Πριν από μερικούς μήνες ενημερωθήκαμε πως έχει δρομολογηθεί το κλείσιμο του ήδη υπάρχοντος προαυλίου, προκειμένου να παραχωρηθεί στο δήμο, και η μεταφορά μας σε ένα καινούργιο.
Πρόκειται για ένα χώρο υπερβολικά μικρότερο, με περιορισμένη δυνατότητα κίνησης, πόσο μάλλον άθλησης, τσιμεντένιο χωρίς καθόλου πράσινο, περιτριγυρισμένο από συρμάτινους διαδρόμους. μια λαμαρίνα είναι εκείνη που μας χωρίζει από τους στοιβαγμένους κάδους και τα σκουπίδια 250 ατόμων, δημιουργώντας ισχυρές εστίες μόλυνσης του αέρα μόλις μια ανάσα μακριά μας.
Φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά που το υπουργείο δικαιοσύνης επιχειρεί να συρρικνώσει τα δικαιώματά μας έως ότου τα αφανίσει εντελώς. Αν νομίζουν πως θα μείνουμε παθητικοί θεατές μπροστά στην υποβάθμισή μας σε ανθρώπους Β κατηγορίας είναι γελασμένοι.
Στις 22/6/2015 ξεκινήσαμε μαζική κινητοποίηση αρνούμενες το μεσημεριανό κλείδωμα και δηλώνοντας ξεκάθαρα και κατηγορηματικά ότι στην καινούργια συνθήκη που σχεδιάζουν να μας επιβάλλουν θα μας βρουν ενωμένες απέναντι τους. Τότε ζητήσαμε να έρθει κάποιος αρμόδιος από το υπουργείο ώστε να διαπιστώσει και ο ίδιος το τερατούργημα της ΘΕΜΙΣ κατασκευαστική, να σταματήσουν οι εργασίες και να μας δοθεί εγγύηση ότι ο καινούργιος χώρος προαυλισμού δεν θα λειτουργήσει.
Το αίτημά μας έδειχνε να ικανοποιείται καθώς απεσταλμένος του υπουργείου μας επισκέφτηκε διαπιστώνοντας την ακαταλληλότητα του χώρου και για τους επόμενους δυόμισι μήνες οι εργασίες όντως είχαν παγώσει.
Δύο εβδομάδες πριν πήραμε προφορική εγγύηση του Υπουργείου δια μέσου των καλοθελητών της υπηρεσίας της φυλακής ότι το νέο προαύλιο δεν πρόκειται να λειτουργήσει. Έτσι αποφασίσαμε να εμπιστευτούμε το λόγο τους και να επιστρέψουμε στην ομαλή λειτουργία της καθημερινότητας της φυλακής.
Πολύ γρήγορα όμως διαπιστώσαμε πως ο λόγος τους δεν αξίζει και πολλά. Δύο μέρες μετά είδαμε να ξαναμπαίνουν σε ισχύ οι εργασίες αφήνοντάς μας για ακόμη μια φορά εκτεθειμένες. Η προκλητική αυτή μεταστροφή τους δεν μπορεί να μείνει αναπάντητη. Τα ψέματα που είχαν σκοπό να μας καθησυχάσουν μετά την αποκάλυψή τους μας εξοργίζουν ακόμα περισσότερο.
Εμείς λοιπόν παραμένοντας σταθερές και αμετακίνητες στην αρχική μας θέση δηλώνουμε για άλλη μια φορά ξεκάθαρα την άρνησή μας να μεταφερθούμε στο νέο προαύλιο.
Από σήμερα Πέμπτη 24/9/2015 αρνούμαστε εκ νέου να μπαίνουμε καθημερινά στα κελιά μας κατά το μεσημεριανό κλείσιμο. Αυτή τη φορά δεν πρόκειται να αρκεστούμε σε αόρατες υποσχέσεις. Απαιτούμε γραπτή και ρητή εγγύηση πως θα παραμείνουμε στο ήδη υπάρχον προαύλιο. Σε διαφορετική περίπτωση θα αναγκαστούμε να εντείνουμε την κινητοποίηση μας έως ότου ικανοποιηθεί το δίκαιο και ζωτικής σημασίας αίτημά μας.
Αυτό το άτυπο καθεστώς απομόνωσης και περιορισμού μέσα σε μια έτσι και αλλιώς προβληματική πτέρυγα 100 ανθρώπων χωρίς τη δυνατότητα καθαρού αέρα και χώρου κίνησης δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή. Η παραίτηση και η παθητικότητα δεν συγκαταλέγονται στις επιλογές μας.
Υ.Γ. Η συγκρατούμενή μας Εύη Στατήρη έχει ξεκινήσει απεργία πείνας από τις 14/9/2015 με αίτημα την αποφυλάκισή της. Στεκόμαστε δίπλα της από την αρχή του αγώνα της και θα παραμείνουμε έως ότου ικανοποιηθεί το αίτημά της.
Γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού
Αναδημοσίευση από athens.indymedia.org
