Εφετείο για τη ληστεία στον Πυργετό: Μονόδρομος η απαλλαγή απ’ όλες τις κατηγορίες των Σαραφούδη και Ναξάκη Στοιχεία από δύο δικογραφίες κατέθεσε ο σεναριογράφος Ε. Χαρδαλιάς, αποκαλύπτοντας ότι (τουλάχιστον) τις διάβασε
Τη Δευτέρα 24 Οκτώβρη, συνεχίστηκε η τρομοδίκη (δεύτερος βαθμός) για τη ληστεία στον Πυργετό Λάρισας, με κατηγορούμενους τον Γρ. Σαραφούδη και τον Ι. Ναξάκη. Στη συνεδρίαση αυτή ο Γρ. Σαραφούδης έκανε μια πολιτική δήλωση, στην οποία ανάμεσα στ’ άλλα αντικρούει το κατηγορητήριο. Την παραθέτουμε στο τέλος.
Πρωτόδικα, το τρομοδικείο είχε απορρίψει το αίτημα του Γρ. Σαραφούδη για αναγνώριση ελαφρυντικών και του επέβαλε (όπως και στον Ι. Ναξάκη) συνολική ποινή κάθειρξης 16 χρόνων (αναλυτικά οι ποινές ήταν: 10 χρόνια για τη ληστεία, 6 χρόνια για συμμετοχή σε «τρομοκρατική» οργάνωση, 5 χρόνια για κλοπή αυτοκινήτου, 2 χρόνια για οπλοκατοχή).
Στη συνεδρίαση της 11ης Οκτώβρη, κατέθεσε ως μάρτυρας ο γνωστός Ε. Χαρδαλιάς, που οργάνωσε όλες τις παρακολουθήσεις και συλλήψεις των αναρχικών αγωνιστών και τους βάφτισε όλους μέλη της ΣΠΦ, μολονότι πολλοί απ’ αυτούς δεν ήταν μέλη της οργάνωσης. Ο ίδιος ήταν και ο καθοδηγητής στο στήσιμο και στη σύνταξη των δικογραφιών. Σε όλες τις προηγούμενες καταθέσεις του, προανακριτικά, ανακριτικά και στην ακροαματική διαδικασία των τρομοδικών, αρνήθηκε πεισματικά ότι συμμετείχε στη σύνταξη των δικογραφιών και ότι έλαβε γνώση του περιεχομένου τους. Στην κατάθεσή του αυτή όμως κατέθεσε στοιχεία για τις ληστείες στον Πυργετό της Λάρισας και στον Φιλώτα της Φλώρινας, που τα γνωρίζουν μόνο όσοι έλαβαν γνώση των δικογραφιών και της πρωτόδικης απόφασης για τη ληστεία στον Πυργετό.
Στο ξεκίνημα της κατάθεσής του ρωτήθηκε από την πρόεδρο Κομν. Παρτσαλίδου αν έχει ασχοληθεί, αν έχει άποψη για τη ληστεία στον Πυργετό και απάντησε ότι μ’ αυτή καθαυτή τη ληστεία δεν έχει ασχοληθεί. Στη συνέχεια, όμως, και ενώ δεν είχε περάσει αρκετός χρόνος, αναφέρθηκε σε στοιχεία των δικογραφιών για τις ληστείες στον Πυργετό και στον Φιλώτα Φλώρινας, που τα γνωρίζουν μόνο όσοι έχουν τη δικογραφία ή συμμετείχαν στη σύνταξή της από διάφορα πόστα, είτε ως οργανωτές των παρακολουθήσεων και συλλήψεων των κατηγορούμενων (που είναι ανακριτικές πράξεις) είτε ως οργανωτές της προανάκρισης και της τακτικής ανάκρισης.
Σε τρία σημεία της κατάθεσής του αναφέρθηκε στην λήψη βιολογικού υλικού από τον Γρ. Σαραφούδη, στην εξέτασή του καθώς και στην ταυτοποίησή του μ’ αυτό που βρέθηκε σε αντικείμενα στις δύο τράπεζες που έγιναν οι ληστείες. Παραθέτουμε τα σχετικά αποσπάσματα από αυτά τα σημεία:
«Ε. Χαρδαλιάς: Η εμπλοκή τους με τη συγκεκριμένη ληστεία προκύπτει μετά τη λήψη του βιολογικού υλικού και την ανάλυσή του από τα εργαστήρια».
«Ε. Χαρδαλιάς: Στην αρχή, απ’ όσο θυμάμαι, πήγαν για αντίσταση, πλαστογραφία και υπόθαλψη. Μετά τη λήψη και την ανάλυση του βιολογικού υλικού βρέθηκε η εμπλοκή και στην υπόθεση αυτή».
Αυτές τις απαντήσεις, με τα συγκεκριμένα στοιχεία, ο σεναριογράφος Ε. Χαρδαλιάς τις έδωσε μετά από ερωτήσεις που του υποβλήθηκαν από την πρόεδρο του.
Τον ρώτησε σχετικά και η εισαγγελέας Βιργ. Σακελλαροπούλου για τη ληστεία στον Φιλώτα, που έγινε μετά τον Πυργετό και ακολούθησε αυτή στο Βελβεντό, και ο Χαρδαλιάς απάντησε ότι στη ληστεία στο Φιλώτα βρέθηκε DNA. Για τα στοιχεία που επικαλέστηκε η εισαγγελέας, έχουμε να παρατηρήσουμε ότι δε δικαιολογείται η γνώση τους και, πολύ περισσότερο δεν νομιμοποιείται η ίδια να τα δημοσιοποιεί. Η γνώση από την εισαγγελέα και η επίκληση στοιχείων από δικογραφία υπόθεσης που δεν τη χειρίστηκε η ίδια, ενώ η πρωτόδικη απόφαση δεν έχει ακόμα καθαρογραφεί και η υπόθεση δεν έχει τελεσιδικήσει, είναι σκαστή παρανομία, καθώς παραβιάζει το περιβόητο τεκμήριο αθωότητας.
Αποδεικνύεται, λοιπόν, ότι ο Ε. Χαρδαλιάς είχε τουλάχιστον ενεργή ανάμιξη στη σύνταξη των δικογραφιών για τις ληστείες στον Πυργετό και στον Φιλώτα, αν δεν ήταν και σ’ αυτές ο οργανωτής. Αυτοδιαψεύστηκε, καθώς σε όλα τα τρομοδικεία σε πολύ «καυτές» ερωτήσεις από τους συνηγόρους υπεράσπισης, για τις υποθέσεις που κατηγορήθηκε η ΣΠΦ, απαντούσε ότι δεν γνωρίζει, γιατί δεν έκανε ανάκριση και δεν συμμετείχε στη σύνταξη των δικογραφιών!
Στην 35η συνεδρίαση της μεγάλης τρομοδίκης για τη ΣΠΦ πακέτο με άλλες υποθέσεις, μετά από ερώτηση που του είχε υποβάλει η συνήγορος υπεράσπισης του Α. Μητρούσια, Α. Παπαρρούσου, ο Χαρδαλιάς απάντησε: «Έχω την αλληλουχία των γεγονότων και γνωρίζω ποια χρειάζονται και ποια δεν χρειάζονται για το δικαστήριο»! Ήταν μια κυνική δήλωση από τον παρουσιαζόμενο ως παντογνώστη σε όλες αυτές τις τρομοδίκες, με την οποία υπαγόρευε στους εφέτες ποια στοιχεία πρέπει να λάβουν υπόψη τους προκειμένου να βγάλουν καταδικαστική απόφαση.
Αν κάποιος καθήσει και ακούσει ολόκληρη την τωρινή κατάθεση του Χαρδαλιά, θα διαπιστώσει ότι πρόεδρος και εισαγγελέας τον αντιμετώπιζαν ως τον άνθρωπο που «έχει την αλληλουχία των γεγονότων και γνωρίζει ποια χρειάζονται και ποια δεν χρειάζονται», προκειμένου να εισηγηθούν (η εισαγγελέας) και ν’ αποφασίσουν (η πρόεδρος) την ενοχή όλων των κατηγορούμενων.
Το κατηγορητήριο για τη ληστεία στον Πυργετό της Λάρισας ήταν σαθρό και δεν περιείχε κανένα στοιχείο με το οποίο θα μπορούσε να σταθεί και με βάση αυτό να καταδικαστούν οι Σαραφούδης και Ναξάκης με τις τρεις βασικές κατηγορίες, της ληστείας, της συμμετοχής σε «τρομοκρατική» οργάνωση και της κλοπής αυτοκινήτου. Επίσης, κανένα ενοχοποιητικό στοιχείο δεν προέκυψε στη ζωντανή ακροαματική διαδικασία. Αυτό δεν το λέμε μόνο εμείς. Το ομολόγησε και η εισαγγελέας εφετών Ολγα Σμυρλή με την πρότασή της επί της ενοχής τους στο πρωτόδικο δικαστήριο. Είπε χαρακτηριστικά: «Στην προκειμένη περίπτωση, από την ακροαματική διαδικασία και την διερεύνηση των αδικημάτων της κλοπής και της ληστείας και της παράνομης οπλοφορίας δεν αναφέρθηκαν θέματα σχετιζόμενα με τρομοκρατική οργάνωση και την διερεύνηση αυτών των πράξεων υπό το πρίσμα αυτής και ως τρομοκρατικών του 187Α του ΠΚ παρ.1. Εξάλλου δεν είχε εισφερθεί και παραχωρηθεί στο δικαστήριο το ανάλογο υλικό για την συγκεκριμένη υπόθεση».
Καταρχάς, η εισαγγελέας Ολγα Σμυρλή παραδέχτηκε ότι δεν υπήρξαν στοιχεία ενοχής προανακριτικά και στην τακτική ανάκριση, ούτε προέκυψαν από την ακροαματική διαδικασία. Θα περίμενε κανένας, μετά απ’ αυτή την τοποθέτηση της εισαγγελέα, ότι θα πρότεινε την αθώωση και για τις τρεις βασικές κατηγορίες, δηλαδή την ένταξη σε «τρομοκρατική» οργάνωση, την κλοπή αυτοκινήτου και τη ληστεία. Ομως, κάνοντας ένα νομικό σάλτο, πρότεινε την καταδίκη, με το εξής «επιχείρημα»: «Δεν μπορεί όμως να αγνοηθεί το γεγονός, ότι οι κατηγορούμενοι έχουν σχέση με τον αντιεξουσιαστικό, αναρχικό χώρο. Κάνοντας αυτή την αναφορά, όχι για κανένα άλλο λόγο, για ποινική διάθεση για τις όποιες ιδέες ασπάζεται κάποιος, που είναι εννοείται ελεύθερος ο καθένας για τούτο, αλλά γιατί φαίνεται ότι σε κάποια χρονική στιγμή και περίοδο θα προσχώρησαν στις τάξεις της οργάνωσης με την επωνυμία ΣΠΦ… Η ληστεία της τράπεζας δεν είναι ένα ανεξάρτητο ποινικό αδίκημα που αποφάσισαν και διέπραξαν αυτός και ο συγκατηγορούμενος του Ναξάκης Ιωάννης για δικό τους αποκλειστικά και μόνο βιοπορισμό, αλλά είναι μέσα στις δραστηριότητες αυτής της οργάνωσης»!
Πέρα από το νομικό σάλτο της εισαγγελέα, που ενώ παραδέχτηκε ότι δεν προέκυψε κανένα ενοχοποιητικό στοιχείο σε όλα τα στάδια της υπόθεσης (προανάκριση, κύρια ανάκριση, ακροαματική διαδικασία), πρότεινε την καταδίκη για όλες τις κατηγορίες, όπως εισήχθηκαν στο σαθρό κατηγορητήριο, έχουμε και μια χοντροκομμένη μυθιστορηματική πρόταση που δεν μπορεί να σταθεί πάνω σε καμία βάση, νομική ή λογική. Εμμέσως πλην σαφώς, το παραδέχτηκε η ίδια με τις προτάσεις της στις δύο άλλες υποθέσεις (για το Βόλο και την Πεύκη η μία, για τη ληστεία στο Φιλώτα η δεύτερη). Ενώ η αγόρευσή της για τη ληστεία στον Πυργετό διήρκησε μόνο 16 λεπτά, στις δύο άλλες υποθέσεις ξεπέρασε τις δύο ώρες κάθε φορά. Ήταν νομικά άρτια και ξετίναξε το σαθρό κατηγορητήριο. Υπογράμμισε ακόμη, ότι μόνο με την ύπαρξη βιολογικού υλικού δεν μπορούμε να οδηγηθούμε σε καταδικαστική πρόταση. Πρέπει να υπάρχουν και άλλα στοιχεία.
Σύμφωνα με πληροφορίες μας, οι αγορεύσεις της εισαγγελέα Σμυρλή για τις δύο αυτές υποθέσεις ενόχλησαν πολύ τόσο τον δικαστικό μηχανισμό όσο και τα στελέχη της Αντιτρομοκρατικής, που οργάνωσαν τις διώξεις σε βάρος των αγωνιστών της ΣΠΦ και άλλων αναρχικών αγωνιστών που δεν υπήρξαν ποτέ μέλη της. Ως προς αυτή την πληροφορία, έχουμε και δήλωση του Ε. Χαρδαλιά.
Θα παραθέσουμε μερικά αποσπάσματα από την πρόταση της εισαγγελέα στην υπόθεση του Βόλου και της Πεύκης, με κατηγορούμενους τους Αρ. Ντάλιο, Ν. Ρωμανό και Ι. Μιχαηλίδη, που αναφέρονται στο κατά πόσο ένα δικαστήριο μπορεί να οδηγηθεί σε καταδικαστική πρόταση μόνο από τον εντοπισμό αποτυπωμάτων και βιολογικού υλικού ακόμα και σε χώρους που βρέθηκε οπλισμός μιας οργάνωσης ανταρτών πόλης:
«Σύμφωνα με το παραπεμπτικό βούλευμα και όπως αναφέρεται σ’ αυτό αναμφισβήτητη όμως είναι και η συμμετοχή στην ανωτέρω οργάνωση των δύο πρώτων κατηγορουμένων ήτοι των ΡΩΜΑΝΟΥ Νικολάου και ΝΤΑΛΙΟΥ Αναργύρου καθώς και η άμεση σχέση τους με τις προαναφερόμενες οικίες-κρησφύγετα της οργανώσεως, ήτοι τα διαμερίσματα επί της οδού Ελλησπόντου, αριθ. 53 της Ν. Ιωνίας Βόλου και Σαπφούς, αριθ. 182 της Καλλιθέας Αττικής, όπου βρέθηκαν δακτυλικά αποτυπώματα και γενετικά στοιχεία των εν λόγω κατηγορουμένων και άλλων μελών της τρομοκρατικής οργανώσεως».
Αφού αναφέρθηκε στο τι λέει το παραπεμπτικό βούλευμα για την ενοχή των δύο κατηγορούμενων και στη συνέχεια αναρωτήθηκε αν τα αποτυπώματα και το βιολογικό υλικό είναι αρκετά ως στοιχεία για να υιοθετήσει στην πρότασή της την θέση του βουλεύματος, ότι οι δύο κατηγορούμενοι είχαν ενταχθεί στην ΣΠΦ, η εισαγγελέας τόνισε: «Το ερώτημα που τίθεται για τη σχέση των κατηγορούμενων ΝΤΑΛΙΟΥ και ΡΩΜΑΝΟΥ με την πράξη της κατοχής όπλων, όπως κατηγορούνται στην Ελλησπόντου, πώς θεμελιώνεται η πράξη αυτή και ποιά στοιχεία που την επιβεβαιώνουν (ή αν δεν θεμελιώνεται, ποια την αποδομούν)». Στην συνέχεια αναφέρθηκε στο DNA και εξέφρασε την άποψη ότι αυτό είναι ισχυρό αποδεικτικό μέσο, όμως δεν είναι αρκετό, χωρίς την παρουσία άλλων στοιχείων, για να σχηματιστεί η δικανική πεποίθηση περί ενοχής των ατόμων που βρέθηκε βιολογικό τους υλικό:
«Από εγκληματολογικής όμως πλευράς της εξιχνίασης συγκεκριμένου εγκλήματος, και όταν πλέον διερευνώνται αξιόποινες πράξεις με τη βοήθεια και αυτής της επιστημονικής ανακάλυψης, ως αποδεικτικού στοιχείου, τότε θα πρέπει και λαμβάνεται υπόψη σε συνδυασμό και με άλλα στοιχεία, συνθήκες και διάφορους παράγοντες και με οποιοδήποτε άλλη παράμετρο, της συγκεκριμένης πράξης, με λεπτομερή και υπεύθυνη διερεύνηση κάθε εγκλήματος, με σκοπό τελικά την εξεύρεση της αλήθειας, την διεξαγωγή δίκαιης δίκης και της απόδοσης βέβαια δικαιοσύνης. Έτσι σημασία έχει και ο συνδυασμός και άλλων παραγόντων και συνθηκών, δηλαδή τα σημεία, ο χώρος και τόπος, που εντοπίζεται και η σχέση τους με το υλικό αντικείμενο του εγκλήματος, ο βαθμός αμεσότητας μ’ αυτό και επηρεασμού της διαπίστωσης και κρίσης για αυτή τη σχέση».
Στη συνέχεια, η εισαγγελέας ασχολήθηκε με το πού βρέθηκε βιολογικό υλικό του ΝΤΑΛΙΟΥ (σε μια φιάλη) και αναρωτήθηκε αν πράγματι αυτή ήταν μέσα στα απορρίμματα που μαζεύτηκαν από τον κάδο, αν βρέθηκε και σε άλλα σημεία του σπιτιού βιολογικό υλικό του ΝΤΑΛΙΟΥ και αν διαπιστώθηκε η παρουσία του ΝΤΑΛΙΟΥ στο σπίτι της Ελλησπόντου 53 στη Ν. Ιωνία του Βόλου από τους αστυνομικούς που παρακολουθούσαν το σπίτι σε 24ωρη βάση. Είπε: «Δηλαδή κατά πρώτο, αν δεχθούμε ότι η εύρεση της φιάλης στα απορρίμματα προέρχεται από το διαμέρισμα και έτσι προκύπτει η παρουσία του Ντάλιου κάποια χρονική στιγμή σ’ αυτό. Αλλά για την σχέση του με την κατοχή των όπλων στο διαμέρισμα και η πρόθεση να συμμετέχει από κοινού σ’ αυτήν την κατοχή από ποιά στοιχεία προκύπτει; Σύμφωνα με την κατάθεση του αστυνομικού Χαρδαλιά, όποιος επισκεπτόταν το διαμέρισμα αυτό δεν πήγαινε για κοινωνική επίσκεψη. Είναι μια κρίση, άποψη, που στηρίζεται στην σκέψη, ότι ένα σπίτι με τον οπλισμό δεν θα δεχόταν καμιά επίσκεψη ατόμου που δεν είχε την γνώση και πρόθεση να κατέχει αυτόν τον οπλισμό. Αποψη, κρίση, που δεν μπορεί δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή ως τεκμήριο, ως αποδεκτό ότι όποιος επισκέφθηκε το διαμέρισμα είναι συμμέτοχος και σ’ αυτήν την πράξη, αλλά θα πρέπει να τεκμηριώνεται και με στοιχεία.
Ενώ πολύ περισσότερο, δεν διαπιστώθηκε η παρουσία του ΝΤΑΛΙΟΥ και η διαμονή του σ’ αυτό το διαμέρισμα, από ευρήματα σε διάφορα σημεία του σπιτιού, από κάποιο άλλο στοιχείο και ειδικά από τη λήψη αποτυπωμάτων και γενετικού υλικού, που να φανερώνει τη διαμονή του για κάποιο χρονικό διάστημα, ότι έκανε χρήση του σπιτιού. Βέβαια και σ’ αυτή την περίπτωση από μόνο απ’ αυτά τα στοιχεία χωρίς την συνδρομή και άλλων αποδεικτικών στοιχείων και παραγόντων, όπως ανέφερα δεν μπορούν να οδηγήσουν στην άνευ λόγου, σχέση με τη διερευνώμενη πράξη της κατοχής οπλισμού. Δεν διαπιστώθηκε η παρουσία του ΝΤΑΛΙΟΥ και η διαμονή του σ’ αυτό το διαμέρισμα από την μαρτυρία των αστυνομικών που παρακολουθούσαν επί 24ωρου βάσης το σπίτι αυτό. Μάλιστα όπως κατέθεσε ο αστυνομικός Χαρδαλιάς, κατά το χρονικό διάστημα παρακολούθησης του διαμερίσματος στην οδό Ελλησπόντου, από αστυνομικούς δεν έγινε αντιληπτή η παρουσία του ΝΤΑΛΙΟΥ και ενώ δινόταν λεπτομερής αναφορά για τα άτομα που επισκέπτονταν το διαμέρισμα, γνωστών και αγνώστων…».
Στη συνέχεια η εισαγγελέας αναφέρθηκε στον ΡΩΜΑΝΟ. Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη την πρόταση της εισαγγελέα Ολγας Σμυρλή για την αποδεικτική αξία της ύπαρξης αποτυπωμάτων και βιολογικού υλικού «από εγκληματολογικής πλευράς της εξιχνίασης συγκεκριμένου εγκλήματος», όπως υπάρχει στις σελίδες 80-92 της σχετικής απόφασης (εδώ). Κατά την άποψή μας, στην υπόθεση του Βόλου η εισαγγελέας Σμυρλή έκανε προσέγγιση ολόπλευρη και νομικά άρτια για την αποδιδόμενη από το σαθρό κατηγορητήριο κατηγορία για διακεκριμένη κατοχή όπλων από τους Αρ. Ντάλιο και Ν. Ρωμανό στο διαμέρισα της Ελλησπόντου 53 στην Ν. Ιωνία Βόλου. Μπορεί ο σεναριογράφος Χαρδαλιάς να δηλώνει ιταμά ότι αυτός «έχει την αλληλουχία των γεγονότων και γνωρίζει ποια χρειάζονται και ποια δεν χρειάζονται για το δικαστήριο», όμως η εισαγγελέας Σμυρλή με την πρότασή της όχι μόνο αγνόησε αυτή τη… βαθυστόχαστη ρήση του Χαρδαλιά, αλλά και διαφώνησε κάθετα μαζί του, κάνοντας αθωωτική πρόταση για τους ΝΤΑΛΙΟ και ΡΩΜΑΝΟ, που έγινε δεκτή από το τρομοδικείο.
Αυτό εξόργισε τον Ε.Χαρδαλιά, ο οποίος σε δύο σημεία της τωρινής κατάθεσής του εξέφρασε τη διαφωνία του για την αθώωση του Αρ. Ντάλιου και ισχυρίστηκε ότι με την ανίχνευση βιολογικού υλικού στους τόπους των δύο ληστειών, (Πυργετό και Φιλώτα) προκύπτει η εμπλοκή τους στις δύο ληστείες!
Για το Αρ. Ντάλιο ο σεναριογράφος ανέφερε ότι ήταν μέσα και προφανώς υπάρχει μέσα στη δικογραφία, ότι ήταν σε όλα τα σπίτια. Η συνήγορος υπεράσπισης Μαρίνα Δαλιάνη τον ρώτησε: «Ξέρετε αν ακόμη ο Ντάλιος, για τον οποίο μας μιλήσατε, ότι αμετακλήτως απηλλάγη από την κατηγορία της ένταξης στην οργάνωση αυτή;». Και ο Χαρδαλιάς απάντησε: «Το γνωρίζω, αλλά χωρίς να θέλω και δεν πρέπει να κρίνω αποφάσεις δικαστηρίων, εγώ την πεποίθησή μου την έχω»! Όχι μόνο εξέφρασε την πεποίθησή του για την ενοχή του Αρ. Ντάλιου με την κατηγορία της ένταξης στη ΣΠΦ, αλλά εμμέσως πλην σαφώς κριτικάρησε την αθωωτική απόφαση του δικαστηρίου. Και βέβαια, διαφώνησε ανοιχτά με την εμπεριστατωμένη πρόταση της εισαγγελέα, ότι δεν αρκεί η παρουσία ακόμα και ατομικού βιολογικού υλικού στον τόπο του εγκλήματος για να οδηγηθεί ένα δικαστήριο σε καταδικαστική απόφαση, χωρίς άλλα στοιχεία. Γι’ αυτό ανέφερε με νόημα ότι βρέθηκε βιολογικό υλικό στον τόπο που έγιναν οι δύο ληστείες. Ελπίζει ότι αυτό το τρομοδικείο, που εκδικάζει σε δεύτερο βαθμό τη ληστεία στον Πυργετό, θα αποφασίσει να καταδικάσει τους Γρ. Σαραφούδη και Ι. Ναξάκη για τη ληστεία και την κλοπή αυτοκινήτου.
Δεν τόλμησε, βέβαια, να ισχυριστεί ότι βρέθηκαν αποτυπώματα και βιολογικό υλικό των Γρ. Σαραφούδη και Ι. Ναξάκη στα σπίτια της ΣΠΦ, γιατί δεν βρέθηκαν, ενώ όλοι οι αναρχικοί αγωνιστές που κατηγορήθηκαν για τις ληστείες στο Βελβεντό και στον Φιλώτα αθωώθηκαν για την κατηγορία της ένταξης σε «τρομοκρτική» οργάνωση.
Ρώτησε η συνήγορος Μαρίνας Δαλιάνη: «Είπατε, ότι μετά την σύλληψή του δεν προέκυψε κανένα εύρημα σύνδεσής του με την οργάνωση ΣΠΦ, σωστά;». Και ο Χαρδιαλιάς απάντησε: «Οπως θυμάμαι -και θυμάμαι καλά- δεν υπάρχει εύρημα»!
Ο σεναριογράφος Ε. Χαρδαλιάς ήρθε να καταθέσει και να πει για το βιολογικό υλικό προφανώς γιατί επιδιώκει να καταδικαστούν οι Γρ. Σαραφούδης και Ι. Ναξάκης για τη ληστεία και την κλοπή. Θέλει να μη φύγουν «άβραχοι» αυτοί οι αγωνιστές, για να σταλεί ένα τρομοκρτικό μήνυμα στους νέους αγωνιστές. Όμως, η απαλλαγή των δύο αγωνιστών απ’ όλες τις κατηγορίες είναι μονόδρομος για το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων. Οποιαδήποτε άλλη απόφαση θα είναι δικαστικό πραξικόπημα.
Η δίκη θα συνεχιστεί στις 22 Νοέμβρη του 2016 με την εισαγγελική πρόταση.
Πολιτική δήλωση του Γρηγόρη Σαραφούδη
Θέλω να ξεκινήσω αυτή τη δήλωση από τις κατηγορίες που μου αποδίδονται στην παρούσα υπόθεση.
Για την κατηγορία της ένταξης και συμμετοχής στην οργάνωση Σ.Π.Φ. Τη συγκεκριμένη κατηγορία, λοιπόν, έχουν αντιμετωπίσει, εκτός από τους αναρχικούς που έχουν αναλάβει την πολιτική ευθύνη για την δράση της συγκεκριμένης οργάνωσης, αρκετοί άλλοι αναρχικοί σε διάφορες υποθέσεις που ουδεμία σχέση έχουν με την οργάνωση αυτή. Αυτό κατά την γνώμη μου γίνεται με στόχο αφενός την επιβάρυνση του κατηγορητηρίου με το άρθρο 187α και αφετέρου την δημιουργία της εντύπωσης ότι ο κάθε αναρχικός που συλλαμβάνεται θα μπορεί να βαπτιστεί μέλος οργάνωσης χωρίς την ύπαρξη καμίας ένδειξης ή στοιχείου αλλά με μοναδική δικαιολόγηση το γεγονός ότι συμμετέχει στον α/α χώρο.
Η παρούσα υπόθεση νομίζω ότι είναι ο ορισμός των παραπάνω. Είναι ξεκάθαρο ότι το σενάριο ένταξης και συμμετοχής μου στην οργάνωση Σ.Π.Φ. δεν πατάει σε καμία λογική βάση, δεν στηρίζεται σε κανένα στοιχείο και παρακάτω θα προσπαθήσω να καταδειχθεί το γεγονός ότι η καταδίκη μας στον πρώτο βαθμό εκδίκασης είναι τουλάχιστον ανυπόστατη.
Θα ξεκινήσω με την κατάθεση του μάρτυρα Χαρδαλία. Ο μάρτυρας αυτός λοιπόν, ο οποίος κατέχει ανώτερη θέση στην ΔΑΑΕΒ, την γνωστή σε όλους μας αντιτρομοκρατική, κατέθεσε ότι μέχρι το 2013 όταν και με συνέλαβαν, δεν είχε καμία γνώση ο ίδιος και η υπηρεσία του για μένα ή τον Γιάννη παρά μόνο ένα ανώνυμο τηλεφώνημα για υποτιθέμενη εμπλοκή μας στην υπόθεση της ληστείας του Βελβεντού, κάτι το οποίο φυσικά δεν ισχύει και μας επιβεβαίωσε ότι δεν υπάρχει κανενός είδους εύρημα που να μας σχετίζει με τα κρησφύγετα και την δράση της οργάνωσης. Όσον αφορά την υπόθεση που εξετάζεται σήμερα, κατέθεσε ότι ουδέποτε ασχολήθηκε ο ίδιος και η υπηρεσία του και ότι δεν γνωρίζει κάτι σχετικό. Θέλω σε αυτό το σημείο να τονίσω το γεγονός ότι σε καμία από τις δικογραφίες για τη δράση της οργάνωσης Σ.Π.Φ., οι οποίες αφορούν εμπρησμούς, βομβιστικές ενέργειες, κρησφύγετα, κατοχή οπλισμού, εκρηκτικών και σχέδια απόδρασης των μελών της από την φυλακή, δεν υπάρχει καμία αναφορά σε μένα και φυσικά δεν έχω κατηγορηθεί για καμία από αυτές τις πράξεις γιατί πολύ απλά δεν έχω καμιά σχέση με την οργάνωση Σ.Π.Φ.
Κάθε λογικός άνθρωπος με βάση τα παραπάνω θα περίμενε την απαλλαγή μας τουλάχιστον από την κατηγορία της ένταξης και συμμετοχής στην οργάνωση, από τον πρώτο βαθμό, όπως έγινε για παράδειγμα στην υπόθεση της ληστείας στο Βελβεντό όπου εκεί οι αναρχικοί που κατηγορήθηκαν για τη συγκεκριμένη υπόθεση, αντιμετώπισαν την ίδια κατηγορία της ένταξης και συμμετοχής στην οργάνωση Σ.Π.Φ., πλην όμως ότι απαλλάχθηκαν ομόφωνα και αμετάκλητα από την κατηγορία αυτή γιατί όπως και στην παρούσα υπόθεση, δεν υπήρχε καμία σύνδεση με τη δράση της οργάνωσης παρά μόνο το γεγονός ότι αμφότεροι προέρχονται από τον α/α χώρο. Στην περίπτωση μας όμως δεν υπερίσχυσε η λογική, θα έλεγα καλύτερα ότι υπερίσχυσε η λογική του παραλόγου ή της σκοπιμότητας. Λόγω λοιπόν μη ύπαρξης κανενός στοιχείου ή ένδειξης για την συμμετοχή μας στην οργάνωση, η μοναδική δικαιολόγηση για την ενοχή μας στηρίχτηκε στο γεγονός ότι συμμετέχουμε στον α/α χώρο. Τελειώνοντας αυτό το κομμάτι λοιπόν, θέλω να δηλώσω ότι συμμετέχω στις διαδικασίες και τον αγώνα του αναρχικού χώρου εδώ και 15 χρόνια περίπου και είμαι υπερήφανος γι’ αυτή μου την επιλογή, όμως υπάρχει απόσταση από εκεί μέχρι την επιλογή να συμμετέχω σε μια ένοπλη οργάνωση, μια απόσταση που δεν διένυσα ποτέ. Να συμπληρώσω ότι η πολιτική μου αντίληψη διαφέρει κατά πολύ από την αντίληψη και τις θέσεις που έχει εκφράσει σε δημόσια κείμενα και προκηρύξεις η οργάνωση Σ.Π.Φ.
Θα περάσω τώρα στην κατηγορία της ληστείας της ΑΤΕ Πυργετού. Αυτό που με εμπλέκει με την κατηγορία αυτή είναι η πραγματογνωμοσύνη των εγκλ. εργ. στην οποία φαίνεται ο γενετικός μου τύπος να ταυτίζεται με γενετικό τύπο που βρέθηκε σε ζευγάρι από ακουστικά στον χώρο της τράπεζας. Προφανώς ακόμη και να ισχύει κάτι τέτοιο, το μόνο ασφαλές συμπέρασμα που μπορεί να βγάλει κάποιος είναι ότι ναι μεν ήρθα σε επαφή με τα ακουστικά αυτά σε κάποια χρονική στιγμή χωρίς όμως να μπορεί να διακριβωθεί η χρονική αυτή στιγμή. Συνεχίζοντας, θέλω να αναφέρω τα εξής γεγονότα. Κατ’ αρχήν να αναφέρω ότι όπως οι περισσότεροι άνθρωποι έτσι και εγώ έχω χρησιμοποιήσει αρκετά ζευγάρια ακουστικών γιατί μιλάμε για ένα κινητό αντικείμενο και φυσικά αναλώσιμο σε μεγάλο βαθμό. Επίσης να αναφέρω ότι δεν είναι δυνατόν να γνωρίζω που μπορεί να είναι το καθένα από τα ακουστικά που έχω χρησιμοποιήσει στο παρελθόν αυτή τη στιγμή που μιλάμε.
Τώρα όσο αφορά την εγκυρότητα της λήψης και ανάλυσης βιολογικού υλικού θέλω να πω τα εξής. Το 2013 όταν και με συνέλαβαν και μου απέσπασαν βίαια βιολογικό υλικό στην Γ.Α.Δ.Α, δεν υπήρχε καμία δυνατότητα επανελέγχου της διαδικασίας λήψης και ανάλυσης βιολογικού υλικού με αποτέλεσμα να αποκλείεται εκ των προτέρων ο παράγοντας του ανθρωπίνου λάθους ή ακόμη και της μεθόδευσης σε βάρος του κατηγορουμένου. Σήμερα, μετά την απεργία πείνας των πολιτικών κρατουμένων που έγινε το 2015 στην οποία συμμετείχα και διήρκεσε 47 ημέρες, ένα από τα αιτήματα που είχαμε και κερδίσαμε ήταν σε σχέση με την διαδικασία λήψης και ανάλυσης βιολογικού υλικού. Πλέον, από το πρώτο στάδιο λήψης και ανάλυσης βιολογικού υλικού μπορεί να είναι παρών πραγματογνώμονας επιλογής του κατηγορουμένου, ο οποίος θα συντάσσει επίσημη έκθεση ενώ η διαδικασία αυτή θα πρέπει να γίνεται με σεβασμό στην αξιοπρέπεια του κατηγορουμένου. Επίσης, κατά την διάρκεια αυτής της διαδικασίας θα πρέπει να είναι παρόντες εισαγγελέας και ο πραγματογνώμονας. Στην περίπτωση μας φυσικά δεν ίσχυε τίποτα από τα παραπάνω.
Τέλος, θα κάνω μια σύντομη αναφορά στις καταθέσεις των μαρτύρων και στο κυριότερο γεγονός που δείχνει ότι δεν είχα καμία συμμετοχή στην πράξη της ληστείας. Το γεγονός αυτό λοιπόν είναι ότι καμία από τις μάρτυρες που κατέθεσαν δεν αναγνώρισε την χαρακτηριστική χροιά της φωνής μου ενώ κατά τα λεγόμενα τους συνομίλησαν και με τους δύο δράστες κατά την διάρκεια της ληστείας.
Τώρα για τις κατηγορίες της οπλοκατοχής και της κλοπής του αμαξιού, το μόνο που έχω να αναφέρω είναι ότι σε έρευνα που έγινε μετά την σύλληψή μου στο σπίτι που διέμενα στην Θεσσαλονίκη καθώς και στο πατρικό μου τότε στην Καβάλα, δεν βρέθηκε τίποτα σε σχέση με τις κατηγορίες αυτές.
Εν κατακλείδι λοιπόν, αρνούμαι κατηγορηματικά τις κατηγορίες στο σύνολο τους. Δεν είχα ποτέ καμιά σχέση με την οργάνωση Σ.Π.Φ, δεν συμμετείχα στην ληστεία της ΑΤΕ Πυργετού και δεν έχω καμιά σχέση με την κλοπή του αμαξιού και την οπλοκατοχή.
Δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο σε σχέση με τις κατηγορίες.
Κλείνοντας, θέλω να κάνω ένα σύντομο σχόλιο. Είναι νομίζω ξεκάθαρο ότι η πραγματικότητα για την πλειοψηφία του ανθρώπινου πληθυσμού είναι τουλάχιστον θλιβερή και το μέλλον προβλέπεται ακόμη χειρότερο. Εγώ σαν αναρχικός θεωρώ δίκαιο και απαραίτητο κάθε αγώνα που προέρχεται από τα κάτω, κόντρα στην κυρίαρχη νοοτροπία της παραίτησης, της ανάθεσης και της υποταγής, και στέκομαι αλληλέγγυος σε κάθε άνθρωπο που αντιδρά και μάχεται στην καθημερινότητα του σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο ενάντια στην ανισότητα, την αδικία, την καταπίεση και την εκμετάλλευση. Γιατί για μένα η μόνη ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο για τον άνθρωπο και την φύση είναι ο αγώνας αυτός.
via ΚΟΝΤΡΑ
