Λάβαμε 17/01/2020
Στο πλαίσιο των προπαγανδιστικών δράσεων ενόψει της Αντικρατικής Διαδήλωσης του Σαββάτου προχωρήσαμε σε παρεμβάσεις με μοιράσματα κειμένων και αφισοκολλήσεις στην φιλοσοφική και άλλες σχολές της πανεπιστημιούπολης. Σήμερα το πρωί, αναρτήσαμε πανό στην είσοδο της σχολής και ρίξαμε φέιγ βολάν που καλούν στην αυριανή διαδήλωση.
Όλοι/ες στους δρόμους. Στηρίζουμε την Αντικρατική Διαδήλωση
Να μην ζήσουμε σαν δούλοι. Να μην πεθάνουμε ραγιάδες
Να κάνουμε στην Ελλάδα την αρχή για μια παγκόσμια Κοινωνική Επανάσταση
Αναρχικό Σχήμα Φιλοσοφικής
Το κείμενο-κάλεσμα του Αναρχικού Σχήματος Φιλοσοφικής:
Το παρακάτω κείμενο μοιράζεται στην φιλοσοφική σχολή Αθηνών ενόψει της Αντικρατικής διαδήλωσης της 18ης Γενάρη
Φοιτητικό κάλεσμα στην Αντικρατική διαδήλωση της 18ης Ιανουαρίου
Οι συνθήκες διαβίωσης που έχουν διαμορφωθεί στον ελλαδικό χώρο έπειτα από μια δεκαετία ανελέητων οικονομικών επιθέσεων για την σωτηρία του συστήματος από την κρίση χρέους είναι ασφυκτικές. Δεν είναι μόνο η ανεργία, η πτώση των μισθών και των συντάξεων που ως επακόλουθα των μνημονιακών πολιτικών έχουν γονατίσει την κοινωνική βάση. Είναι η συνολική υποβάθμιση του κοινωνικού βίου, η συρρίκνωση ελευθεριών, ο αποκλεισμός από βασικά κοινωνικά αγαθά, η διεύρυνση του ελέγχου και της καταστολής, το τσάκισμα κεκτημένων δεκαετιών και η ισοπέδωση κάθε κοινωνικού συμβολαίου που καθιστούν την ομαλή ταξική συνύπαρξη μεταξύ πλούσιων και φτωχών αδύνατη.
Γίνεται σαφές, όσο τα αδιέξοδα που γεννά η κρίση πολλαπλασιάζονται, ότι για το σύστημα περισσεύουμε. Η ασφάλιση, οι δομές εκπαίδευσης, κάθε κοινωνική παροχή “συντήρησης στην φτώχεια”, μετατρέπεται πλέον σε “προνόμιο” για όλο και λιγότερες/ους. Το βάθεμα της συστημικής κρίσης συνεπάγεται “θυσίες” για την επανεκκίνηση της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας με οποιοδήποτε κόστος σε ανθρώπινο δυναμικό. Πραγματικές ανθρωποθυσίες και θανατώσεις ολόκληρων τμημάτων του πληθυσμού που πετιούνται στον δρόμο, αποκλείονται από την υγειονομική και φαρμακευτική περίθαλψη, αυτοκτονούν ανήμποροι ή στοιβάζονται στα σύγχρονα νταχάου των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Όλα αυτά στον βωμό της “ανάπτυξης” και της κερδοφορίας αυτών που καρπώνονται τον κοινωνικό πλούτο εις βάρος αυτών που τον παράγουν, από ένα κτηνώδες σύστημα εκμετάλλευσης.
Σε ολόκληρο τον καπιταλιστικό κόσμο είναι έκδηλη η προσπάθεια των κυρίαρχων οικονομικών τάξεων να επιβάλλουν μεσαιωνικές συνθήκες, εργασιακές και κοινωνικές, για να μετατοπίσουν βίαια τα βάρη της κρίσης από το σύστημα στην κοινωνική βάση. Ο πλανήτης είναι ένα καζάνι που βράζει από τις ένοπλες συρράξεις, τους εμφύλιους πολέμους, τις γεωστρατηγικές συγκρούσεις (βλ ΗΠΑ-ΙΡΑΝ) και τις αντιπαραθέσεις για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών. Οι διακρατικοί ανταγωνισμοί της εποχής και οι πόλεμοι, είτε με οικονομικά και νομισματικά, είτε με στρατιωτικά και ένοπλα μέσα, είναι μια αντανάκλαση της πιο βαθιάς, της πιο αδιέξοδης οικονομικής κρίσης που διανύει το καπιταλιστικό σύστημα εδώ και έναν αιώνα. Οι εξελίξεις που προμηνύονται σε αυτή την εκρηκτική συγκυρία είναι καταιγιστικές και θα είναι προπομπός ιστορικών γεγονότων, αφού ο γενικευμένος πόλεμος θα είναι η τελευταία διέξοδος για το ξεπέρασμα της κρίσης, αν δεν τους ανατρέψουμε.
Σε εγχώριο επίπεδο, το πολιτικό σύστημα με την συμμετοχή όλων των αστικών κομμάτων και ιδιαίτερα των κομμάτων εξουσίας, τον ΣΥΡΙΖΑ και την ΝΔ, θριαμβολογεί για την “έξοδο από τα μνημόνια” και το “τέλος της κρίσης”. Ένα μύθευμα, κατασκευασμένο από την “κυβέρνηση της αριστεράς”, αυτό το αντιδραστικό καθεστωτικό μόρφωμα που πέρασε τα πιο σκληρά και επώδυνα μέτρα προς όφελος των ισχυρών. Πίσω από τους μεταμνημονιακούς μύθους (και ενώ οι μνημονιακοί νόμοι και η δημοσιονομική εποπτεία έχουν διασφαλιστεί για τις επόμενες πολλές δεκαετίες με την αιγίδα του σύριζα), κρύβεται η προετοιμασία μιας νέας επίθεσης στα εκμεταλλευόμενα κοινωνικά στρώματα, την προλεταριακή τάξη και την νεολαία. Οι κατασταλτικές επιθέσεις των ημερών από το καθεστώς και τους ένστολους πληρωμένους δολοφόνους του, προλειαίνουν το έδαφος για μια νέα μνημονιακού τύπου λαίλαπα κατεδάφισης κεκτημένων και βίαιης φτωχοποίησης, η οποία, αν δεν αναχαιτιστεί από εμάς, θα είναι σαρωτική.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, το πανεπιστήμιο βρίσκεται και αυτό στο επίκεντρο των νεοφιλελεύθερων αναδιαρθρώσεων. Ως κρατικός θεσμός που είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την καπιταλιστική αγορά και το πολιτικό σύστημα διακυβέρνησης, έχοντας τον ρόλο του προθάλαμου εισαγωγής των νέων στον τρόπο λειτουργίας και αναπαραγωγής του οικονομικού και πολιτικού συστήματος, αναβαθμίζεται ακόμα περισσότερο ως πυλώνας της κρατικής και καπιταλιστικής κυριαρχίας. Η κατάργηση του ασύλου και η εγκληματοποίηση των φοιτητικών αγώνων, καλλιεργούν το έδαφος για μια δομικού χαρακτήρα μεταρρύθμιση, η οποία επιδιώκεται εδώ και χρόνια απ’ όλες τις κυβερνήσεις. Η καταστολή των ήδη απομαζικοποιημένων φοιτητικών αντιστάσεων, αποτελεί προπαρασκευαστικό στάδιο για την υλοποίηση ενός σχεδιασμού εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης που προσβλέπει στην οικοδόμηση ενός επιχειρηματικού πανεπιστημίου, αποστειρωμένου και “καθαρού” από αναρχικές και επαναστατικές ιδέες. Ενός πανεπιστημίου, όλο και πιο αξεδιάλυτου με την αγορά, όλο και πιο συγχρονισμένου με τον σκοταδισμό της νεοφιλελεύθερης πραγματικότητας.
Από την πλευρά μας, ως Αναρχικό σχήμα φιλοσοφικής προτάσσουμε την μαζική συμμετοχή στους φοιτητικούς και ευρύτερους κοινωνικούς/ταξικούς αγώνες, παλεύοντας στρατηγικά για την διασύνδεση και ριζοσπαστικοποίηση τους. Αγωνιζόμαστε για τον σχηματισμό μιας οργάνωσης βάσης εντός του πανεπιστημίου, όπου με την δράση και τον λόγο της θα διεξάγει ένα διμέτωπο αγώνα: με την επεξεργασία και διάδοση πολιτικών θέσεων και προτάσεων προς την αγωνιζόμενη φοιτητική βάση, θα είναι ένας φάρος επαναστατικής απεύθυνσης μέσα στους φοιτητικούς αγώνες και ταυτόχρονα, ένας δίαυλος μεταξύ των επιμέρους κοινωνικών/ταξικών/φοιτητικών αγώνων, που θα στοχεύει στην σύνθεση και συνολικοποίηση τους. Πιστεύουμε ότι μόνο μέσα από την οργάνωση ενός επαναστατικού κινήματος που θα ενοποιεί όλα τα πεδία πάλης, αγώνων και διεκδικήσεων, δίνοντας τους επαναστατική κατεύθυνση και προοπτική, μπορούν να δημιουργηθούν προϋποθέσεις ανατροπής για την οικοδόμηση μιας αταξικής και ακρατικής κοινωνίας στην βάση των αναρχικών ιδεών, που είναι ο προταγματικός, οραματικός και στρατηγικός προσανατολισμός μας.
Στην κατεύθυνση σύνδεσης των αντιστάσεων, στον δρόμο του αγώνα και της επαναστατικής προοπτικής, καλούμε τους νέους και τις νέες της κοινωνικής βάσης, την βαλλόμενη νεολαία των σχολών και των σχολείων, να συμμετάσχει στην Αντικρατική διαδήλωση της 18ης Ιανουαρίου, την οποία ως ΑΣΦ στηρίζουμε οργανικά. Είναι χρέος μας να παλέψουμε για έναν καλύτερο κόσμο, στο μπόι των αναγκών και των ονείρων μας. Την ώρα που βρισκόμαστε μπροστά σε ένα νέο επεισόδιο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και προ των πυλών ενός γενικευμένου διακρατικού πολέμου για την αύξηση της κερδοφορίας των λίγων και την λεηλασία των πολλών, οφείλουμε να αποφασίσουμε: ή θα βγούμε στους δρόμους, θα οργανωθούμε και θα επαναστατήσουμε ή θα γίνουμε κρέας για τα κανόνια τους, γρανάζια των κερδών τους. Για εμάς, η απάντηση είναι ξεκάθαρη…
Να μην ζήσουμε σαν δούλοι. Να μην πεθάνουμε ραγιάδες
Να κάνουμε στην Ελλάδα την αρχή για μια παγκόσμια Κοινωνική Επανάσταση.
ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ. Σάββατο 18 Ιανουαρίου 18.30 Πλατεία Κάνιγγος
Αναρχικό Σχήμα Φιλοσοφικής
