Λάβαμε 13/04/2020
«Εσύ και μες απ’ το τετραγωνικό μέτρο του κελιού σου
θα συνεχίζεις το δρόμο σου πάνω στη γη.»(*1)
#Μένουμε; σπίτι
Εδώ και ένα μήνα ένα μεγάλο κομμάτι του παγκόσμιου πληθυσμού μένει στο σπίτι για να σώσει και να σωθεί από την πανδημία που έχει κοστίσει πάνω από 100.000 ζωές παγκοσμίως και συνεχίζει να σκοτώνει. Στην πραγματικότητα, όμως, δε μένουμε όλοι σπίτι και δε σκοτώνει μόνο ο ιός. Ή μήπως δεν είμαστε όλοι «όλοι» και κάποιοι αφαιρούνται από το σύνολο; Οι έγκλειστοι μετανάστες στα κέντρα κράτησης δε μένουν σπίτι, οι άστεγοι στο κέντρο της μητρόπολης δε έχουν σπίτι, οι φτωχοί σύντομα δε θα έχουν σπίτι και οι Ρομά είτε έχουν, είτε όχι, εξαιρούνται στη σφαίρα του μη-κανονικού. Ταυτόχρονα οι καπιταλιστικές γραμμές παραγωγής δεν έχουν σταματήσει, εργαζόμενοι πεθαίνουν για να εξοικονομεί το αφεντικό από μάσκες και αντισηπτικά ενώ κούριερ και ντελίβερι γράφουν στα κοντέρ της υπερωρίας δεκάδες ώρες απλήρωτης, υπερεργασιακής απασχόλησης.
#Μένουμε σπίτι;
Σημαίνουσα θέση στη σφαίρα των αόρατων έχουν οι φυλακισμένοι. Ανάμεσα στα πακέτα μέτρων ανά των κόσμο, τα κράτη έχουν κληθεί να διαχειριστούν και τους χώρους των φυλακών, στη συντριπτική τους πλειοψηφία χώροι συνωστισμού, υπερπληθυσμού και κάκιστης υγιεινής, σαφώς ακατάλληλοι για ζωή, δολοφονικά επικίνδυνοι σε καιρό πανδημίας. Υπήρξαν εκείνα τα κράτη που επέλεξαν το μέτρο της αποσυμφόρησης δημιουργώντας έστω, λίγο παραπάνω χώρο και επιτρέποντας την αξιοπρεπέστερη διαβίωση εντός και εκτός των τειχών και εκείνοι που απέκλεισαν τους αποκλεισμένους ακόμη περισσότερο (απαγόρευση αδειών, επισκεπτηρίων), στένεψαν τον κλοιό της επιτήρησης, έπαιξαν με ψευτοδιλήμματα ασφάλειας και επέλεξαν ξεδιάντροπα να αγνοούν επιδεικτικά τον ελέφαντα στο δωμάτιο. Υπάρχει πάντοτε και η χειρότερη επιλογή, η ελληνική-πατέντα. Το αρμόδιο όργανο του Υπουργείου Δικαιοσύνης περιοδεύει τον τελευταίο μήνα σε τουρ-έκπληξη ανά τις φυλακές της χώρας, ενώ, σε ρόλο πρωταγωνίστριας η Γενική Γραμματέας Αντιεγληματικής Πολιτικής Σοφία Νικολάου πληροφορεί το τηλεοπτικό κοινό ότι έχει ενσκήψει στις ανάγκες και τις ελλείψεις των φυλακών και, κυρίως, προστατεύει τους καλούς έξω από τους κακούς μέσα. Τι κάνουν οι περιοδεύοντες ειδικοί; Πηγαίνουν από φυλακή σε φυλακή εμπαίζοντας τους κρατούμενους, περιφέροντας υποσχέσεις αποσυμφόρησης από την αρχή της διαδικασίας της καραντίνας που χωρίς καμία εξήγηση δεν έχουν λάβει ακόμη μορφή νόμου. Παίζοντας τα γνωστά τους χαρτιά του Νόμου και της Τάξης, κουρελιάζουν τους φόβους και τις ανησυχίες χιλιάδων κρατούμενων δημοσιοποιώντας και παίρνοντας πίσω διαρκώς τα σχέδια περί αποσυμφόρησης των φυλακών, δηλώνοντας ευθέως ότι δεν έχουν την παραμικρή πολιτική πρόθεση να ασχοληθούν με το ζήτημα και όσο καταφέρνουν, όπως καταφέρνουν, να μη μετράνε νεκρούς έξω, παίρνουν το ρίσκο να τους μετρήσουν μέσα.
Πρόσφατο θέατρο της κυβερνητικής παράστασης αποτέλεσαν και οι γυναικείες φυλακές της Θήβας, χώρος στον οποίο μετήχθη και η κρατούμενη-μέλος του Επαναστατικού Αγώνα Πόλα Ρούπα άμα τη εμφανίσει των πρώτων αμφισβητήσεων της κρατικής πολιτικής εντός Κορυδαλλού. Οι φυλακές αυτές, πέραν του προφανούς, ότι δηλαδή αποτελούν φυλακές, διαθέτουν δύο ακόμα πιο ιδιαίτερα γνωρίσματα. Αφενός, κρατούν και μωρομάνες, γεγονός που σημαίνει ότι έγκλειστα εκτός από τις μητέρες είναι και τα νεογέννητα, ή γεννημένα εντός της φυλακής, παιδιά τους και αφετέρου τεράστιο ποσοστό των κρατουμένων είναι τοξικοεξαρτημένες, εξαιρουμένων εκείνων που είναι απλά υπό καταστολή με εντολή διεύθυνσης. Τα παραπάνω καταγράφονται για να καταδειχτεί ακριβώς το Υποκείμενο το οποίο τολμά να χλευάσει η κυβέρνηση των αρίστων. Οι κύριοι και οι κυρίες αυτές δεν επέλεξαν απλώς να κοροϊδέψουν, αλλά κοροϊδεύουν τους φτωχούς, τους καταπιεσμένους τους κολασμένους αυτής της κοινωνίας.
Την 9η Απριλίου και καθώς η υπόλοιπη χώρα διανύει την τρίτη εβδομάδα απαγόρευσης κυκλοφορίας, η κοινωνία τηρεί τα στοιχειώδη μέτρα αυτοπροστασίας και υγιεινής για να γίνει όσο το δυνατό λιγότερο επικίνδυνη στην μεταφορά του ιού ειδικά προς τους συνανθρώπους μας που αποτελούν τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, «η κρατούμενη Αζιζέλ Ντενίρογλου πέθανε στο θάλαμό της, αβοήθητη, ενώ αντιμετώπιζε κάποια καρδιολογικά προβλήματα ενώ είχε και υψηλό πυρετό. Όλο το βράδυ εκλιπαρούσε για βοήθεια, είχε πόνους στο στήθος και δεν μπορούσε να αναπνεύσει. Σύμφωνα με μαρτυρίες, δεν τη θερμομέτρησαν καν και αγνοούμε τα πραγματικά αίτια του θανάτου της. Η υπεύθυνη υπάλληλος βάρδιας υπηρεσίας την απείλησε με αναφορά, γιατί την ενοχλούσε.». Αυτός ο τόπος των κολασμένων γυναικών που τόσο τον έχουν υποτιμήσει παγώνει, οργίζεται και συνειδητοποιεί ότι η εγκληματική πολιτική ισοδυναμεί με δολοφονική πρακτική. Η Αζιζέλ δεν πέθανε ξημερώνοντας στο κελί της, η Αζιζέλ δολοφονήθηκε από το ελληνικό κράτος με όπλο τον εγκλεισμό, την απομόνωση και την εξαίρεση. «Παρά τις υποσχέσεις, για αποσυμφόρηση των φυλακών, λόγω της πανδημίας του κορωνοιού, τίποτα δεν έχει γίνει ακόμη. Τα νοσοκομεία δεν δέχονται ασθενείς από τις φυλακές, γιατρός δεν υπάρχει στη Θήβα. Θα έπρεπε να έχουν αποφυλακιστεί οι ευπαθείς ομάδες. Φυλακισμένες είμαστε. Όχι θανατοποινίτισες»(2).
Οι κρατούμενες εξεγείρονται καθώς το πτώμα της δολοφονημένης συγκρατούμενής τους σέρνεται εκτός φυλακής, βάζουν φωτιά στα ρούχα και τα στρώματα και ζητούν τα αυτονόητα: αποσυμφόρηση της φυλακής, προστασία των ευπαθών ομάδων και συνθήκες υγιεινής. Το κράτος απαντά αμέσως στα αιτήματα τους. Στέλνει τους άνδρες των ΜΑΤ να καθαρίσουν για χάρη του: «Τα ΜΑΤ κατέστρεψαν αντικείμενα στη φυλακή, κυνήγησαν και χτύπησαν γυναίκες. Μια κρατούμενη με επιληψία που λαμβάνει ισχυρή φαρμακευτική αγωγή, χτυπήθηκε στο κεφάλι από τα ΜΑΤ και σε όλο της το σώμα ενώ την έσερναν και τη πέταξαν στο θάλαμό της σαν σκουπίδι χτυπώντας και βρίζοντας την»(3). Μια άλλη γυναίκα, κανονική, ελεύθερη και ισχυρή, η κ. Νικολάου πρόσωπο της Κυβέρνησης και προστάτης της Διεύθυνσης των φυλακών, φυσικών αυτουργών της δολοφονίας, δηλώνει σχεδόν ταυτόχρονα ότι ο θάνατος δεν έχει καμία σχέση με τον ιό covid-19 και οφείλεται σε καρδιολογικά προβλήματα εκφράζοντας. Είναι δηλώσεις ψευδείς και προκλητικές, δηλώσεις που δε σέβονται ούτε το θάνατό Της, που πώς θα μπορούσαν άραγε να τον σεβαστούν αφού είναι οι δηλώσεις της θανατοπολιτικής τους; Από ό,τι και αν πέθανε η Αζιζέλ, από κορωνοιό ή άλλα αίτια, τη σκότωσε το ελληνικό κράτος που σε συνθήκες πανδημίας δημιούργησε ένα ακόμη πιο ασφυκτικό περιβάλλον απομόνωσης, εγκατάλειψης και αδιαφορίας πολλαπλασιάζοντας στο άγνωστο τις πιθανότητες να θερίσει ζωές. Τα ΜΜΕ, τυφλά και αυτά σαν τη Δικαιοσύνη, δεν είδαν και δεν άκουσαν ούτε για δολοφονία, ούτε για εξέγερση ούτε για ευθύνες, η τηλεόραση συνέχισε να προβάλει πάσης φύσεως ειδικούς να κονταροχτυπιούνται στο αιώνιο δίλημμα «με μάσκα ή χωρίς;».
«Λίγη χλωρίνη μόνον σε ένα μπουκάλι νερού»(4) Αυτό και μόνο αξίζει σύμφωνα με την κρατική διαχείριση στις κρατούμενες των φυλακών της Θήβας. Το ίδιο και στη Λάρισα και τις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού όπου οι αντιδράσεις των κρατουμένων δέχτηκαν άμεση και στυγνή καταστολή αλλά και την Πάτρα και τα Χανιά όπου η απάντηση στην αντίσταση των φυλακισμένων ήταν οι ξυλοδαρμοί, τα κλεισίματα προαυλίων, οι απειλές και τα πειθαρχικά. Όμως οι φυλακές, από τη Λατινική Αμερική μέχρι την Ιταλία, σε κάθε σημείο αποκλεισμού πάνω σε αυτόν τον πλανήτη, από την Κρήτη μέχρι την Ισπανία, αντιστέκονται και εξεγείρονται. Με κάθε μέσο που έχουν στα χέρια τους, με όποιο τρόπο μπορέσουν οι κρυμμένοι αυτής της κοινωνίας εξεγείρονται, έχουν δίκιο και θα νικήσουν.
«Είναι αυτοί κι εμείς. Εμείς; Ποιοι εμείς; Δεν ξέρεις. Ξέρεις ένα πράγμα, σίγουρο, καθαρό. Όχι, μ’ αυτούς δεν υπάρχει γέφυρα. Ανήκουμε σ’ άλλον πολιτισμό».(5*)
Κανένας μόνος του στα χέρια του Κράτους.
Καμία πειθαρχική δίωξη στις κρατούμενες που αντιστάθηκαν.
Αλληλεγγύη στον αγώνα των κρατουμένων για άμεση λήψη μέτρων προστασίας του από τον covid-19.
Να μη συνηθίσουμε το θάνατο.
Να υψώσουμε οδοφράγματα στην κοινωνία πειθαρχίας και ελέγχου που οικοδομούν.
Συνέλευση Αλληλεγγύης
στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές
1.* Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος, Τάσος Λειβαδίτης
2.* Δηλώσεις κρατουμένων Θήβας 9-4-2020
3.* Κείμενο κρατουμένων Θήβας 10-4-2020
4.* Δηλώσεις κρατουμένων Θήβας 9-4-2020
5.* Ανθρωποφύλακες,Περικλής Κοροβέσης.
