ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΜΕ ΘΕΑΤΕΣ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ
Γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε στα Εξάρχεια, τα σπίτια μας, οι οικογένειες μας ,οι φίλοι, εδώ είναι. Αγαπάμε και πονάμε τη γειτονιά μας. Γι’ αυτό άλλωστε και θα θέλαμε να παραθέσουμε τις απόψεις μας, δίχως ψέματα, δίχως τάσεις λαϊκισμού.
ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΓΧΥΣΕΙΣ
Να καταστήσουμε σαφές ότι στο κείμενο δε γίνονται εκτενείς πολιτικές και ιδεολογικές τοποθετήσεις , καθώς ο σκοπός μας δεν είναι να προβάλλουμε την ιδεολογική μας κατεύθυνση, αλλά να θέσουμε ερωτήματα σε κάθε κομμάτι του παζλ των Εξαρχείων. Ούτε θα αναλωθούμε σε αναλύσεις περί ρεφορμισμού, κομμουνιστικοποίησης του κινήματος και μικροπολιτικών διαφωνιών.
ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ «ΑΝΗΚΕΙ» Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ;
Τα Εξάρχεια δεν ανήκουν σε κανέναν. Σε κανέναν απολύτως. Η σωστή ερώτηση συνεπώς είναι: «Ποιός έχει τον πρώτο λόγο στη γειτονιά;» Χρόνια τώρα γίνεται προσπάθεια, με πρακτικές που μόνο αναρχικές δε θυμίζουν και είναι αρκετοί αυτοί που τους βαραίνει η ευθύνη της απόπειρας κυριάρχησης στην περιοχή.
Η “Λαϊκή Συνέλευση Εξαρχείων” φέρει και εκείνη ευθύνη, βέβαια δεν είναι η μόνη, το γνωρίζουμε καλά. Τη λαϊκή συνέλευση των κατοίκων, από την πρώτη στιγμή τη στηρίξαμε (ατομικά), όμως πολύ γρήγορα, ένας-ένας αποχωρούσαμε, διότι η προσπάθεια καπελώματος και χειραγώγισής της ήταν εμφανέστατη. Κάποιοι κορόιδευαν και κοροϊδεύουν ακόμα τους κατοίκους των Εξαρχείων ,υποσχόμενοι μία «καθαρή» γειτονία .
Όλο αυτό αφορμάται από συζητήσεις που γίνονται πολλά χρόνια τώρα για τη γεφύρωση του χάσματος κατοίκων και συλλογικοτήτων, με σκοπό μια ομαλή συμβίωση των δύο. Η προσπάθεια είναι απόλυτα κατανοητή, όμως οι προθέσεις την αμαυρώνουν…
Οι εκκαθαρίσεις που έλαβαν χώρα στην οδό Θεμιστοκλέους λίγα χρόνια πριν , όπου και συμμετείχαμε, φάνηκαν να έχουν αποτέλεσμα ,όμως οι μετέπειτα επιλογές της συνέλευσης βρήκαν αντίθετους, εμάς, καθώς και μία μεγάλη μερίδα των ατόμων των εξαρχείων. Οι πρακτικές τραμπούκικου- μπράβικου τύπου θαμώνων της γειτονιάς δεν μας βρήκαν σύμφωνους.
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
Πώς νομιμοποιούνται λαϊκές πολιτοφυλακές χωρίς τη σύμφωνη γνώμη έστω της πλειοψηφίας των κατοίκων της περιοχής; Πώς υφίστανται “λαϊκοί δικαστές”, χωρίς να δικάζει ο λαός. Συμφωνούμε με τις δράσεις ενάντια στη διακίνηση ναρκωτικών και τη μαφία , όμως μην τα βάζουμε όλα σ’ ένα καλάθι, καθώς στο μέλλον μπορεί να έχει επικίνδυνη εξέλιξη.
Κάτι μας θυμίζει τους μπάτσους, που από μικρά παιδιά απεχθανόμαστε. Να το κάνουμε λοιπόν ξεκάθαρο σε όλους:«Δε διώξαμε τους μπάτσους, προστάτες του αστικού κράτους , αντικαθιστώντας τους με “μπράβους της ελευθερίας”».
ΛΑΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΟΦΥΛΑΚΕΣ
Καταρχάς, να γνωστοποίησουμε για όσους δε γνωρίζουν ότι στην Ελλάδα έχει λειτουργήσει την περίοδο του εμφυλίου πολέμου, η “Λαϊκή Πολιτοφυλακή”, που αποτελούσε ένα ένοπλο σώμα του ΚΚΕ στο οποίο κατατάσσονταν εθελοντικά γυναίκες και άνδρες. Ήταν αρμόδιο για την τήρηση της δημόσιας τάξης , καθώς και για την περιφρούρηση των περιοχών που ήταν υπό τον έλεγχο του ΔΣΕ. Όμως υπάρχει μια σύγχυση σ’ αυτό το σημείο. Τότε υπήρχε λαϊκή νομιμοποίηση. Στα εξάρχεια δεν υπάρχει διότι (ευτυχώς ακόμα) κανείς δεν κάνει κουμάντο.
ΟΙ ΜΑΦΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ “ΣΥΝΑΦΙΑ” ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ
Η γειτονιά των Εξαρχείων, χρόνια τώρα, είναι καταδικασμένη στην παθογένεια. Μαφίες Αλβανών ναρκεμπόρων, Πακιστανών, Αλγερινών και άλλων εθνικοτήτων (μη γίνει σύγχυση σε αυτό το σημείο , τις καθονομάζουμε για να γίνουμε πιο κατανοητοί), οι οποίες βέβαια έχουν και εθνικιστικά στοιχεία, έχουν βρει έδαφος στην ελευθερία και την «ανεκτικότητα» της περιοχής. Για να το κάνουμε σαφές και σε εκείνους: Δεν έχουν καμία θέση στη γειτονιά μας!
Τα Εξάρχεια είναι μία ζούγκλα , ένα πεδίο διαρκούς σύγκρουσης και διαρκούς προσπάθειας κυριαρχίας, όλων εναντίων όλων. Υπάρχουν πολλές “παρέες” οι οποίες είναι βασικοί θαμώνες της γειτονιάς και προσπαθούν να αλληλεπιδράσουν μεταξύ τους μοιραζόμενοι κοινό έδαφος. Και εμείς ακόμα, κομμάτι αυτής της πραγματικότητας είμαστε και το γνωρίζουμε καλά, με τη μόνη διαφορά ότι όλοι αυτοί «όποτε θέλουν ή όποτε τα βρούνε σκούρα» , έχουν το σπίτι τους αλλού να γυρίσουν, αν τα κάνουν θάλασσα, εμείς και οι οικογένειες μας εδώ θα μείνουμε να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες …
Τα στενά που παίξαμε, ερωτευτήκαμε, μεγαλώσαμε και διαμορφωθήκαμε, δεν θα επιτρέψουμε κανείς να τα καπηλευτεί!
ΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ ΕΧΟΥΝ ΙΣΤΟΡΙΑ , ΕΞΩ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ
Ε.Γ. 08
