Ενάντια στην κατασταλτική πανδημία, απομονώνουμε τον ιό του καπιταλισμού

0
372

Λάβαμε 16/04/2020

Ενάντια στην κατασταλτική πανδημία, απομονώνουμε τον ιό του καπιταλισμού.

Τον Νοέμβριο του 2019, ξεσπά στην Κίνα και την ανατολική Ασία η επιδημία του covid-19. Πολύ γρήγορα λόγω της υποβάθμισης της δημόσιας υγείας σε όλα τα μέρη του πλανήτη από το καπιταλιστικό σύστημα και τα κράτη-εντολοδόχους του, μια ιική επιδημία μετατρέπεται σε πανδημία. Οι κατώτερες τάξεις, οι καταπιεσμένοι/ες του κόσμου, οι αποκλεισμένοι/ες από τα -ιδιωτικά επί το πλείστών- συστήματα υγείας μετρούν δεκάδες χιλιάδες νεκρούς μέχρι σήμερα. Η κατάσταση πολύ γρήγορα επιδεινώνεται στις χώρες του ευρωπαϊκού νότου (ιταλία, ισπανία, ελλάδα, νότια γαλλία,τουρκία),απόρροια της υποβάθμισης της υγείας των κατώτερων τάξεων εξαιτίας της καπιταλιστικής κρίσης που υποβάθμισε την ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων,αποκλείοντας τους από βασικές συνθήκες υγιεινής και από το ίδιο το σύστημα υγείας. Η πανδημία βρίσκει τα δημόσια νοσοκομεία του ελληνικού κράτους σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης χωρίς να υπάρχει νοσηλευτικό προσωπικό και τα απαραίτητα ιατρικά μέσα για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα αφού οι εξουσιαστές και οι κυβερνήσεις έχουν φροντίσει να μειώσουν γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό καθώς προφανώς δεν τους ενδιαφέρει η ζωή και η υγειά των από τα κάτω και θεωρούν πιο χρήσιμο να προσλάβουν χιλιάδες μπάτσους να σουλατσάρουν στις γειτονιές, να τραμπουκιζουν και να χτυπάνε όποιον/α δεν τους αρέσει.

Εδώ είναι σημαντικό να σταθούμε σε κάποιους αριθμούς. Ήδη από τον Οκτώμβρη του 19’ είχε καταγγελθεί από εκπροσώπους εργαζομένων των δημόσιων νοσοκομείων (Π.Ο.Ε.Δ.Η.Ν.) εμφανέστατη έλλειψη κλινών μονάδων εντατικής θεραπείας, με μόνο 557 στον αριθμό, από τις 3.500 που έπρεπε να λειτουργούν υπό κανονικές συνθήκες. Σε αυτό έρχεται να συμπληρωθεί και η μαζική απόλυση 177 συμβασιούχων νοσηλευτών και 41 ιατρών που εργαζόντουσαν σε Μ.Ε.Θ. , γεγονός που έκρουε το καμπανάκι του κινδύνου ήδη από τότε, για την επικείμενη αδυναμία του ελληνικού υγειονομικού συστήματος να ανταπεξέλθει στην προ των πυλών εποχιακή γρίπη, κάτι που επιβεβαιώθηκε με τον πλέον πικρό τρόπο με την έξαρση του covid-19. Αντ’αυτού, η κυβέρνηση της Νέας Τρομοκρατίας πριν το τέλος του χρόνου “καλωσορίζει” 1.500 νέους μπάτσους στο δυναμικό της ΕΛ.ΑΣ. , με μελλοντικές βλέψεις για περαιτέρω αφομοίωση μέσα στους επόμενους μήνες.Επιπλέον, πραγματοποιείται υλικοτεχνική ενίσχυση με 450 νέα περιπολικά και μηχανές, 3.000 αλεξίσφαιρα, 500 ασυρμάτους και 3.000 νέες εξαρτήσεις. Η ξεφτίλα δεν λέει να έχει σταματημό, καθώς επίσης ανακοινώνεται η αγορά ακόμα 700 νέων μπατσικών, 11.000 αλεξίσφαιρων,3.500 ασυρμάτων, 1.200 στολών επιχειρήσεων και 12 drones, μέσα στους επόμενους μήνες μέσα στο 20’. Από όλα αυτά δεν είναι δύσκολο για κάποιον/α να καταλάβει πως για το τεχνοκρατικό τσιφλίκι της Ν.Δ.προτεραιότητα έχει η άμεση καταστολή και όχι η άμεση υγειονομική περίθαλψη και “η προστασία με κάθε τρόπο των αδύνατων και ευπαθών ομάδων”, κάτι το οποίο προσπαθεί να διατυμπανίσει με κάθε ευκαιρία,προσπαθώντας να κρύψει (και σε ένα μεγάλο ποσοστό να τα καταφέρνει) κάτω από το χαλί τις πολιτικές της προτεραιότητες αλλά και αδυναμίες. Στην ελλάδα όντως υπάρχει αποτελεσματικό σύστημα υγείας, μόνο που είναι ιδιωτικό και απευθύνεται μόνο σε βιομήχανους, τηλεοπτικές περσόνες και γενικά σε μεγαλοαστικά κατακάθια.

Εδώ θα ήταν θεμιτό να αναφερθούμε και στην γενικότερη στάση της κοινωνίας εν μέσω πανδημικής κρίσης. Για εμάς χωρίζεται σε 2 διακριτά μέρη. Από την μία πλευρά βρίσκεται ο μόνιμος εχθρός του μικροαστικού συρφετού, που το μόνο που κάνει είναι να ασκεί άλλοτε υποστήριξη (εθνικοί ύμνοι στα μπαλκόνια και άλλα ευφάνταστα), είτε κριτική με όρους καφενείου σε ύφος “Μητσοτάκη μας κορόιδεψες”, ξέροντας φυσικά πως κάτι τέτοιο θα έχει αποσιωπηθεί εντέχνως μέχρι την επόμενη εκλογική διαδικασία. Με τους ρουφιάνους μπατσολάγνους, που ακόμα και τώρα δεν χάνουν την ευκαιρία να πράξουν αυτό που ακολουθούν με τόση ευλάβεια στους περισσότερους τομείς της κοινωνικής ζωής τους, δηλαδή να καταδίδουν όσους δεν υπακούν στις εκάστοτε κοινωνικές νόρμες, στην τωρινή περίπτωση, το καθεστώς απαγόρευσης που έχει εγκαθιδρυθεί. Eίναι οι ίδιοι που γίνονται τσιράκια και ρουφιάνοι των αφεντικών όποτε χρειαστεί στα σύγχρονα εργασιακά κάτεργα. Την κατηγορία αυτή συμπληρώνουν τα επίσης γνωστά σε όλους μας ελληναράδικα (και μη) καθάρματα που ακόμα και σε τέτοιους καιρούς το μόνο που τους μέλει πέρα απ’το να παραβρεθούν τη μεγάλη εβδομάδα σε κάποια εκκλησία είναι η ατομική τους επιβολή έναντι σε ότι μπορούν να επιβληθούν. Eίτε μιλάμε για υπάλληλο κάποιας υγειονομικής δομής, είτε για τον άστεγο και τον μετανάστη που προφανώς δεν μπορεί να ακολουθήσει το χαζοχαρούμενο σλόγκαν του “μένουμε σπίτι” ή ακόμα και για την ίδια του τη σύντροφο (μόνο τυχαία δεν μπορεί να θεωρηθεί η αηδιαστική αύξηση των ποσοστών ενδοοικογενειακής βίας κατά 30%), τα προαναφερθέντα σκουπίδια δεν θα διστάσουν να δείξουν το ποιόν τους σε κάθε έκφανση της κοινωνικής ζωής, αποτελώντας ίσως το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα της συσσωρευμένης σκατοψυχιάς που απορρέει από τον σύγχρονο τρόπο ζωής, μέσα σε ένα δυτικό καπιταλιστικό σύστημα.

Από την άλλη μεριά όμως, υπάρχει και το μικρόβιο της αλληλεγγύης και της ισότητας που ευτυχώς έχει επηρεάσει ένα αρκετό μεγάλο μέρος των συνειδητοποιημένων ακόμα κομματιών αυτής της κοινωνίας. Άνθρωποι οι οποίοι είτε ατομικά είτε συλλογικά στέκονται επί του πρακτέου δίπλα σε οντότητες που έχουν ξεχαστεί, με απόλυτη μεθόδευση, απ τα τεφτέρια του κράτους. Μιλάμε για τους άστεγους, για τις οικονομικά κατακερματισμένες, για τους ανήμπορους, για τις έγκλειστες στα κολαστήρια, καθώς και για τα αδέσποτα ζώα. Όσο λοιπόν οι πλούσιοι κάνουν “cocooning” απολαμβάνοντας τις ανέσεις των πολυτελών σπιτιών τους, κάποιοι/ες επιλέγουν να βοηθήσουν με κάθε τρόπο, υλικά ή ηθικά, τους κατατρεγμένους και τις κατατρεγμένες που βρίσκονται στην κόλαση της ελληνικής επικράτειας, δείχνοντας πως η αλληλεγγύη και η αυτοοργάνωση μπορεί όχι απλά να αναπληρώσει την πάγια ανυπαρξία του κράτους σε τέτοιες περιπτώσεις, αλλά και να επέμβει δραστικά σε αυτά τα παιδεία, μακριά από φιλανθρωπικά προσωπεία και λογικές ανταπόδοσης (δες ψηφαλάκια, φοροαπαλλαγές λόγω δωρεών κλπ.). Γι’αυτό, θέλουμε να χαιρετίσουμε τις ατομικότητες και τις ομάδες που κόντρα στην μισαλλοδοξία των καιρών αποδεικνύουν πως ΟΝΤΩΣ ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός.

Tώρα, όσον αφορά την προσπάθεια πολιτικής καταστολής, η αρχή της κατασταλτικής επίθεσης μετά την άτυπη επιβολή του ελλαδικού χώρου σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης γίνεται με την σύλληψη και την δίωξη 3 συντρόφων και 1 συντρόφισσας, που κατηγορούνται για συγκρότηση και ένταξη σε μια ανύπαρκτη τρομοκρατική οργάνωση και για δεκάδες επιθέσεις από το 2016. Η συνέχεια γίνεται σφοδρότερη. Στις 19 Μαρτίου μπάτσοι όλων των υπηρεσιών εισβάλουν στα γραφεία της επιτροπής αλληλεγγύης για τους πολίτικους κρατούμενους στην Τουρκιά και το Κουρδιστάν και λεηλατούν ταγραφεία τους σπάζοντας και παίρνοντας διάφορα αντικείμενα από τα γραφεία, ενώ επίσης την ίδια ώρα πραγματοποιείται και επιχείρηση σε σπίτι στα Σεπόλια όπου διέμεναν τούρκοι και κούρδοι αγωνιστές. Συνολικά προσήχθησαν 26 όπου οι 11 προφυλακίζονται με τον187Α για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση και στέλνονται όλοι σε διαφορετικές φυλακές τις χώρας. Την ίδια ημέρα παρουσιάστηκε στη ΓΑΔΑ ο αναρχικός Φ. Χαρίσης όπου με κατασκευασμένα στοιχεία του ανακοινώθηκε δικογραφία εις βάρος του. Επίσης κλήση από την εισαγγελία Αθηνών έλαβε για να δικαστεί ως υπαίτιος για την κατάληψη της πρυτανείας το 2015 ο αναρχικός Μίλτος Β., λόγω ενός αποτυπώματος φερόμενο ως δικό του που βρέθηκε σε τασάκι.

Η κατασταλτική εκστρατεία ενάντια σε όσους/ες αγωνίζονται καιαμφισβητούν την “παντοδυναμία” του κράτους και του καπιταλιστικού συστήματος όλο και εντείνεται με φυλακίσεις, εκκενώσεις καταλήψεων, στημένα κατηγορητήρια, βασανιστήρια, παρακολουθήσεις και αστυνομοκρατία στους δρόμους των μητροπόλεων. Εμείς από την πλευρά μας στέλνουμε την αλληλεγγύη μας σε όλους όσους αγωνίζονται και αντιστέκονται ακόμα ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο και σε όσους διώκονται γι’αυτό (χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό της Χιλής). Προτάσσουμε τον ανυποχώρητο αγώνα και την μαχητική αλληλεγγύη σπάζοντας τον τρόμο που προσπαθούν να σπείρουν. Κανένας σύντροφος/ισσα και κανένας αγωνιστής/ρια δεν πρόκειται να μείνει μόνος του σε αυτή την ολομέτωπη επίθεση που δέχεται το ανατρεπτικό κίνημα, που στόχο έχει την αποδυνάμωση και την διάλυση του. Αυτό που δεν μπορούν να διανοηθούν όμως είναι ότι οι ιδέες ούτε φυλακίζονται ούτε εκκενώνονται και το ξέρουν και οι ίδιοι πολύ καλά, ότι δηλαδή τον κόσμο του αγώνα, της αξιοπρέπειας και της αλληλεγγύης πότε δεν κατάφεραν ούτε και πρόκειται να τον τσακίσουν.

Και όλα αυτά εν μέσω της πανδημίας του covid 19 που βρίσκει τις φυλακές σε κατάσταση άθλιων υγειονομικών συνθηκών όπου οι φυλακισμένοι δεν έχουν ούτε τα απαραίτητα μέσα όπως μάσκες, γάντια κλπ αλλά ούτε τους αναλογούμενους γιατρούς με βάση των πληθυσμό μέσα στις φυλακές, αφήνοντας τους στην μοίρα τους εκτεθειμένους ενδεχομένως στην πανδημία αλλά και σε άλλα χρόνια προβλήματα υγείας που πολλοί αντιμετωπίζουν. Στις γυναικείες φυλακές Θήβας, άλλη μια δολοφονία του κράτους και του σωφρονιστικού συστήματος έγινε πράξη, αφήνοντας την 42χρονη κρατούμενη Αζιζέλ Ντενίρογλου, με πιθανά συμπτώματα του covid-19 και με καρδιολογικά προβλήματα χωρίς την οποιαδήποτε ιατρική βοήθεια, με αποτέλεσμα να πεθάνει μέσα στο κολαστήριο των φυλακών. Οι συγκρατούμενες της εξεγέρθηκαν βάζοντας φωτιά στα μπουντρούμια των φυλακών και στη συνέχεια ακολούθησε επίθεση από τους μπάτσους χτυπώντας και στέλνοντας στο νοσοκομείο αρκετές κρατούμενες.

Η άποψη μας είναι πως το ελληνικό κράτος, σε πλήρη συμβιβασμό με την κεντρική γραμμή της ευρωπαϊκής ένωσης, για άλλη μια φορά θα μετακυλήσει την οικονομική κρίση που προκλήθηκε εντός της παγκόσμιας οικονομίας λόγω της πανδημίας στις οικονομικά κατώτερες τάξεις. Δεν πρέπει να πιστεύουμε πως η καπιταλιστική μηχανή είναι οικονομικά ανίκανη να στηρίξει το δικό της σύστημα υγείας, απλά επιλέγει να μην το κάνει. Επιλέγει να ασχοληθεί με άλλες “ανάγκες”, όπως να προσλάβει μπάτσους αντί για γιατρούς, είτε να προχωρήσει σε κατασταλτικές εκστρατείες εναντίον αναρχικών και άλλων επαναστατών, γιατί γνωρίζει πως η φτωχοποίηση στην οποία θα επιβληθούν τεράστιες κοινωνικές μάζες, είναι εν δυνάμει πυριτιδαποθήκη επαναστάσεων έτοιμη να εκραγεί. Επιλέγει να επιβάλλει απαγόρευση κυκλοφορίας και ολοκληρωτισμό αντί για μαζικά τεστ για τον ιό και δημιουργία εστιών υγείας, γιατί γνωρίζει πως με την οικονομία στον “πάγο” ο κόσμος που δεν θα εργαζόταν, ίσως να μην “ψυχαγωγούταν” στα μαγαζιά της μαζικής αλλοτρίωσης, αλλά να βρισκόταν δυναμικά στους δρόμους και στις πλατείες.

Η έμπρακτη πρόταση του αναρχικού κινήματος εντός της σύγχρονης δυστοπίας, βασίζεται στην ανάδειξη της κρατικής-καπιταλιστικής υποκρισίας για την στήριξη της παγκόσμιας δημόσιας υγείας, στην δημιουργία διευρυμένων δομών αλληλοβοήθειας και κοινωνικής αλληλεγγύης και στην ανάπτυξη της εξεγερτικής/επαναστατικής προοπτικής. Αναδεικνύουμε μέσω εξωστρεφή αναρχικού λόγου και πράξης την αδιαφορία του κράτους για την υγεία των καταπιεσμένων, την ίδια ώρα που χαρίζει τεράστια ποσά σε ιδιωτικές κλινικές, την ίδια ώρα που προσλαμβάνει περισσότερο κατασταλτικό δυναμικό. Στηρίζουμε τα δίκτυα αλληλοβοήθειας και τις δομές αλληλεγγύης που δημιουργούνται από το αναρχικό-ανατρεπτικό κίνημα και τις διευρύνουμε, εξερευνώντας νέες προοπτικές που ξεδιπλώνονται μέσα σε αυτή την -αν μπορούμε να θεωρήσουμε- νοχελική εποχή για το διεθνές καπιταλιστικό σύστημα. Αναπτύσσουμε μέσω του λόγου και της δράσης μας πως δεν περιμένουμε από το κράτος να μας “σώσει”, στηρίζουμε το ιατρικό-υγειονομικό προσωπικό, τους εργάτες της διανομής, τους εργάτες των καταστημάτων που παραμένουν ανοιχτά σε συνθήκες δουλείας. Οι καταπιεσμένοι ή θα σώσουν τους εαυτούς τους βασιζόμενοι στην αλληλεγγύη ή θα συνθλιβούν από την επίθεση του συστήματος. Μόνη υπαρκτή επιλογή μας η μετάβαση από την κοινωνική αλληλεγγύη στην δημιουργία επαναστατικού κινήματος, μόνη μας ευθύνη το μπόλιασμα της επαναστατικής προοπτικής.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

Αναρχική Ομάδα Bellini
e-mail: [email protected]