Το παρόν κείμενο είναι μια ανταπόκριση στο κάλεσμα του “Fuck Nations, Squat The World”.
Η συζήτηση σχετικά με τις καταλήψεις ως εστιακά σημεία ανομίας και συντονισμένης αναρχικής δράσης, διεξάγεται παντού σε όλο τον κόσμο. Βεβαιότατα η «επαναστατική Nordkiez» (η βόρεια περιοχή της) στο Friedrichshain είναι σχετική για πολλούς ανθρώπους και όχι μόνο για όσους κατοικούν σε αυτήν.
Κι ότι συμβαίνει έξω από αυτή την φούσκα, όπως για παράδειγμα οι φασιστικές και κρατικές επιθέσεις σε καταλήψεις τόσο στα Εξάρχεια, όσο και στον ευρύτερο ελλαδικό χώρο, συνδέονται και με αυτή.
Ενημέρωση από την Nordkiez – εκεί όπου το καθεστώς έκτακτης ανάγκης μετατράπηκε σε κανονικότητα
Έχουν υπάρξει αναρίθμητα περιστατικά σε αυτή τη συνοικία. Η ιστορία μας, είναι αυτή μιας περιοχής διαρκών αναταραχών, η οποία έχει υπάρξει ένα μέρος διαρκούς αγώνα τα τελευταία 26 χρόνια. Συνεχίζουμε να προσθέτουμε στη γραφή αυτής της ιστορίας, δηλώνοντας ότι το επεισόδιο της «επικίνδυνης ζώνης» έχει λήξει. Είναι η ώρα να προχωρήσουμε μπροστά στους αγώνες μας ενάντια στο κράτος, το κεφάλαιο και ολόκληρο το σύστημα κυριαρχίας και εκμετάλλευσης, το οποίο μας περιβάλλει.
Κοιτώντας πίσω
Οι θεωρούμενες επικίνδυνες ζώνες, είναι το τρόπαιο που το ίδιο το κράτος έχει προσδώσει σε συγκεκριμένες περιοχές, περιοχές στις οποίες το μονοπώλιο της κρατικής βίας, βρίσκεται σε απτό κίνδυνο. Η Nordkiez στο Friedrichshain, άξιζε αυτό τον τίτλο για πολύ καιρό και υπήρξε μια από τις κρυφά αγαπημένες του Βερολίνου. Τον Οκτώβρη του 2015, μετά από ένα θερμό καλοκαίρι, η ώρα της είχε έρθει. Στην αρχή ολόκληρη η Nordkiez ανακηρύχθηκε ως ζώνη κινδύνου – δηλαδή περιοχή επισήμως χωρίς δικαιώματα, σύντομα όμως ακόμα μεγαλύτερες περιοχές του Friedrichshain περιήλθαν κάτω από το ίδιον χαρακτηρισμό. Λόγω αυτού του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης, χιλιάδες σωματικοί έλεγχοι πραγματοποιήθηκαν το μήνα που ακολούθησε. Αυτό πιο αναλυτικά σήμαινε, καθημερινά κυνηγητά, ανθρώπους να συλλαμβάνονται, μερικές φορές χτυπημένοι και τέλος, να εξαναγκάζονται να γδυθούν και να μείνουν με τα εσώρουχα.
Η αυξανόμενη καταπίεση, συνοδεύτηκε από αυξημένη θέληση για οργάνωση και δόμηση της αντίστασης. Νέες συμμαχίες μεταξύ γειτονιών προέκυψαν και μέσω διαφόρων μορφών δράσης, το καθεστώς έκτακτης ανάγκης δέχτηκε μια ολοένα αυξανόμενη πολύπλευρη επίθεση. Οι δομές και το know – how προήλθε κυρίως από εγχειρήματα στέγης και καταλήψεις. Μιλιταριστικές δράσεις, όπως η πυρπόληση αυτοκινήτων, έπαιξαν επίσης σημαντικό ρόλο στην οικοδόμηση αυτοπεποίθησης όπως και στην δημιουργία δημοσιότητας.
Υπήρξε επίσης, κριτική ανάλυση της στρατηγικής η οποία αντιγράφτηκε από το Αμβούργο και αναπτύχθηκε ως πρώτη αντίδραση στην καταπίεση, η οποία, αποστασιοποιούταν από οποιοδήποτε δυνητικό κίνδυνο καθώς και μια προσπάθεια απαλλαγής του τίτλου: Επικίνδυνη Ζώνη. Ως συνέπεια αυτού, δεν εμφανίστηκε σύμβολο επικινδυνότητας. Έτσι, τα Μ.Μ.Ε. της μπουρζουαζίας, τα οποία είναι σε συνεχή αναζήτηση ρηχών συμβόλων/εικόνων, αναγκάστηκαν να συνεχίζουν να δείχνουν ευρέως γνωστές εικόνες εξ-οπλισμένων μπάτσων (σημείωση της μτφ ΜΑΤ), να κοιτούν με φόβο, φλεγόμενα πολυτελή αυτοκίνητα και κατεστραμμένα νέα κτίρια. Το “ZAD Dorfplatz” το οποίο πρωτοεμφανίστηκε περίπου την ίδια χρονική περίοδο με τον γεμάτο αυτοπεποίθηση τίτλο: «Η οδός Rigaer – ζώνη κινδύνου για τους μπάτσους».
Αυτή η δήλωση δεν πάρθηκε σοβαρά από όλους, με τον ίδιο τρόπο. Τότε υπήρξε ο ασφαλίτης, ο οποίος ξυλοκοπήθηκε ενώ περπατούσε στο δρόμο, μόνος του. Οπλοφορούσε αλλά δεν έφερε άλλον εξοπλισμό. Αυτό το μάθημα ήταν κάτι παραπάνω από αρκετό για τους πολιτικούς αρχηγούς των μπάτσων. Έστειλαν ένα τεράστιο τάγμα, στο οποίο συμπεριλαμβανόταν και μια ομάδα των ΕΚΑΜ (SWAT) στην κατάληψη αλλά και στο εγχείρημα στέγης Rigaer94, η οποία υποτίθεται ήταν η φωλιά των επιτιθεμένων ταραχοποιών. Το κύμα επιδρομών εναντίον αρκετών Σπιτιών (σημείωση της μτφ: καταλήψεων) το οποίο συνεχίστηκε τις επόμενες μέρες, στερούταν της όποιας στρατηγικής. Παρόλο που οι μαχητικοί αγωνιστές, βρέθηκαν σε μειονεκτική θέση (1), η αγανάκτηση μιας ευρείας βάσης απλών πολιτών οδήγησε στο να υπάρξει μια μαζική διατήρηση αποστάσεων από τις ενέργειες των μπάτσων. Η ένταση βρισκόταν στην κλιμάκωσή της.
Δράττοντας αυτή τη σπουδαία ευκαιρία η Συνέλευση καταλήψεων στέγης (Στεγαστικών Εγχειρημάτων) της Nordkiez, στρατηγικά πήρε το χρόνο της για να καλέσει σε συνέλευση της συνοικίας (η οποία διεξάγεται πλέον σε τακτική βάση). Λίγο μετά, την 6η Φλεβάρη, μια διαδήλωση έλαβε χώρα στο Friedrichshain με 5000 διαδηλωτές. Αυτή η μέρα πλαισιώθηκε από άγριες δράσεις που επέφεραν σημαντικές ζημιές σε πολυτελή κτίρια και αυτοκίνητα. Επιπρόσθετα, κατά τη διάρκεια της πορείας, έγινε μια ισχυρή επίθεση σε μια διμοιρία μπάτσων η οποία στεκόταν στη θέση χαλαρά παραδίπλα μέχρι που οι μπάτσοι αναγκάστηκαν να τρέξουν με την ουρά στα σκέλια (2).
Αλλά όπως περιμέναμε, αυτή ήταν η κλιμάκωση του επεισοδίου. Ευτυχώς, δεν ήταν μόνο οι άνθρωποι που άρχισαν να κουράζονται μετά από την πολύμηνη πολιορκία και κλιμάκωση, αλλά επίσης και οι μπάτσοι άρχισαν να ξεμένουν από ενέργεια. Μετά από χρονικό διάστημα η άνοιξη είχε έρθει σε όλη τη γη και μαζί με αυτήν ήρθε και η πρώτη νύχτα κατά την οποία ήταν εφικτό να βγεις έξω στους δρόμο της Nordkiez, χωρίς να δεις κάποιον μπάτσο.
Νέο Επεισόδιο
Στο παρόν, το καθεστώς έκτακτης ανάγκης, δεν έχει παρέλθει καθ’ ολοκληρία. Ακόμα πραγματοποιούνται περιστασιακές επιδρομές από τους μπάτσους. Αλλά το συνεχές καθεστώς πολιορκίας έχει αποτύχει. Οι αστυνομικές επιχειρήσεις οδηγήθηκαν σε παύση μερικώς λόγω των τεραστίων ποσοτήτων (ανθρώπινων και μη), πόρων που σπαταλιούνταν και μερικώς λόγω μιας αυξανόμενης δυσαρέσκειας απέναντι στο κράτος. Αλλά το επεισόδιο της «επικίνδυνης ζώνης» έχει επίσης λήξει, επειδή το καθεστώς έκτακτης ανάγκης έχει γίνει μία κανονικότητα, στην Nordkiez. Εδώ και αρκετό καιρό, νέα για συνεχιζόμενους σωματικούς ελέγχους, δεν αποτελούν λόγο για καμία αντίδραση. Η αγανάκτηση έχει εξασθενήσει. Αντ’ αυτού η καλλιεργούμενη συνείδηση του διεξαγόμενου κοινωνικού πολέμου, ολοένα αυξάνεται.
Αυτή η τάση πρέπει να διαδοθεί. Η θεωρητική γνώση, ωριμασμένη και μέσα από την πράξη, πρέπει να γίνει η βάση των επερχόμενων γεγονότων. Το ίδιο ισχύει και τα νέες δια-συνδέσεις, η οξυμένη προσοχή και η αυτοπεποίθηση όλων εκείνων που μάχονται. Το επόμενο επεισόδιο θα κριθεί από το πόσο καλά λειτουργεί το να μετατραπούν αυτά τα μέσα σε διαρκείς επιθέσεις. Οι στόχοι είναι ήδη ξεκάθαροι.
– Βελτίωση των εστιών ανομίας
Αναφορικά με τους ισχυρισμούς «περί εστιών ανομίας», ευχόμαστε να επισημάνουμε στα άτομα που βρίσκονται ακόμα προσκολλημένα στο συστημικό δίπολο νομιμότητας – ανομίας, ότι ήμαστε και θα συνεχίσουμε να είμαστε υπερασπιστές της ανομίας. Είμαστε ενάντια σε όλα εκείνα τα άτομα που προσπαθούν να παρουσιάσουν τις καταλήψεις σαν απλά μέρη συνάθροισης και αβλαβούς εναλλακτικής ψυχαγωγίας.
Τα εγχειρήματα/καταλήψεις θα έπρεπε να παίζουν ενεργό ρόλο στην μεγέθυνση των εστιών ανομίας στα περίχωρά τους. Οι εστίες ανομίας πρέπει να γίνονται αντιληπτές ως μια έννοια ενάντια στο επίμονο καθεστώς έκτακτης ανάγκης απέναντι στους φτωχούς, τους αστέγους, τους ποινικοποιημένους και άλλους μαχητές.
– Η παύση των αστικών αναβαθμίσεων υποβαθμισμένων περιοχών και της αύξησης του κόστους διαβίωσης
Συνδεόμενη με τον αγώνα για τις εστίες ανομίας, αλλά περισσότερο συγκεκριμένη, είναι η θέληση πολλών εδώ να πολεμήσουν την κρατική πολιτική η οποία μετατρέπει την γειτονιά σε πιο ακριβή. Ο εκπρόσωπος της αστυνομίας είχε δίκιο όταν είπε ότι μόνο η αστική αναβάθμιση θα μπορούσε να ειρηνεύσει τη γειτονιά.
Το «Πολέμησε την αναβάθμιση» είναι ένα ευρέως διαδεδομένο σύνθημα. Όταν όμως αυτοί που το διαλαλούν δεν είναι ικανοί αλλά και δεν έχουν τη θέληση να ενεργήσουν σύμφωνα με αυτό, τότε παράγουν απελπισία. Αλλά εάν υπάρχουν στόχοι, πάνω στους οποίους παράγεται έργο, τότε παράγουν ελπίδα. Αυτά θα οδηγήσουν σε εντατικοποίηση των επιθέσεων.
Γι’ αυτό το επόμενο βήμα στη Nordkiez, θα είναι η παύση της κατασκευή ενός πολυτελούς κτιρίου το οποίο θα περιλαμβάνει κατοικίες και καταστήματα. Οι περισσότεροι από τους ελεύθερους χώρους έχουν ήδη αγοραστεί και ο θυμός γι’ αυτή την εμπορευματοποίηση και συνεπώς την αντίσταση εναντίον της, έχοντας και τα δύο μια ευρεία βάση. Αλλά μέχρι τώρα έχει σταματήσει στο σημείο της θεωρίας και του συμβολισμού.
Τώρα, μετά από αυτή την έντονη φάση της πάλης, είναι ώρα να κάνουμε ένα βήμα μπροστά. Το εργοτάξιο του Caree Sama-Riga (με μια επένδυση της τάξεως των 37 εκατομμυρίων ευρώ), έχει έρθει στο προσκήνιο. Ο μεγάλος χώρος, προς το παρόν με ένα εγκαταλειμμένο κτίριο πάνω του, απέχει μόλις λίγα μέτρα από την περιοχή της Rigaerstrasse στην οποία βρίσκονται οι περισσότερες καταλήψεις και εγχειρήματα στέγης. Υπάρχουν ήδη αφίσες (3) κείμενα και άμεσες δράσεις (4) οι οποίες καλούν σε αντίσταση ενάντια στο έργο.
– Αποτροπή τις εκκενώσεων, απαντήσεις στις φασιστικές επιθέσεις, εκδίκηση για τις (αστυνομικές) επιδρομές
Μερικά στεγαστικά εγχειρήματα/καταλήψεις ακόμα απειλούνται με εκκένωση. Είναι ουσιώδες για το οποιοδήποτε άτομο συμμετέχει σε αυτή τη διαμάχη, το οποίο δεν θέλει να χάσει τη μάχη ενάντια στο κράτος και τους πλούσιους να υπερασπιστεί τις υποδομές του. Τα «σπίτια» πρέπει να συνειδητοποιήσουν τον ουσιώδη ρόλο που διαδραμάτισαν στα γεγονότα των περασμένων μηνών, να κάνουν μια κριτική ανάλυση των θέσεών τους και εμφανώς να επικοινωνήσουν την επιθυμία τους για επίθεση. Αυτοί οι οποίοι δεν είναι ικανοί να το πράξουν, πρέπει επίσης να το δείξουν. Τότε θα υπάρξει μια ευρεία βάση από την οποία, μπορούμε να αντιδράσουμε δυναμικά, όταν οι μπάτσοι και οι ναζί επιτίθενται.
(1) https://linksunten.indymedia.org/en/node/168054
(3) https://linksunten.indymedia.org/de/node/178829
(4) The advertising-banner of the investor was destroyed and the office of the green-washing-agency got smashed
(via Linksunten Indymedia)
Μεταφραστικό Εγχείρημα Ραδιοφραγμάτων
Στα αγγλικά
