Σήμερα (22/2/19) το μεσημέρι πραγματοποιήθηκε συμβολική κατάληψη στο Ιταλικό Ινστιτούτο Πολιτισμού στην Αθήνα. Μοιράστηκαν κείμενα, πετάχτηκαν τρικάκια εντός και εκτός του κτιρίου, αναρτήθηκαν δυο πανό σε ελληνικά και ιταλικά και εστάλησαν email από την διεύθυνση του ινστιτούτου στις κρατικές ιταλικές υπηρεσίες. Η κίνησή μας αυτή είναι μια ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης στους συλληφθέντες συντρόφους/ισσες κατά την εκκένωση της κατάληψης Asilo στο Τορίνο αλλά και τις επόμενες μέρες, μέσα στα πλαίσια της γενικευμένης καταστολής και του πολέμου που έχει ξεκινήσει το ιταλικό κράτος και κεφάλαιο ενάντια σε όσους/ες αντιστέκονται.
Ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε.
Αλληλεγγύη στην κατάληψη Asilo, Torino
Την Πέμπτη 7/2 εκκενώθηκε στο Τορίνο, μετά από 24 χρόνια η κατάληψη Asilo Occupato. Η αστυνομία εισέβαλε με ισχυρές δυνάμεις στο κτίριο, χρησιμοποιώντας περίπου 600 ματατζήδες. Οι σύντροφοι/ισσες δεν πιάστηκαν απροετοίμαστοι/ες και κατάφεραν ν’ ανέβουν στη στέγη και ν’ αντισταθούν για 30 ώρες, πριν τελικά συλληφθούν. Άμεσα και αυθόρμητα έγινε πορεία αλληλεγγύης στη γειτονιά Aurora με συγκρούσεις, δακρυγόνα, οδοφράγματα στις φλόγες, σε μια συνοικία απόλυτα στρατιωτικοποιημένη και ακολούθησαν αστυνομικές επιθέσεις και προσαγωγές.
Κατά την εκκένωση του Asilo συνελήφθησαν 6 σύντροφοι/ισσες, οι οποίοι κατηγορούνται με βάση τον τρομονόμο 270bis για “ανατρεπτική οργάνωση”, σχετικά με επιθέσεις ενάντια σε επιχειρήσεις και οργανισμούς που δραστηριοποιούνται στη διαχείριση των κέντρων κράτησης μεταναστών χωρίς χαρτιά (CPR). To άρθρο 270 έχει χρησιμοποιηθεί αρκετές φορές στην πρόσφατη κατασταλτική ιταλική ιστορία, κυρίως ενάντια σε αναρχικούς. Επιπλέον, οι σύντροφοι/ισσες κρατούνται σε καθεστώς “υψηλής επιτήρησης”. Αυτό σημαίνει ότι βρίσκονται διαρκώς σε απομόνωση (έχουνε χτίσει ακόμα και το παραθυράκι στο κελί του καθενός), δεν μπορούν να συναντούν “κοινούς” κρατούμενους, δεν μπορούν να συναντιούνται μεταξύ τους, η αλληλογραφία τους λογοκρίνεται (όλα τα γράμματα ανοίγονται και διαβάζονται από τους δεσμοφύλακες) κι έχουν ιδιαίτερα περιορισμένο αριθμό επισκεπτηρίων. Η προφυλάκισή τους μπορεί να διαρκέσει μέχρι και δύο χρόνια.
Το Σάββατο 9/2 πραγματοποιήθηκε μια οργισμένη πορεία 2.000 ατόμων στους δρόμους του Τορίνο και ακολούθησαν πολύωρες συγκρουσεις με την αστυνομία,. Στην πορεία συμμετείχε το κομμάτι της πόλης που δεν σκύβει το κεφάλι, που είναι οργισμένο με την δήμαρχο του το Τοrino Appendino, αλλά και με το όλο και πιο ρατσιστικό/εθνικιστικό πολιτικό κλίμα στην χώρα. Η αστυνομία συνέλαβε 11 διαδηλωτές, οι οποίοι αφέθηκαν προσωρινά ελεύθεροι με υποχρέωση καθημερινής παρουσίας στο αστυνομικό τμήμα.
Η περίπτωση εκκένωσης του Asilo στο Τορίνο δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό καθώς είναι ξεκάθαρη η πολιτική του ιταλικού κράτους να καταστείλει οποιονδήποτε δεν ταιριάζει στα σχέδιά του. Ενδεικτικές είναι οι δηλώσεις του φασίστα Σαλβίνι ότι “τώρα που ξεμπερδέψαμε με τους μετανάστες ήρθε ο καιρός να κλείσουμε όλες τις καταλήψεις και τους εγκληματίες καταληψίες”.
Η κατάληψη Asilo ενοχλούσε το κράτος και το κεφάλαιο για πολλούς λόγους. Ιδιαίτερα, στη συνοικία της Αουρόρα όπου βρισκόταν η κατάληψη λαμβάνει χώρα μια διαδικασία gentrification, η οποία επιφέρει την αλλαγή της σύνθεσης του πληθυσμού. Στην περιοχή άρχισαν να εγκαθίστανται εταιρίες όπως η πολυεθνική Lavazza (με τη δημιουργία θεματικού πάρκου), ιδιωτικά σχολεία για τις ελίτ, νέες start-up επιχειρήσεις και αλυσίδες street food με την χρηματική υποστήριξη τραπεζών όπως η Intesa San Paolo. Οι ιδιοκτήτες με την σειρά τους αυξάνουν τις τιμές των ενοικίων, διώχνοντας τους φτωχότερους κατοίκους.Η αλληλεγγύη τόσο προς τους συλληφθέντες όσο και προς την Asilo ήταν από την αρχή μεγάλη και αυτό πιστεύουμε ότι δεν είναι τυχαίο. Η Asilo είναι εδώ και χρόνια ένα σημείο αναφοράς της σύγκρουσης στην πόλη, μια βάση και ένα πέρασμα για συντρόφους/ισσες απ’ όλη την Ευρώπη και όχι μόνο. Μέσα από τα τείχη του ξεκίνησε ο αγώνας ενάντια στις εξώσεις, ο οποίος στις συνοικίες Barriera και Αurora έκανε να τρέμουν τ’ αφεντικά της πόλης, ξεκίνησε ο αγώνας ενάντια στα κέντρα κράτησης μεταναστών (CPR) και για την υποστήριξη των εξεγέρσεων των κρατούμενων. Ένα σημείο αναφοράς για όσους και όσες σ’ αυτό το κομμάτι της πόλης αντιστέκονται στη μεταβολή του ιστού της, η οποία συμφέρει ένα μικρό προνομιακό κομμάτι του πληθυσμού εις βάρος των πολλών.
Με αυτή την κίνησή μας δηλώνουμε αλληλέγγυοι και συνένοχοι με τους κρατούμενους συντρόφους και συντρόφισσες που κατηγορούνται με το άρθρο 270.
Λευτεριά σε Antonio, Lorenzo, Silvia, Giada, Niccolò, Giuseppe
Αλληλεγγύη στην κατάληψη Asilo!Φωτιά σε όλες τις φυλακές!
Αναρχικές/οί
