Costantino Ragusa: Η ριζοσπαστική οικολογία και η άγρια ζωή (μέρος πρώτο)

Σημείωση της mpalothia : Λόγω του μεγάλου μεγέθους του άρθρου και της πυκνότητας θα δημοσιευτεί τμηματικά

Μετάφραση για την mpalothia : TheVegan Syringe από την εφημερίδα L’ Urlo della Terra

Στα αντισπισιστικά προτάγματα γίνεται κυρίως αναφορά στα εξημερωμένα μη ανθρώπινα ζώα τα οποία ζουν φυλακισμένα, και απουσιάζουν απο τα κύρια προτάγματα τα άγρια ζώα, και ο φυσικός κόσμος του οποίου είναι, και είμαστε μέρος.

Η υπεράσπιση συνολικά της φύσης και των επιμέρους οικοσυστημάτων, σε έναν κόσμο που παράγει ζώα για να τα διαμελίζει, που καθοδηγεί την σκέψη, που κατασκευάζει ανάγκες , που το φυσικό αντικαθίσταται με το τεχνητό σαν μονόδρομη επιλογή, αντιπροσωπεύει το άνοιγμα του δρόμου της αντίστασης στην κυριαρχία της «μεγάλης μηχανής».

Αυτού του τύπου οι παρεμβάσεις  δεν αποσκοπούν στο να αποπροσανατολίσουν, ή να περιορίσουν το συνολικό πεδίο αγώνα, αντιθέτως επιθυμούν να διευρύνουν την στοχοθεσία του κινήματος. Κι αυτό όχι στα περιορισμένα πλαίσια του λεγόμενου «διαδικτυακού ακτιβισμού» , αλλα θέτοντας πραγματικούς/υπαρκτούς προβληματισμούς που αποτελούν κάτι παραπάνω απο απλά ερωτήματα.

Οταν ακούμε να μιλούν για ολοκαύτωμα των μη ανθρώπινων ζώων, η σκέψη μας τρέχει κατευθείαν στην εντατικοποιημένη βιομηχανική εκτροφή, στα εργαστήρια ζωοτομίας, στα σφαγεία…Οταν ακούμε να μιλούν για εκμετάλλευση, η σκέψη μας τρέχει στο τσιρκο, στα puppy mills, στις κυνομαχίες και γενικότερα σε κάθε τύπου εκμετάλλευση οικόσιτων/εκτρεφόμενων ζώων που προκαλείται απο το ανθρώπινο είδος.

Το «φαντασιακό» και οι αντιλήψεις  που διαμορφώνονται απέναντι στο ζήτημα των μη ανθρώπινων ζώων συνοψίζονται κάτω απο την ομπρέλα του όρου αντισπισισμός: Μια έννοια που θα έπρεπε να περιλαμβάνει και άλλα, φαίνεται πως έχει παραλείψει να συμπεριλάβει, ή ακόμα καλύτερα, έχει εντελώς ξεχάσει την άγρια ζωή.  Ο αριθμός των εκτελέσεων των εκτρεφόμενων για το κρέας τους, ζώων, είναι τεράστιος, ποιος όμως αναλογίζεται το μέγεθος του αφανισμού στο ευρύτερο φυσικό μας περιβάλλον; Είναι γεγονός οτι το ζήτημα αυτό έχει αφεθεί εντελώς στα χέρια  περιβαλλοντολόγων ακτιβιστών, και η ενασχόληση μας με αυτό είναι αρκετά περιορισμένη. Περά απο σκέτα νούμερα και δεδομένα, που δεν είναι σκόπιμο να αναφερθούν τώρα, θέλω να υπογραμμίσω οτι αυτή η «παράλειψη» δημιουργεί –αν μη τι άλλο- ένα βαθύτατο κενό.

Είναι προφανής και ξεκάθαρος ο διαχωρισμός μεταξύ της «εξημερωμένης» και της άγριας ζωής. Η ενσυναίσθηση (δηλαδη η συναισθηματική μας ταύτιση), με τα εξημερωμένα μη ανθρώπινα ζώα, ξεκινά απο την δική μας εξημέρωση ως άνθρωποι, μέσα στις τεχνο-βιομηχανικές κοινωνίες που μας αναθρέφουν. Σε κάποια μέρη του πλανήτη, πλέον ελάχιστα, οπου η φύση ακόμα ξεδιπλώνει το αστείρευτο, άγριο μεγαλείο της, όπως στα τροπικά ομβριόφιλα δάση, η εξαφάνιση της άγριας ζωής εξαπλώνεται με ταχύτατους ρυθμούς και οι επιπτώσεις είναι καθοριστικές : Ολόκληρα είδη άγριων ζώων, κατα συνέπεια ολόκληρα οικοσυστήματα χάνονται για πάντα, σιωπηλά, και χωρίς επιστροφή.

Όντας αποκομμένοι απο την φύση, έχοντας εγκαταλείψει την άγρια πλευρά των εαυτών τους, οι αντισπισιστές τείνουν να συναντούν στον δρόμο τους μόνο αυτο που μπορούν να συνειδητοποιήσουν: Την εξημερωμένη ζωή.Τα ζώα στις βιομηχανικές φάρμες, έχουν γεννηθεί για να πεθάνουν, ή είναι αποτέλεσμα διασταυρώσεων αυστηρών προδιαγραφών, μέσα σε εργαστήρια ή και εκτός, προκειμένου να είναι πιο παραγωγικά και κατα συνέπεια πιο εμπορικά. Τα ίδια ισχύουν φυσικά και για τα λεγόμενα «ζώα συντροφιάς».

Σε ένα κόσμο στον οποίο η εκμετάλλευση, οι κακοποιήσεις και οι εκτελέσεις δεν θα υπήρχαν καν σαν έννοιες, όλα αυτά τα ζώα προς εκμετάλλευση, ή η πλειοψηφία αυτών, δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν, αν δεν υπήρχε για ακόμα μία φορά η ανθρώπινη παρέμβαση. Μάλιστα, κάποιοι αντισπισιστές, «κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου», για να προετοιμαστούμε για την «νέα κατάσταση», πριν καν ακόμα έρθει η χρονική αυτή στιγμή.

Πέρα απο το γεγονός οτι αυτή η στιγμή δυστυχώς θ’αργήσει πολύ να έρθει, γίνεται έυκολα αντιληπτό οτι η στοχοπροσήλωση αφορά αποκλειστικά , πολύ συγκεκριμένες ομάδες του συνόλου των καταπιεσμένων. Δεν είναι τυχαίο, οτι τα κέντρα προστασίας των εξημερωμένων ζώων πολλαπλασιάζονται με ταχείς ρυθμούς.

Το γεγονός αυτό αποπροσανατολίζει την προσοχή μας απο εκεί που πραγματικά θα έπρεπε να εστιάζει: Στις αρχικές αιτίες που γέννησαν την καταστροφή, και όχι στις συνέπειες που φέρνει μαζί της η τεχνο-βιομηχανική λαίλαπα, η οποία με τη σειρά της καθιστά αναγκαία την εκμετάλλευση των μην ανθρώπινων ζώων προκειμένου αυτή, να συνεχίσει να υπάρχει.

Τα διάφορα κέντρα προστασίας/καταφύγια εξημερωμενων ζώων, προσφέρουν μια εκτενή δεξαμενή πληροφοριών και υλικου, σε ζωοφιλικές οργανώσεις, που προσεγγίζουν μαθητές στα σχολεία, για την ευαισθητοποίηση πάνω στο θέμα των ζώων. Οι μαθητές, μέσα στα πλαίσια της ενημέρωσης, έχουν την δυνατότητα να δουν απο κοντά αγελάδες, γουρούνια, γαλοπούλες κ.τ.λ που γλύτωσαν την εκτέλεση, να ζουν ευτυχισμένα με την φροντίδα εθελοντών που έχουν αναλάβει να τα προσέχουν.

Το ίδιο ερώτημα, τίθεται ξανά και ξανά: Γιατί να έρχεται στο φως αποκλειστικά, ένα μόνο μέρος του προβλήματος που αφορά το σύνολο του ζωικού κόσμου; Πότε, αν όχι τώρα, θα είναι η κατάλληλη στιγμή να αναδείξουμε περισσότερα, να πούμε και να πράξουμε περισσότερα; Η σχέση μας με τα μη ανθρώπινα ζώα διέπεται σταθερά και πάντα με όσες κι όσους έχουμε καταφέρει να εξημερώσουμε. Αυτου του τύπου ο ακτιβισμός για την υπεράσπιση των ζώων, ή αντισπισιμός, σύμφωνα με το ρεύμα της εποχής,αντικατοπτρίζει τις αξίες της κοινωνίας μας : Μιας κοινωνίας που θέλει να χειρίζεται και να ελεγχει απόλυτα καθε έμμονη τάση για ελευθερία.

Ενα απο τα γνωστότερα σλόγκαν του περιβαλλοντικού/οικολογικού κινήματος, εν γένει, είναι το «Γνώρισε τα, και προστάτεψέ τα». Οι αντισπισιστές, που συχνά λοιδωρούν, τους οικολόγους με τα panda (wwf), χρησιμοποιούν το σλόγκαν αυτό στις δράσεις ενημέρωσης που απευθύνουν στον κόσμο. Σύμφωνα με αυτό, η οικειοποίηση του ανθρώπου με τα ζώα εκτροφής, μπορεί να τους επηρεάσει συναισθηματικά, να έρθουν σε επαφή με την πραγματική υπόσταση των ζώων που χρησιμοποιούν για ένδυση και τροφή, ως συναισθανόμενα όντα με δικαιώματα, και στο μέλλον να αποφασίσουν να γίνουν vegetarian ή στην καλύτερη των περιπτώσεων , vegan.

Παρόμοιες πρωτοβουλίες, όχι μονο δεν καταστέλλονται αλλα μπορεί ακόμα και να ενθαρρύνονται απο το ίδιο το σύστημα, ακριβώς για να μην αντιλαμβανόμαστε οτι το σύστημα εκμετάλλευσης είναι ένα, και είναι το ίδιο καταπιεστικό και για το ανθρώπινο είδος και για την γή, κι όχι μόνο για τα ζώα.

Συμπερασματικά, στο σύνολο των δράσεων των αντισπισιστών, πρωταγωνιστές είναι σταθερά και πάντα, ζώα που είναι θύματα εκμετάλλευσης, καταπίεσης, ζώα που δολοφονούνται απο τις ανθρωποκεντρικές κοινωνίες. Οσο αφορά στα υπόλοιπα είδη, πολύ σπάνια γίνεται αναφορά, και ο λόγος είναι οτι, απο τα κυριότερα προτάγματα των σύγχρονων αντισπισιστών, έχει αφαιρεθεί σαν έννοια η άγρια ζωή πριν καν ακόμα, αυτή, τεθεί σαν ζήτημα υπαρκτό, που χρήζει άμεσων και αποτελεσματικών παρεμβάσεων. Οι αντισπισιστές αγωνίζονται για οποιονδήποτε είναι θύμα της βιομηχανικής μηχανής, αγωνίζονται για να τα απαλλάξουν απο τα βασανιστήρια τους ως σωτήρες τους, χωρίς ομως να προσβλέπουν στην πραγματική απελευθέρωση, που θα είναι και δική μας απελευθέρωση.

(συνεχίζεται)

Μετάφραση για την mpalothia : TheVegan Syringe από την εφημερίδα L’ Urlo della Terra

Το δεύτερο μέρος εδώ

Το τρίτο μέρος εδώ