Στάλθηκε στο Inter Arma:
Δευτέρα 13 Οκτώβρη 2014
Στις 5.30 το πρωί ενώ κοιμόμουν στο κελί μου, στο υπόγειο της ΣΤ’ πτέρυγας Κορυδαλλού, μαζί με τον άδικα προφυλακισμένο σύντροφο και φίλο Μ.Β. ακούω κάποιον να φωνάζει το επίθετο μου. Ξυπνάω και βλέπω τον ανθρωποφύλακα της πτέρυγας, να μου λέει: “Μεταγωγή”. Τον ξαναρωτάω εκνευρισμένος: “Τι μεταγωγή ρε συ;” και μου απαντάει: “Έκτακτη μεταγωγή” δείχνοντας μου ένα χαρτί με ονόματα όπου μόνο το δικό μου ήταν γραμμένο με στυλό. Για άλλη μια φορά συνειδητοποιώ ότι ο πόλεμος συνεχίζεται και μέσα στις φυλακές. Έπειτα, με οδήγησαν μόνο μου στο λεγόμενο ψυγείο -“χώρος αναμονής”-, χωρίς να γνωρίζω την φυλακή που θα με μεταγάγουν. Μετά από 4 ώρες με φωνάζει ένας άλλος ανθρωποφύλακας και μου δείχνει το χαρτί της μεταγωγής
μου για τις φυλακές Νιγρίτας Σερρών. Μου έδωσαν τα προσωπικά μου πράγματα και στη συνέχεια οι μπάτσοι μου έκαναν σωματικό έλεγχο και με οδήγησαν στην κλούβα μεταγωγών. Ξεκίνησα για το Μεταγωγών Θεσσαλονίκης μαζί με άλλους 30 κρατούμενους. Έπειτα από 11 ώρες περίπου έφτασα Θεσσαλονίκη που με περίμεναν τα ένστολα καθάρματα του Μεταγωγών και μου ξαναέκαναν σωματικό έλεγχο. Τελικά κατέληξα στο κελί 2 για την νύχτα εκείνης της ημέρας. Το πρωί ξεκίνησα μαζί με άλλους κρατούμενους για τις φυλακές Νιγρίτας. Μόλις φτάσαμε μας οδήγησαν στο ψυγείο όπου παρέμεινα για 2 περίπου ώρες.
Οι ανθρωποφύλακες με φώναξαν πρώτο για τον έλεγχο των προσωπικών μου πραγμάτων και για σωματική έρευνα. Μου κατάσχεσαν 2 φούτερ με κουκούλα, ένα μπουφάν με κουκούλα και ένα στυλό τύπου parker (το οποίο θεώρησαν ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως όπλο). Κατά την διάρκεια του σωματικού ελέγχου θέλησαν να επιβάλλουν τους εξευτελιστικούς τους όρους και μου ζήτησαν να βγάλω όλα τα ρούχα μου και “να σκύψω και να βήξω”. Προφανώς εισέπραξαν την απόλυτη άρνηση μου και τους ξεκαθάρισα σε έντονο ύφος ότι είμαι αναρχικός και δεν πρόκειται να υποταχθώ στις εντολές τους που προσβάλλουν την αξιοπρέπεια μου. Μετά την πρώτη δυσάρεστη αμηχανία που ένιωσαν οι ανθρωποφύλακες με πήγαν στο ισόγειο της Γ2′ πτέρυγας.
Στο μικρό χρονικό διάστημα που βρίσκομαι στις φυλακές δυστυχώς έχω διαπιστώσει ότι σε πολλές πτέρυγες η πλειοψηφία των κρατουμένων ζει με φάρμακα, ουσίες και ρουφιανιά.
Τρίτη 21 Οκτώβρη 2014
Αυτό το πρωινό εισέβαλαν στο κελί μου ένας μπάτσος, 4 ανθρωποφύλακες και ένας ασφαλίτης απ’ έξω για έλεγχο. Στον οποίο έλεγχο “εντελώς τυχαία” εξαφανίστηκε ένα κείμενο μου, και μου έκαναν το κελί άνω-κάτω για να βρουν κάτι. Όλα αυτά δυνάμωσαν το μίσος μου και την οργή μου. Δεν θα σταματήσω να πολεμάω για αυτά που πιστεύω. Ήμουν, είμαι και θα είμαι αμετανόητος αναρχικός της πράξης.
Όσο για τον οπλισμό που βρέθηκε στο σπίτι που διέμενα στο Κολωνάκι, είναι κομμάτι της εξεγερσιακής αντίληψης που υποστηρίζω. Πιστεύω στην επαναστατική βία που επιτίθεται στο εδώ και στο τώρα ενάντια σε κάθε εξουσία. Με τις σκέψεις και τις πράξεις μου θέλω να προωθήσω την αναρχοατομικιστική τάση και αγωνίζομαι για τη διάλυση της εξουσιαστικής κοινωνίας μέχρι την καταστροφή όλων των νόμων και του κυρίαρχου πολιτισμού.
Γι’ αυτό απεχθάνομαι τον ρεφορμισμό, τις ειρηνικές πορείες-κηδείες και το ψευτοαναρχικό lifestyle του επίσημου “χώρου” που μετατρέπει τον αναρχικό αγώνα σε καβάτζα ψευτοελευθερίας (πχ εναλλακτικές καταλήψεις), διαχωρισμένο από κάθε εξεγερτικό στοιχείο. Παράλληλα, στέκομαι μακριά από τις πελατειακές σχέσεις των δήθεν κολλεκτιβοποιημένων αναρχομάγαζων που το μόνο που κάνουν είναι να σερβίρουν εναλλακτική διασκέδαση και τζάμπα μαγκιά. Δεν υπάρχει αναρχική δράση δίχως βία. Οι επαναστάσεις δεν γίνονται ούτε με λουλούδια ούτε προσευχές. Ο μόνος τρόπος είναι η βία στη βία της εξουσίας.
Μιλώντας για την υπόθεση μου…
Πάνω στις συλλήψεις μας στήθηκε την πρώτη ημέρα ένα ολόκληρο τρομοσόου που μιλούσε για εξάρθρωση πυρήνα της “Νέας Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς”, για προετοιμασία χτυπήματος ως αλληλεγγύη στα φυλακισμένα μέλη των Πυρήνων ενώ διέρρευσε και η πληροφορία ότι ήμασταν ύποπτοι για τους πυροβολισμούς στην οικία του Γερμανού Πρέσβη στο Χαλάνδρι το Δεκέμβρη του 2013 (η πηγή για μια άλλη φορά σύμφωνα με τη δικογραφία ήταν ένα “ανώνυμο” τηλεφώνημα). Όμως, μετά την βαλλιστική εξέταση των όπλων δεν βγήκε το “μαγείρεμα” που ήθελε να κάνει η αντιτρομοκρατική και όλα τα τηλε-δικαστήρια αμέσως σιώπησαν για την υπόθεση μας και προσπάθησαν να ικανοποιήσουν την δίψα των τηλεθεατών για τρομό-σενάρια παίζοντας την σύλληψη του αναρχικού αγωνιστή Α. Σταμπούλου που τις ίδιες ημέρες βρισκόταν σε διπλανό κελί της αντιτρομοκρατικής.
Από την πρώτη στιγμή της σύλληψης μου ανέλαβα προσωπικά την ευθύνη για τον οπλισμό ξεκαθαρίζοντας πως ο φίλος και ο σύντροφος Μ.Β. που βρισκόταν συμπτωματικά στο σπίτι μου, δεν είχε καμία σχέση με τα όπλα. Όμως η εισαγγελέας Αβγητά Μαρία εκτελώντας προφανώς εντολές και ικανοποιώντας την εκδικητικότητα των διωκτικών αρχών που δεν βρήκαν αυτό που ήθελαν και έμειναν εκτεθειμένες, αποφάσισε να προφυλακίσει τον Μ.Β. χωρίς κανένα στοιχείο.
Κλείνοντας, θέλω να πω ότι κατείχα τον οπλισμό γιατί τα όπλα είναι εργαλεία στα χέρια του επαναστάτη για να επιτεθεί στον εχθρό. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.
Απέναντι στην οργανωμένη βία της εξουσίας (μπάτσοι, δικαστήρια, φυλακές) πρέπει να επιτεθούμε ένοπλα δίχως αναστολές. Δεν υπάρχουν αθώοι. Η κοινωνία της σιωπής, της παραίτησης και του συντηρητισμού έχει μερίδιο ευθύνης. Η εξουσία θριαμβεύει πάνω στην υποταγή των υπηκόων της. Προφανώς δεν θα επιτεθούμε ένοπλα στη μάζα των εθελόδουλων, όμως δεν πρέπει να χαϊδεύουμε τα αφτιά των πολλών για να είμαστε αρεστοί ή αποδεκτοί όπως κάνουν οι κουμουνιστές και οι κοινωνιστές αναρχικοί ανακηρύσσοντας τον λαό ως το απόλυτο επαναστατικό υποκείμενο. Μακριά από γραφικούς και αραχνιασμένους ιδεολογικούς δογματισμούς, επιθυμώ να ανατιναχθεί η κοινωνική μηχανή και η κανονικότητα που παράγει. Προχωράμε μπροστά μέχρι την ολική καταστροφή του υπάρχοντος και της εξουσίας.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΝΟΠΛΟΥΣ ΑΝΤΑΡΤΕΣ
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΑΝΑΡΧΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΩΣ ΤΗΝ ΙΝΔΟΝΗΣΙΑ, ΤΗΝ ΧΙΛΗ, ΤΟ ΜΕΞΙΚΟ.
Αμετανόητος αναρχικός
Μιχαλάκογλου Πάνος
30/10/2014
Αναδημοσίευση από : interarma.info
