τους οποίους διαπλέκονται– τις ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές συχνότητες, οι οποίες ανήκουν εξ αδιαιρέτου στον ελληνικό λαό. Στις ίδιες «οικογένειες» παρέχει τις υπηρεσίες του ένας ολόκληρος κόσμος από δημοσιογράφους, συγγραφείς και πανεπιστημιακούς, με ανταλλάγματα πάσης φύσεως˙ αμοιβές συνεργασίας, προώθηση βιβλίων, κοινωνική αναγνώριση και επαγγελματική ανέλιξη, μερίδιο εξουσίας και άλλες δελεαστικές προσφορές.

Οι εφημερίδες τους εκβιάζουν τους πολιτικούς και τροφοδοτούν την τηλεόραση με την οποία από κοινού απειλούν και τρομοκρατούν τους πολίτες. Τα περιοδικά τους τροφοδοτούν τα κανάλια και, από κοινού, διαμορφώνουν την μαζική κουλτούρα. Στόχος τους η χειραγώγηση της κοινωνίας και η ανεμπόδιστη λεηλασία της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας. Και φυσικά, καμία κοινωνία δεν θα ανεχόταν οποιαδήποτε ληστρική επιδρομή χωρίς να έχει προηγουμένως παραπλανηθεί και αποχαυνωθεί τεχνηέντως.

Έχετε παρατηρήσει πως σχεδόν πάντα αναμασούμε, αυτά που προέρχονται από τα ΜΜΕ, τα οποία με την σειρά τους προωθούνται στο διαδίκτυο; Πως κατά κύριο λόγο η σκέψη μας και η διαμόρφωση απόψεων, είναι μέρος του συστήματος; Τα ΜΜΕ, αν και είναι γνωστά για τον τρόπο διάδοσης της προπαγάνδας, εξακολουθούν να είναι η βασική πληροφόρηση της κοινωνίας.
Τα δελτία των 8 ή όποιας άλλης ώρας, είναι καθημερινά στα σαλόνια της συντριπτικής πλειοψηφίας των ανθρώπων. Ιστοσελίδες, κλώνοι των καναλιών, αναπαραγάγουν ακριβώς τα ίδια και βρίθουν στο διαδίκτυο. Και όλοι γυρνάμε γύρω από τα ίδια θέματα. Μήπως, λοιπόν, δεν αρκεί να νομίζουμε πως δεν μας επηρεάζουν όλα αυτά; Άλλωστε μας επηρεάζουν και, κατά κύριο λόγο, σε αυτά αναλωνόμαστε καθημερινά. Θα σας φέρω ένα απλό παράδειγμα. Έχει να κάνει με αυτό που αρέσκονται να αποκαλούν ως εκλογές.
Την περασμένη εβδομάδα, λοιπόν, ευρισκόμενη σε παρέα, άκουσα το εξής τραγικό:

Ήταν φυσικό να πέσουν έξω τα exit poll (οι δημοσκοπήσεις) αφού δεν μπορούσαν να υπολογίζουν το ποσοστό αποχής.

Γιατί τραγικό; Γιατί αυτή η κουβέντα δεν βγήκε από το στόμα καμιάς γιαγιάς και κανενός παππού. Το είπε άτομο της γενιάς μας, από αυτούς που είθισται να θεωρούνται ως «ενημερωμένοι» πολίτες. Και όμως, αυτό το άτομο αναμασούσε ό,τι τον τάιζαν τα Μέσα Μαζικής Αποχαύνωσης. Και ερωτώ:

-Από πού κι ως πού ήταν φυσικό; -Η αποχή δεν είναι ένας υπαρκτός παράγοντας; -Αυτή είναι η (για πολλούς) μοναδική εναλλακτική μορφή διαμαρτυρίας και για άλλους συνειδητή πράξη ζωής.

Ναι, δε λέω˙ τα Μέσα Μαζικής Παραπληροφόρησης έπρεπε με κάποιον τρόπο να δικαιολογήσουν τα όσα ισχυρίζονταν όλο αυτό το χρονικό διάστημα. Αυτό, να το «καταλάβω». Το γεγονός όμως ότι υπάρχουν ανάμεσά μας άνθρωποι (κοινωνικά) «μορφωμένοι» που αναμασούν ως δικά τους αυτά με τα οποία τους πιπιλίζουν το μυαλό τα Μέσα Μαζικής Προπαγάνδας, ε αυτό, υπερβαίνει τα όρια της φαντασίας μου (δεν έχετε αναρωτηθεί, γιατί διαβάζουμε και ακούμε παντού τις ίδιες ειδήσεις;).

Οι ανακοινώσεις, οι δηλώσεις, οι «ειδήσεις»˙ αυτός ο πυρήνας της αλαζονείας

Στόχος της ημερήσιας ατζέντας των ΜΜΕ είναι να ευαισθητοποιήσουν την κοινή γνώμη ώστε να ενδιαφερθεί για ζητήματα που τα ίδια τα μέσα μαζικής ενημέρωσης εγείρουν. Οι περισσότερες έρευνες, που έχουν γίνει αναφορικά με την ημερήσια ατζέντα, καταλήγουν σε δύο βασικές παραδοχές:

1. Ο Τύπος και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα. Αυτό που κάνουν είναι να την φιλτράρουν και να την διαμορφώνουν.

2. Τα μέσα ενημέρωσης επικεντρώνονται σε συγκεκριμένα θέματα ώστε να καθοδηγούν το κοινό, κάνοντάς το να πιστέψει πως αυτά τα ζητήματα είναι πιο σημαντικά από κάποια άλλα. Δεν πα να καταστρατηγείται καθημερινώς η έλλειψη της Ελευθερίας του Λόγου;

Τι κι αν μέρα με τη μέρα απολύονται άνθρωποι που δεν έχουν ιδέα πώς θα επιβιώσουν, πόσο δε μάλλον αν έχουν να συντηρήσουν οικογένεια; Big deal… (σιγά το σπουδαίο…). Εμάς, πρέπει να μας ενδιαφέρουν οι εκλογές, η πώρωση για την εθνική μας ομάδα και πάει λέγοντας. Γιατί; Μα είναι ο μόνος τρόπος να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη από τα ουσιαστικά προβλήματα.

Το ζητούμενο είναι να είμαστε «πραγματικά» συνδεδεμένοι σε μια πραγματική εκδοχή της ζωής του «The Matrix» που καθορίζει συνεχώς την πραγματικότητα μας. Για εμάς˙ και ίσως, λέω ίσως, χωρίς εμάς. Κάπου το 90% των «πληροφοριών» που -εμείς οι ίδιοι- επιτρέπουμε να διοχετεύονται ασταμάτητα και να συσσωρεύονται μέσα στο κεφάλι μας, ανήκει στις γιγαντιαίες εταιρείες των μέσων μαζικής ενημέρωσης.

Τα πάντα εξαρτώνται από το εάν και κατά πόσον συχνά θα μας βομβαρδίζει με την (επανάληψη) της εκάστοτε «είδησης» αυτή η δεσπόζουσα αρχή που ακούει στο όνομα ΜΜΕ. Εν τω μεταξύ, η παγκόσμια ελίτ βασίζεται στα μέσα μαζικής ενημέρωσης για να μας αποσπούν περίτεχνα την προσοχή και τοιουτοτρόπως, να ελέγχει τα όρια του δημόσιου λόγου.

Τις περισσότερες φορές, τα περιβόητα μέσα «ενημέρωσης» επικεντρώνονται στα τελευταία σκάνδαλα των διασημοτήτων ή στις τελευταίες αερομαχίες μεταξύ των πολιτικών κομμάτων και αγνοούν συστηματικά πολλά από τα πιο σημαντικά πράγματα που συμβαίνουν εκεί έξω. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που κάθε φορά που είναι να ψηφιστεί κάποιος νέος νόμος, όλο και κάποιο «παρασκηνιακό σκάνδαλο» θα κάνει την εμφάνισή του για να αποπροσανατολίσει το ενδιαφέρον του κοινού. Αντί να λένε τι πραγματικά συμβαίνει και τι μας επιφυλάσσει το αύριο, θέλουν να κινούν τα νήματα και να διευθύνουν μα και να ελέγχουν τον κόσμο. Προσπαθούν, εντέχνως, να μας… μυήσουν σε έναν πιο… εξελιγμένο κόσμο, πείθοντάς μας πως είμαστε πλέον έτοιμοι να βαδίσουμε προς μια παγκόσμια κυβέρνηση και πως η υπερεθνική κυριαρχία μιας «πνευματικής» ελίτ και η κυριαρχία των τραπεζιτών είναι σίγουρα προτιμότερη από την εθνική κυριαρχία του αυτο-προσδιορισμού.

Δε μπορούμε παρά να αναρωτηθούμε γιατί οι περισσότεροι συνεχίζουμε και πιστεύουμε όλες αυτές τις ανοησίες με τις οποίες μας ταΐζουν καθημερινώς. Ένας από τους λόγους είναι ότι, δυστυχώς, έχουμε μείνει «βουβοί» και άβουλοι. Χωρίς να συνειδητοποιούμε ότι έτσι τους δίνουμε την δυνατότητα να ελέγχουν ακόμα και την σκέψη μας˙ το τελευταίο οχυρό του ανθρώπινου πολιτισμού.

via http://osarena.net