ENHMEΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ 4η ΔΙΚΗ ENΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΣΤΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ 23ης/7/2018

Το δικαστήριο απέρριψε τις ενστάσεις για την αρμοδιότητα σε σχέση με το πολιτικό έγκλημα. Στην συνέχεια έγιναν ενστάσεις για την αοριστία του κατηγορητηρίου και ακύρωση του βουλεύματος. Ο σύντροφος Μαζιώτης έκανε αίτημα για ακύρωση του βουλεύματος και για διαχωρισμό του κατηγορητηρίου, των ληστειών τραπεζών που διαπράχθηκαν στα πλαίσια ‘‘εγκληματικής’’ οργάνωσης από το 2006 – 2012 και στα πλαίσια του Επαναστατικού Αγώνα από το 2012 – 2015. Ο σύντροφος υποστήριξε ότι για πρώτη φορά εισάγεται σε δικαστήριο μια υπόθεση με βάση και τον νόμο 187 και τον 187Α τον νόμο για ‘’εγκληματική ’’οργάνωση και με τον ‘‘αντιτρομοκρατικό” αντίστοιχα.

Αυτό δεν είναι τυχαίο αφού σκοπός αυτής της δίκης είναι η προσπάθεια αποπολιτικοποίησης του Επαναστατικού Αγώνα  έτσι ώστε να εμφανιστεί ότι είναι μια οργάνωση που από το 2012 διαπράττει κυρίως ληστείες τραπεζών. Ο σύντροφος υποστήριξε ότι ο 187 δικάζει πράξεις  οι οποίες έχουν στόχο το ατομικό κέρδος ενώ ο 187Α δικάζει πράξεις οι οποίες στρέφονται κατά του οικονομικοπολιτικού κατεστημένου της χώρας. Επιπλέον ο σύντροφος Μαζιώτης υποστήριξε ότι η προετοιμασία αυτής της δίκης ξεκίνησε τουλάχιστον από την στιγμή της ‘‘σύλληψής’’ του το 2014. Αρχικά κατηγορήθηκε ότι συγκρότησε με έναν από τους κατηγορουμένους, τον Πετρακάκο εγκληματική οργάνωση το Δεκέμβριο του 2012 για να διαπράττουν από κοινού ληστείες τραπεζών. Ακολούθως κατηγορήθηκε για δεύτερη φορά για συγκρότηση και ‘‘διεύθυνση’’ του Επαναστατικού Αγώνα παρά το γεγονός ότι το κατηγορητήριο που συνέταξε ο ανακριτής Ευτύχιος Νικόπουλος έλεγε ότι ο Επαναστατικός Αγώνας συγκροτήθηκε το 2003 και παρά το γεγονός ότι ο Μαζιώτης έχει καταδικαστεί για συγκρότηση της οργάνωσης και έχει απαλλαχθεί από τη ‘‘διεύθυνση’’. Όμως το νέο κατηγορητήριο στηρίχθηκε στην αλχημεία του θεωρήματος των δύο περιόδων του Επαναστατικού Αγώνα  2003-2010 και 2012-2015.

Με βάση αυτό καταδικάστηκε ο Μαζιώτης και πρόσφατα η Ρούπα ως ‘‘διευθυντές’’ και ως φυσικοί αυτουργοί της επίθεσης στη Τράπεζα της Ελλάδας σε ισόβια.

Στη δεύτερη δίκη του Επαναστατικού Αγώνα το 2015-2016 ενσωματώθηκε αυθαίρετα η ληστεία της τράπεζας Eurobank της Ακράτας (Δεκέμβριος 2012) η οποία δεν έχει καμία σχέση με τον Επαναστατικό Αγώνα  και η οποία είναι μια κοινή ληστεία τράπεζας για την οποία είχε αναλάβει την ευθύνη ο Πετρακάκος ως προσωπική του επιλογή. Το γεγονός ότι στη 2η δίκη του Επαναστατικού Αγώνα ο Πετρακάκος καταδικάστηκε αυθαίρετα ως μέλος του Επαναστατικού Αγώνα και για τις 3 απαλλοτριώσεις τραπεζών του κατηγορητηρίου, σε Μέθανα, Κλειτορία και στην Ακράτα και σε συνδυασμό με έγγραφο της Αντιτρομοκρατικής που εισήχθη στη δίκη που πρότεινε τη συσχέτιση ληστειών τραπεζών από το 2006 ως το 2015 με τον Επαναστατικό Αγώνα στις οποίες ο Πετρακάκος κατηγορείται ότι διέπραξε από κοινού με κάποιους από τους υπόλοιπους κατηγορούμενους άνοιξε τον δρόμο για αυτή τη δίκη που γίνεται σήμερα.

Επίσης ο Μαζιώτης υποστήριξε ότι το βούλευμα του κατηγορητηρίου στηρίζεται σε μια αυθαίρετη συρραφή στοιχείων που περιέχει απροκάλυπτα ψέματα όπως το γεγονός ότι παρουσιάζει τον νεκρό Σπύρο Δραβίλα ως μέλος της ‘‘εγκληματικής’’ οργάνωσης από το 2006 ως το 2012 και να συμμετέχει σε 2 ληστείες τραπεζών, στις 16/11/2011 (Eurobank Παλαιού Φαλήρου) και στις 28/12/2011( Alpha Bank  Κρανιδίου Αργολίδας), σε περίοδο δηλαδή που ήταν στη φυλακή, αφού από τον Αύγουστο του 2008 ως τον Ιούνιο του 2013 ο Σπύρος Δραβίλας βρισκόταν στη φυλακή. Ακολούθως ο σύντροφος υποστήριξε την αοριστία του κατηγορητηρίου σε σχέση με την υποτιθέμενη ένταξη των υπολοίπων κατηγορουμένων στον Επαναστατικό Αγώνα μετά το 2012 όπου δεν υπάρχει τίποτα που να συνδέει τον ίδιον με αυτούς αφού ο ίδιος ως ‘‘διευθυντής’’ του Επαναστατικού Αγώνα θα έπρεπε να τους έχει στρατολογήσει. Μάλιστα το βούλευμα εμφανίζει κάποιους από τους υπόλοιπους κατηγορούμενους όπως τον σύντροφο Σακκά να έχει στρατολογηθεί αορίστως στον Επαναστατικό Αγώνα από τον Ιούνιο του 2012 ως τον Αύγουστο του 2016, όταν συνελήφθη, ‘‘παραβλέποντας’’ το γεγονός ότι τον Ιούνιο του 2012 βρισκόταν στη φυλακή.

Ο σύντροφος  Μαζιώτης ανέδειξε όλες αυτές τις αντιφάσεις και τα ψέματα που εμπεριέχονται στο κατηγορητήριο όπως επίσης και το γεγονός ότι κατηγορείται για τη ληστεία της Alpha Bank Σπετσών μόνο και μόνο για να ‘‘δέσει’’ η υπόθεση με μόνο ‘‘στοιχείο’’ την έκθεση της αντιτρομοκρατικής που υποστηρίζει  ότι μοιάζει ο σωματότυπός του με έναν από τους δράστες της ληστείας. Επίσης αφού σύμφωνα με το κατηγορητήριο όλος αυτός ο βαρύς  οπλισμός που βρέθηκε, τον κατείχαν από κοινού, θα έπρεπε ως ‘‘διευθυντής’’ της οργάνωσης να είχε πρόσβαση σε αυτόν τον οπλισμό.  Όμως κανένα στοιχείο δεν βρέθηκε που να τον συνδέει με αυτόν τον οπλισμό σε αντίθεση με την Α΄ δίκη του Επαναστατικού Αγώνα  όπου είχαν βρεθεί κλειδιά, αποτυπώματα, DNA  που τον συνέδεαν με τον οπλισμό της οργάνωσης που βρέθηκε στην οδό Αιγίνης στη Κυψέλη ή στο γραράζ του Καρέα.

Αν όλος αυτός ο οπλισμός ήταν όντως του Επαναστατικού Αγώνα και αν όντως όλοι οι κατηγορούμενοι ήταν μέλη του Επαναστατικού Αγώνα τότε η οργάνωση θα είχε πραγματοποιήσει πάρα πολλές επιθέσεις αντάρτικου στο επίμαχο διάστημα.

Η τοποθέτηση του Μαζιώτη ήταν απαλλακτική για όλους τους κατηγορουμένους αφού δήλωσε ότι είναι ο μοναδικός σε αυτό το δικαστήριο που είναι μέλος του Επαναστατικού Αγώνα.

Αλληλέγγυοι – Αλληλέγγυες στον Επαναστατικό Αγώνα