Νέα δίκη ξεκίνησε την Τετάρτη 4 Ιούνη στο τρομοδικείο των φυλακών Κορυδαλλού (με την παρουσία πλήθους αλληλέγγυων), για τρεις ενέργειες που αφορούν το σχέδιο Φοίνικας (αποστολή παγιδευμένου δέματος στον πρώην διοικητή της Αντιτρομοκρατικής Δημήτρη Χωριανόπουλο, έκρηξη στο αυτοκίνητο της διευθύντριας των φυλακών Κορυδαλλού Μαρίας Στέφη στη Δάφνη και έκρηξη στο αυτοκίνητο του δεσμοφύλακα των φυλακών Ναυπλίου Αργύρη Γκέλμπουρα στο Αργος). Κατηγορούμενοι είναι οι αναρχικοί Αντρέας Τσαβδαρίδης και Σπύρος Μάνδυλας, αλλά και τα δέκα φυλακισμένα μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς. Συγκεκριμένα, οι Α. Τσαβδαρίδης και Σπ. Μάνδυλας κατηγορούνται για συμμετοχή στη ΣΠΦ και την αποστολή του παγιδευμένου δέματος στον Χωριανόπουλο (ο πρώτος έχει αναλάβει την ευθύνη για την αποστολή, ενώ ο δεύτερος αρνείται όλες τις κατηγορίες), ενώ τα μέλη της ΣΠΦ κατηγορούνται ως ηθικοί αυτουργοί και για τις τρεις ενέργειες, επειδή χαιρέτισαν αυτές τις ενέργειες δημόσια εντός της δικαστικής αίθουσας και ενώ βρίσκονταν ήδη στη φυλακή!
Συνήγορος υπεράσπισης του Α. Τσαβδαρίδη είναι η Ρεβέκκα Πάρχα και του Σπ. Μάνδυλα οι Φραγκίσκος Ραγκούσης και Αλέξανδρος Κανελλόπουλος. Ο Σπύρος Φυτράκης θα εκπροσωπήσει τον Χ. Χατζημιχελάκη, ενώ τα υπόλοιπα μέλη της ΣΠΦ θα εκπροσωπηθούν από διορισμένους συνήγορους.
Πρόεδρος του τρομοδικείου είναι ο πρόεδρος εφετών Βασίλειος Μπάσης και μέλη οι εφέτες Αργυρώ Κανελλοπούλου και Παναγιώτα Γιαννακοπούλου (αναπληρωματικοί πρόεδρος και μέλη: Μαρία Παπασωτηρίου, Μαρία Πετσάλη, Ιωάννα Στρατσιάνη). Τακτική εισαγγελέας η Αναστασία Μασούρα και αναπληρωματική η Μαρία Μαλλούχου.
Μετά το διορισμό συνηγόρων και την ανάγνωση του καταλόγου των μαρτύρων, το λόγο πήραν ο Χρ. Τσάκαλος (για να κάνει μια συλλογική δήλωση των μελών της ΣΠΦ) και οι Α. Τσαβδαρίδης και Σπ. Μάνδυλας. Ακολουθούν οι απομαγνητοφωνημένες δηλώσεις.
Χρήστος Τσάκαλος: «Στο διάστημα των δύο τελευταίων χρόνων αυτό είναι το τέταρτο δικαστήριο το οποίο πραγματοποιείται εναντίον της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς. Εχουν προηγηθεί τα δικαστήρια της υπόθεσης Χαλανδρίου, για την αποστολή παγιδευμένων δεμάτων σε πρέσβεις και προέδρους ξένων χωρών, όπως και το δικαστήριο για τις 250 ενέργειες της ΣΠΦ εναντίον στόχων της κυριαρχίας. Έτσι, αυτή είναι η τέταρτη δίκη, το σχέδιο Φοίνικας. Προφανώς, όλη αυτή η κατάσταση για εμάς δείχνει κάτι συγκεκριμένο. Δείχνει το μένος το οποίο έχει η εξουσία απέναντί μας, καθώς σχηματίζει μια ασφυκτική δικαστική μέγγενη εναντίον μας με επαναλαμβανόμενες δίκες, στις οποίες πολλές φορές βρισκόμαστε και καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε τις ίδιες κατηγορίες για δυο και τρεις φορές. Όμως, αυτή εδώ η δίκη, πέρα από αυτά, έχει και μια άλλη ιδιαιτερότητα, η οποία είναι η εξής: ότι μιλάμε για μια δίκη στην οποία κατηγορούμαστε για αντάρτικες πράξεις, οι οποίες συνέβησαν στο χρονικό διάστημα που ήδη ήμασταν αιχμάλωτοι στα χέρια του κράτους, δηλαδή βρισκόμασταν στις φυλακές.
Δυστυχώς, για μας αυτό δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο, δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Είναι επαναλαμβανόμενες και οι διώξεις που έχουν συμβεί απ’ τη στιγμή που βρισκόμαστε μέσα στη φυλακή. Ενδεικτικά θ’ αναφέρω την περίπτωση δίωξης που έχει γίνει για πολιτικό κείμενο, για κείμενο συγκεκριμένο, το οποίο βγάλαμε εμείς μέσα από τη φυλακή, σε ένδειξη αλληλεγγύης στο αναρχικό στέκι Ναδίρ στη Θεσσαλονίκη. Έγινε δίωξη γι’ αυτό το κείμενο. Έχει γίνει δίωξη για πολιτικό κείμενο που βγήκε μέσα από τη φυλακή, στο οποίο αρνούμαστε ν’ αναγνωρίσουμε τις δικαστικές αρχές. Ολα αυτά είναι καταγεγραμμένα και υπάρχουν συγκεκριμένες διώξεις. Φυσικά, το αποκορύφωμα του νομικού πραξικοπήματος που έχει συμβεί εναντίον της ΣΠΦ δεν είναι άλλο από την παράταση, απ’ την αόριστη παράταση μια διαρκούς προφυλάκισης τεσσάρων συντρόφων της οργάνωσής μας, οι οποίοι έχουν ξεπεράσει κατά πολύ το υποτιθέμενο νομικό όριο των 18 μηνών. Μιλάμε για τον Γεράσιμο που βρίσκεται πάνω από 40 μήνες προφυλακισμένος, μιλάμε για την Όλγα και τον Γιώργο που βρίσκονται πάνω από 36 μήνες προφυλακισμένοι και τον Θεόφιλο που βρίσκεται το ίδιο διάστημα φυλακή, χωρίς να γίνει καμία δίκη.
Τώρα, φυσικά, όλα αυτά δε λέγονται στα πλαίσια μιας καταγγελτικής διάθεσης για την παραβίαση των δικαιωμάτων μας. Εμείς έχουμε ξεκαθαρίσει από την αρχή ότι ούτε πιστεύουμε στα δικαιώματα ούτε στη δημοκρατία και χάρισμά σας είναι όλα αυτά τα “προνόμια”, που υποτίθεται ότι απολαμβάνουμε ως κατηγορούμενοι. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, όπως διαπιστώνεται, ότι οι περισσότεροι από μας δεν καλέσαμε καν δικηγόρους. Ομως, η παρουσία μας εδώ γίνεται για κάποιους συγκεκριμένους λόγους. Ενας από τους λόγους είναι ότι δεν πρόκειται να σταθούμε σιωπηλοί στην υποκρισία της δικαιοσύνης σας. Είναι σημαντικό να σταματήσουν να υπάρχουν ψευδαισθήσεις, κι επειδή ξέρουμε ότι αυτά πλέον είναι δημόσια, γι’ αυτό τα λέμε εδώ. Οι ψευδαισθήσεις λοιπόν, αφορούν στα εξής: πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η εξουσία και ο πόλεμος ο οποίος έχει κηρύξει εναντίον μας σαν αντίποινα στη δική μας πρακτική, είτε με στοιχεία είτε χωρίς στοιχεία, έχει ένα συγκεκριμένο σκοπό: να εξοντώσει ηθικά, πολιτικά αλλά ακόμα και σωματικά τους συντρόφους που συμμετέχουν στη ΣΠΦ, αλλά ακόμα και τους συντρόφους οι οποίοι έχουν σταθεί αλληλέγγυοι δίπλα μας.
Εμείς από την πρώτη στιγμή που επιλέξαμε να πάρουμε το δρόμο του αντάρτικου πόλης, τη γνωρίζαμε αυτή τη πρόκληση. Γνωρίζαμε ότι κανένας αγώνας δε γίνεται χωρίς τίμημα. Και είναι μια πρόκληση την οποία δεχτήκαμε και την επιστρέφουμε στο πολλαπλάσιο ενάντια στην εξουσία. Είναι ξεκάθαρο ότι όσο αναπνέουμε και όσο υπάρχουμε θα υπάρχει και η ΣΠΦ, κι όσο υπάρχει η ΣΠΦ δε θα υπογράψουμε ποτέ ανακωχή στον πόλεμο που έχουμε κηρύξει με την εξουσία.
Βρισκόμαστε σ’ αυτό εδώ το δικαστήριο για το λόγο ότι πριν ένα χρόνο, σε ένα άλλο δικαστήριο, που εκδίκαζε την υπόθεση των παγιδευμένων δεμάτων, εμείς απευθύναμε δημόσιο χαιρετισμό στους ασύλληπτους συντρόφους της ΣΠΦ, που τότε είχαν εγκαινιάσει το σχέδιο Φοίνικας, πραγματοποιώντας την πρώτη επίθεση εναντίον οχήματος της τότε διευθύντριας φυλακών Κορυδαλλού. Αυτός ο δημόσιος χαιρετισμός που απευθύναμε μέσα από τη δικαστική αίθουσα ήταν αρκετός για να μας χρεώσουν την ηθική αυτουργία σ’ αυτή την επίθεση, ενώ ήμασταν μέσα στη φυλακή. Αυτά ήταν τα στοιχεία τους. Ίσως αυτοί οι οποίοι άσκησαν αυτή τη δίωξη να θεώρησαν ότι μ’ αυτό τον τρόπο θα καταφέρουν να μας κάνουν να χαμηλώσουμε τη φωνή μας ή να μικρύνουν το ανάστημά μας ή να οπισθοχωρήσουμε ή να πέσουμε σ’ ένα κλίμα ηττοπάθειας. Ότι απ’ τη στιγμή που βρισκόμαστε στα χέρια του κράτους, το κράτος μπορεί να κάνει ό,τι θέλει με εμάς. Όμως αυτός που συνέταξε αυτή τη δίωξη ήταν πραγματικά γελασμένος. Κι επειδή ακριβώς γνωρίζουμε ότι όλα αυτά που λέμε εδώ, έχουν τη δυνατότητα του δημόσιου λόγου, να βρουν τον τρόπο και το δρόμο να φτάσουν στ’ αυτιά των ασύλληπτων και καταζητούμενων συντρόφων μας, έχουμε να πούμε το εξής: ότι ο αγώνας συνεχίζεται και θα δημιουργήσουμε χίλιους πυρήνες και χίλιες επιθέσεις εναντίον του κράτους.
Κλείνοντας αυτή την τοποθέτηση, θα μιλήσουμε λίγο πιο συγκεκριμένα για την παρουσία μας εδώ. Βρισκόμαστε σ’ αυτό το δικαστήριο πρώτον γιατί δεν θέλουμε σε καμία περίπτωση ν’ αφήσουμε τη ΣΠΦ, την Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία, αλλά και το σχέδιο Φοίνικας, έρμαιο μια ρητορικής του ποινικού κώδικα. Δε θέλουμε σε καμία περίπτωση ν’ αφήσουμε άφωνο το σχέδιο Φοίνικας απέναντι σ’ αυτά τα οποία υπαγορεύει ο νόμος, που κατατεμαχίζει το σχέδιο Φοίνικας και το παρουσιάζει σαν μια εγκληματική ενέργεια. Μέχρι στιγμής, στα πλαίσια σχεδίου Φοίνικας έχουν πραγματοποιηθεί 13 βομβιστικές και εμπρηστικές επιθέσεις σε Ελλάδα, Ινδονησία, Μεξικό, Χιλή, Ιταλία, Ρωσία, Γερμανία. Αυτό αποδεικνύει για μας κάτι ξεκάθαρο: ότι η αναρχική εξέγερση, που δεν καταστέλλεται ούτε συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται, είναι διαρκής και παραμένει αναμμένη για να θυμίζει ότι ο αγώνας για την ελευθερία δεν τελειώνει ποτέ.
Ο δεύτερος λόγος που βρισκόμαστε εδώ είναι για να σταθούμε δίπλα στο σύντροφό μας Α. Τσαβδαρίδη. Ο Αντρέας έχει αναλάβει την πολιτική ευθύνη για την αποστολή παγιδευμένου δέματος στον πρώην διοικητή της Αντιτρομοκρατικής, ως μια πράξη η οποία υπάγεται στο σχέδιο Φοίνικας. Για την κατηγορία που έχουμε εμείς ως ηθικοί αυτουργοί δεν θα πούμε πολλά. Η κατηγορία αυτή είναι αστεία, γιατί ακριβώς η έννοια της ηθικής αυτουργίας ταιριάζει με άλλες έννοιες, τις οποίες πραγματικά εχθρευόμαστε. Η έννοια της ηθικής αυτουργίας ταιριάζει με την έννοια του αρχηγού, του εντολέα, του εντολοδόχου, των κανόνων, της ιεραρχίας. Το γεγονός ότι μας αποδόθηκε μια τέτοια κατηγορία είναι κι ένα επικοινωνιακό παιχνίδι, γιατί θέλουν να μας ταιριάξουνε με μαφιόζικες πρακτικές, ότι “είναι ηθικοί αυτουργοί”, “μέσα από τις φυλακές δίνουν εντολές”, “διατάζουν ανθρώπους”. Για μας τα πράγματα είναι πολύ συγκεκριμένα: όταν έχεις συντροφικές σχέσεις με κάποιον, δεν είσαι ηθικός αυτουργός, είσαι συνένοχος και συνεργός στο διαρκές έγκλημα της αναζήτησης της ελευθερίας.
Και ο τρίτος λόγος που βρισκόμαστε εδώ είναι για να στηρίξουμε τον αναρχικό φίλο και σύντροφο Σπ. Μάνδυλα. Ο Σπύρος είναι ένας σύντροφος ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με τη ΣΠΦ, δεν έχει καμία σχέση με την Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία, όπως δεν έχει καμία σχέση πρακτικά με το σχέδιο Φοίνικας. Είναι ένας αναρχικός που στάθηκε δίπλα μας σαν φίλος και σύντροφος μέσα απ’ τη δημόσια παρουσία του και τις δημόσιες διαδικασίες. Στο πρόσωπό του το κράτος θέλει να πετύχει το εξής με τη σύλληψή του: να δείξει ότι μπορεί να αποσυνδέσει το δημόσιο λόγο της ΣΠΦ και κατ’ επέκταση του αντάρτικου πόλης, ότι αρκεί και μόνο κάποιος αναρχικός να στηρίξει δημόσια τη ΣΠΦ για να φτάσει και να διαβεί το κατώφλι της φυλακής. Επειδή λοιπόν ο Σπύρος παρέμεινε συνεπής αναρχικός και δεν φοβήθηκε να εκφράσει την αλληλεγγύη του δημόσια και ανοιχτά, αυτή τη στιγμή βρίσκεται κατηγορούμενος εδώ. Στην πορεία της διαδικασίας θα δείτε κι εσείς όχι μόνο ότι δεν υπάρχουν στοιχεία για τον Σπύρο, αλλά αντιθέτως, υπάρχουν πάρα πολλά στοιχεία που αποδεικνύουν περίτρανα ότι όλα είναι μια κατασκευασμένη κατηγορία από τη μεριά του κράτους.
Κλείνοντας, μη περιμένετε ότι θα σας μιλήσουμε για αθωότητα ή ενοχή. Για μας δεν υπάρχουν ούτε αθώοι ούτε ένοχοι. Εμείς δηλώνουμε ξεκάθαρα ότι είμαστε εχθροί του κράτους, εχθροί των νόμων σας, εχθροί της δικαιοσύνης. Και ξέρουμε ένα πράγμα, ότι ο αγώνας αυτός είναι δύσκολος, συχνά μοναχικός, είναι επίπονος, αλλά πραγματικά είναι ό,τι πιο όμορφο υπάρχει στη ζωή μας. Κι αυτό τον αγώνα δεν πρόκειται ποτέ να τον εγκαταλείψουμε, όσες ποινές και όσα δικαστήρια κι αν κάνει το κράτος εναντίον μας. Γιατί ο αγώνας συνεχίζεται».
Αντρέας Τσαβδαρίδης: «Ενάμιση μήνα μετά τη σύλληψή μου δημοσίευσα ένα κείμενο με το οποίο ανέλαβα την ευθύνη για την αποστολή του δέματος για τον πρώην διοικητή της Αντιτρομοκρατικής. Στην ενέργεια αυτή δεν υπάρχουν ούτε φυσικοί συναυτουργοί ούτε ηθικοί αυτουργοί. Έδρασα μόνος μου, βάσει των αξιών μου, και κανείς απ’ τους συντρόφους που δικάζονται σήμερα μαζί μου δεν συμμετείχε. Κλείνοντας, θέλω να στείλω την αλληλεγγύη μου σε όλους τους κρατούμενους αναρχικούς της Άτυπης Αναρχικής Ομοσπονδίας».
Σπύρος Μάνδυλας: «Καταρχήν θέλω να πω ότι στηρίζω και στέκομαι δίπλα στο σύντροφο Α. Τσαβδαρίδη και τους δέκα φίλους και συντρόφους της ΣΠΦ. Θέλω να σταθώ σε δύο σημεία, όσον αφορά τις συνθήκες στις οποίες διεξάγεται η δίκη. Το πρώτο σημείο είναι ότι είναι μια πολιτική δίκη η οποία διεξάγεται σε μια ειδική αίθουσα μέσα στις φυλακές Κορυδαλλού, ενώ το δεύτερο σημείο είναι ότι οι σύντροφοί μου για να παρακολουθήσουν σήμερα τη δίκη έχουν δώσει ταυτότητες στην είσοδο, αλλιώς δε θα μπορούσαν να παρακολουθήσουν τη δίκη. Η στοχοποίηση και η σύλληψή μου έγινε στα πλαίσια μιας διασποράς φόβου που θέλει να επιβάλει το κράτος στους αναρχικούς και ειδικότερα στο συγκεκριμένο αναρχικό ρεύμα που κινούμαι εγώ, στο ρεύμα της νέας αναρχίας.
Για την περίπτωσή μου σ’ αυτή τη δίκη, θ’ αναδειχθεί το γεγονός πως κατηγορούμαι για τρομοκρατική οργάνωση, εξαιτίας του δημόσιου λόγου και δημόσιων εκδηλώσεων που έχω πραγματοποιήσει μέσα από συμμετοχή στο αναρχικό στέκι Ναδίρ στη Θεσσαλονίκη. Θα αποδειχθεί έτσι το γεγονός ότι η δημοκρατία δεν αντιλαμβάνεται τα δημόσια εγχειρήματα σαν το φτωχό συγγενή της άμεσης δράσης, αλλά εντέλει και τα ποινικοποιεί και τα διώκει, αφού αυτά τα εγχειρήματα έχουν μια ιδιαίτερα σημαντική συμβολή στη διαρκή αναρχική εξέγερση.
Άλλωστε, δεν θα είναι η πρώτη φορά, θα έλεγα μάλιστα ότι τείνει να γίνει και μια διεθνής τακτική. Η κατασταλτική επιχείρηση με αφορμή το σχέδιο Φοίνικας θυμίζει έντονα τις επιχειρήσεις Ευτολμία και Σκιά που έγιναν στην Ιταλία τα δύο τελευταία χρόνια. Τότε που κάποιοι σύντροφοι που διαχειρίζονται ιστοσελίδες και κάποιους εκδοτικούς οίκους βρέθηκαν να κατηγορούνται για το περιεχόμενο των ιστοσελίδων.
Τώρα, όσον αφορά τη θέση μου και τη στάση μου για το αντάρτικο πόλης και τη ΣΠΦ, είναι απλή και συγκεκριμένη. Η αναρχική εξέγερση διεξάγεται με κάθε μέσο, είτε αυτό είναι ένα βιβλίο, είτε μια βόμβα, είτε μια πολιτική εκτέλεση. Μπορεί να μη συμμετέχω στη ΣΠΦ ή στην Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι διαφωνώ με αυτό τον τρόπο δράσης. Μακριά από μένα οι ένοπλοι αφορισμοί και ευφημισμοί της μη βίας. Η σύλληψή μου λοιπόν στοχεύει στο να απομονώσει τους ένοπλους σχηματισμούς από τη δημόσια διάχυση και να γκρεμίσει τη γέφυρα ανάμεσα στο δημόσιο και το άλλο μέρος της διαρκούς αναρχικής εξέγερσης.
Τέλος, δεν θα έχω μάρτυρες υπεράσπισης συγγενείς και φίλους, που θα έρθουν για να πουν πόσο καλό παιδί είμαι, αφού θεωρώ ότι σε μια πολιτική δίωξη η μόνη υπεράσπιση που με εκφράζει είναι η ανάπτυξη της πολιτικής μου δράσης».
Το δικαστήριο διέκοψε για τις 2 Ιούλη, οπότε οι συνήγοροι θα απαντήσουν αν δέχονται ή όχι το διορισμό τους.
Πέμπτη 05 Ιουνίου 2014
via ΚΟΝΤΡΑ
