“Έι αδέρφι, δεν απόστασες ;
Μπουμπούκιασε το βόλι μέσα στην καρδιά σου,
πέντε ζουμπούλια ξεμύτισαν στην μασχάλη του ξερόβραχου,
ανάσα – ανάσα η μοσκοβολιά λέει το παραμύθι.
Δεν θυμάσαι ; ”
(Γιάννης Ρίτσος)
Οδεύοντας προς τον χώρο στάθμευσης των οχημάτων της ΕΛ.ΑΣ. στο Περιστέρι, ο Λάμπρος μάς συντρόφευε. Όπως παλιά.
Κουβαλούσε τα μπιτόνια, “έδενε” τα “μπουκάλια”, “μόνταρε” τα γκάζια. Κρατούσε τον αναπτήρα…
Το βράδυ της 24ης Μάρτη, τρία οχήματα της ΕΛ.ΑΣ. ολικώς κατεστραμένα, άλλα με μερικές ζημιές.
Οκτώ χρόνια μετά…
Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΖΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΦΩΤΙΕΣ.
Υγ . Κι ένας ύστατος αποχαιρετισμός στον σύντροφο Χρήστο Πολίτη που τόσο αναπάντεχα χάσαμε.
