ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΛΛΗΨΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΜΑΣ ΣΤΟ ΑΤ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ ΣΤΙΣ 25/11/20
Την Τετάρτη 25 Νοεμβρίου μεταξύ 16:00 και 17:00 το απόγευμα, μέλη της συνέλευσης μας περπατούσαμε ανά δυάδες στην γειτονιά και ταυτόχρονα ρίχναμε τρικάκια σε κεντρικές πλατείες, για την εγκληματική κρατική διαχείριση του covid σε συνδυασμό με την καταστολή που έχει ξεχυθεί στους δρόμους. Όλα τα άτομα είχαμε μαζί μας την απαραίτητη βεβαίωση μετακίνησης έντυπη ή ηλεκτρονική, φορούσαμε μάσκες και τηρούσαμε τις αναγκαίες αποστάσεις σε όλη τη διάρκεια της δράσης.
Προς το τέλος της διαδρομής μας, αντιληφθήκαμε δίκυκλα της ομάδας ΔΙΑΣ στην λεωφόρο Κηφισίας έξω από μεγάλη αλυσίδα super market. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα και ενώ γυρνούσαμε στις κατοικίες μας, μας ζητήθηκε να σταματήσουμε στην οδό Θεοφάνους και να μην απομακρυνθούμε. Μαζί με εμάς είχαν ακινητοποιηθεί και άλλοι κάτοικοι της περιοχής -με μοναδικό κριτήριο το ηλικιακό όπως φάνηκε, που δεν έριχναν τρικάκια και δε συμμετέχουν στην συνέλευση, αλλά απλώς περνούσαν τυχαία και δυστυχώς αποτελούσαν και την πλειοψηφία των ατόμων που συλληφθήκαμε. Σύντομα έφτασαν περιπολικά από ΑΤ Αμπελοκήπων και γύρω περιοχές. Αρχικά, δώσαμε τις ταυτότητες μας, ωστόσο δεν έγινε ποτέ έλεγχος των βεβαιώσεων μετακίνησής σε όλα τα άτομα. Όση ώρα περιμέναμε στην οδό Θεοφάνους, μας κρατούσαν συνωστισμένους σε ένα στενό πεζοδρόμιο. Αφού κάποιοι αστυνομικοί έβγαλαν φωτογραφία τα τρικάκια και σε επικοινωνία με το ΑΤ Αμπελοκήπων, μας ανακοίνωσαν ότι θα μας μεταφέρουν εκεί, χωρίς να γνωρίζουμε την αιτία της προσαγωγής μας, παρά τις επαναλαμβανόμενες ερωτήσεις μας. Έπειτα, μας στοίβαξαν ανά τριάδες μέσα στα περιπολικά με κλειστά παράθυρα και όταν τους ζητήσαμε να τα ανοίξουμε μας απαντούσαν με χλευαστικά σχόλια. Στο ΑΤ, μας επιβλήθηκε το πρόστιμο των 300 ευρώ για παραβίαση του περιορισμού κυκλοφορίας, χωρίς να ζητηθεί καν από όλους να επιδείξουν τις βεβαιώσεις και τα μηνύματα τους. Όταν μόνοι μας ζητήσαμε να τα παραθέσουμε και επισημάναμε το παράλογο της διαδικασίας, λάβαμε απαντήσεις όπως: “Ο κωδικός μετακίνησης 6 αναφέρεται μόνο στο τρέξιμο και όχι στο περπάτημα” και “Ο κωδικός 6 περιλαμβάνει μετακίνηση μόνο γύρω από το οικοδομικό τετράγωνο κατοικίας”, ενώ για ένα παιδί που φόραγε τζιν και όχι φόρμα, ειπώθηκε ότι για τον λόγο αυτό, είναι ψευδές το μήνυμά του για σωματική άσκηση. Παραλάβαμε όλοι τα πρόστιμά μας, παρόλο που η αιτιολόγηση τους δεν ευσταθούσε. Η αναμονή στο τμήμα, ωστόσο, συνεχιζόταν -και αυτή χωρίς καμία πρόληψη συνωστισμού- περιμένοντας να επιστραφούν και οι ταυτότητες μας. Να σημειωθεί ότι υπάλληλος της ασφάλειας μας είπε γελώντας κοροϊδευτικά: “Αν δώσετε σε εμένα 50 ευρώ, ξεμπερδέψατε” και έδειξε, μάλιστα, δυσαρέσκεια που δεν ανταποκριθήκαμε στο “αστείο” του.
Μετά από περίπου δύο ώρες μας ανακοινώθηκε ότι μετά από επικοινωνία με τον εισαγγελέα Ορνεράκη, τους ζητήθηκε η προσαγωγή να μετατραπεί σε σύλληψη και να εφαρμοστεί η διαδικασία του αυτόφωρου. Οι κατηγορίες που μας παρουσίασαν αφορούσαν στο άρθρο 285 Π.Κ “Παραβίαση μέτρων για την
πρόληψη ασθενειών” και από σχόλια αστυνομικών ακούσαμε για το άρθρο183 Π.Κ “Διέγερση σε ανυπακοή”, η οποία δεν είχε επαρκώς στοιχειοθετηθεί ακόμα και μας γνωστοποιήθηκε επίσημα ύστερα από μερικές ώρες κράτησης. Έτσι λοιπόν, μας πήραν τα κινητά και τα προσωπικά μας αντικείμενα, πραγματοποιήθηκε σωματικός έλεγχος και μας στοίβαξαν ανά ομάδες (τόσο εμάς όσο και τα άσχετα άτομα που απλά έτυχε να περνούν από το σημείο) σε πολύ μικρούς χώρους με μοναδική προστασία από τον covid, τις μάσκες που φορούσαμε τόσες ώρες. Η παραμονή μας στο τμήμα διήρκεσε εννέα ώρες με προκλητική αδιαφορία από την πλευρά της αστυνομίας για την προφύλαξη της υγείας μας. Στον χώρο περιφέρονταν αστυνομικοί χωρίς μάσκα, η κράτησή μας έγινε σε δύο ομάδες των τεσσάρων και μία των τριών ατόμων μέσα σε μικρούς χώρους που δεν αερίζονταν. Μία συλληφθείσα ζητούσε επανειλημμένα να κάνει το τηλεφώνημα που δικαιούταν, δεν πήρε όμως καμία απόκριση, παρά μόνο αφού έδωσε δακτυλικά αποτυπώματα, ενώ όταν κάποια άτομα ζήτησαν παυσίπονα λόγω πονοκεφάλου μας απάντησαν ότι δεν υπάρχουν. Ακόμη, οι
κοπέλες ακούσαμε το χυδαίο σεξιστικό σχόλιο από άντρες της ομάδας ΔΙΑΣ που φυλούσαν το κελί μας: ”Έτοιμες κατευθείαν για Σειρηνάκη”, ενώ υπήρξαν και χλευαστικά σχόλια για άλλους συλληφθέντες, επειδή απλά ζητούσαν να πάνε στην τουαλέτα. Αργότερα το βράδυ, ο εισαγγελέας ενημέρωσε πως δεν θα παραμείνουμε στο κρατητήριο, επειδή δεν είναι ο πιο ασφαλής χώρος εν μέσω πανδημίας και άρα αναβάλλεται και η δικαστική διαδικασία της επόμενης μέρας -με τις κατηγορίες και τα πρόστιμα φυσικά να παραμένουν- εξέλιξη που δυσαρέστησε τον διευθυντή του ΑΤ, καθώς, όπως είπε, θα έπρεπε να ολοκληρωθεί η διαδικασία του αυτόφωρου και να μεταφερθούμε στην Ευελπίδων την επόμενη μέρα για λόγους παραδειγματισμού. Επιθυμούσε, δηλαδή, να παραμείνουμε όλο το βράδυ στο ΑΤ υπό αυτές τις συνθήκες, τη στιγμή που ούτε ο ίδιος φόραγε μάσκα και όταν του επισημάνθηκε, απάντησε χλευαστικά: ”Εδώ δεν κολλάει”. Από την αρχική προσαγωγή μέχρι και το τέλος της σύλληψης μας ζητούσαμε εξηγήσεις για τις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν, πχ ότι για να μιλήσουμε με τις οικογένειες και τους δικηγόρους μας έπρεπε να ασκήσουμε πίεση και να το απαιτούμε επανειλημμένα και ότι η βεβαίωση μετακίνησης ενός ατόμου “χάθηκε” από τους αστυνομικούς και οι απαντήσεις ήταν είτε ανύπαρκτες είτε ασαφείς.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, λίγες μέρες μετά από αυτές τις απαράδεκτες συνθήκες κάτω από τις οποίες κρατηθήκαμε στο Α.Τ. Αμπελοκήπων, κάποια άτομα εμφάνισαν συμπτώματα covid. Τέσσερις απο τους συλληφθέντες κάναμε το τεστ και ενημερωθήκαμε πως είμαστε θετικοί στον ιό. Οι άνθρωποι που μας κατηγόρησαν για διασπορά του ιού -παρόλο που περπατούσαμε στη γειτονιά μας, δίπλα στα σπίτια μας, ανά δύο άτομα και σύμφωνα με τις σχετικές οδηγίες- είναι οι ίδιοι που με τις άθλιες συνθήκες κράτησης μας στο ΑΤ ευθύνονται τώρα για την κατάσταση της υγείας μας, δεδομένου ότι το ΑΤ ήταν ο μόνος κοινός τόπος που βρεθήκαμε όλοι μαζί μιας και τα περισσότερα άτομα δεν γνωριζόμασταν καν.
Η ποινική δίωξη που μας ασκήθηκε έχει ξεκάθαρα πολιτική στόχευση, αφού σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση παραβίασης της απαγόρευσης κυκλοφορίας προβλέπεται μόνο η επιβολή προστίμου. Τα τρικάκια μας έγραφαν “ΜΑΤ ΠΑΝΤΟΥ, ΜΕΘ ΠΟΥΘΕΝΑ” και “ΜΕ ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙΣ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΕΥΘΥΝΗΣ;” (το δεύτερο σύνθημα είναι αυτό στο οποίο στηρίζεται, εν τέλει, η κατηγορία περί διέγερσης σε ανυπακοή).
Αντιλαμβανόμαστε ότι το παραπάνω θέατρο του παραλόγου που ζήσαμε πρόκειται για μια πρωτοφανή προσπάθεια του κράτους και των μηχανισμών του να φιμώσει και να διώξει όποιον τολμά να εκφράζει δημόσια τη γνώμη του και πιθανώς την εναντίωσή του στις πρακτικές του, άρα πρόκειται ξεκάθαρα για ποινικοποίηση του πολιτικού λόγου, κάτι που παραπέμπει σε όχι και τόσο μακρινές εποχές. Αυτό άλλωστε φροντίζει να υπενθυμίζει φυσικά κάθε μέρα ο κρατικός μηχανισμός σε όποιον/α τολμά να αντιστέκεται. Δεν χρειάζεται να πούμε τα αυτονόητα, πως δηλαδή αντιλαμβανόμαστε την σοβαρότητα ενός ιού και αυτό προσπαθήσαμε να δηλώσουμε με τη δράση αυτή, ότι το κράτος όφειλε να έχει αναλάβει τις ευθύνες του για την διαχείρισή του (θωράκιση του ΕΣΥ, αύξηση ΜΕΘ, πρόσληψη μόνιμου υγειονομικού προσωπικού) και όχι να γεμίζει τους δρόμους με αστυνομία που δήθεν προστατεύει τον πληθυσμό συνοδευόμενη πάντα με τραγελαφικές δηλώσεις, όπως αυτή του Χρυσοχοϊδη: “Η ελληνική αστυνομία είναι το ΕΣΥ της προστασίας μας”. Αποδεικνύεται λοιπόν για μια ακόμη φορά ότι το κράτος δεν ενδιαφέρεται για την υγεία μας, αλλά για τους κατασταλτικούς μηχανισμούς που επιβάλλει με πρόσχημα αυτή. Οι ποινές που μας απαγγέλθηκαν δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Αποτελούν μία προσπάθεια εκφοβισμού κατά το δόγμα νόμος και τάξη. Με πρόσχημα την δημόσια υγεία, για την οποία το ίδιο το κράτος δεν έχει μεριμνήσει ούτε στο ελάχιστο, διώκονται άτομα για τις πολιτικές τους ιδέες και πεποιθήσεις. Επιχειρείται η προσπάθεια φίμωσης κάθε κριτικής στην κυβέρνηση για την διαχείρηση της πανδημίας, όπως ταυτόχρονα επιχειρείται η τρομοκρατία του κόσμου και η αποτροπή του από το να εκφράσει είτε με λόγια, είτε με πράξεις, την αγανάκτηση του για τις τραγικές συνθήκες που βιώνουμε. Όταν βέβαια με πρόσχημα τη δημόσια υγεία, συνωστίζεις άτομα σε περιπολικά και σε τμήματα, δεν τηρείς τα μέτρα που εσύ επιβάλλεις και διασπείρεις τον ιό σε μέχρι τότε υγιή και προσεκτικά άτομα, τότε κάτι δεν πάει καθόλου καλά με αυτό το πρόσχημα. Αυτές οι τακτικές του κράτους δεν μας φοβίζουν, αντίθετα μας εξοργίζουν και μας υπενθυμίζουν ότι οποιαδήποτε ελευθερία κερδίζουμε, την κερδίζουμε με μάχες. Η μόνη ατομική ευθύνη που έχουμε είναι αυτή της αντίστασης ενάντια στον ασφυκτικό εγκλεισμό στις σύγχρονες πόλεις-φυλακές.
ΔΕΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΟΥΜΑΣΤΕ!
ΟΙ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΔΕ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΟΥΝ, ΜΑΣ ΕΞΟΡΓΙΖΟΥΝ!
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΥΓΕΙΑ ΧΩΡΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!
Αντιφασιστική Συνέλευση Αμπελοκήπων
Αρχική δημοσίευση στις 01/12/2020 στην Αντιφασιστική Συνέλευση Αμπελοκήπων
