Eκδήλωση-βιβλιοπαρουσίαση με τη Μιγάδα – αυτόνομη ομάδα γυναικών ενάντια στις νέες πειθαρχήσεις,
Σάββατο 28 Οκτωβρίου στις 19.30 Κατάληψη Rosa Nera
Mε αφορμή τη μετάφραση και έκδοση του βιβλίου “Παθήσεις και Διαταραχές” από το Αρχείο 71 και το περιοδικό Τεφλόν
Η εισήγηση της εκδήλωσης από την ομάδα γυναικών Mιγάδα
Ποια είναι η σχέση των γυναικών σήμερα με το ιατρικό κατεστημένο; Γιατί ως γυναίκες έχουμε κοινές και συχνά δυσάρεστες εμπειρίες από επισκέψεις σε γιατρούς και γυναικολόγους; Γιατί στεκόμαστε, πολλές φορές, αδύναμες απέναντι στην εξουσία τους;
Η ιατρική έχει ένα παρελθόν στενά συνδεδεμένο με την ιστορία της καταπίεσης των γυναικών. Αυτό το παρελθόν παραμένει άγνωστο, γι’ αυτό και η ιατρική εμφανίζεται σήμερα ως ακλόνητος φορέας εξουσίας, μεταμφιεσμένος σε «αντικειμενική επιστήμη». Κι όμως, χρειάζεται να θυμηθούμε ότι το ιατρικό σύστημα αμφισβητήθηκε με λόγια και έργα από το γυναικείο κίνημα τη δεκαετία του 1970. Φεμινίστριες, όπως οι Ehrenreich και English, ασχολήθηκαν με την ιστορία της ιατρικής και κατέδειξαν ότι οι ιατρικές πρακτικές που αναδύθηκαν τον 19ο αιώνα είχαν εξαρχής εγγεγραμμένους στον πυρήνα τους τον σεξισμό και τον ταξικό ρατσισμό. Αποκάλυψαν μια διαφορετική εικόνα για το ιατρικό σύμπλεγμα: την εικόνα ενός οργανωμένου φορέα εξουσίας που συνέβαλε στην αναπαραγωγή των κοινωνικών ανισοτήτων με όρους φύλου, φυλής και τάξης. Οι φεμινίστριες του 1970 δεν ασχολήθηκαν με την ιστορία της ιατρικής για επιμορφωτικούς λόγους.
Η αμφισβήτηση του ιατρικού συστήματος ήταν ζήτημα στρατηγικής σημα σίας στον αγώνα τους ενάντια στην καταπίεση των γυναικών.
Η ιστορία της σχέσης ιατρικής και γυναικείου φύλου έχει να μας διδάξει χρήσιμα πράγματα σήμερα. Ο ρόλος της ιατρικής ως πηγής σεξιστικής- ρατσιστικής ιδεολογίας δεν έχει αλλάξει. Σήμερα, οι ιατρικές πρακτικές γύρω από τον τοκετό, τις εκτρώσεις, την αντισύλληψη και τη γυναικεία σεξουαλικότητα συμβάλλουν στην υποτίμησή μας. Το ιατρικό σύμπλεγμα διεκδικεί όλο και πιο επιθετικά τον έλεγχο των σωμάτων μας. Αλλά τα σώματα και οι ζωές μας ανήκουν σε εμάς. Γι’ αυτό, αντί να στεκόμαστε βουβές απέναντι στους γιατρούς, χρειάζεται να τους αντιπαρατεθούμε συλλογικά ως γυναίκες.
