15 Δεκεμβρίου 1969: ο Giuseppe Pinelli (21 Οκτωβρίου 1928 – 15 Δεκεμβρίου 1969), Ιταλός εργάτης των σιδηροδρόμων και αναρχικός αγωνιστής πεθαίνει στα χέρια της ιταλικής αστυνομίας μετά τη σύλληψή του. Ο Pinelli ήταν μέλος του κύκλου “Ponte della Ghisolfa” του Μιλάνου. Ήταν επίσης ο γραμματέας του ιταλικού τομέα του Αναρχικού Μαύρου Σταυρού. Ο θάνατός του, που πολλοί πιστεύουν ότι έγινε από τους μπάτσους, ήταν η έμπνευση για το έργο του Ντάριο Φο “Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού”, όπως και για έργο ζωγραφικής, ντοκιμαντέρ, τραγούδια κ.ά.
Ο Pinelli γεννήθηκε σε μια εργατική οικογένεια. Δούλεψε σαν “παιδί για όλες ιτς δουλειές” και μετά σε μια αποθήκη, αλλά έβρισκε το χρόνο να διαβάζει και να είναι ενεργός σε μια αναρχική ομάδα στην περιοχή του Μιλάνο το 1944, και σε άλλες ομάδες αργότερα, ανάμεσά τους και μία ομάδα που εξέδιδε την εβδομαδιαία εφημερίδα Il Libertario. Το 1954 παντρεύτηκε την Licia Rognini, την οποία είχε γνωρίσει σε ένα νυχτερινό μάθημα της γλώσσας Esperanto.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’60 συνέχισε την αναρχική δράση. Οργάνωσε νέους αναρχικούς στην Ελευθεριακή Νεολαία (Gioventu Libertaria) το 1963. Βοήθησε να ιδρυθεί ο κύκλος “Sacco και Vanzetti” το 1965. Το 1968 ίδρυσε τον κύκλο “Ponte della Ghisolfa” (από το όνομα μιας κοντινής γέφυρας).
Στις 12 Δεκεμβρίου 1969 μια βόμβα εξερράγη στην πλατεία Φοντάνα στο Μιλάνο, σκοτώνοντας 17 άτομα και τραυματίζοντας 88. Τη νύχτα της 12ης ο Pinelli συνελήφθη, μαζί με άλλους αναρχικούς, για να ανακριθεί σχετικά με την επίθεση. Κρατήθηκε και ανακρίθηκε για 3 μέρες, περισσότερο απ’ ότι όριζε ο ιταλικός νόμος. Λίγο πριν τα μεσάνυχτα της 15ης Δεκεμβρίου 1969 ο Pinelli εθεάθη να πέφτει από το παράθυρο του τέταρτου ορόφου του αστυνομικού τμήματος του Μιλάνο. Αμέσως η αστυνομία, από το στόμα του questore Marcello Guida (το 1942 έμπιστος του Benito Mussolini), ανακοινώνει πως ο Pinelli έπεσε από το παράθυρο διότι «το άλλοθί του είχε καταρρεύσει».
Μερικές μέρες μετά ανακαλύπτεται πως δυο δευτερόλεπτα πριν τα μεσάνυχτα, δυο λεπτά πριν τη πτήση του Pinelli, είχαν καλέσει στην ασφάλεια ασθενοφόρο. Επίσης, το δωμάτιο της ανάκρισης, με διαστάσεις 3,56 επί 4,40 μέτρα που περιείχε γραφείο και ράφια διάφορα συν την παρουσία 6 ανθρώπων εκείνη τη στιγμή, έκανε αδύνατο το τρέξιμο του Pinelli προς το παράθυρο. Άλλο παράδοξο είναι το ανοικτό παράθυρο, νύχτα Δεκέμβρη. Ο Pinelli έπεσε γλιστρώντας κυριολεκτικά στους τοίχους, που σημαίνει πως δεν υπήρξε τίναγμα, έπεσε δίχως ούτε μια κραυγή, δεν έβαλε τα χέρια μπροστά, ασυναίσθητη προστασία. Φανερό πως δεν είχε τις αισθήσεις του.
Όλα αυτά τα στοιχεία που συνέλλεξαν οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες σε μια αντιέρευνα έφεραν στο φως την αλήθεια, πως ο Pinelli δολοφονήθηκε.
«Κατηγορούμε την αστυνομία σαν υπεύθυνη του θανάτου του Giuseppe Pinelli, που συνελήφθη παράνομα παραβιάζοντας δύο φορές τις αρχές του φασιστικού κώδικα. Κατηγορούμε τον διοικητή και τους διευθυντές της αστυνομίας του Μιλάνο για τις δηλώσεις τους στον τύπο πως η αυτοκτονία του Pinelli είναι η απόδειξη της ενοχής του, πως απέκρυψαν το άλλοθί του δηλώνοντας πως «έπεσε». Οι ίδιοι δήλωσαν πως δεν συνέταξαν κανένα ανακριτικό έγγραφο, οπότε οτιδήποτε βγει στην φόρα από εδώ και στο εξής θα είναι ψευδές. Κατηγορούμε την ιταλική αστυνομία πως εμποδίζει οποιαδήποτε έρευνα θα μπορούσε να εκτελεστεί υπό την έλεγχο δικαστικού λειτουργού και με την παρουσία των δικηγόρων υπεράσπισης…»
[Από ανακοίνωση της USI]
Τρεις μπάτσοι ανέκριναν τον Pinelli, ανάμεσά τους ο κομισάριος Luigi Calabresi και τέθηκαν υπό εξέταση το 1971 για το θάνατό του, αλλά οι νομικές διαδικασίες έβγαλαν το συμπέρασμα ότι ο θάνατός ήταν ατύχημα.
Το όνομα του Pinelli «καθάρισε» από τότε, η ακροδεξιά οργάνωση Ordine Nuovo κατηγορήθηκε για τη βομβιστική επίθεση στην πλατεία Φοντάνα (το 2001 τρεις νεο-φασίστες καταδικάστηκαν, μια καταδίκη ανετράπη το 2004, ένας τέταρτος κατηγορούμενος, ο Carlo Di Giglio, φερόμενος πληροφοριοδότης της CIA, κατέθεσε για το κράτος και απέκτησε ασυλία).
Ο Calabresi αργότερα σκοτώθηκε με δύο σφαίρες από ρεβόλβερ έξω από το σπίτι του το 1972. Το 1988, ο πρώην ηγέτης της Lotta Continua, Adriano Sofri, συνελήφθη μαζί με τους Ovidio Bompressi και Giorgio Pietrostefani για το θάνατο του Calabresi. Οι κατηγορίες εναντίον τους βασίστηκαν στις καταθέσεις που έδωσε 16 χρόνια αργότερα ο Leonardo Marino, πρώην μαχητής που «ομολόγησε» ότι ο φόνος του Calabresi έγινε με τις εντολές του Adriano Sofri. Ισχυριζόμενος ότι είναι αθώος, ο Sofri τελικά καταδικάστηκε μετά από μια επεισοδιακή δίκη το 2000.
Υποσημείωση: Ο διευθυντής του αστυνομικού τμήματος που δολοφονήθηκε ο Pinelli και υπεύθυνος του στρατοπέδου συγκέντρωσης που ήταν έγκλειστοι στον δεύτερο παγκόσμιο οι κομμουνιστές και αναρχικοί πολιτικοί κρατούμενοι
