Οι βιτρίνες σας στάζουν αίμα, τα πλούτη σας βρωμάνε εκμετάλλευση,
αντίσταση μέχρι την ολική απελευθέρωση από κάθε εξουσία
Μεγάλο ενδιαφέρον επισκεπτών και εμπόρων, καθώς και ρεκόρ συμμετοχών έχει σπάσει η 43η Διεθνής Έκθεση Γούνας στην Καστοριά. Εκθέτες από 13 χώρες δεν επέτρεψαν ούτε ένα εκατοστό να μείνει άδειο απ’τον νομιμοποιημένο θάνατο μη ανθρώπινων ζώων για χάρη της «οικονομικής ανάπτυξης», εξαναγκάζοντάς τα να βιώσουν τον αργό θάνατο, ώστε να αποτελέσουν πολυπόθητα εκθέματα μέσα στις καλογυαλισμένες βιτρίνες της ακόρεστης κατανάλωσης. Εκεί που η φωνή και ο φόβος χιλιάδων ζώων που θανατώνονται καθημερινά αποκρύπτονται μέσω της υποτιθέμενης μόδας και του lifestyle, εκεί που οι επίπλαστες απολαύσεις είναι έτοιμες να αποκρύψουν κάθε ενοχή του καταναλωτή, εκεί βρίσκεται η ανεξάντλητη πηγή κέρδους από ζωές που μεταφράζονται σε προϊόντα εκμετάλλευσης με παγιωμένες κανονικοποιημένες σχέσεις εξουσίας.
Εστιάζοντας λίγο ειδικότερα στις συνέπειες που έχει η αντικειμενοποίηση των μη ανθρώπινων ζώων, μπορούμε να δούμε πλάσματα να διαβιούν στα σύγχρονα κολαστήρια που στήνει η βιομηχανία κρέατος και γούνας και τελικά να οδηγούνται στον θάνατο με τις πιο αποτρόπαιες μεθόδους. Παράδειγμα τέτοιων πρακτικών χαρακτηριστικής βαναυσότητας αποτελεί ο “χώρος” του εμπορίου γούνας. Έπειτα από την βίαιη αρπαγή από το φυσικό τους περιβάλλον ή την εκ γενετής αναπαραγωγή τους στα κολαστήρια, τα μη ανθρώπινα ζώα είναι αναγκασμένα να ζήσουν υπό καθεστώς αιχμαλωσίας περιμένοντας με φόβο τον θάνατο τους. Η καπιταλιστική παραγωγή βασισμένη στο κέρδος και τη μέγιστη παραγωγικότητα με οποιοδήποτε κόστος, δε διστάζει να τα τοποθετεί στριμωγμένα-στοιβαγμένα σε ασφυκτικά κλουβιά, να χρησιμοποιεί βασανιστικές μορφές θανάτωσης όπως η ασφυξία (ακόμα και εξατμίσεις αυτοκινήτων), το βίαιο γδάρσιμο και τις πιο εξευτελισμένες μορφές κακομεταχείρισης.
Ο ανθρωποκεντρισμός και η αντικειμενοποίηση των μη ανθρώπινων ζώων στο πλαίσιο της καπιταλιστικής κοινωνίας κατασκευάζουν έναν κόσμο μέσα στον οποίο κάποιες ζωές θεωρούνται αξιόλογες, ενώ άλλες αξίζουν λιγότερο, φέρουν μικρή εγγενή αξία ή και καθόλου. Νομιμοποιώντας έτσι την κυριαρχία και την ανήθικη στάση απέναντι σε μη ανθρώπινα ζώα για την κερδοσκοπία. Η βιομηχανία κρέατος-γούνας φυσικά αποτελεί μία από τις πολλές μορφές εκμετάλλευσης-καταπίεσης και αναπόσπαστο κομμάτι του συμπλέγματος Κεφάλαιο-Έθνος-Κράτος.
Αναγνωρίζοντας έναν σύνδεσμο μεταξύ σπισισμού και σεξισμού, ισχυριζόμαστε ότι τα ανθρώπινα θηλυκά και τα μη ανθρώπινα γίνονται αντιληπτά ως αντικείμενα προς έλεγχο, χειρισμό και εκμετάλλευση. Μέσα στην πατριαρχική εκμετάλλευση, τα θηλυκά ανθρώπινα και μη ανθρώπινα ζώα θεωρούνται κυρίως μηχανές παραγωγής είτε απογόνων και ηδονής είτε παραγωγής γαλακτοκομικών και κρέατος. Όπως οι αγελάδες βιάζονται συστηματικά από τις γαλακτοβιομηχανίες για να τους αρπάζουν το γάλα και τα μοσχαράκια τους , έτσι και για τα θηλυκά ανθρώπινα ζώα ο βιασμός τα απειλεί σε όλο το φάσμα της ζωής τους, ενώ σε πολλές κοινωνίες θεωρείται και συζυγικό δικαίωμα-προνόμιο του άντρα. Αποτελώντας αντικείμενα ιδιοκτησίας όπου το δικαίωμα τους χάθηκε μέσα στη συνεχή υποβάθμισή τους ως εργαλεία και μηχανές του Κεφαλαίου, καταπατώντας οποιοδήποτε στοιχειώδες δικαιώματα της αυτοδιάθεσής τους.
Φυσικά, δεν εναποθέτουμε τις ελπίδες μας στο Κράτος με μορφές «ορθής» μεταχείρισης των μη ανθρώπινων ζώων (ευρύτερα κλουβιά), σε αναδιάρθρωση των σχέσεων ανθρώπου-φύσης με νομοθετικές διαδικασίες, ούτε σε μορφές «πράσινης ανάπτυξης» και «πράσινου καταναλωτισμού». Ο ρόλος του Κράτους αναφορικά με το οικολογικό ζήτημα και τη μεταχείριση των ανθρώπινων ζώων και μη, είναι αποκλειστικά η διατήρηση της κερδοφορίας του Κεφαλαίου σε βάρος των παραπάνω. Δε ζούμε με ψευδαισθήσεις, η εξαφάνιση ολόκληρων ειδών, η μαζική καταστροφή περιβάλλοντος-χλωρίδας-πανίδας (αποψίλωση δασών, τσιμεντοποίηση, εκτροπές ποταμών, εξορύξεις, κτηνοτροφία, ζωολογικοί κήποι κ.α.), η εξάντληση των φυσικών πόρων, οι δολοφονίες ολόκληρων φυλών ιθαγενών επιβεβαιώνουν πως το Κράτος δεν αποτελεί μεσάζοντα προστασίας του περιβάλλοντος.
Οι καταστροφικές συνέπειες της οικολογικής κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος έχουν πλέον χτυπήσει την πόρτα μας. Είναι καιρός να κατανοήσουμε πως η απελευθέρωση από τα δεσμά του κοινωνικού συστήματος θα επέλθει μόνο με συνολική ρήξη και οργάνωσης της τάξης από τα κάτω για να μπορέσουμε να συμβιώσουμε όλοι/ες ελεύθερα και αρμονικά με τη φύση. Ο συνολικός αγώνας μας στρέφεται με αλληλουχία απέναντι σε κάθε μορφή εκμετάλλευσης. Διαχωρίζοντας τον αγώνα με διακριτά θεμέλια ενάντια σε ρατσισμό, σεξισμό, πατριαρχία, εθνικισμό και κάθε μορφή καταπίεσης.
-Απέναντι στα ιδεολογήματα που θεμελιώνουν την κυριαρχία και τη συστηματοποιημένη εκμετάλλευση, προτάσσουμε τον αγώνα για την ολική απελευθέρωση ανθρώπινων και μη ανθρώπινων ζώων
-Οργάνωση της τάξης από τα κάτω για την απελευθέρωση της φύσης
-Ενάντια στης φύσης τη λεηλασία αγώνας για την Γη και την ελευθερία
-Ανυποχώρητος αγώνας για έναν κόσμο αρμονικής συμβίωσης
Αναρχικοί/ές
