Γεράσιμος Τσάκαλος: Nέο Δικαστήριο για Ηθική Αυτουργία και ο παραλογισμός του «υποδικοκατάδικου»

0
227

Πριν λίγες μέρες μου επιδόθηκε άλλο ένα δικαστικό βούλευμα που με παραπέμπει σε μια νέα δίκη. Αυτή τη φορά αφορά την υπόθεση της απόπειρας αρπαγής ελικοπτέρου που σημειώθηκε το Φλεβάρη του 2016. Σε αυτήν τη δικογραφία διώκομαι για ηθική αυτουργία σε 4 κακουργήματα. Για αρπαγή, διατάραξη της ασφάλειας αεροσκαφών με χρήση βίας, απόπειρα ανθρωποκτονίας από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση και τέλος για πράξη βίας κατά προσώπου εντός αεροσκάφους εν πτήσει. Όλα αυτά με τρόπο, σε έκταση και υπό συνθήκες που είναι δυνατόν να βλάψουν την χώρα κλπ. Δηλαδή με τον αντιτρομοκρατικό νόμο. Επίσης γίνεται και μία νέου τύπου αλχημεία αφού δεν εντάσσονται αυτές οι πράξεις σε κάποια συγκεκριμένη οργάνωση που τις τέλεσε. Αντιτρομοκρατικός νόμος μεν, αλλά χωρίς κατηγορία για κάποια συγκεκριμένη «τρομοκρατική» οργάνωση…

Στο συγκεκριμένο κατηγορητήριο γίνεται ξεκάθαρα αντιληπτό, πως γιγαντώθηκε εσκεμμένα, καθώς με μαεστρία μια και μόνο πράξη , αυτή της απόπειρας αρπαγής του ελικοπτέρου, τελικά μετατράπηκε σε 4 διαφορετικά κακουργήματα με μόνο σκοπό να υπάρξουν βαρύτερες ποινές. Επίσης, με μια νομική ακροβασία τίθεται σε νέα βάση το ζήτημα της ηθικής αυτουργίας. Έτσι, με μια διευρυμένη δυνατότητα «μετάφρασης» πολιτικά κείμενα μετατρέπονται σε «αποδείξεις». Τα γεγονότα είναι ως ένα βαθμό γνωστά αλλά επειδή η υπόθεση αφορά και άλλα άτομα θα παραμείνω όσο μπορώ στο κομμάτι που αφορά εμένα καθώς αυτό κρίνω σωστό.

Τον Φλεβάρη του 2016 έγινε μια απόπειρα αρπαγής ενός ελικοπτέρου εν πτήσει, η οποία τελικά δεν ολοκληρώθηκε. Μετά από κάποιες μέρες σε κοινόχρηστο χώρο του ειδικού υπόγειου χώρου των Φυλακών Κορυδαλλού, όπου βρισκόμουνα και εγώ τότε, κατά τη διάρκεια εργασιών της υπηρεσίας, βρέθηκε ένα κομμένο κάγκελο. Για αυτό το κάγκελο ποτέ κανείς δεν τιμωρήθηκε πειθαρχικά από την Φυλακή γιατί δεν γινόταν να εξακριβωθεί το πότε και από ποιόν κόπηκε, αφού δεν υπήρχε κανένα στοιχείο για αυτό. Μετά από ένα διάστημα βγήκαν κάποια δημόσια πολιτικά κείμενα που αναφέρονταν στην απόπειρα αρπαγής του ελικοπτέρου. Το ένα κείμενο από το άτομο που κατηγορήθηκε για αυτήν την πράξη, ένα άλλο κείμενο από ένα άλλο άτομο μέλος της ίδιας οργάνωσης με το πρώτο και ένα τρίτο κείμενο από 4 μέλη της ΣΠΦ. Το τελευταίο κείμενο το συνυπέγραψα και εγώ μαζί με τους 3 άλλους συντρόφους της ΣΠΦ. Το κείμενο αυτό ήταν ένας πολιτικός χαιρετισμός στο άτομο που πραγματοποίησε την απόπειρα αρπαγής και βγήκε, προφανώς, αφού αυτό το άτομο έβγαλε πρώτο το δικό του κείμενο. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.

Μετά από αυτά τα κείμενα πέρασε ένας ολόκληρος χρόνος χωρίς να συμβεί απολύτως τίποτα σχετικό με αυτό το ζήτημα. Κανένα απολύτως στοιχείο δεν προέκυψε προφανώς που να με εμπλέκει με οποιοδήποτε τρόπο στην υπόθεση αυτή. Όμως τον Ιανουάριο του 2017 (μετά τη σύλληψη του ατόμου που κατηγορείται για την απόπειρα αρπαγής του ελικοπτέρου) με καλεί ξαφνικά ο ειδικός εφέτης ανακριτής για θέματα τρομοκρατίας Ε. Νικόπουλος και με κατηγορεί για ηθική αυτουργία για τα 4 κακουργήματα αυτής της υπόθεσης .Το μοναδικό στοιχείο που χρησιμοποιεί εναντίον μου είναι αποσπάσματα από τα πολιτικά κείμενα του ατόμου που κατηγορείται για την απόπειρα αρπαγής και του πολιτικού χαιρετισμού που συνυπέγραψα με τους 3 συντρόφους της ΣΠΦ. Ούτε dna, ούτε αποτυπώματα, ούτε γράμματα, ούτε βίντεο, ούτε κλήσεις, ούτε μαρτυρίες, ούτε κάποια ανάληψη ευθύνης από πλευράς μου για κάτι. Τίποτα απολύτως. Μόνο αποσπάσματα κειμένων που «μεταφράστηκαν» από τον Ε. Νικόπουλο με τον τρόπο που επέλεξε ο ίδιος.

Η χρονική στιγμή που επιλέχτηκε δεν ήταν τυχαία. Τον Ιανουάριο του 2017 μετά από περίπου 6,5 χρόνια στη φυλακή ήταν η πρώτη φορά που δεν βρισκόμουν σε καθεστώς υποδικίας και δικαιούμουν τακτική και εκπαιδευτική άδεια. Έτσι, εκείνες τις μέρες είχα καταθέσει αίτηση για άδεια. Η «απάντηση» του Ε. Νικόπουλου ήταν αυτή η υποδικία από το πουθενά για δήθεν ηθική αυτουργία χωρίς απολύτως κανένα στοιχείο. Ηθική αυτουργία σε πράξεις που κατηγορείται μέλος άλλης οργάνωσης μάλιστα… Άλλη μια νομική πρωτοτυπία. Δηλαδή, ότι εγώ έδωσα εντολή σε μέλος άλλης οργάνωσης να κάνει κάτι…

Το αρχικό κατηγορητήριο, πριν το αναλάβει ο Ε. Νικόπουλος, για αυτούς που ήμασταν κρατούμενοι τότε, ήταν απλά μια απόπειρα απόδρασης. Και πάλι χωρίς κάποιο στοιχείο. Η κατηγορία αυτή, όμως, χάθηκε στην πορεία και εμφανίστηκαν από το πουθενά οι κατηγορίες για ηθική αυτουργία. Κανένας απολύτως σε αυτή τη δικογραφία ΔΕΝ κατηγορείται για απόπειρα απόδρασης. Ο λόγος απλός. Η απόπειρα απόδρασης είναι ένα πλημμέλημα χωρίς τη δυνατότητα προσωρινής κράτησης. Ακόμα και οι ίδιοι οι νόμοι τους, ορίζουν την απόπειρα απόδρασης σαν μια φυσική ροπή ενός κρατούμενου προς την ελευθερία και έτσι την τιμωρούν με το ελάχιστο σαν ποινή. Ο Ε. Νικόπουλος αφαίρεσε αυτή τη κατηγορία και σκαρφίστηκε την ηθική αυτουργία. Και για να ξεκαθαρίσουν κάποια πράγματα σε σχέση με την ίδια την υπόθεση αλλά και γενικά. Δεν νοείται η έννοια της ηθικής αυτουργίας ανάμεσα σε αναρχικούς. Ποτέ δεν πίεσα με πειθώ και φορτικότητα ή όπως αλλιώς το λένε τα επίσημα έγγραφα κανένα άτομο ποτέ να κάνει οτιδήποτε. Δεν είμαι εγώ ηθικός αυτουργός της απόπειρας αρπαγής του ελικοπτέρου και ούτε καμιάς άλλης πράξης. Απλά και ξεκάθαρα. Ο αξιακός μου κώδικας, ως αναρχικός, απορρίπτει εξ ολοκλήρου την έννοια της ηθικής αυτουργίας. Αυτό δεν το λέω για να αποφύγω κάποια ποινή. Ποτέ δεν έχω ενεργήσει έτσι ακόμα και όταν αυτή μου η στάση είχε ξεκάθαρα αρνητικές συνέπειες για μένα… Ούτε και ουσιαστικά με επηρεάζει, αφού έχω ήδη την μέγιστη ποινή κάθειρξης. Αλλά αυτό το γεγονός, ότι δηλαδή δεν με επηρεάζει κάπου σαν ποινή αυτό το δικαστήριο, δεν σημαίνει οτι θα δώσω χώρο σε δικαστικές μεθοδεύσεις που θα αφήσουν προηγούμενο που ίσως το βρουν μπροστά τους άλλοι σύντροφοι στο μέλλον.

Βρίσκομαι στη φυλακή χωρίς κανένα «διάλειμμα» από τον Νοέμβριο του 2010. Δικαιούμαι βάσει του Σωφρονιστικού Κώδικα τακτική άδεια εδώ και 2,5 χρόνια και εδώ και 1 χρόνο πληρώ όλες τις προϋποθέσεις για να μου χορηγηθεί εκπαιδευτική άδεια. Καμία άδεια προφανώς δεν μου έχει χορηγηθεί ποτέ. Για να διασφαλίσει ο Ε. Νικόπουλος ότι αυτό θα συνεχιστεί, και ενώ έχω ήδη ποινή 120 χρόνων, φρόντισε για αυτή την υπόθεση να διατάξει, χωρίς κανένα στοιχείο ή νομική λογική, την προσωρινή μου κράτηση. Στην αρχή δεν μου έγινε αντιληπτός ο λόγος. Παραξενεύτηκα όμως όταν στην υπόθεση «Γοργοπόταμος» του 2015, που ήταν πολύ πιο σημαντική και είχα αναλάβει μάλιστα την ευθύνη όλου του σχεδίου, τότε δεν είχε διατάξει προσωρινή κράτηση αλλά αντιθέτως μου είχε επιβάλει περιοριστικούς όρους. Δεν θέλω να κουράζω με φαινομενικά νομικές λεπτομέρειες αλλά πρέπει να γίνει αντιληπτός ένας νέος τρόπος παράτασης της δικαστικής ομηρίας που εφαρμόζεται σε πολιτικό κρατούμενο για πρώτη φορά. Εγώ είμαι ήδη κατάδικος με πολλά χρόνια ποινή την οποία εκτίω κλπ. Αν προκύψει κάποια νέα υπόθεση ο ανακριτής δεν χρειάζεται να με προφυλακίσει αφού είμαι ήδη κατάδικος. Η λογική εξάλλου της προσωρινής κράτησης είναι να διασφαλίζεται ότι θα παρουσιαστείς στο δικαστήριο και να μην φυγοδικήσεις. Εγώ είμαι ήδη κρατούμενος, όμως, οπότε προφανώς δεν συντρέχει λόγος προσωρινής κράτησης, αφού είμαι ήδη φυλακή και δεν μπορώ να φυγοδικήσω. Ή έτσι νόμιζα. Γιατί τελικά έμαθα ότι αν με προφυλακίσουν ξανά, μπαίνω σε ένα άλλο νομικό καθεστώς που λέγεται υποδικοκατάδικος. Έτσι η νέα προφυλάκιση δεν αρχίζει να μετράει από την στιγμή που μου επιβλήθηκε ΑΛΛΑ θα ξεκινήσει να μετράει όταν αποφυλακιστώ από την ποινή που εκτίω. Έτσι τώρα, ακόμα και να πληρώ τους όρους να αποφυλακιστώ αυτό θα γίνει μόνο «τυπικά» αφού θα παραμείνω φυλακή και θα αρχίσω τότε να «βγάζω» την υποδικία μου. Επίσης, αφού τώρα είμαι και προσωρινά κρατούμενος δεν δικαιούμαι ούτε τακτική ούτε εκπαιδευτική άδεια και μάλιστα χωρίς κανένα χρονικό περιορισμό για το πόσο θα είμαι σε αυτό το καθεστώς. Υποδικία χωρίς 6μηνα, 12μηνα ή 18μηνα ή έστω κάποιο ανώτατο όριο. Αυτό σημαίνει ότι όσο δεν εκδικάζεται η συγκεκριμένη υπόθεση εγώ παραμένω σε μια αορίστου χρόνου δικαστική ομηρία. Ένα νομικό κενό που πάτησε ο Ε. Νικόπουλος για να σαμποτάρει οποιουδήποτε είδους προσπάθειά μου για την άδεια που δικαιούμαι. Τώρα τακτική άδεια σαν υπόδικος δεν δικαιούμαι και για εκπαιδευτική άδεια πρέπει να συμφωνήσει ο Ε. Νικόπουλος. Ένα ουσιαστικά νομικό αδιέξοδο.

Βιώνω τα αποτελέσματα της «πατέντας» ένας και μόνο ανακριτής εδώ και χρόνια να αναλαμβάνει όλες τις υποθέσεις μου. Ο Ε. Νικόπουλος «βοήθησε» παλιότερα να παραμείνω φυλακή χωρίς καμία καταδίκη ως υπόδικος όχι για 18 ή 30 μήνες αλλά για 52 μήνες. Ένα γεγονός που πρώτη φορά έγινε στην Ελλάδα να παραμένει κάποιος 4,5 χρόνια στη φυλακή χωρίς καμία απολύτως καταδίκη για κάτι, πάντα χάρη στις αλχημείες ενός ειδικού εφέτη ανακριτή. Μετά ο ίδιος έβαλε φυλακή τη μητέρα και τη σύντροφό μου απολύτως εκδικητικά και χωρίς κανένα στοιχείο. Πράγμα που φάνηκε και από την ομόφωνη αθώωσή τους στο δικαστήριο που ακολούθησε. Είναι ξεκάθαρο ότι όχι μόνο δεν αποφασίζει «αντικειμενικά» αλλά έχει συγκεκριμένες εμμονές για κάποιο άγνωστο λόγο μαζί μου και έχει την εξουσία με δικαστικές αλχημείες να με έχει μόνιμα σε ομηρία. Κανονικά ακόμα και με τα «νομικά στάνταρ» των νόμων τους, κάθε υπόθεση θα έπρεπε να την εξετάζει ένας νέος ανακριτής και όχι κάποιος που έχει σχηματίσει και «κλειδώσει» σε μια ξεκάθαρα αρνητική γνώμη για τον κατηγορούμενο από προηγούμενες υποθέσεις.

Εγώ βάσει των «μαθηματικών» της φυλακής μέσα στα επόμενα 1-2 χρόνια αποφυλακίζομαι (όχι με τον «νόμο Παρασκευόπουλου» αλλά με το νομικό καθεστώς που ίσχυε πάντα) και έτσι μπροστά σε αυτή τη προοπτική κάποιοι προσπαθούν να μου βάζουν συνεχώς εμπόδια χωρίς λόγο. Τώρα μετά και την έκδοση του βουλεύματος που με παραπέμπει σε δίκη χωρίς κανένα στοιχείο περιμένω να οριστεί η ημερομηνία του δικαστηρίου. Τα πράγματα ούτε σε αυτό το κομμάτι είναι τόσο απλά αφού κάποιοι παράγοντες της δικαιοσύνης το καθυστερούν εσκεμμένα. Ο λόγος απλός. Όσο καθυστερεί η εκδίκαση αυτής της υπόθεσης τόσο παρατείνεται η δικαστική μου ομηρία. Ισοβίτης να ήμουν σε 6 μήνες θα δικαιούμουν άδεια και τώρα που δεν είμαι είναι άγνωστο πότε θα μπορέσω να πάρω. Δεν γίνεται π.χ στην υπόθεση «Γοργοπόταμος» που ήταν πολύ μεγαλύτερη, με 20 κατηγορούμενους, χιλιάδες σελίδες δικογραφίας, δεκάδες πράξεις κ.λ.π το δικαστήριο να ξεκίνησε στους 12 μήνες ενώ τώρα για μια υπόθεση σαφώς μικρότερη σε κατηγορούμενους και πράξεις, να μην έχει οριστεί καν στους 14 μήνες. Υπάρχει ένας ξεκάθαρος σχεδιασμός από την πλευρά της αντιτρομοκρατικής και κάποιων «παραγόντων» της δικαιοσύνης να καθυστερήσουν την δίκη. Αυτό φαίνεται και από αυτά που γράφουν διάφοροι αστυνομικοί ρεπόρτερ το τελευταίο διάστημα που αναφέρονται σε μακροχρόνια δίκη που θα καθυστερήσει… Προκαταβάλουν έτσι κάτι που υποθετικά κανείς δεν θα μπορούσε να το ξέρει, ούτε καν το ίδιο το δικαστήριο που θα την εκδικάσει. Σε κάθε περίπτωση θα παλέψω με την παρουσία μου και τον πολιτικό μου λόγο σε αυτή τη δίκη ώστε να καταρρεύσει το γιγαντωμένο κατηγορητήριο και να τελειώσει άμεσα αυτή η δικαστική μου ομηρία. Τέλος, επειδή σε αυτό το δικαστήριο είναι και 2 άτομα που έχουν υπάρξει (?) κάποιες διαμάχες και με έχουν συκοφαντήσει χωρίς απολύτως κανένα λόγο ή αφορμή από τη πλευρά μου, τους συστήνω το λογικό και το πολιτικά σωστό. Σε αυτό το δικαστήριο να αναφέρονται μόνο σε ό,τι αφορά το άτομο τους. Αυτό που θα κάνω και εγώ εξάλλου. Στις δικαστικές αίθουσες πολιτικών δικών καλό είναι να διατηρείται ένα επίπεδο και να μην υπάρχουν προβληματικές ή προσβλητικές συμπεριφορές ανάμεσα στους κατηγορούμενους μπροστά στον εχθρό. Σε περίπτωση που κάποιος το παραβιάσει αυτό δεν θα υπάρξει η παραμικρή ανοχή και θα υπάρξει και η ανάλογη απάντηση. Πολιτική προφανώς…

ΥΓ1. Κομμάτι του αντιαναρχικού σχεδιασμού παραγόντων της δικαιοσύνης, είναι και το άλλο δικαστήριο που κατηγορούμαι μαζί με άλλους αναρχικούς συντρόφους και εγκαινιάζει τον παραλογισμό της έννοιας «ατομικός τρομοκράτης». Ένα ζήτημα που αν υπάρξει σαν αρνητικό δεδικασμένο θα αφορά όλους τους αναρχικούς συντρόφους που μπορεί να πιαστούν σε μελλοντικές υποθέσεις. Για αυτό είναι πολύ σημαντικό, πολιτικά, να καταρρεύσει αυτή η προσπάθεια από την πλευρά του κράτους, στις 26 Μαρτίου που βγαίνει η απόφαση.

ΥΓ2. Το τελευταίο διάστημα και με αφορμή την σύλληψη και την απεργία πείνας και δίψας του αναρχικού Ν. Γιαγτζόγλου αναφέρθηκαν διάφορα σε ΜΜΕ που θεωρώ ότι προσπαθούν να με «φωτογραφίσουν» ώστε να εξυπηρετήσουν ύποπτους σκοπούς. Ευφάνταστα σενάρια της αντιτρομοκρατικής με μόνο σκοπό τη δημιουργία ενός κλίματος για να στηριχθούν πιθανές μελλοντικές μεθοδεύσεις εναντίον μου. Για αρχηγικά μέλη της ΣΠΦ που δίνουν δήθεν εντολές μέσα από τη φυλακή, για ένοπλες επιθέσεις, ξυλοδαρμούς, δέματα βόμβες, κινήσεις αλληλεγγύης, εκρηκτικούς μηχανισμούς και ό,τι άλλη ανοησία μπορεί να φανταστεί ο καθένας… Όλα αυτά σε μια προσπάθεια να δημιουργήσουν με το ζόρι μια «σύνδεση» μεταξύ εμένα, του αναρχικού συντρόφου Ν. Γιαγτζόγλου και άλλων συντρόφων και γεγονότων εκτός φυλακής. Για να βάλω λίγο τα πράγματα στη θέση τους και να ξεκαθαρίσω απο πλευράς μου κάποια πράγματα που έπρεπε ίσως ήδη να έχουν ειπωθεί. ΚΑΜΙΑ εντολή για ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ δεν έχει δοθεί μέσα από τις φυλακές από ΕΜΕΝΑ. Τον αναρχικό σύντροφο Ν. Γιαγτζόγλου ΔΕΝ τον ήξερα πριν συλληφθεί, ΔΕΝ τον είχα δει ποτέ, ΔΕΝ είχαμε ποτέ κανενός είδους επικοινωνία και κανενός είδους επαφή με κανένα απολύτως τρόπο. Ποτέ ΔΕΝ έχει κάνει επισκεπτήριο στις φυλακές Κορυδαλλού με κανένα μέλος της ΣΠΦ και προφανώς ούτε με εμένα. Ποτέ ΔΕΝ είχα μιλήσει μαζί του πριν συλληφθεί γιατί πολύ απλά ΔΕΝ τον ήξερα. Με τον σύντροφο μίλησα πρώτη φορά αρκετό καιρό ΜΕΤΑ από την προφυλάκισή του στις φυλακές της Λάρισας όπως, έτσι και αλλιώς, μιλάω με δεκάδες κρατούμενους από όλες τις φυλακές της χώρας για την μεγάλη κινητοποίηση των κρατουμένων σχετικά με την ψήφιση του νέου σωφρονιστικού κώδικα. Μόνη φορά που τον έχω δει είναι όταν κατέβηκε ως κρατούμενος για 4 μέρες στις φυλακές Κορυδαλλού και βρέθηκε στην ίδια ακτίνα με εμένα αφού και οι δύο είμαστε σε καθεστώς υποδίκων. Οπότε όλα τα σενάρια των δημοσιογράφων της αντιτρομοκρατικής βασίζονται ξεκάθαρα σε ΨΕΜΑΤΑ με σκοτεινές και ύποπτες προθέσεις. Το αφήγημα περί δήθεν μαφιόζικων πρακτικών από πολιτικούς κρατούμενους που διακινείται από δημοσιογράφους και κάποιους άλλους, λίγους (2) πολιτικούς κρατούμενους (με διαφορετική σκοπιμότητα η κάθε πλευρά) και μιλάει για ηθικές αυτουργίες, εντολές κ.λ.π εξυπηρετεί ξεκάθαρα την αντιαναρχική ρητορεία του κράτους και προσφέρει χώρο για μελλοντικές μεθοδεύσεις και σκευωρίες. Είναι μια γκεμπελίστικη πρακτική του λέγε λέγε κάτι θα μείνει… Είναι μια προσπάθεια αποπολιτικοποιήσης του αναρχικού αγώνα που διεξάγεται εντός και εκτός των τειχών. Τόσα χρόνια  στη φυλακή βρισκόμαστε ακριβώς γιατί είμαστε αναρχικοί και μακριά από οποιεσδήποτε είδους μαφιόζικες πρακτικές. Για αυτό και το κράτος και η δικαιοσύνη μας εκδικείται έτσι. Μαφιόζικες πρακτικές χρησιμοποιεί η αστική δικαιοσύνη για να μας πολεμήσει… Όχι εμείς… Τέλος η αλληλεγγύη που έδειξα σαν αναρχικός  εντός των ελληνικών φυλακών εγώ και όλοι οι άλλοι πολιτικοί κρατούμενοι , στην απεργία πείνας και δίψας του συντρόφου Ν. Γιαγτζόγλου για ένα δίκαιο αίτημα που είχε, δεν θα αφήσω να χρησιμοποιηθεί για μελλοντικές μεθοδεύσεις κάποιων δικαστικών παραγόντων. Έχω εκτίσει το μεγαλύτερο μέρος της ποινής που μου έχουν επιβάλει τα δικαστήρια τους. Ο στόχος μου είναι η επιστροφή μου στον πραγματικό κόσμο που έχω στερηθεί και έχω ξεχάσει 7,5 χρόνια μέσα σε τοίχους, κάγκελα και συρματοπλέγματα. Έχω περάσει σχεδόν το 1/4 της ζωής μου μέσα σε απαγορεύσεις, μπετό και κιγκλίδες. Έτσι, σε κάθε προσπάθεια να σαμποταριστεί η έξοδός μου από τη φυλακή, χωρίς κανέναν απολύτως λόγο πέρα από εκδίκηση ή εμμονές και φαντασιοπληξίες κάποιων, θα σταθώ απέναντι με κάθε τρόπο διεκδικώντας το αυτονόητο…

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΗΦΙΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ

ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ

Τσάκαλος Γεράσιμος
Φυλακές Κορυδαλλου 21/3/2018

via athens.indymedia.org