Η δολοφονία των φτωχών….

 

Ιστορία: Χειμώνας 2011… Τρόλεϊ 8, Από Αμπελόκηπους για Π. Άρεως…Περίπου στο ύψος του ΙΚΑ στην Αλεξάνδρας, μπαίνει ελεγκτής…Γαλαρία κάθεται μια υπέροχη μιγάς μαμά με το κοριτσάκι της στα πόδια…Με το που βλέπει τον ελεγκτή σηκώνεται σαν την γαζέλα και κατεβαίνει στην στάση…ήταν τυχερή γιατί 15 δευτερόλεπτα μετά το τρόλεϊ ξεκίνησε…δεν μιλάμε για τζαμπατζήδες…μιλάμε για άτομα που δεν είχαν ουτε αυτό το 1,20€ τότε…όχι τώρα που η κρίση έχει γίνει πιο βαθιά και από την τάφρο των Μαριάννων..

Και άλλωστε ποιος/α από αυτούς που κατακρίνουν το παιδί που σκοτώθηκε προχθές…αυτόν τον τζαμπατζή που έχει όνομα, που έχει μαμά και μπαμπά, ακυρώνουν εισιτήριο ή αγοράζουν μηνιαία κάρτα? Πόσοι από αυτούς μέχρι πρότινος χρησιμοποιούσαν τα ΜΜΜ?

Αυτοί οι ίδιοι κάποτε δεν καταδέχονταν να μπουν στα λεωφορεία λόγω της “απλυσιάς” των μεταναστών, του στριμωξιδιού από τους φοιτητές, της αγένειας των οδηγών.

Ας κρατήσουν την άποψη τους, όπως κρατούν την κωλοτρυπίδα τους κρυμμένη.  Γιατί? Γιατί δεν είναι μόνο μια κοινωνική τραγωδία αυτή που έγινε προχθές. Δεν είναι μόνο ένας πολύ καλός λόγος ξεσηκωμού(άραγε σε τι διαφέρει αυτή η δολοφονία με εκείνες των Καλτεζά/Αλαξανδρόπουλου? Επειδή δεν ήταν μπάτσος αυτός που σκότωσε?)

Είναι και μια οικογενειακή τραγωδία. Μιας οικογένειας που έχασε ένα μέλος της..όχι για 1,20€…Αλλά για 50+ δις που πήγαν στις τράπεζες..Για τα εκατομμύρια φοροδιαφυγής των εχόντων την εξουσία. Είναι η τραγωδία που δυστυχώς θα επαναληφθεί…Γιατί η κρίση βαθαίνει και ο φταίχτης δεν είναι οι τζαμπατζήδες… Είναι η βία των ελεγκτών ,των μπάτσων, των πολιτικών, της φτώχειας, του πανάκριβου εισιτηρίου, των πανάκριβων και άπιαστων σπουδών… Είναι ο ύπνος στον καναπέ και τα μπάνια του λαού που μας κοιμίζουν χειμώνα και καλοκαίρια… Είναι το να στρέφεις το κεφάλι, να το σκύβεις να κλείνεις τα μάτια και να λες”ωχ αφού δεν είμαι εγώ/είναι το παιδί μου, τι με κόφτει…ας βουτήξω”

Πόσο ακόμα? Πόση ανοχή ακόμη? Μέχρι την πείνα ή μέχρι να είναι η δική σου σειρά?