Εδώ και μήνες οι περισσότερες φύλακες της ελλάδας βρίσκονται σε εξέλιξη κινητοποιήσεων διαμαρτυρούμενες για τις επικείμενες αλλαγές του σωφρονιστικού και ποινικού κώδικα.
Εδώ και χρόνια οι κρατούμενοι βιώνουν τις εξαντλητικές ποινές, τις άδικες προφυλακίσεις, τις ακατάλληλες συνθήκες κράτησης των ήδη υπαρχόντων νόμων.
Ξυπνούν και κοιμούνται με την ελπίδα μιας αλλαγής, μιας διεξόδου, γιατί όσο εύκολο είναι να μπεις στην φυλακή, τόσο αβέβαιο, τόσο αόριστο και θολό είναι να βγεις απ’ αυτήν
Τον προηγούμενο Μάρτη το υπουργείο ανήγγειλε πως αλλαγές θα υπάρξουν αρχικά στον σωφρονιστικό κώδικα. Όμως οι αλλαγές αυτές μόνο προς όφελος των κρατούμενων δεν ήταν. Η δημοσιοποίηση των άρθρων μας έκανε ξεκάθαρο πως όχι πόρτες δεν θα ανοίξουν για τους φυλακισμένους αλλά θα κλείσουν και όλα τα παράθυρα. Οι διαμαρτυρίες των ίδιων των κρατούμενων κατάφεραν να παγώσουν την ψήφιση αυτού του εκτρωματικού σωφρονιστικού κώδικα, όμως δεν σημαίνει ότι ήρθε και οποιαδήποτε θετική αλλαγή.
Για αυτό και παραμένουμε στον αγώνα μας και μάλιστα διευρύνουμε τις θέσεις μας όσο αφορά και τον ποινικό κώδικα.
Ήδη στο δημόσιο κείμενο της Επιτροπής αγώνα μπήκαν στο τραπέζι εφτά βασικά ζητήματα
- Ο εξορθολογισμός των ποινών για όλες τις κατηγορίες
- Την κατάργηση της διεύρυνσης της κατηγορία για «εγκληματική» -«τρομοκρατική» οργάνωση
- Την ελαστικοποίηση των ποινών για διακίνηση μεταναστών
- Την επίσημη οριοθέτηση της αναστολής στα 3/5 και της λήξης της ποινής στα 20 χρόνια
- Την παρουσία ενόρκων σε όλα τα δικαστήρια που δικάζουν κακουργήματα
- Την απαγόρευση της χρήσης τηλεφωνικών υποκλοπών
- Τον έλεγχο των προφυλακίσεων και την χρήση τους ως μέτρο σε εξαιρετικές περιπτώσεις που δεν μπορεί να εφαρμοστεί άλλος περιοριστικός όρος και την μείωση του χρόνου προφυλάκισης από 18 μήνες σε 12.
Αυτά είναι η αρχή και το τέλος της ζωής των κρατούμενων στις φυλακές όλης της ελλάδας
Πάνω σε αυτή την βάση ενισχύουμε τις προτάσεις, βάζοντας το ζήτημα μιας ειδικής κατηγορίας, αυτής των μητέρων κρατούμενων.
Μια κρατούμενη και μητέρα ανηλίκων τέκνων, εκτός από τον προσωπικό της εγκλεισμό, έρχεται αντιμέτωπη με μια απάνθρωπη συναισθηματική πρόκληση. Αυτή του να αποχωριστεί τα παιδιά της ή να διανύσουν την ηλικία μέχρι 3 ετών να επιλέξει ή ακόμα και να αναγκαστεί να τα κρατήσει μαζί της μέσα στην φυλακή στην περίπτωση που δεν υπάρχει συγγενικό περιβάλλον να τα αναλάβει. Τι πιο απάνθρωπο και άδικο από το να φυλακίζεις ένα μωρό παιδί. Τι πιο απάνθρωπο από το να αναγκάζεις μια μάνα να εγκαταλείψει το παιδί της.
Ο Σωφρονιστικός κώδικας προβλέπει για την μητέρα κρατούμενη που γεννά το παιδί της μέσα στην φυλακή ή έχει νήπιο ηλικίας έως 3 ετών (αρ.13 και 21 του Ν 2776/99) ότι μπορεί να το κρατήσει μαζί της σε ειδικό χώρο. Εάν τα παιδιά είναι μεγαλύτερα των 3 ετών και στερούνται το κατάλληλο συγγενικό περιβάλλον, κατά την κρίση του αρμόδιου δικαστικού λειτουργού και μετά από ακρόαση των γονιών, τοποθετούνται σε ιδρύματα παιδικής μέριμνας που λειτουργούν υπό την εποπτεία των αρμόδιων υπουργείων Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών ασφαλίσεων.
Η ευεργετική ρύθμιση για κρατούμενες μητέρες που ψηφίστηκε τον Δεκέμβρη του 2015 προέβλεπε τον κατ’ οικον περιορισμό για μητέρες που τα παιδιά τους είναι έως 8 ετών και η ποινή τους κάτω τον 10 χρόνων.
Στην πραγματικότητα ισχύει ότι οι κρατούμενες που κρατούν τα παιδιά τους στην φυλακή μέχρι τα 3 έτη ζουν σε υγειονομικά ακατάλληλους χώρους.
Οι έγκυες και θηλάζουσες κρατούμενες ζουν μέχρι και τις πρώτες 45 μέρες του νεογέννητου στον ίδιο χώρο με χειρουργημένες γυναίκες ή γυναίκες με χρόνια νοσήματα ή γυναίκες που έχουν ζητήσει προστασία από την υπηρεσία (ο χώρος αυτός ονομάζεται αναρρωτήριο )
Ομάδες ψυχολογικής στήριξης για φυλακισμένες μητέρες και ομαδικές δράσεις για παιδιά φυλακισμένων γονιών που λειτουργούσαν την περίοδο 2009 -2012 σταμάτησαν ως πλέον είδος πολυτελείας.
Η ευεργετική ρύθμιση του 2015 για κατ’ οίκον περιορισμό μητέρων με παιδιά μέχρι 8 ετών, μέχρι σήμερα έχει αποφυλακίσει μόνο ΜΙΑ μητέρα κρατούμενη, με πρόσχημα την ακαταλληλότητα της ιδιότητας όλων των υπολοίπων ως μητέρες. Στο στάδιο απόφασης προφυλάκισης ή μη μιας μητέρας (όταν ακόμα δηλ. δεν υπάρχει πρωτόδικη ποινή) δεν λαμβάνεται ΠΟΤΕ υπ’ όψιν η μητρότητα ανηλίκων τέκνων.
Είναι αναγκαίο και δίκαιο να συμπεριληφθούν οι μητέρες κρατούμενες στις ευπαθείς ομάδες και να υπάρξει ευνοϊκότερο καθεστώς αντιμετώπισης
Για αυτό απαιτούμε
- Να διευρυνθεί η προϋπόθεση των μέχρι 10 έτη ποινής σε 15 έτη για κατ’ οικον έκτιση ποινής μητέρας με ανήλικα τέκνα τα οποία είναι κάτω των 8 ετών και να σταματήσουν τα αδικήματα των φυλακισμένων (εκτός των σεξουαλικών αδικημάτων ή και κακοποίησης παιδιών) να αποτελούν προσχηματικό κριτήριο για την ακαταλληλότητα των μητέρων με αποτέλεσμα να απορρίπτονται οι αιτήσεις των κρατούμενων όπως ισχύει μέχρι και σήμερα
- Να ισχύει ευνοϊκότερο καθεστώς εκτίοντας ένα μέρος της ποινής τους (1/3 μεικτά) στην περίπτωση καταδικασμένων μητέρων με ανήλικα τέκνα ως 10 ετών
- Την αντικατάσταση της προφυλάκισης με άλλες μορφές περιορισμού στην περίπτωση υποδίκων μητέρων με ανήλικα τέκνα έως 10 ετών
- Να θεσμοθετηθεί η δυνατότητα στις μητέρες να κρατούν τα παιδιά τους στην φυλακή έως ότου συμπληρώσουν τα 6 έτη αντί για 3 έτη, προκειμένου να γίνει πιο ομαλά η αποσύνδεση τους από τη μητέρα και όχι τόσο βάρβαρα όπως γίνεται μέχρι τώρα
Υπενθυμίζουμε, όπως γράφτηκε στο κείμενο της Επιτροπής αγώνα φυλακών Κορυδαλλού στις 17/1/2018 ότι εάν μέχρι την Δευτέρα 22/1 δεν εμφανιστεί κάποιος εκπρόσωπος του υπουργείου να μας απαντήσει επίσημα στα αιτήματα μας για το σωφρονιστικό κώδικα που έχουμε θέσει από τα τέλη Οκτωβρίου του 2017 , τότε και εδώ στις Γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού, θα κλιμακώσουμε την κινητοποίηση μας με δράσεις μέσα στη φυλακή και επέκταση της διαμαρτυρίας μας τις νυχτερινές ώρες με όποιο κόστος και αν υπάρξει.
Γυναικείες Φυλακές Κορυδαλλού
