Στις 2 του Μάρτη βγήκε μέσα απ’ τα τείχη μια αποφασιστική φωνή που δηλώνει ξεκάθαρα ένα πράγμα, πως ο αγώνας για την κατάλυση του κράτους και του συστήματος εκμετάλλευσης είναι τώρα πιο επίκαιρος από ποτέ. Τώρα πρέπει να μπεί ένα ανάχωμα σε ζητήματα που αφορούν το σύνολο του ριζοσπαστικού/ανατρεπτικού χώρου.
Τα τελευταία χρόνια βιώνουμε μια ακροδεξιά εκτράχυνση του κοινωνικού συνόλου μέσω μιας ολοένα αυξανόμενης καταστολής, σε όποιο κομμάτι της κοινωνίας επιμένει να αντιστέκεται, αλλά και με μια σειρά από ακραία και φασιστικά νομοσχέδια. Φυσικά για μας δεν νοείται “καλός” ή “κακός” νόμος. Οι νόμοι είναι ένα εργαλείο κοινωνικού ελέγχου στα χέρια της κυρίαρχης τάξης και ως εκ τούτου είμαστε συνολικά απέναντι στο νομικό σύστημα. Παλεύουμε για την κατάργηση κάθε νόμου, όπως παλεύουμε για την κατάργηση κάθε φυλακής ( νοητής ή φυσικής).
Ο σύγχρονος ολοκληρωτισμός, στις αστικές δημοκρατίες, επιβάλλεται με τη μονιμοποίηση του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης, σε όλο και περισσότερες πτυχές της καθημερινότητας για το τμήμα αυτό της κοινωνίας που συστηματικά απομυζείται απ’ την εξουσία. Δυστοπίες που μέχρι τώρα περιγράφονταν γλαφυρά σε σελίδες από βιβλία, γίνονται σήμερα πυξίδες για την συνολική περιστολή του ανθρώπινου πνεύματος και της ελευθερίας.
Στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους μετανάστες, ειδικοί νόμοι, ειδικά δικαστήρια, ειδικές κατηγορίες ανθρώπων σε ένα κόσμο πειθήνιων και υποταγμένων πολιτών και η επιστήμη ο δούρειος ίππος για τον ολοκληρωτικό έλεγχο των ζωών μας.
Εμείς δεν βλέπουμε άλλο τρόπο για το ξεπέρασμα αυτού του συστήματος, παρά μόνο τον δρόμο του αγώνα για την εκπλήρωση της κοινωνικής επανάστασης.
Αυτός ο αγώνας που δίνεται σήμερα λοιπόν, τόσο εντός, όσο και εκτός των τειχών, είναι ένας αγώνας ενάντια στο καθεστώς εξαίρεσης, ενάντια στη λήθη και τον κοινωνικό ευνουχισμό, ενάντια στην ίδια τη φύση του συστήματος.
Δεν τρέφουμε καμία ψευδαίσθηση ότι μια “αριστερή” κυβέρνηση των Σύριζα-ΑΝΕΛ(!)έχει έρθει να ανατρέψει το μέχρι σήμερα υπάρχον σύστημα φέρνοντας κάτι καλύτερο στη θέση του. Όσο και να προσπαθούν επικοινωνιακά να εξομαλύνουν τις αντιθέσεις τους και να πείσουν την κοινωνία πως μια “αλλαγή” είναι εφικτή, γνωρίζουμε πολύ καλά, και είμαστε πεπεισμένοι για αυτό, πως καμία μεταρρυθμιστική πολιτική δεν μπορεί στην ουσία να αλλάξει την φύση του καπιταλισμού που βασίζεται στην εξουσία, την εκμετάλλευση και την καταπίεση. Η μόνη αλλαγή θα έρθει μέσα απ τα συντρίμμια αυτού του κόσμου.
Η πραγματικότητα, λοιπόν, είναι ότι η στοχοποίηση του αναρχικού/ριζοσπαστικού χώρου συνεχίζεται με αμείωτη ένταση, στα βήματα ακριβώς της προηγούμενης ακροδεξιάς κυβέρνησης. Οι εξαγγελίες του υπουργού δικαιοσύνης για αλλαγές στο σωφρονιστικό σύστημα και κατάργηση των φυλακών τύπου Γ, δεν αντισταθμίζουν σε καμία περίπτωση την ίδια την ύπαρξη ενός φύση καταπιεστικού θεσμού, όπως και τον διαχρονικό ρόλο του αστυνομοδικαστικού συμπλέγματος. Κάτι που παίρνει σάρκα και οστά απ’ τους πρώτους κιόλας μήνες “αριστερής” διακυβέρνησης, με τις εισβολές σε σπίτια συντρόφων (πάγια πολιτική τρομοκράτησης των ακροδεξιών διαχειριστών του κράτους), με τις ακραίες διώξεις και τις προφυλακίσεις συγγενικών προσώπων των μελών της Συνωμοσίας πυρήνων της φωτιάς, σε ένα κλίμα “δημοκρατικής” τρομοκρατίας ο ρόλος της αστυνομίας παραμένει ακριβώς ο ίδιος, η καταστολή και ο περιορισμός των κοινωνικών αντιδράσεων.
Κάτι που φαίνεται ξεκάθαρα και στις δηλώσεις του “δημοκράτη” Πανούση, περί “πολιτικής” λύσης-παρέμβασης με στόχο την “εκκαθάριση” των Εξαρχείων από τις αναρχικές ομάδες και τους υποστηρικτές της ένοπλης πάλης.
Τα ίδια μηνύματα από διαφορετικό ” αποστολέα”, με την ίδια ακριβώς ανησυχία για την εξουσία, την διατήρηση της πολυπόθητης κοινωνικής ειρήνης.
Δεν είναι λοιπόν “πολιτικά ακατανόητη” η απεργία πείνας και ο αγώνας για την κατάργηση νόμων και πρακτικών που στοχεύουν στον εκφοβισμό όσων επιλέγουν συνειδητά να αντισταθούν σε ένα σύστημα εκμετάλλευσης. Αντιθέτως, πολιτικά ακατανόητη είναι η προσπάθεια αφομοίωσης των αναρχικών προταγμάτων από ένα αστικό κόμμα που βρίσκεται στην εξουσία.
Από σήμερα λοιπόν, 16/3, ξεκινάμε κι εμείς απεργία πείνας, βάζοντας τα σώματα μας ανάχωμα στη κατασταλτική πολιτική του κράτους, στο πλευρό των συντρόφων μας που βρίσκονται εδώ και δύο βδομάδες στον αγώνα.
Απαιτώντας την ικανοποίηση των αιτημάτων που θέσαμε ως Δίκτυο Αγωνιστών Κρατουμένων, δηλαδή, την κατάργηση:
*του άρθρου 187
*του άρθρου 187α
*της επιβαρυντικής διάταξης για την πράξη που τελέστηκε με καλυμμένα χαρακτηριστικά (“κουκουλονόμος”)
*του νομικού πλαισίου που ορίζει τη λειτουργία των φυλακών τύπου Γ
όπως και την οριοθέτηση στην επεξεργασία και τη χρήση του γενετικού υλικού(dna). Πιο συγκεκριμένα απαιτούμε:
*την κατάργηση της εισαγγελικής διάταξης που επιβάλλει τη βίαιη λήψη του DNA
*την πρόσβαση κι ανάλυση του γενετικού δείγματος από πραγματογνώμονα βιολόγο της εμπιστοσύνης του κατηγορούμενου, αν το επιθυμεί
*την κατάργηση της ανάλυσης δειγμάτων που εμπεριέχεται μίγμα DNA άνω των δύο ατόμων.
Επίσης απαιτούμε την άμεση απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού προκειμένου να μπορεί να λάβει τη νοσηλεία που χρειάζεται.
ΔΥΝΑΜΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ
ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ-ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΟΥΡΖΟΥΚΟΣ
συμμετέχοντες στο Δίκτυο Αγωνιστών Κρατουμένων
