Έντυπο “Τα κουρέλια”: 9ο τεύχος

0
188

αυτοκόλητο-2πειρατικό

Το 9ο τεύχος από ”Τα Κουρέλια” έχει κυκλοφορήσει τέλη Μάη.

Όπως πάντα είναι χωρίς αντίτιμο και μπορείτε να το βρείτε στην Αθήνα στα εξής άνομα μέρη:

  1. στέκι Λιοσίων – Θερσίτης
  2. στέκι Πικροδάφνη
  3. στέκι της Ασσοε
  4. στέκι στην Αγ. Παρασκευή
  5. στέκι Μπερντέ
  6. Αυτόνομο στέκι
  7. κατάληψη Βανκούβερ
  8. κατάληψη Αγρός
  9. κατάληψη Βοξ
  10. κατάληψη Ζαϊμη
  11. κατάληψη Βίλλας Ζωγράφου

Πληροφορίες για το περιοδικό:

Το καλοκαίρι του ’96 όταν το ράδιο Ουτοπία όταν ήταν στην εξέλιξη της κοινωνικής του δράσης, ήταν αρκετός ο κόσμος που είχε έρθει σε επικοινωνία μαζί του. Ανάμεσα στις άλλες κινητοποιήσεις, ήταν και η απόπειρα να στηθεί κι ένα δίκτυο συμπαραστατών. Τότε λοιπόν μου είχε έρθει η ιδέα για την κυκλοφορία μιας εφημερίδας (ή εντύπου). Η οποία θα περιλάμβανε τα θέματα που δούλευε η ζώνη αντιπληροφόρησης του σταθμού (ανάλογα με τα γεγονότα της εποχής) καθώς και προσωπικά σχόλια των εκπομπών. Η διανομής της θα γινόταν χωρίς λεφτά και μόνο μέσα από μέρη εντός ή εκτός της Θεσσαλονίκης που θα είχαμε επιλέξει. Θα ήταν δηλαδή η δημοσιοποίηση της δράσης του σταθμού. Και σε μέρη που δε μπορούσαν να μας ακούσουν. Η προτεραιότητα όμως του τελευταίου τριημέρου του σταθμού, και τα μετέπειτα εσωτερικά προβλήματα, άφησαν στην άκρη την πρόταση που δεν έγινε επίσημα ποτέ μέσα στη συνέλευση του σταθμού. Μιας και τον τελευταίο καιρό το μόνο πράγμα που απασχολούσε τη συνέλευση, ήταν η επίλυση των εσωτερικών του προβλημάτων, τα οποία κρατούσαν οποιαδήποτε ταυτόχρονη κίνηση εντός αυτού, αδύνατη.
Τώρα άνοιξη ’99 η ουτοπία δεν υφίσταται. Η επιθυμία όμως για τη συγκεκριμένη έκδοση εξακολουθούσε να καλλιεργεί τη διάθεσή μου και μετά το τέλος της εκπομπής. Τα κουρέλια λοιπόν ήταν μια εκπομπή του ράδιο Ουτοπία που μεταδιδόταν κάθε Τετάρτη 8-10 το βράδυ για εννέα χρόνια. Με punk, hardcore, ska μουσική και πολιτικού, κοινωνικού, οικολογικού περιεχομένου [και] σχόλια αντιεξουσιαστικού χαρακτήρα. Τα κείμενα που ακολουθούν, έχουν γραφεί με μεγάλες χρονικές διαφορές μεταξύ τους, καθ’ όλη τη διάρκεια της εκπομπής. Είναι καθαρά προσωπικού χαρακτήρα, με όλες τις επιρροές που είχα δεχτεί αυτές τις περιόδους. Είχαν βγει σταδιακά στον αέρα, μέσα από την εκπομπή που συνέχισε την πορεία της μέχρι το τέλος της ουτοπίας. Η ιδέα λοιπόν ότι όλο αυτό το προσωπικό υλικό της εκπομπής, θα ξεχνιόταν μέσα στο συρτάρι δε μου άρεσε καθόλου. Όχι επειδή ήταν προσωπικό αλλά επειδή ένιωθα ότι είχε κάποιο σκοπό. Απευθύνθηκα λοιπόν σε ανθρώπους που γνώριζαν την εκπομπή, και τους ζήτησα να συνοδεύσουν με αυτοσχέδια σκίτσα και φωτογραφίες όσα από τα κείμενα τους εμπνέανε. Τα υπόλοιπα ζευγάρωσαν με δικής μου προτίμησης φωτογραφίες. Παράλληλα ζήτησα την βοήθεια και από φίλους, που δε λειτουργούσαν απλά και μόνο σαν ακροατές, αλλά συμμετείχαν και αυτοί με τον τρόπο τους στην όλη προσπάθεια εκείνων των χρόνων και είχανε στηρίξει συνειδητά τη στάση της εκπομπής, ώστε να συμβάλλουν οικονομικά (κουπόνια) για να καταφέρω να υλοποιήσω τη συγκεκριμένη ιδέα.
Το βιβλιαράκι αυτό λοιπόν κυκλοφορεί χωρίς οικονομική συνδιαλλαγή, χέρι με χέρι, μακριά από δημοσιογράφους. Σαν μια αυτόνομη προσπάθεια έκφρασης, σαν μια απόπειρα να επισημοποιήσω τη δύση μιας χρονικής περιόδου και το χάραμα μιας άλλης.

(Από τον πρόλογο του πρώτου τεύχους)

το blog του περιοδικού στο οποίο είναι ανεβασμένα όλα τα προηγούμενα τεύχη, καθώς επίσης και το αρχείο του ράδιο Ουτοπία: https://takourelia.espivblogs.net