Εκπορνεύεσαι κουρέλι στην μπορντελοκοινωνία
Χανιά 2/4/2017
Τι και αν υπάρχουν 3 βουλευτές της χρυσής αυγής στα χανιά?
Τι και αν ολόκληρη πόλη είναι “μπατσοκρατουμενη” ?
Τι και αν ασφαλίτες μαζί με ματατζήδες πριν 6 μέρες έχουν χτυπήσει συντρόφους και έχουν προσαγάγει άλλους ?
Τίποτα από αυτά δεν έχει σημασία απέναντι στη ωραία εικόνα της κοινωνικής ειρήνης και ομαλότητας.
Γιατί ως αναρχικοί θα έπρεπε να ευχαριστούμε τους καλούς ζητάδες που μας βοηθάνε στις πορείες κλείνοντας τους δρόμους.
Γιατί κανεις δεν θα πρέπει να καταστρέφει ATM αφού τα χρησιμοποιούν τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα μιας και οι προύχοντες έχουν τις επιταγές τους και τις πιστωτικές.
Γιατί ο αντιφασισμός έχει να κάνει μόνο με τους χρυσαυγίτες και όχι φυσικά με όλα τα άλλα φασιστικά κομμάτια τις κοινωνίας όπως οι μπάτσοι και οι τράπεζες.
Γιατί στο κάτω κάτω είπαμε αναρχικοί αναρχικοί αλλά μην κάνουμε και καμιά ζημιά.
Δεν πρόκειται προφανώς να αναλώσουμε ούτε λίγες γραμμές προσπαθώντας να υπερασπιστούμε μια αντιμπατσικη αντικρατική και αντικαπιταλιστική κουλτούρα, μιας και αυτά θεωρούμε ότι έχουν εξηγηθεί και ειπωθεί χιλιάδες φορές. Σε αυτό όμως που αξίζει να επικεντρωθούμε είναι η συνθήκη τις κοινωνικής ειρήνης και νοοτροπίες που την συντηρούν. Μια κοινωνική ειρήνη που οποίος έχει ζήσει ή έχει περάσει από τις περισσότερες επαρχιακές πόλεις του είναι ξεκάθαρη. Δεν πειράζουμε τους μπάτσους άμα δεν μας πειράξουν, δεν ενοχλούμε τις τράπεζες άσχετος συνθηκών, οι πολιτικοί κρατούμενοι ήθελαν και τα έπαθαν οποτε δεν ασχολούμαστε με αυτούς και γενικός δεν πράττουμε τίποτα που θα ταρακουνήσει την μπουρντελοκοινωνία.
Οποιος όμως ονειρευτέ ένα ελευθεριακό κόσμο απαλλαγμένο από καταπίεση και ιεραρχία οφείλει να αναλογιστεί πως auto μπορεί και αν φυσικά μπορεί να συμβεί μέσα στα υπάρχοντα όρια και ψυχοσύνθεσης των ατόμων που απαρτίζουν την κοινωνία.
Όταν συντηρείται μια κοινωνική δομή τέτοια που οποιοδήποτε συγκρουσιακό φαινόμενο είναι εχθρικό, οποιαδήποτε προσπάθεια για βίαια μετατροπή των συνθηκών είναι καταδικαστέα τότε υπάρχει αλήθεια ελπίδα αυτή η κερδοσκοπική και ατομοκεντρική κοινωνία να αλλάξει ρότα ? (και όταν λέμε βίαια δεν εννοούμε φυσικά μόνο την φυσική βία αλλά και την χρονική βία αντίθετη στην “κκεδιστικι” λογική του “όταν ωριμάσουν οι συνθήκες”)
Γιατί μήπως εντέλει κάποιον κόσμο τον βολεύει μια κοινωνία φαινομενικά αριστερή και χαρούμενη με χορούς και πανηγύρια αλλα βαθιά καπιταλιστική, φασίζουσα και καταπιεστική παρα η προσπάθεια για ολοκληρωτική αλλαγή τις ?
Μήπως τελικά η αναρχία έχει γίνει υπογραφή μαγαζιού και όχι λόγος ύπαρξης ?
Ατομικότηκες από την πορεία
