Λάβαμε / Received 28/03/2019
ΕΞΕΥΓΕΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ «ΣΚΟΥΠΕΣ»
Εδώ και πολλά χρόνια η περιοχή των εξαρχείων βρίσκεται στο επίκεντρο μιας πολιτικής εξευγενισμού, η οποία υποκινείται από το ελληνικό κράτος. Τα εξάρχεια τείνουν να γίνουν (ή ήδη είναι) ένα προσοδοφόρο έδαφος για το ντόπιο κεφάλαιο, μια ατραξιόν που μπορεί να προσφέρει μια ξεχωριστή εμπειρία “εξεγερσιακότητας”. Airbnb και πληθώρα μαγαζιών βρίσκονται εκεί για να προσφέρουν έναν εναλλακτικό καταναλωτισμό σε όσους υιοθετούν το αντίστοιχο lifestyle ή σε τουρίστες που απλώς θέλουν να επισκεφτούν ένα ακόμη αξιοθέατο. Σε αυτό το συγκείμενο, εκτυλίσσεται μία ρητορική που συνοδεύει τον εξευγενισμό, η οποία επιτίθεται στην εγκληματικότητα, στο εμπόριο των ναρκωτικών, στην ανομία. Αυξανόμενα ενοίκια, κατασκευή του σταθμού του μετρό, εξοστρακισμός των μεταναστών και περιθωριακών/ “μολυσματικών” προς την «καθαρότητα» της περιοχής υποκειμένων, αποτελούν μηχανισμούς που χρησιμοποιούνται στρατηγικά για το σκοπό αυτό. Καθημερινά βλέπουμε να εφαρμόζεται αυτή η πολιτική, μέσω των συλλήψεων και των πογκρόμ που εκτελούνται από τους μπάτσους, καθώς και με την υπερπροβολή των ρεπορτάζ για το «άβατο» από δημοσιογράφους/ ΜΜΕ.
Παράλληλα, βρισκόμαστε ενώπιον ενός πολέμου ενάντια στα ναρκωτικά που συντελείται από κατοίκους των εξαρχείων καθώς και από κομμάτι του κινήματος, πλέον με οργανωμένα πογκρόμ και κανονικές «επιχειρήσεις σκούπα» στην πλατεία. Έτσι, παίζοντας το ρόλο των μπάτσων και του κράτους «καθαρίζουν» την περιοχή από ό,τι θεωρείται μιαρό για τον καθημερινό λευκό έλληνα, δηλαδή τους μετανάστες. Το ιδιόμορφο της υπόθεσης είναι η εργαλειακή χρήση φεμινιστικών επιχειρημάτων, περί ανάδειξης των βιασμών και της ανασφάλειας των θηλυκοτήτων στα εξάρχεια, με ξεκάθαρα ρατσιστικά και νηφαλιοκρατικά κίνητρα.
Εμείς απ’ την πλευρά μας δεν θα κάτσουμε αμέτοχες ενώ βλέπουμε τα καθημερινά μας βιώματα, που έχουν να κάνουν με τη διάχυτη κουλτούρα του βιασμού, να χρησιμοποιούνται από σεξιστές και ρατσιστές του κινήματος που επιβάλλουν την τάξη κάνοντας επιθέσεις σε μετανάστες. Ξέρουμε πολύ καλά ότι ο «αντισεξισμός» τους εφαρμόζεται μόνο στους τελευταίους, κάτι που εναρμονίζεται πλήρως με τον κυρίαρχο λόγο. Δεν θα εκπλαγούμε πλέον, αν ακούσουμε και στις ειδήσεις ότι οι γυναίκες δεν αισθάνονται «άνετα» στο άβατο των εξαρχείων. Για να ξεκαθαρίσουμε αυτό το θέμα, δε νιώσαμε ασφάλεια ποτέ σε καμία γειτονιά. Πάντα πνιγόμασταν στους χώρους κυριαρχίας των λευκών cis straight ανδρών αναρχικών ή μη. Ειδικά για τα εξάρχεια, όποιο πιστεύει πως υπήρξαν αντισεξιστικός παράδεισος, έχει επιλέξει να σβήσει ένα σύνολο βιωμάτων από γυναίκες/ queers, που όπως σε οποιαδήποτε άλλη ελληνική γειτονιά, έπρεπε να είμαστε πάντα σε επιφυλακή απέναντι σε βιαστές και τη σεξιστική/ ετεροκανονική βία.
Δε θα συμμετάσχουμε στα ρατσιστικά πογκρόμ τους. Στεκόμαστε αλληλέγγυες με τ μετανάστ(ρι)ες απέναντι στις πολιτικές εξευγενισμού. Δεν χρειαζόμαστε κανέναν προστάτη να μας σώσει απ’ τους βιαστές, όταν κινδυνεύουμε* απ’ τους ίδιους τους “προστάτες”. Για πάντα ενάντια σε νηφαλιοκρατικές και ρατσιστικές λογικές καθαρότητας.
*Γι’ αυτό και το παρόν κείμενο δεν φέρει υπογραφή.
Από συντρόφους είδαμε τι εστί πατριαρχία, το τελευταίο που μας πείραξε είναι η πλατεία.
Safe space δεν είναι καμία γειτονιά, stop στον πόλεμο για τα ναρκωτικά.
We won’t be part of gentrification, a war we give as feminists, is against greek nation.
———————————————————————–
GENTRIFICATION AND POGROMS
For several years now, the area of exarchia has been the focal point of gentrification politics, which is incited by the greek state. Exarchia seem to be a lucrative land for the local capital, an attraction able to offer a unique “insurrectional” experience. Airbnb housing and the abundance of shops established in the area provide some kind of “alternative” consumerism for those who adopt an equivalent lifestyle or for tourists who just want to visit one more city sight. Within this context, a certain rhetoric that targets criminality, drug dealing and lawlessness, is being unfolded, coinciding with gentrification. The rising property rents, the plan for a metro station in the area, the ostracization of immigrants and marginalized/ “infectious” subjects who threaten the “purity” of the area, all constitute mechanisms used strategically for gentrification. On a daily basis, we witness this politics being enforced, via arrests and pogroms executed by cops, as well as the excessive exposure of media coverage concerning exarchia being “impassable”.
At the same time, inhabitants of exarchia as well as a part of the antiauthoritarian movement have declared a “war on drugs”, organizing pogroms and “clearing-out operations” at the square of exarchia. Thus, by playing the role of the cops and the state, their aim is to “clean up” the area getting rid of what the everyday white greek man finds defiled: immigrants. The peculiarity of the case lies on the instrumental use of feminist arguments (speaking out about rapes and pointing out the insecurity that feminine individuals experience in exarchia) with clearly racist and pro-sobriety motives.
From our side, we will not stay uninvolved while watching our daily experiences, that relate to the widespread rape culture, be used by sexist and racist individuals, who take part in the anti-authoritarian movement, imposing their order by attacking immigrants. We know very well that their “anti-sexism” is only applied on the less privileged which is compeletely harmonized with the dominant discourse. We will not even be surprised if we hear in the news that women don’t feel “comfortable” in the “impassable” area of exarchia. To clarify this issue, we never felt safe in any neighborhood. We always felt oppressed in the
spaces where the dominant identity is the one of the white cis-straight men, anarchist or not. Especially about exarchia, those who think that it was or it is an anti-sexist paradise, have chosen to erase a wide range of experiences lived by women or queers. As in any other greek neighborhood, we should always be en garde for rapists and sexist/heteronormative violence.
We will not participate in their racist pogroms. We stand in solidarity with immigrants and against the gentrifying policies. We need no protector to save us from the rapists when we are in danger* from our own “protectors”. Forever against pro-sobriety and racist logics of purity.
*That is the reason why this text has no signature.
We saw in our “comrades” what patriarchy is, our last problem is the exarchia square.
No neighborhood is a safe space, stop the war on drugs.
We won’t be part of gentrification, a war we give as feminists, is against greek nation.
