Η επανάσταση δεν είναι μια πράξη βαρβαρότητας παρά μια ιστορική αναγκαιότητα για τους καταπιεσμένους αν θέλουν να ξαναβρούν την αξιοπρέπεια τους.
Είναι το μόνο μέσο που μπορεί να οδηγήσει στην εξάλειψη της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Θα είναι βίαιη και ριζοσπαστική και δεν θα έρθει μέσα από εκλογές, αλλά μέσα από συνεχή αγώνα.
Εκεί είναι που θα συγκρουστούν δύο κόσμοι, αυτός που παράγει την εξαθλίωση και την ανέχεια, με αυτόν της αντίστασης και της ελπίδας.
Μια σπίθα που θα μεταδοθεί μεταξύ των καταπιεσμένων και θα αποτελέσει ένα συλλογικό φαντασιακό όραμα και πράξη.
Για μια κοινωνία ελευθερίας, ισότητας, αλληλεγγύης, οργανωμένη σε δίκτυα, κολεκτίβες, συνεταιρισμούς και ομοσπονδίες.
Για την κοινωνική επανάσταση.
Για τον Κομμουνισμό για την Αναρχία.
Συλλογικότητα Azadî για την επαναστατική προοπτική.
