Όσο αναμενόμενο κι αν είναι για τους αναρχικούς ότι κράτος και κεφάλαιο βρίσκονται σε διαρκή πόλεμο με την κοινωνία, δεν παύει να έχει νόημα για την υπόλοιπη κοινωνία, να τονίζεται, με κάθε ευκαιρία, αυτό ακριβώς το γεγονός: ότι κάθε εξουσία έχει ως μοναδικό σκοπό την με κάθε μέσο διαιώνιση της κυριαρχίας της και ότι, προκειμένου να το πετύχει αυτό δεν διστάζει να ποινικοποιεί όχι μόνο τις πρακτικές των πολιτικών της αντιπάλων αλλά ακόμα και τις ίδιες τις ιδέες τους.
Η ποινικοποίηση του Αναρχισμού σημαίνει δύο πράγματα: ότι η εξουσία αντιλαμβάνεται πως μόνο από τον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο απειλείται ουσιαστικά η ιδεολογική της ηγεμονία και ότι ο συγκεκριμένος πολιτικός χώρος, που ανέκαθεν θεωρούσε ότι όχι μόνο δεν μπορεί αλλά και δεν πρέπει να περιμένει τίποτα από τους εξουσιάζοντες, είχε δίκιο.
Δεν ζητάμε λοιπόν έλεος, ή την «εφαρμογή του νόμου» ώστε να αποδειχθεί η αδικία και να γίνει συνείδηση σε όλους ότι οι αναρχικοί διώκονται επειδή είναι οι μόνοι που αμφισβητούν επί της ουσίας την καπιταλιστική βαρβαρότητα και κάθε είδους ολοκληρωτισμό. Αντίθετα, αισθανόμαστε δικαιωμένοι που μιλάμε για κατάργηση των νόμων – που δεν έχουν καμία άλλη αποστολή πέρα από το να βασανίζουν όσους επιθυμούν την κοινωνική επανάσταση προτάσσοντας την Ισότητα και την Ελευθερία – αλλά και ως προς το ότι Κράτος, κεφάλαιο, αφεντικά και κατασταλτικοί μηχανισμοί είναι, ξεκάθαρα, εχθροί της κοινωνίας. Εχθροί και όχι αυστηροί μπαμπάδες. Ξένο σώμα και όχι κάποια δυσλειτουργία ενός θεωρητικά σωστού ή ρεαλιστικού μοντέλου.
Έχοντας στο μυαλό μας ότι κυρίως οι ιδέες μας και το πάθος μας για ελευθερία και ισότητα είναι το μεγαλύτερο έγκλημα που μπορεί να αποτυπωθεί στα νομικά συστήματα των κυβερνήσεων, συνεχίζουμε συνειδητά και με μεγαλύτερη ένταση, την προπαγάνδιση τω ιδεών μας.
Αλληλεγγύη στους 5 συντρόφους μας από τη Βαρκελώνη που διώκονται όχι επειδή «σκέφτονται διαφορετικά» αλλά επειδή σκέφτονται.
Από τα Γιάννενα έως την Βαρκελώνη τους αγωνιστές κανείς δεν τους φιμώνει.
Iωάννινα, 29.05.2013
αλληλέγγυοι-ες
