Στην Ελλάδα το μόνο σίγουρο όταν μπαίνεις φυλακή, είναι ότι δεν ξέρεις πότε θα βγεις. Όλοι αυτοί που επικαλούνται τους νόμους είναι οι πρώτοι που τους παραβιάζουν.
Καθημερινά στις φυλακές γράφονται δεκάδες ανώνυμες ιστορίες, παραβίασης των νόμων τους και στυγνής εκδικητικής τιμωρίας.
Ας δώσουμε όνομα σε μια από αυτές τις ιστορίες. Ο κρατούμενος Γιώργος Πυλαρινός βρίσκεται στις φυλακές 19 ολόκληρα χρόνια και 8 μήνες. Ενώ κανονικά δικαιούται εδώ και χρόνια άδειες, του στέρησαν αυτό το δικαίωμα με πρόσχημα μια νέα υποδικία. Έτσι ενώ είχε ήδη λάβει 15 άδειες, το συμβούλιο της φυλακής αποφάσισε να του αφαιρέσει αυτήν την ανάσα ελευθερίας, πατώντας πάνω σε αυτήν την υποδικία.
Το παράδοξο όμως τώρα αρχίζει.
Γι’ αυτήν την υποδικία, ο ανακριτής αποφάσισε να μην προφυλακιστεί ο Πυλαρινός, λόγω των ελλειπών στοιχείων σε βάρος του. Αν δηλαδή δεν ήταν στη φυλακή, θα μπορούσε να συνεχίσει κανονικά τη ζωή του, μέχρις ότου κάποιο δικαστήριο να αναλάβει την υπόθεση. Όμως τώρα αυτή η υποδικία χωρίς προφυλάκιση, χωρίς στοιχεία, του στερεί το δικαίωμα να μπορεί έστω και για λίγες μέρες, να βαδίζει ελεύθερος έξω από τα τείχη της φυλακής.
Σημειωτέον, ακόμη κι αν βρεθεί δικαστήριο να τον καταδικάσει στο μέγιστο της ποινής για την κατηγορία που έχει, δεν αλλάζει η ποινική του κατάσταση καθώς με τη φυλακή που έχει βγάλει, έχει ξεχρεώσει για δύο ζωές. Οπότε με απλά λόγια, δε συντρέχει λόγος φυγής, όπως θα προέβλεπε ίσως κάποιος κακεντρεχής εισαγγελέας με μαντικές ικανότητες.
Παρ’ όλα αυτά, ο Γιώργος Πυλαρινός βρίσκεται τώρα στις φυλακές Κέρκυρας περιμένοντας τελικά την αποφυλάκισή του, στερούμενος εντελώς άδικα και παράλογα, το δικαίωμα στην άδεια.
Υπάρχουν δεκάδες ή ακόμη κι εκατοντάδες περιστατικά σαν αυτό του Γιώργου, όπου κάποια “ξεχασμένη” υποδικία στο γραφείο κάποιου ανακριτή του στερεί την άδεια που τόσα χρόνια δικαιούται.
Γιατί τελικά είναι αυτό που λένε “η δικαιοσύνη τους είναι σαν τα φίδια, δαγκώνει μόνο τους ξυπόλητους”
Αγωνιστική Πρωτοβουλία Κρατουμένων
